Jak łatwo �i przyjemnie, �bez większego wysiłku napisać przemówienie?
K.Krywult-Krajewska
Krok pierwszy
Przeczytaj uważnie polecenie. Dwa razy.
W „Balladynie” Juliusza Słowackiego Pustelnik mówi: „Nie masz zbrodni bez kary”. �Czy zgadzasz się z tym twierdzeniem? �Napisz przemówienie skierowane do swoich rówieśników. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej �oraz do innego utworu literackiego.
W „Balladynie” Juliusza Słowackiego Pustelnik mówi: „Nie masz zbrodni bez kary”. �Czy zgadzasz się z tym twierdzeniem? �Napisz przemówienie skierowane do swoich rówieśników. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej �oraz do innego utworu literackiego.
Krok drugi
Zanim zaczniesz pisać - zastanów się, którymi tekstami się posłużysz…
Hmm…
Muszą to być teksty, w których ktoś popełnił zbrodnię (zły czyn) i został ukarany.
Hmm… �Może… Hmmmm…
Muszą to być teksty, w których ktoś popełnił zbrodnię (zły czyn) i został ukarany.
Może “Dziady” �i “Balladyna”? �Albo “Świtezianka”? �Lub “Opowieści z Narnii”?
Wstęp, czyli pierwszy akapit to wprowadzenie. Co oznacza “nie masz zbrodni bez kary”?
Wstęp musi zawierać tezę.
Teza:
Wstęp, czyli pierwszy akapit to wprowadzenie. Co oznacza “nie masz zbrodni bez kary”?
Wstęp musi zawierać tezę.
Teza: zbrodnię należy ukarać!
We wstępie konieczny jest także powitalny zwrot do adresata!
Teza: zbrodnię należy ukarać!
Koleżanki i koledzy! W dramacie "Balladyna" Juliusza Słowackiego jeden z bohaterów, Pustelnik, czyli Popiel III, wypowiada słowa: „Nie masz zbrodni bez kary”. Sugeruje tym samym, że każda niegodziwość prędzej czy później spotyka się z odpowiednią konsekwencją. Czy jednak rzeczywiście zawsze tak się dzieje? Sądzę, że tak i w niniejszym przemówieniu postaram się to udowodnić, analizując wybrane teksty literackie.
Koleżanki i koledzy! W dramacie "Balladyna" Juliusza Słowackiego jeden z bohaterów, Pustelnik, czyli Popiel III, wypowiada słowa: „Nie masz zbrodni bez kary”. Sugeruje tym samym, że każda niegodziwość prędzej czy później spotyka się z odpowiednią konsekwencją. Czy jednak rzeczywiście zawsze tak się dzieje? Sądzę, że tak i w niniejszym przemówieniu postaram się to udowodnić, analizując wybrane teksty literackie, które na pewno doskonale znacie.
Wow!
Wstęp gotowy
Czas na akapity argumentacyjne…
Krok trzeci
Akapit argumentacyjny składa się z:
Akapit argumentacyjny składa się z:
Argument to taka ogólna myśl, która potwierdza moją tezę.
Teza: Słodycze szkodzą. Argument: …ponieważ nadmiar cukru powoduje różne choroby.
Teza: Podróże kształcą. Argument: …ponieważ pozwalają nam poznawać inne kultury.
Polecam sprawdzić argument słówkiem “ponieważ” :)
Akapit argumentacyjny składa się z:
Przykład z lektury to konkretny fakt z książk!
To jest moment, w którym masz udowodnić, że znasz wybrany przez siebie tekst. Tu nie możesz posługiwać się ogólnikami.
Tu potrzebujemy KONKRETU!
Akapit argumentacyjny składa się z:
Jak wynika z przedstawionego przeze mnie przykładu…
Ta historia uczy nas, że…
Świadczy to o tym…
Zamykasz swój akapit argumentacyjnym takim jakby minizakończeniem. Wyjaśniasz, po co podałeś/łaś przykład. �Czemu on służy? Czego dowodzi?
Akapit argumentacyjny składa się z:
W literaturze kara dosięga zbrodniarzy, co potwierdza historia Balladyny.
