Temat: Od rycerstwa do szlachty.
W tle: Jean-Pierre Norblin de La Gourdaine, Sejmik w kościele, rysunek z XVIII w.
Przypomnij sobie...
Z tych zajęć zapamiętaj:
Średniowieczne społeczeństwo dzieliło się �na cztery stany:
Przeczytaj fragment podręcznika “Przywileje szlacheckie” s. 211-212 i stwórz samodzielnie notatkę w zeszycie odpowiadając na pytania:
Zapraszam na film: �Monarchia stanowa w Polsce [KLIK]
W ramach zajęć wykonaj zadania z zeszytu ćwiczeń:
s. 91 / ćw. 1 i 2.
Dla chętnych: s. 92 / ćw. 3.
Sejmiki i sejm walny
Zapraszam na sejmik szlachecki: [KLIK]
Kiedy król chciał uzyskać zgodę szlachty na nowy podatek lub pospolite ruszenie, zwoływał sejmiki szlacheckie, czyli zjazdy szlachty danego województwa albo ziemi.
Podczas spotkań posłów z królem (w których uczestniczyli też doradcy monarchy: biskupi i urzędnicy) decydowano o najważniejszych sprawach państwa: o wojnie i pokoju, liczbie wojska, podatkach. Z czasem spotkania te przekształciły się w sejm walny (od 2 poł XV w.) składający się z trzech stanów sejmujących.
Podczas sejmików szlachta ustalała wspólne stanowisko na dany temat oraz wybierała swoich przedstawicieli, czyli posłów.
Konstytucja Nihil novi
W 1505 r. sejm przyjął konstytucję Nihil novi ( z łac. “nic nowego”). Odtąd do przyjęcia ustawy sejmowej nie wystarczyła zgoda króla i senatu jak dotychczas, ale potrzebna była także zgoda izby poselskiej. Odtąd szlachta współrządziła i również decydowała o prawach uchwalanych przez sejm.
Zapisz w zeszycie:
Konstytucja “Nihil novi” (1505 r.) - sejm nie uchwalił “nic nowego” bez zgody wszystkich trzech stanów sejmujących.
Ustrój monarchiczno-szlachecki
Monarchia stanowa to ustrój, w którym władzę króla ograniczają przywileje stanów - najczęściej rycerstwa i mieszczaństwa. W Polsce jednak tylko jeden stan otrzymał specjalne prawa - szlachta.
Dlatego ustrój w Polsce od XVI do XVIII w. możemy określić jako monarchiczno-szlachecki: król sprawował najwyższą władzę, a szlachta współrządziła państwem.
Dziękuję za uwagę.
Pozdrawiam serdecznie
Milena Pitlok