หน่วยที่ 7

กรณีศึกษา

เทคโนโลยีดิจิทัลเชื่อมโยงอาชีพ

หัวข้อเรื่อง

7.1 ความหมายของเทคโนโลยีดิจิทัลและการปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล

7.2 กรณีศึกษา เทคโนโลยีดิจิทัล

และการเติบโตแบบทั่วถึง”

7.3 แนวทางการใช้

เทคโนโลยีดิจิทัลกับธุรกิจ

7.4 จริยธรรมและกฎหมายใน

การใช้งานเทคโนโลยีดิจิทัล

ความหมายของเทคโนโลยีดิจิทัลและการปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล

7.1

7.1.1 ความหมายของ

เทคโนโลยีดิจิทัล

เทคโนโลยีดิจิทัล หมายถึง เครื่องมือและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ระบบอุปกรณ์จัดเก็บและประมวลผลข้อมูล อาทิ คอมพิวเตอร์ โทรศัพท์ แท็บเลต โปรแกรมคอมพิวเตอร์ สื่อออนไลน์ เป็นต้น

การนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ในการสื่อสาร การปฏิบัติงาน และการทำงานร่วมกัน หรือใช้เพื่อพัฒนากระบวนการทำงานหรือระบบงานในองค์กรให้มีความทันสมัยและมีประสิทธิภาพต้องมีทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล

การปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล หมายถึง การนำเทคโนโลยีดิจิทัลเข้ามาปรับใช้กับทุกภาคส่วนของธุรกิจ ซึ่งทำให้เกิดการ เปลี่ยนแปลงตั้งแต่รากฐานของธุรกิจไปจนถึงกระบวนการส่งมอบสินค้าหรือบริการให้กับลูกค้า

(1) อุตสาหกรรมค้าปลีก

(2) อุตสาหกรรมประกันภัย

(3) อุตสาหกรรมการแพทย์

​

​

ปัจจุบันมีการทำธุรกรรมทางการเงินผ่านทางระบบอินเทอร์เน็ตหรือโทรศัพท์มือถือมากขึ้น โดยรัฐบาลได้สนับสนุนการเปลี่ยนแปลงนี้อย่างชัดเจน

การดำเนินการอุตสาหกรรมรวมไปถึงธุรกิจต่าง ๆ ที่นำเครื่องมือดิจิทัลต่าง ๆ เข้ามาใช้งานเพื่อลดต้นทุนและเพิ่มศักยภาพในการทำงานให้สูงขึ้น

2. การปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล

ในสถาบันการเงิน

3. การปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล

ในอุตสาหกรรมการผลิต

7.1.2 ความหมายของ

การปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัล

1. การปรับใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในอุตสาหกรรมต่าง ๆ

7.2

กรณีศึกษาเทคโนโลยีดิจิทัล

และการเติบโตแบบทั่วถึง”

7.2.1 กรณีศึกษาประเทศจีนที่นำ

เทคโนโลยีดิจิทัลมาสร้างการเติบโตแบบทั่วถึง

การศึกษาของสถาบันชี้ให้เห็นถึงจุดที่เทคโนโลยีดิจิทัลสามารถสร้างความแตกต่างในการเติบโตแบบทั่วถึงในจีน และให้ข้อมูลเชิงลึกในการที่จะนำความสำเร็จสู่ประเทศอื่น ๆได้

กรณีศึกษา คือ ประเทศจีนเป็นประเทศผู้มีรายได้ปานกลาง สามารถก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำด้านพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ และการชำระเงินทางโทรศัพท์มือถือได้ภายในระยะเวลาไม่ถึงทศวรรษ

7.2.2 แนวโน้มของเทคโนโลยี

ในการเปลี่ยนองค์กรไปสู่ดิจิทัล

ศตวรรษที่ 21 ถือเป็นยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านสังคม เศรษฐกิจ และเทคโนโลยี ซึ่งส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตและวิถีการทำงาน ทำให้ทรัพยากรมนุษย์ต้องปรับตัวและยกระดับสมรรถนะของตน เพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลง

ประเทศไทย 4.0 ถือเป็นการพัฒนาเครื่องยนต์เพื่อขับเคลื่อนการเติบโตทางเศรษฐกิจชุดใหม่ด้วยการเปลี่ยนแปลงความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบของประเทศที่มีอยู่ 2 ด้าน คือความหลากหลายเชิงชีวภาพและความหลากหลายเชิงวัฒนธรรม

แนวทางการใช้

เทคโนโลยีดิจิทัลกับธุรกิจ

7.3

เมื่อโลกเข้าสู่เศรษฐกิจดิจิทัล ช่องทางการจำหน่ายสินค้าและบริการเปลี่ยนแปลงไปรวมถึงช่องทางการสื่อสารกับผู้บริโภคก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นเดียวกัน