Akapit argumentacyjny składa się z:
W literaturze kara dosięga zbrodniarzy, co potwierdza historia Balladyny. Główna postać wspomnianego dramatu owładnięta żądzą władzy dopuszcza się wielu zbrodni, w tym zabójstwa własnej siostry, Aliny. Rywalizując z nią o zamożnego i szlachetnego Kirkora, bierze udział w konkursie zbierania malin. Młodsza z sióstr, pracowita jak pszczółka Alina, bez problemu uzbierała cały dzbanek, co doprowadza Balladynę do zazdrości i irytacji - w ten sposób dochodzi do pierwszego z morderstw. Jednego z wielu, gdyż - jak dobrze wiecie - bohaterka pośrednio bądź bezpośrednio doprowadza do śmierci Grabca, Pustelnika, Kostryna, a nawet Kirkora. W końcu, kiedy Balladyna osiąga po trupach swój cel, czyli najwyższy stopień władzy, zostaje ukarana przez siły nadprzyrodzone. Piorun, który ją zabija, symbolizuje nieuchronność kary za popełnione grzechy.
Akapit argumentacyjny składa się z:
W literaturze kara dosięga zbrodniarzy, co potwierdza historia Balladyny. Główna postać wspomnianego dramatu owładnięta żądzą władzy dopuszcza się wielu zbrodni, w tym zabójstwa własnej siostry, Aliny. Rywalizując z nią o zamożnego i szlachetnego Kirkora, bierze udział w konkursie zbierania malin. Młodsza z sióstr, pracowita jak pszczółka Alina, bez problemu uzbierała cały dzbanek, co doprowadza Balladynę do zazdrości i irytacji - w ten sposób dochodzi do pierwszego z morderstw. Jednego z wielu, gdyż - jak dobrze wiecie - bohaterka pośrednio bądź bezpośrednio doprowadza do śmierci Grabca, Pustelnika, Kostryna, a nawet Kirkora. W końcu, kiedy Balladyna osiąga po trupach swój cel, czyli najwyższy stopień władzy, zostaje ukarana przez siły nadprzyrodzone. Piorun, który ją zabija, symbolizuje nieuchronność kary za popełnione grzechy. Przykład Balladyny jednoznacznie pokazuje, że sprawiedliwość ostatecznie dosięga winnych, nawet jeśli przez długi czas udaje im się unikać odpowiedzialności.
W literaturze kara dosięga zbrodniarzy, co potwierdza historia Balladyny. Główna postać wspomnianego dramatu owładnięta żądzą władzy dopuszcza się wielu zbrodni, w tym zabójstwa własnej siostry, Aliny. Rywalizując z nią o zamożnego i szlachetnego Kirkora, bierze udział w konkursie zbierania malin. Młodsza z sióstr, pracowita jak pszczółka Alina, bez problemu uzbierała cały dzbanek, co doprowadza Balladynę do zazdrości i irytacji - w ten sposób dochodzi do pierwszego z morderstw. Jednego z wielu, gdyż - jak dobrze wiecie - bohaterka pośrednio bądź bezpośrednio doprowadza do śmierci Grabca, Pustelnika, Kostryna, a nawet Kirkora. W końcu, kiedy Balladyna osiąga po trupach swój cel, czyli najwyższy stopień władzy, zostaje ukarana przez siły nadprzyrodzone. Piorun, który ją zabija, symbolizuje nieuchronność kary za popełnione grzechy. Przykład Balladyny jednoznacznie pokazuje, że sprawiedliwość ostatecznie dosięga winnych, nawet jeśli przez długi czas udaje im się unikać odpowiedzialności.
W literaturze kara dosięga zbrodniarzy, co potwierdza historia Balladyny. Główna postać wspomnianego dramatu owładnięta żądzą władzy dopuszcza się wielu zbrodni, w tym zabójstwa własnej siostry, Aliny. Rywalizując z nią o zamożnego i szlachetnego Kirkora, bierze udział w konkursie zbierania malin. Młodsza z sióstr, pracowita jak pszczółka Alina, bez problemu uzbierała cały dzbanek, co doprowadza Balladynę do zazdrości i irytacji - w ten sposób dochodzi do pierwszego z morderstw. Jednego z wielu, gdyż - jak dobrze wiecie - bohaterka pośrednio bądź bezpośrednio doprowadza do śmierci Grabca, Pustelnika, Kostryna, a nawet Kirkora. W końcu, kiedy Balladyna osiąga po trupach swój cel, czyli najwyższy stopień władzy, zostaje ukarana przez siły nadprzyrodzone. Piorun, który ją zabija, symbolizuje nieuchronność kary za popełnione grzechy. Przykład Balladyny jednoznacznie pokazuje, że sprawiedliwość ostatecznie dosięga winnych, nawet jeśli przez długi czas udaje im się unikać odpowiedzialności.
Wow!
