2 of 27

Hinduizm- co to jest?

Hinduizm jest główną religią Indii, którą praktykuje około 83% całej populacji, wyznaje ją ok. 1 miliard ludzi. Religia ta ukształtowała się w V p.n.e. W odróżnieniu od chrześcijaństwa, islamu czy buddyzmu, hinduizm nie wykształcił się z nauk jednego człowieka. Religia ta jest gigantycznym połączeniem rozmaitych wierzeń i poglądów. Występuje głównie na półwyspie Indyjskim.

3 of 27

W co wierzą wyznawcy hinduizmu?

Jest to religia politeistyczna, wyznawcy wierzą w wielu bogów, wielokrotnie zmieniał się panteon bogów w poszczególnych okresach historii. Wykształconych hindusów można nazwać monoteistami, wierzą w jednego najwyższego boga, Brahmana Absolut, który przejawia się za pośrednictwem wielu bogów osobowych stojących niżej w hierarchii.�Obiektami kultu w głównych odłamach hinduizmu są trzej bogowie: Brahma, Wisznu i Śiwa. W naukowej teologii hinduskiej łączeni są często w triadę (trimurti). Hinduiści wierzą także w reinkarnację.

4 of 27

Podział bóstw:

Dewy – bóstwa męskie

Dewi – bóstwa żeńskie

5 of 27

Brahma

Jest pierwszą, śmiertelną, żywą istotą, zrodzoną z formy virat (kwiatu lotosu wyrastającego z jeziora w pępku Garbhodakaśaji Wisznu). Brahma bywa przedstawiany jako czterogłowy mężczyzna, odziany w krysznadźńambarę (skórę z czarnej antylopy). Bhagawatapurana (książka) tłumaczy to, że Brahma posiada cztery głowy które zdobią złote hełmy. Zrodzony z kwiatu lotosu, nie był w stanie dostrzec świata. Dlatego okrążył całą przestrzeń i kiedy poruszał oczyma, zwracając je w każdą stronę, osiągnął cztery głowy, odpowiednio do czterech kierunków. Często ukazywany jest siedzący na lotosie, lub unosząc się na wielkim, białym łabędziu.

�

6 of 27

Brahma - obrazy

7 of 27

Wisznu

Symbolizuje utrzymujący aspekt boga, najczęściej identyfikowany z dwoma swoimi Awatarami: Kryszną i Ramą. Przedstawiany jako czteroramienny przystojny mężczyzna o błękitnej skórze. Nosi złotą szatę, a na jego piersi widnieje znak śriwatsa (symbol mający postać niekończącego się, poprzeplatanego węzła) i klejnot kausthubha. Jego atrybutami są śankha (muszla), dysk (ćakra), maczuga (gada) i lotos (padma). Wisznu często pojawia się w sztuce na zwojach otchłannego węża Ananty, którego imię znaczy tyle, co Niekończący się. Bóg ten nazywany jest niekiedy cudownie śniącym.�Jego żona to Lakszmi, a ulubionym wierzchowcem (wahaną) jest olbrzymi orzeł z ludzkim tułowiem – Garuda.

8 of 27

Wisznu - obrazy

9 of 27

Siwa

Symbolizuje unicestwiający i odnawiający aspekt boskości. Przez śiwaitów (monoteistyczny odłam hinduistyczny) uważany jest za Boga jedynego, tożsamego z bezpostaciowym wszechprzenikającym Brahmanem. Śiwa nosi 1008 imion i przedstawiany jest najczęściej jako Nataradźa – mistrz tańca, ale także jako jogin i asceta, jako dobroczyńca, głowa rodziny oraz jako niszczyciel. Wśród hinduistów Śiwę czczą głównie śiwaici i smartyści. Śiwa jest jedną z najbardziej złożonych istot boskich w hinduizmie i mitologii indyjskiej. Jego rozmaite przedstawienia zawierają w sobie bowiem wiele pozornych sprzeczności.

10 of 27

Siwa – obrazy

11 of 27

Siedem matek człowieka

atma-mata - oznacza rodzicielkę,
guroh-patni – żonę mistrza duchowego (guru),
brahmani – żonę bramina,
raja-patnika – królową,
dhenuh – krowę
dhatri – niańkę,
prthvi – Ziemię lub naturę.

12 of 27

Swięta krowa

Zgodnie z hinduistycznymi pismami świętymi, krowa powinna być traktowana jako jedna z siedmiu matek człowieka, gdyż jako dawczyni mleka staje się jego karmicielką. Hinduiści z szacunku

do krowy nie jedzą

wołowiny.

