اعتراض‌نامه
مهلت پاسخ‌گویی به پایان رسیده است، این فرم از تاریخ ۱۱ تا ۲۴ بهمن ۱۳۹۹ باز بود.
متن این اعتراض‌نامه:
دفاع از حقوق پژوهش‌گران در حوزه‌های علوم انسانی و اجتماعی
خطاب به دست‌اندرکاران حوزه پژوهش در نهادها
الف- نیک می‌دانید:
یکی از ارکان مهم علم، «پژوهش» است و منبع اصلی تولید اطلاعات و دانش جدید، حاصل فعالیت‌های پژوهشی است. اداره بهینه جامعه و سازمان‌ها و بهبود وضع زندگی شهروندان در زمان‌های حال و آینده، مشروط به نیاز‌سنجی و شناخت اولویت‌ها و نوع و نحوه مصرف تولیدات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که از خلال یافته‌های پژوهشی دقیق، حاصل می‌شود. موفقیت امر پژوهش در هر جامعه‌ای، نیازمند گسترش و عمق بخشیدن به رویکرد پژوهشی در آن جامعه است. برای تحقق این امر مهم، باید پژوهش‌گران فرصت بیابند که در فضایی همراه با امنیت و آرامش، در موضوعات مختلف، تحقیق کنند و سپس نتایج مطالعات خود را در اختیار جامعه و مجریان قرار دهند. اهمیت جایگاه پژوهش و نقشی که در توسعه و پیشرفت کشورمان دارد بر هیچ کس پوشیده نیست به گونه‌ای که رئیس قوه قضاییه هم در یکی از سخنرانی‌هایش خواستار بیرون کشیدن منابع پژوهشی و پایان‌نامه‌ها از قفسه کتابخانه‌ها و استفاده از آن‌ها در عرصه‌های اجرایی کشور شده‌بود و در باره اهمیت تقویت واحد پژوهش قوه قضاییه، سخن گفته‌بود. اما واقعیت این است که با وجود اهمیتی که پژوهش در روند توسعه کشور دارد، پژوهش‌گران در ایران با مصائب و مشکلات عدیده‌ای مواجه‌اند.
در ایران، رشد و بلوغ علمی و توجه به نیروهای انسانی خلاق در حوزه پژوهش به ویژه پژوهشهای علوم انسانی و اجتماعی همواره با موانع متعدد ناشی از نبود یا نقص قوانین و نیز تصمیم‌گیری‌های سلیقه‌ای مسئولان مواجه بوده که در مواقع زیادی پژوهش‌گران را در تنگناهای اقتصادی و قضایی قرار داده‌است.
ب- اعتراض ما:
اکنون ما اصحاب علوم انسانی و اجتماعی در کنار هم، در برابر روند بی‌ارزش‌سازی جایگاه پژوهش ایستاده‌ایم و اعتراض می‌کنیم:
۱- به کلیه کسانی که با سیاست‌های‌شان راه توسعه فرهنگی و گشایش فکری و ارتقاء سطح آگاهی مردم را مسدود کرده‌اند،
۲- به فرایندی که سد راه گردش آزاد اطلاعات و انتشار نتایج تحقیقات شده‌است،
۳- به عدم مرز‌بندی حقوقی و فقهی در موضوعات اجتماعی به ویژه مواردی که در حوزه تابوها و آسیب‌ها قرار گرفته‌اند،
۴- به عدم درک و برداشت واحد و یکسان دستگاه‌های دولتی، نیروهای امنیتی، قوه قضاییه، پلیس و … از موضوعات مندرج در پژوهش،
۵- به نگاه‌های غیر علمی مسلط بر روند پژوهش و پژوهش‌گران،
۶- به سیاست‌های تک ساحتی که حامی عدم استقلال علم و نتایج پژوهشهای علمی است،
۷- به فتنه‌خوانی و عامل دشمن تلقی کردن همه محققینی که همکاری و مشارکت علمی برون مرزی دارند و
۸- به تمامی برنامه‌هایی که روز به روز عرصه را بر گسترش توان علوم انسانی و اجتماعی تنگ‌تر می‌کنند.