Akapit gotowy :)
Wystarczy to zrobić jeszcze raz…
Podobny motyw pojawia się w dramacie romantycznym pt. „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza - tam też kara dosięga zbrodniarza i to nawet po śmierci. W utworze ukazane są duchy, które przybywają na obrzęd dziadów, by podzielić się swoimi historiami i ukazać konsekwencje swoich czynów. Przypomnijmy sobie jedną z postaci. Najstraszniejszym jest duch Złego Pana – okrutnego dziedzica, który za życia znęcał się nad poddanymi. Doprowadził do śmierci chłopca, który, będąc głodnym, zerwał bez jego pozwolenia jabłko z sadu. Wygnał na pewną śmierć, na mróz, matkę z dzieckiem. Warto podkreślić, że zrobił to w wieczór wigilijny! Czyż to nie świadczy o okrucieństwie? Po śmierci Widmo nie może zaznać spokoju i cierpi, nie mogąc zaspokoić głodu, co stanowi metaforę sprawiedliwej kary za jego czyny. Świadczy to o tym, że kara zawsze dosięgnie zbrodni i nikt nie ukryje się przed sprawiedliwością.
Podobny motyw pojawia się w dramacie romantycznym pt. „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza - tam też kara dosięga zbrodniarza i to nawet po śmierci. W utworze ukazane są duchy, które przybywają na obrzęd dziadów, by podzielić się swoimi historiami i ukazać konsekwencje swoich czynów. Przypomnijmy sobie jedną z postaci. Najstraszniejszym jest duch Złego Pana – okrutnego dziedzica, który za życia znęcał się nad poddanymi. Doprowadził do śmierci chłopca, który, będąc głodnym, zerwał bez jego pozwolenia jabłko z sadu. Wygnał na pewną śmierć, na mróz, matkę z dzieckiem. Warto podkreślić, że zrobił to w wieczór wigilijny! Czyż to nie świadczy o okrucieństwie? Po śmierci Widmo nie może zaznać spokoju i cierpi, nie mogąc zaspokoić głodu, co stanowi metaforę sprawiedliwej kary za jego czyny. Świadczy to o tym, że kara zawsze dosięgnie zbrodni i nikt nie ukryje się przed sprawiedliwością.
Podobny motyw pojawia się w dramacie romantycznym pt. „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza - tam też kara dosięga zbrodniarza i to nawet po śmierci. W utworze ukazane są duchy, które przybywają na obrzęd dziadów, by podzielić się swoimi historiami i ukazać konsekwencje swoich czynów. Przypomnijmy sobie jedną z postaci. Najstraszniejszym jest duch Złego Pana – okrutnego dziedzica, który za życia znęcał się nad poddanymi. Doprowadził do śmierci chłopca, który, będąc głodnym, zerwał bez jego pozwolenia jabłko z sadu. Wygnał na pewną śmierć, na mróz, matkę z dzieckiem. Warto podkreślić, że zrobił to w wieczór wigilijny! Czyż to nie świadczy o okrucieństwie? Po śmierci Widmo nie może zaznać spokoju i cierpi, nie mogąc zaspokoić głodu, co stanowi metaforę sprawiedliwej kary za jego czyny. Świadczy to o tym, że kara zawsze dosięgnie zbrodni i nikt nie ukryje się przed sprawiedliwością.
Podobny motyw pojawia się w dramacie romantycznym pt. „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza - tam też kara dosięga zbrodniarza i to nawet po śmierci. W utworze ukazane są duchy, które przybywają na obrzęd dziadów, by podzielić się swoimi historiami i ukazać konsekwencje swoich czynów. Przypomnijmy sobie jedną z postaci. Najstraszniejszym jest duch Złego Pana – okrutnego dziedzica, który za życia znęcał się nad poddanymi. Doprowadził do śmierci chłopca, który, będąc głodnym, zerwał bez jego pozwolenia jabłko z sadu. Wygnał na pewną śmierć, na mróz, matkę z dzieckiem. Warto podkreślić, że zrobił to w wieczór wigilijny! Czyż to nie świadczy o okrucieństwie? Po śmierci Widmo nie może zaznać spokoju i cierpi, nie mogąc zaspokoić głodu, co stanowi metaforę sprawiedliwej kary za jego czyny. Świadczy to o tym, że kara zawsze dosięgnie zbrodni i nikt nie ukryje się przed sprawiedliwością.