7.3.1 ผู้นำต้องเข้าใจ

เรื่องเทคโนโลยี

7.3.2 คนยังคงเป็นที่ต้องการเพราะ

สร้างความเชื่อมั่นและความไว้วาง

ใจให้กับลูกค้า

ในยุคสมัยที่เทคโนโลยีดิจิทัลเป็นตัวขับเคลื่อนโลกธุรกิจอย่างทุกวันนี้ โลกกำลังต้องการผู้นำโฉมใหม่ที่ให้ความสำคัญทั้งกับการลงทุนด้านเทคโนโลยีและลงทุนกับการพัฒนาทักษะของตัวเองในการใช้เทคโนโลยีและนวัตกรรมใหม่ ๆ

การนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้อาจไม่ได้ช่วยตอบสนองความคาดหวังของลูกค้าได้ทั้งหมด เพราะ

ลูกค้าส่วนใหญ่ยังคงรู้สึกดี และให้ความสำคัญกับการได้รับบริการที่ดีจากพนักงานที่เป็นมนุษย์ เพราะเทคโนโลยีเป็นเพียงเครื่องจักรที่ช่วยจัดการการทำงานให้เป็นระบบ

เมื่อระบบอัตโนมัติ และปัญญาประดิษฐ์ เข้ามามีบทบาทต่อรูปแบบการทำงานมากขึ้น ส่งผลให้กลยุทธ์ในการสรรหาบุคลากรต้องมีการปรับเปลี่ยนไปในอนาคตทั้งที่ความเป็นจริงเทคโนโลยีจะเข้ามาแทนที่งานของมนุษย์บางส่วนเท่านั้น

7.3.5 สรรหาพนักงานที่มีทักษะ

ที่ใช่ ทั้งจากภายในและภายนอก

7.3.4 สื่อสารกับพนักงาน

ที่มีให้เข้าใจ

7.3.3 มุ่งเน้นที่เนื้องานและ

ความสามารถ

การเปลี่ยนผ่านสู่ดิจิทัลของกลุ่มสถาบันการเงินและตลาดทุน (ครอบคลุมกลุ่มอุตสาหกรรมอื่น ๆ)

นำมาซึ่งความวิตกกังวลของรูปแบบการทำงานที่กำลังเปลี่ยนแปลงไปหรือแย่ยิ่งกว่านั้น หลายคนกลัวว่า งานที่ทำอยู่จะถูกทดแทนด้วยระบบอัตโนมัติและปัญญาประดิษฐ์ในที่สุด สร้างความกังวลให้กับพนักงานแทบทุกตำแหน่งและทุกระดับ

ผลจากการสำรวจระบุว่า มากกว่าร้อยละ 60 ของประธานกรรมการบริหาร (CEO) ในกลุ่มสถาบัน

การเงินและตลาดทุนเห็นว่า การสรรหาพนักงานที่มีทักษะที่เป็นที่ต้องการและมีความเหมาะสมกับตัวธุรกิจกลายเป็นเรื่องท้าทายมาก

7.4

จริยธรรมและกฎหมายใน

การใช้งานเทคโนโลยีดิจิทัล

7.4.1 จริยธรรมในการทำธุรกิจดิจิทัล

1. จำหน่ายสินค้าที่ดี มีคุณภาพ ในราคายุติธรรม

2. จำหน่ายสินค้าที่ถูกกฎหมาย ไม่ละเมิดลิขสิทธิ์

3. ไม่โฆษณาเกินจริง บิดเบือน

4. ระบุรายละเอียดที่มา ขนาด ราคา

วันที่หมดอายุของสินค้า

5. ไม่กลั่นแกล้งและให้ร้ายผู้อื่น

6. รักษาข้อมูลส่วนตัวและบัญชีของลูกค้าไว้เป็นความลับ

​

7. ตรงต่อเวลา

8. ตรวจสอบสินค้าและพัฒนาปรับปรุงให้มี

คุณภาพอยู่เสมอ

9. รวดเร็วในการตอบคำถาม

10. ใช้ช่องทางรับชำระเงินที่เชื่อถือได้

7.4.2 กฎหมายลิขสิทธิ์

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2558 เป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจดิจิทัล

ซึ่งเป็นนโยบายสำคัญของรัฐบาลที่อาศัยเทคโนโลยีสารสนเทศหรืออินเทอร์เน็ตในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ โดยหวังว่าผลจากกฎหมายฉบับนี้จะช่วยให้นโยบายเศรษฐกิจดิจิทัลเติบโตได้อย่างยั่งยืน

กฎหมายฉบับนี้ได้กำหนดถึง ข้อมูลการบริหารสิทธิซึ่งเป็นข้อมูลที่บ่งชี้ถึงผู้สร้างสรรค์งานสร้างสรรค์นักแสดง การแสดง เจ้าของลิขสิทธิ์ หรือระยะเวลาและเงื่อนไขการใช้งานอันมีลิขสิทธิ์ ตลอดจนตัวเลขหรือรหัสแทนข้อมูลดังกล่าว