13 of 27

Podstawowe zasady hinduizmu

Hinduizm jest religią niejednolitą i bardzo zróżnicowaną, która posiada wiele odłamów. Istnieją jednak główne założenia, które łączą wszystkie jej odmiany. Wśród nich, wyszczególnić należy:

Wiarę w reinkarnację – inaczej powtórne wcielenie. Hinduizm zakłada, że dusza zmarłego człowieka może wcielić się w nowo narodzone dziecko, zwierzę, a nawet roślinę. Cykl ten powtarza się aż do przerwania - śmierć i ponowne narodzin dusz powiela się aż do przerwania, czyli pełnego zjednoczenia z Brahmanem
Karma - wiara w prawo akcji i reakcji. Postrzeganie karmy różni się w zależności od konkretnego odłamu hinduizmu. Pisma hinduistyczne dzielą karmę na trzy rodzaje: Sanćita (nagromadzoną), Prarabdha (przynoszącą owoce) i Krijamana (obecną).

14 of 27

Podstawowe zasady hinduizmu

Stan wyzwolenia – dążenie do rozwoju duchowego, które umożliwia ponowne przyjście na świat. Osiągnięcie wyzwolenia przez wyznawcę hinduizmu oznacza przekroczenie kondycji inkarnowanej istoty ludzkiej (żywego człowieka, który potrafi przybierać kilka postaci i uzyskaniem głębszej relacji z religijnym ideałem
Szacunek dla świętych ksiąg – hinduizm nie posiada jednej, konkretnej księgi, która zawiera wszelkie porządki religii. Wyróżniamy więc śruti, czyli literaturę wedyjską - Wedy oraz smryti.
Hinduizm uznaje, że każda wiara, która prowadzi do Boga, jest dobra

15 of 27

Swięte księgi

Święte księgi hinduizmu dzielą się na:

Śruti (Objawienia) a wśród nich:

Wedy – olbrzymi zbiór różnorodnych tekstów zebranych w czterech księgach – sanhitach (zbiory): Rygweda, Samaweda, Jadźurweda, Atharwaweda
Brahmany – komentarze i interpretacje sporządzone do każdej sanhity. Zebrane prawdopodobnie około X-VIII w. p.n.e.
Aranjaki (Leśne księgi) – teksty nie przeznaczone do powszechnego obiegu. Dalszy ciąg komentarzy do Wed nawiązujący bezpośrednio do Brahmanów.
Upaniszady – rozprawy o treści filozoficznej, często o charakterze nauki tajemnej. W dużej mierze kontynuacja Aranjaków. Zebrane prawdopodobnie około VIII-VI w. p.n.e.

16 of 27

Swięte księgi

Smryti (Tradycje) a wśród nich:

Sutry (Wątki) – krótkie wypowiedzi na temat ofiar, obyczajów i zwyczajów. Sutry rozwinęły się w sastry, jedną z nich jest Manusmryti (Prawo Manu) – najważniejszy zbiór praw indyjskich z epoki klasycznej, spisany, według tradycji, przez Manu – człowieka uratowanego przez Wisznu z potopu.
Itihasy (Epopeje) – powstające przez kilka wieków począwszy od V-IV w. p.n.e.: – Mahabharata, Bhagawadgita, Ramajana
Purany (Stare opowieści) – teksty mitologiczne.

17 of 27

Najważniejsze symbole hinduizmu

OM - jest to najświętsza sylaba w hinduizmie.
SWASTYKA - jest symbolem szczęścia, błogosławieństwa i powodzenia.

18 of 27

OM – obrazy

19 of 27

swastyka – obrazy

20 of 27

Ubiór

Sari – tradycyjna część garderoby zakładana przez kobiety na subkontynencie indyjskim.

Dhoti - tradycyjny strój męski noszony w Indiach składający się z upiętego w pasie kawałka materiału (bawełna, jedwab) o długości 4-5 m i ok. 1 m szerokości. Dhoti występuje zwykle w jasnych kolorach (białym, szarym, jasnobrązowym, żółtym itp.). Kolor szafranowy zarezerwowany jest dla mnichów żyjących w celibacie (brahmaćarja i sannjasa).

21 of 27

Najwazniejsze mantry

1.Mantra Shanti

Być może jest to najbardziej obecnie praktykowane. Słowo "szanti" oznacza pokój i jest recytowane do 3 razy, aby zainicjować rytuał. Można powiedzieć, że jest to jeden z najbardziej cenionych, ponieważ szuka spokoju w umyśle, ciele i mowie, a okazuje się być doskonałą mantrą przezwyciężenie złożoności na poziomie pracy, ponieważ realizuje motto "brak konkurencyjności" .

