1 | דפוס ונציה | אוקספורד 35 | |
---|---|---|---|
2 | פרק מג <מד> נביאים | פרשת נביאים | |
3 | <פסקה א> | <פסקה א> | |
4 | והיה שארית יעקב כטל | והיה שארית יעקב | |
5 | זש"ה שרשי פתוח אלי מים וגו' | זש"ה שרשי פתוח אלי מים וטל ילין בקצירי | |
6 | אמרו ישראל | אמרו ישראל | |
7 | מפני שבנינו עוסקין בתורה | מפני שבנינו עוסקים בתורה | |
8 | שנמשלה במים | שנמשלה למים | |
9 | דכתי' הוי כל צמא וגו' | שנא' הוי כל צמא לכו למים | |
10 | לפיכך הברכו' באות עלינו | לפי' הברכות באות עלינו | |
11 | כטל שהוא מים | ||
12 | שנא' ויתן לך האלי'ם מטל השמים | ||
13 | ומפני מה | ||
14 | שנאמר שרשי פתוח וגו' | מפני ששרשי פתוח אלי מים וטל ילין בקצירי | |
15 | אימתי בשעה שחיזר הקב"ה | אימתי בשעה שחזר הב"ה | |
16 | על כל אומות העולם | על כל אומות העולם | |
17 | ליתן להם תורה | ליתן להם את התורה | |
18 | שנאמר ויאמ' יי' מסיני בא וגו' | ||
19 | ולא בקשו לקבל | ולא בקשו | |
20 | ומנין שחזר בהם | ||
21 | שנא' ויאמר יי' מסיני בא וגו' | ||
22 | וכיון שבא אצל ישראל | וכיון שבא אצל ישראל | |
23 | מיד קבלו עליהן | קבלו מיד | |
24 | שנאמר ויענו כל העם יחדו וגו' | שנא' ויענו כל העם יחדיו וגו' | |
25 | אמ' להן אם כן טלו הברכות לעצמכן | אמר להם א"כ טלו הברכות לעצמיכם | |
26 | שנאמר ויתן לך | שנא' ויתן לך האלי'ם מטל השמים וגו' | |
27 | היא התורה שירדה מן השמים | ||
28 | פתחו ישראל ואמרו | ||
29 | לפיכך שרשי פתוח וגו' | שרשי פתוח אלי מים | |
30 | בשביל כך וטל ילין בקצירי | בשביל מה בשביל וטל ילין בקצירי | |
31 | והיה שארית יעקב | התורה תלין במדרשנו |
1 | דפוס ונציה | אוקספורד 35 | |
---|---|---|---|
2 | <פסקה ב> | <פסקה ב> | |
3 | ד"א והיה שארית יעקב | ד"א והיה שארית יעקב וגו' | |
4 | אמרו לו ישראל | אמרו ישראל | |
5 | כטל אתה עושה אותנו | כטל עושה אותנו הב"ה | |
6 | אמ' להם כשאתם זוכין | אמ' להם כשאתם זוכים | |
7 | וכן הוא אומ' | וכן הוא אומ' | |
8 | וישכן ישראל בטח בדד וגו' | וישכון ישראל בטח בדד | |
9 | ולמה כטל | ולמה כטל | |
10 | אלא את מוצא | שאין אנו מוצאים | |
11 | אפילו צדיק שבצדיקים אינו שולט בטל | לא שרף ולא מלאך שולט בטל | |
12 | אלא הקב"ה לעצמו | אלא הב"ה בלבד | |
13 | רצונך לידע | ||
14 | בשעה שעמד אליהו ונשבע ואמ' | ||
15 | חי יי' אלהי ישראל אשר עמדתי וגו' | ||
16 | ולא שמע הב"ה אלא הטל היה יורד | ||
17 | מנין שכן הוא אומ' לאליהו | וכן אתה מוצא באליהו | |
18 | כשאמ' לו הב"ה | ||
19 | לך הראה לאחאב | לך הראה אל אחאב | |
20 | ואתנה מטר על פני האדמה | ||
21 | ואתנה טל לא נאמר אלא ואתנה מטר | אינו אומ' אלא ואתנה מטר | |
22 | מיכן שהיה הטל יורד כל אותן הימים | מכאן שהיה הטל יורד כל אותן השנים | |
23 | שאין אדם שולט בטל אלא הקב"ה | ||
24 | כך אמ' הב"ה לישראל | אמ' לו הב"ה | |
25 | כשאתם עושין רצוני | ישראל דמיתי אתכם לטל | |
26 | כשם שהטל אין ברייה שולטת בו | כשם שאין הטל שולט בו שום בריה בעולם | |
27 | כך אף אתם אין ברייה שולטת בכם | כך אין בריה בעולם שולטת בכם | |
28 | שנאמר והיה שארית יעקב | שנא' והיה שארית יעקב | |
29 | בקרב עמים רבים כטל מאת יי' וגו' |
1 | דפוס ונציה | אוקספורד 35 | |
---|---|---|---|
2 | <פסקה ג> | <פסקה ג> | |