پ- بنابراین مطالبات ما عبارتند از:
۱-مشارکت واحدهای پژوهشی نهادهایی هم‌چون قوه قضاییه و وزارت کشور با پژوهش‌گران توانمند و منتقد،
۲- بازنگری در حیطه اختیارات و آموزش مراکز حراست ادارات به قصد جرم‌زدایی از تبعات هرگونه پژوهش توسط پژوهش‌گران،
۳- بودجه‌گذاری و حمایت مالی از پژوهش‌ها برای جذب بیشتر پژوهش‌گران آزاد به منابع مالی داخلی در جهت کاهش روند مهاجرت نخبگان و جامعه علمی،
۴- برداشتن نگاه امنیتی به پژوهش‌گر و حوزه‌های ملتهب اجتماعی،
۵- اصلاح و حذف نگاه منفی به تعاملات پژوهش‌گران با دنیای آزاد علمی و تشویق به شرکت در مجامع بین‌المللی و مشارکت در پروژه‌های جهانی با هدف سهیم شدن ایران در مسیر توسعه دانش روز،
۶- نگاه یکسان به پژوهش‌گران شامل دو تابعیتی‌ها که اغلب در دوران اقامت‌شان برای تحصیل، اخذ اقامت کرده‌اند و
۷-نگاه یکسان به پژوهش‌گران فارغ از محل تحصیل و موضوع پژوهش و نیز فارغ از وابستگی پژوهش‌گران به مراکز قدرت در جهت حمایت از آنان در نقاط دورافتاده و محروم.
ت- هدف ما دستیابی به این موارد است:
۱-رفع موانع حقوقی از سر راه پژوهش‌گران و روشن‌گران اجتماعی و فرهنگی،
۲-گسترش «آگاهی طبقاتی و قشری» نسبت به امور اجتماعی و فرهنگی در سطح جامعه،
۳- احیای «حقوق صنفی» پژوهش‌گران،
۴- بازیابی جایگاه «علم انسان» در توسعه فرهنگ و حقوق،
۵- درک متمایز نسبت به «الگوهای مولّد اخلاق اجتماعی» از «باورهای مولّد خشونت ناشی از برداشت‌های خاص» و
۶- نقد و حذف تدریجی سنت‌های برخاسته از فرهنگ خشونت و سلطه و فرودست انگاری گروهی از مردم.
| گزارش در انصاف نیوز:
http://www.ensafnews.com/282873
| برای دیدن آمار روی پیوند زیر اشاره کنید:
متن این اعتراض‌نامه:
دفاع از حقوق پژوهش‌گران در حوزه‌های علوم انسانی و اجتماعی
خطاب به دست‌اندرکاران حوزه پژوهش در نهادها
الف- نیک می‌دانید:
یکی از ارکان مهم علم، «پژوهش» است و منبع اصلی تولید اطلاعات و دانش جدید، حاصل فعالیت‌های پژوهشی است. اداره بهینه جامعه و سازمان‌ها و بهبود وضع زندگی شهروندان در زمان‌های حال و آینده، مشروط به نیاز‌سنجی و شناخت اولویت‌ها و نوع و نحوه مصرف تولیدات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که از خلال یافته‌های پژوهشی دقیق، حاصل می‌شود. موفقیت امر پژوهش در هر جامعه‌ای، نیازمند گسترش و عمق بخشیدن به رویکرد پژوهشی در آن جامعه است. برای تحقق این امر مهم، باید پژوهش‌گران فرصت بیابند که در فضایی همراه با امنیت و آرامش، در موضوعات مختلف، تحقیق کنند و سپس نتایج مطالعات خود را در اختیار جامعه و مجریان قرار دهند. اهمیت جایگاه پژوهش و نقشی که در توسعه و پیشرفت کشورمان دارد بر هیچ کس پوشیده نیست به گونه‌ای که رئیس قوه قضاییه هم در یکی از سخنرانی‌هایش خواستار بیرون کشیدن منابع پژوهشی و پایان‌نامه‌ها از قفسه کتابخانه‌ها و استفاده از آن‌ها در عرصه‌های اجرایی کشور شده‌بود و در باره اهمیت تقویت واحد پژوهش قوه قضاییه، سخن گفته‌بود. اما واقعیت این است که با وجود اهمیتی که پژوهش در روند توسعه کشور دارد، پژوهش‌گران در ایران با مصائب و مشکلات عدیده‌ای مواجه‌اند.
