1 of 12

A Camelia

LAURA BESADA PÉREZ 5ºD

2 of 12

Nome :

En Castelán/Galego: Camelia
Científico: Camellia

3 of 12

Etimoloxía: ��Un botánico e misionero xesuíta do siglo XVII, Georg Josephus Kamel (también conocido como Camellus), transportou prantas de camelios dende Filipinas a Europa. Carlos Linneo nombrou a este xénero no seu honor.

4 of 12

Orixe:�Orixinarias das rexións tropicais e subtropicais de Asia sudoriental, China e Xapón. Elas atópanse nos bosques situados a media altura sobre o nivel do mar.

5 of 12

Características:

Todas as especies son arbustos e pequenas árbores que poden acadar os 10 m de altura. O xénero Camelia agrupa entre 100 a 250 especies (hai certa controversia sobre o número exacto).

6 of 12

Hábitat:

Arbusto sempre verde que require suelos silíceos, no calizos e climas temperados e invernos suaves, anque pode resitir o frío non soportan xeadas.

7 of 12

Momento de maior interese:

A Camelia é unha planta á que lle senta ben o inverno e que fará que os nosos xardíns nesa tempada luzcan preciosos.
A súa floración é maxestuosa, o máis habitual na primavera pero tamén no outono.

8 of 12

Usos:

Pódese utilizar para infusións (té), usos culinarios (é considerado o“aceite de oliva en Asia”), cosméticos e hidratantes.

9 of 12

Etnoloxía:

“Conta a lenda que ao principio dos tempos, unha noite dúas estrelas xovenes que eran irmáns, comezaron a discutir por cal delas era a máis bela e todas as estrelas comezaron a discutir e la lúa tivo que intervir , mandou que todas se repartisen o ceo.
Un día no que a gran estrela alumeaba a terra viron unha árbore, unha camelia, con gran cantidade de flores brancas, así que decidiron descansar nela.
As estrelas se preguntaron se non sería un sitio perfecto para vivir.
Así as estrelas se converteron en camelias e dende entón as camelias son as estrelas da terra “.

10 of 12

Localización en campolongo:

Este é un dos camelios do noso colexio

11 of 12

Curiosidades: �A camelia é unha pranta de crecemento lento, pero podes estimulalo se recortas o talo central, no caso de que se trate dun exemplar demasiado espigado. Corta sempre trala floración e sobre un brote forte.