Niepodległość Polski
Narodowe Święto Niepodległości to święto państwowe w Polsce obchodzone corocznie 11 listopada dla upamiętnienia odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918, po 123 latach zaborów. Święto zostało ustanowione ustawą z dnia 23 kwietnia 1937, zniesione ustawą Krajowej Rady Narodowej 22 lipca 1945.
Dnia 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna przekazała władzę wojskową Józefowi Piłsudskiemu. Niedługo później rozpoczęto przygotowania do powołania koalicyjnego rządu, składającego się z polskich przedstawicieli.
Klęska Rosji w wojnie z Japonią spowodowała w społeczeństwie polskim wzrost nadziei na utworzenie w nieodległej przyszłości niepodległego państwa polskiego. Po wybuchu I wojny światowej w polskich partiach politycznych ujawniły się różne koncepcje odbudowy niepodległego państwa polskiego. Roman Dmowski i inni działacze Narodowej Demokracji liczyli na zwycięstwo Rosji i mocarstw zachodnich, natomiast Józef Piłsudski i dowództwo Legionów Polskich przy armii Austro-Węgier liczyli początkowo na zwycięstwo państw centralnych
W zaborze pruskim na początku listopada 1918 roku została Naczelna Rada Ludowa, a w Lublinie 6-7 listopada powstał tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej na czele z I. Daszyńskim.
Legiony Polskie to formacje wojskowe walczące u boku państw centralnych w latach 1914-1917. Skupiała żołnierzy oddziałów strzeleckich i innych polskich organizacji. Początkowo składały sie z 2 brygad- wschodniej i zachodniej
W lipcu 1917 roku rozwiązano Legiony polskie, walczące u boku Niemiec przeciwko Rosji, ponieważ Polacy odmówili złożenia przysięgi cesarzowi Niemiec. Legionistów internowano lub włączano w PSZ, a J. Piłsudskiego zamknięto w Twierdzy Magdeburskiej.
Starcia z Armią Czerwoną trwały od wiosny 1919. Wojska polskie zajęły Wilno.Latem 1920, w wyniku ofensywy wojsk sowieckich zagrożona została Warszawa.
Spowodowało to wyjątkową
mobilizację polskiego
społeczeństwa do obrony stolicy.
Po odzyskaniu niepodległości rozpoczął się proces tworzenia Państwa Polskiego. Był on długi oraz żmudny. Stolicą Rzeczypospolitej Polskiej od samego początku miała być Warszawa. Osobą jednoczącą ośrodki władzy był Piłsudski. W listopadzie 1918 roku swoje uprawnienia przekazały mu Rada Regencyjna i Rząd Lubelski.
Wobec braku akceptacji takiego rządu przez polską prawicę i mocarstwa zachodnie 16 stycznia 1919r. został powołany rząd I. Paderewskiego, który zyskał uznanie międzynarodowe. 26 stycznia odbyły się wybory do sejmu ustawodawczego, który miesiąc później przyjął tzw. małą konstytucję, określająca naczelene organy władzy.
Dziękuję za uwagę.