Podobny motyw pojawia się w dramacie romantycznym pt. „Dziady” cz. II Adama Mickiewicza - tam też kara dosięga zbrodniarza i to nawet po śmierci. W utworze ukazane są duchy, które przybywają na obrzęd dziadów, by podzielić się swoimi historiami i ukazać konsekwencje swoich czynów. Przypomnijmy sobie jedną z postaci. Najstraszniejszym jest duch Złego Pana – okrutnego dziedzica, który za życia znęcał się nad poddanymi. Doprowadził do śmierci chłopca, który, będąc głodnym, zerwał bez jego pozwolenia jabłko z sadu. Wygnał na pewną śmierć, na mróz, matkę z dzieckiem. Warto podkreślić, że zrobił to w wieczór wigilijny! Czyż to nie świadczy o okrucieństwie? Po śmierci Widmo nie może zaznać spokoju i cierpi, nie mogąc zaspokoić głodu, co stanowi metaforę sprawiedliwej kary za jego czyny. Świadczy to o tym, że kara zawsze dosięgnie zbrodni i nikt nie ukryje się przed sprawiedliwością.
Mamy to!
Argument #1
Przykład �z “Balladyny”
Wniosek
Argument #2
Przykład�Z “Dziadów” cz.II
Wniosek
Krok czwarty
Teraz pomyślmy �nad zakończeniem…
W zakończeniu powtarzamy tezę, �Którą udało nam się�udowodnić!
Podsumowując, zarówno w „Balladynie” Słowackiego, jak i w „Dziadach” cz. II Mickiewicza widzimy, że zbrodniarze ostatecznie ponoszą konsekwencje swoich czynów. Kary mogą mieć charakter fizyczny, jak w przypadku Balladyny lub metafizyczny, jak u duchów w „Dziadach” cz.II, ale zawsze są nieuniknione. Dlatego zgadzam się z tezą, że nie ma zbrodni bez kary, choć czasami sprawiedliwość przychodzi później, niż byśmy się spodziewali. Mam nadzieję, że zgadzacie się ze mną.
Dziękuję za uwagę!
Podsumowując, zarówno w „Balladynie” Słowackiego, jak i w „Dziadach” cz. II Mickiewicza widzimy, że zbrodniarze ostatecznie ponoszą konsekwencje swoich czynów. Kary mogą mieć charakter fizyczny, jak w przypadku Balladyny lub metafizyczny, jak u duchów w „Dziadach” cz.II, ale zawsze są nieuniknione. Dlatego zgadzam się z tezą, że nie ma zbrodni bez kary, choć czasami sprawiedliwość przychodzi później, niż byśmy się spodziewali. Mam nadzieję, że zgadzacie się ze mną.
Dziękuję za uwagę!
Przemówienie a nie rozprawka, więc…
Zwrot do adresata
Podziękowanie za uwagę
Porównanie
Wykrzyknienie
Pytanie retoryczne
Zjednywanie przychylności odbiorców
Czasowniki �w 1 os. i 2 os. l.mn.
Krok piąty
Gdy już napiszesz przemówienie…
sprawdź ilość słów,
przeczytaj pracę �w całości dwa razy - popraw zauważone powtórzenia,
sprawdź interpunkcję �i ortografię.
I co dalej…?
I już!�Przemówienie gotowe!
Napisz przemówienie…
Wielu bohaterów literackich podejmuje kluczowe decyzje pod wpływem innych osób. Czasem prowadzi to do sukcesu, a czasem �do tragicznych konsekwencji. Czy zgadzasz się �z tym, że otoczenie ma duży wpływ na wybory człowieka? Napisz przemówienie. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.
Przeczytaj uważnie polecenie. Dwa razy.
Wielu bohaterów literackich podejmuje kluczowe decyzje pod wpływem innych osób. Czasem prowadzi to do sukcesu, a czasem �do tragicznych konsekwencji. Czy zgadzasz się �z tym, że otoczenie ma duży wpływ na wybory człowieka? Napisz przemówienie. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.
Wielu bohaterów literackich podejmuje kluczowe decyzje pod wpływem innych osób. Czasem prowadzi to do sukcesu, a czasem �do tragicznych konsekwencji. Czy zgadzasz się �z tym, że otoczenie ma duży wpływ na wybory człowieka? Napisz przemówienie. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.
Zanim zaczniesz pisać - zastanów się, którymi tekstami się posłużysz…
Hmm…
Uwaga!
Kolejny slajd zawiera przykłady. Najpierw wymyśl swoje, potem kliknij dalej :)
Hmm…
Kirkor prosi Pustelnika o radę w sprawach sercowych.
Marley radzi Scrooge’owi, by zmienił swoje życie.
Mały Książę otrzymuje porady życiowe od Lisa.
Duchy podczas dziadów wygłaszają przestrogi skierowane do uczestników obrzędu.
Marek Winicjusz kieruje się radami Petroniusza.
Dziękuję za uwagę!