3 | ד"א והיה שארית יעקב | ||
4 | גדול הטל מן הגשם שבעת ימים | בא וראה כמה גדול הטל מן הגשם | |
5 | מזכירין אותו | שזה מזכירין | |
6 | ביום הראשון של פסח | ביום טוב הראשון של פסח | |
7 | אבל הגשם מזכירין אותו | וזה מזכירין אותו | |
8 | ביום טוב האחרון של חג | ביום טוב האחרון של חג | |
9 | והרי הטל גדול מן הגשם שבעת ימים | ||
10 | גדול הטל | גדול הטל | |
11 | שאם אמר אדם בימות החמה | שאם אמ' בימות החמה | |
12 | מוריד הגשם מחזירין אותו | מוריד הגשם מחזירין אותו | |
13 | אבל אם אמר מוריד הטל בימות הגשמי' | אבל אם אמ' מוריד הטל בימות הגשם | |
14 | אין מחזירין אותו | אין מחזירי' אותו | |
15 | גדול הטל | גדול הטל שנפנים ישראל בו | |
16 | שגזר ר' תענית שירדו גשמים | מעשה שגזרו התענית כדי שירדו גשמים | |
17 | ועמדה זקנה אחת ועשתה לה כיריים | והיתה זקנה אחת עושה כירים | |
18 | והעלתה אותו לראש הגג ליבשה | והעלתן על הגג ליבשן | |
19 | והיו הכל מתריעין ומתפללין שירדו גשמים | והיו הכל צועקים ובוכים שירדו גשמים | |
20 | ואותה הזקנה מתפללת שיהא חורב | והיא מתחננת ובוכה לפני ?ה?ב"ה | |
21 | ואומרת אל תשמע להן עד שתיבש הכירים שלי | עד ש?י?בשו הכירים | |
22 | ולא ירדו | ||
23 | ושמע לה הקב"ה | ושמע הב"ה בקשתם | |
24 | מפני שהטילה בקשה | ||
25 | שנאמר אהיה כטל | שנא' אהיה כטל לישראל וגו' |
1 | דפוס ונציה | אוקספורד 35 | |
---|---|---|---|
2 | <פסקה ד> | <פסקה ד> | |
3 | ד"א כטל מאת יי' | ד"א כטל מאת יי' | |
4 | א"ר אבהו | ||
5 | שני דברים שאלו ישראל | שני דברים שאלו ישראל מאת הב"ה | |
6 | שלא כהוגן | ואמרו להם הנביאים לא שאלתם כהוגן | |
7 | אמרו שימני כחותם וגו' | שימני כחותם על ליבך וכחותם על זרועך | |
8 | <המדפיס הוסיף: כבר נכתב בה פסיקתא עד אהיה כטל לישראל> | (אמרו להם הנביאים) | |
9 | שהלב פעמים מגולה פעמי' מכוסה | ||
10 | יכול אף ישראל כן פעמים מגולין פעמים מכוסין | ||
11 | אלא אם בקשתם לשאול שאלו | ||
12 | והייתם עטרת תפארת וגו' | ||
13 | ר' סימון בשם ר' יוחנן | ||
14 | אמ' להם הב"ה | ||
15 | אף אתם לא שאלתם כהוגן | ||
16 | שנא' הן על כפים חקותיך | ||
17 | כשם שאי אפשר לאדם לשכח כפות רגליו | ||
18 | כך גם אלה תשכחנה וגו' | ||
19 | והשני ויבא כגשם (לא) לנו | ||
20 | אמרו להם הנביאים לא שאלתם כראוי | ||
21 | שהגשם עוברי דרכים מצירין בו | ||
22 | בוכין גגות רעועות מצירין בו | ||
23 | דורס גגות וגרנות מצירין בו | ||
24 | קיוצין מצירין בו | ||
25 | אלא בקשתם לשאול דבר של צער | ||
26 | בקשו דבר (שנ) שאינו של צער | ||
27 | לא זז מחיבתן עד שאמ' להם | ||
28 | אהיה כטל לישראל | ||
29 | למה שהטל סימן יפה לתחיית המתים | מה הטל יש בו סימן יפה לתחיית המתים | |
30 | שנאמר יחיו מתיך וגו' | שנא' יחיו מתיך נבלתי יקומון | |
31 | א"ר ברכיה ישעיה צווח לפני הקב"ה | ||
32 | נבלתי יקומון | ||
33 | אותן שמתנבלין בשבילו | אותן שמתנבלין לפני הב"ה | |
34 | זה נצלב למה שמל את בנו | זה נתלה למה בשביל שמל את בנו | |
35 | זה נשרף למה ששומר שבת | וזה נשרף למה בשביל ששמר את השבת | |
36 | זה נהרג למה שעסק בתורה | וזה נהרג למה בשביל שעסק בתורה | |
37 | לכך נאמר כי טל אורות טליך | לפי' נאמ' כי טל אורות טליך | |
38 | וארץ רפאים תפיל |