2. Mantra Om gum ganapataye namah

Dosłowne tłumaczenie byłoby: "Modlę się do bóstwa twarzy Ganesza". Dla Hindusów Ganesh jest bogiem sukcesu i mądrości. Dlatego zwykle służy do refleksji , Bardzo często ucieka się do tej mantry, aby pozostawić złe doświadczenia z przeszłości.

3. Mantra Om

Jest to główna mantra, która przedstawia życie, śmierć i zmartwychwstanie. Dźwięk Om jest matką wszystkich mantr i tradycyjnie przekazuje się wiarę, że pierwsza wibracja, która łączy nas z wszechświatem, i z niego wynurza się inne dźwięki. Służy do rozpoczęcia sesji jogi, aby ją ukończyć lub po prostu, kiedy musimy odpocząć bez dalszych ceregieli.

4. Mantra Namah Śiwaja

Dla hinduizmu Shiva jest najwyższym bogiem i reprezentuje najwyższe bóstwo transformacji. Mantra Śiwaja przypomina nam, że wszyscy jesteśmy stworzeni z tego samego, a modlitwa oznacza "cześć dla Shivy". Ta mantra jest używana aby odzyskać zaufanie do siebie w czasach słabości .

22 of 27

Najwazniejsze mantry

5. Mantra Lokah Samastah Sukhino Bhavantu

Ta mantra służy przede wszystkim do regulacji emocji, aby poprawić relacje z otoczeniem, które nas otacza, zarówno ludźmi, jak i zwierzętami, przyrodą i środowiskiem. Ziemia musi być szanowana tak jak my.Tłumaczenie byłoby: "że wszystkie istoty wszystkich części żyją szczęśliwe i wolne, i że wszystkie przyczyniają się do szczęścia i wolności wszystkich".

6. Mantra Om namo Narayana

Narayana jest wszechobecnym bogiem w hinduizmie , a terminologia jest tłumaczona jako "Nara", która reprezentuje boskość, i "Yana", która reprezentuje stwórcę wszystkich rzeczy. Istnieje wiele interpretacji recytujących mantrę, takich jak szukanie schronienia dla wszystkich istot lub miejsce odpoczynku dla wszystkich żywych istot. Ta mantra jest zalecana do odpoczynku w chwilach zamieszania.

7. Mantra Sri Ramaya namah

Ta mantra czci boga Ramy, który zstąpił z nieba, by walczyć z demonem Rawaną, co czyni Ramę najważniejszym bóstwem dla tej religii. Używa się go, by unikać złego oka, usuwać zło, które inni wynieśli i leczyć zazdrość.

23 of 27

Swiątynie

Mandir – północnoindyjska nazwa świątyni hinduistycznej lub dżinijskiej. Miejsce przeznaczone do modłów oraz odprawiania pudży. Istnieją zarówno mandiry w formie osobnych budynków, jak i o wiele mniejsze. Większość hinduistów ma tego typu mniejsze mandiry w swoich domach.

24 of 27

Pudza

Pudźa odbywa się w mandirach (świątyniach bądź prywatnych kapliczkach). Tam hinduista ustawia na środku posążek dewy, dewi, Awatary bądź świętego. Najczęściej pudźę rozpoczyna się krótką modlitwą i medytacją, która stanowi jej część. Następnie hinduista składa ofiarę. Najczęściej są to owoce, słodycze, kwiaty, liście, ghi, woda. Pudźy często towarzyszy palenie kadzidełek, a także praktyki takie jak np. potrząsanie dzwonkami. Po zakończeniu pudźy odprawia się arati. Pudźa ma na celu zwiększenie cech sattwicznych (czystych, dobrych) oraz rozwój bhakti.

25 of 27

Jadzna

Zgodnie z wedyjską tradycją hinduiści praktykują jadźnię, czyli składanie ofiar. Wedy wyróżniają pięć głównych typów jadźń:

Dewa-Jadźńa to żertwa ogniowa składana wszystkim bóstwom, mieszkańcom niebios; składana jest rano i wieczorem z odrobiny pożywienia wegetariańskiego skropionego klarowanym (przetopionym) masłem, Ghi.
Bhuta-Jadźńa to żertwa dla wszystkich stworzeń, tzw. bali wykładane dla zwierząt i duchów.
Pitr-Jadźńa to ofiara dla przodków z placków ryżowych.
Brahma-Jadźńa to ofiara dla Brahmana, Boga Stwórcy, w postaci wieczornej recytacji fragmentów Wedy.
Manusza-Jadźńa to ofiara dla ludzi, czyli datki (dana) dla ubogich czy bezdomnych, najczęściej w formie darów rzeczowych czy dokarmiania głodnych.

1 of 27