در ایران، رشد و بلوغ علمی و توجه به نیروهای انسانی خلاق در حوزه پژوهش به ویژه پژوهشهای علوم انسانی و اجتماعی همواره با موانع متعدد ناشی از نبود یا نقص قوانین و نیز تصمیم‌گیری‌های سلیقه‌ای مسئولان مواجه بوده که در مواقع زیادی پژوهش‌گران را در تنگناهای اقتصادی و قضایی قرار داده‌است.
ب- اعتراض ما:
اکنون ما اصحاب علوم انسانی و اجتماعی در کنار هم، در برابر روند بی‌ارزش‌سازی جایگاه پژوهش ایستاده‌ایم و اعتراض می‌کنیم:
۱- به کلیه کسانی که با سیاست‌های‌شان راه توسعه فرهنگی و گشایش فکری و ارتقاء سطح آگاهی مردم را مسدود کرده‌اند،
۲- به فرایندی که سد راه گردش آزاد اطلاعات و انتشار نتایج تحقیقات شده‌است،
۳- به عدم مرز‌بندی حقوقی و فقهی در موضوعات اجتماعی به ویژه مواردی که در حوزه تابوها و آسیب‌ها قرار گرفته‌اند،
۴- به عدم درک و برداشت واحد و یکسان دستگاه‌های دولتی، نیروهای امنیتی، قوه قضاییه، پلیس و … از موضوعات مندرج در پژوهش،
۵- به نگاه‌های غیر علمی مسلط بر روند پژوهش و پژوهش‌گران،
۶- به سیاست‌های تک ساحتی که حامی عدم استقلال علم و نتایج پژوهشهای علمی است،
۷- به فتنه‌خوانی و عامل دشمن تلقی کردن همه محققینی که همکاری و مشارکت علمی برون مرزی دارند و
۸- به تمامی برنامه‌هایی که روز به روز عرصه را بر گسترش توان علوم انسانی و اجتماعی تنگ‌تر می‌کنند.
پ- بنابراین مطالبات ما عبارتند از:
۱-مشارکت واحدهای پژوهشی نهادهایی هم‌چون قوه قضاییه و وزارت کشور با پژوهش‌گران توانمند و منتقد،
۲- بازنگری در حیطه اختیارات و آموزش مراکز حراست ادارات به قصد جرم‌زدایی از تبعات هرگونه پژوهش توسط پژوهش‌گران،
۳- بودجه‌گذاری و حمایت مالی از پژوهش‌ها برای جذب بیشتر پژوهش‌گران آزاد به منابع مالی داخلی در جهت کاهش روند مهاجرت نخبگان و جامعه علمی،
۴- برداشتن نگاه امنیتی به پژوهش‌گر و حوزه‌های ملتهب اجتماعی،
۵- اصلاح و حذف نگاه منفی به تعاملات پژوهش‌گران با دنیای آزاد علمی و تشویق به شرکت در مجامع بین‌المللی و مشارکت در پروژه‌های جهانی با هدف سهیم شدن ایران در مسیر توسعه دانش روز،
۶- نگاه یکسان به پژوهش‌گران شامل دو تابعیتی‌ها که اغلب در دوران اقامت‌شان برای تحصیل، اخذ اقامت کرده‌اند و
۷-نگاه یکسان به پژوهش‌گران فارغ از محل تحصیل و موضوع پژوهش و نیز فارغ از وابستگی پژوهش‌گران به مراکز قدرت در جهت حمایت از آنان در نقاط دورافتاده و محروم.
ت- هدف ما دستیابی به این موارد است:
۱-رفع موانع حقوقی از سر راه پژوهش‌گران و روشن‌گران اجتماعی و فرهنگی،
۲-گسترش «آگاهی طبقاتی و قشری» نسبت به امور اجتماعی و فرهنگی در سطح جامعه،
۳- احیای «حقوق صنفی» پژوهش‌گران،
۴- بازیابی جایگاه «علم انسان» در توسعه فرهنگ و حقوق،
۵- درک متمایز نسبت به «الگوهای مولّد اخلاق اجتماعی» از «باورهای مولّد خشونت ناشی از برداشت‌های خاص» و
۶- نقد و حذف تدریجی سنت‌های برخاسته از فرهنگ خشونت و سلطه و فرودست انگاری گروهی از مردم.
| گزارش در انصاف نیوز:
http://www.ensafnews.com/282873
| برای دیدن آمار روی پیوند زیر اشاره کنید:
This content is neither created nor endorsed by Google. Report Abuse - Terms of Service - Privacy Policy
