Wat betekent een rechtvaardige transitie vandaag in de Europese context? Of we nu denken aan de zich ontwikkelende klimaatcrisis, de dringende behoefte aan geopolitieke energie-autonomie of de schadelijke impact van onze economie die roofbouw pleegt op gemeenschappen en natuur over de hele wereld, het is duidelijk dat Europa voor een cruciale uitdaging staat: het moet zijn economie ongelooflijk snel omvormen naar één die iedereen de mogelijkheid biedt om een goed leven te leiden binnen planetaire grenzen. Wat voor soort beleid en financiering hebben we nodig om de transitie op een rechtvaardige manier te laten verlopen? Hoe verhoudt België zich hiertoe? En hoe vertaalt dit zich in de uiteenlopende realiteiten van verschillende regio's in Europa en in het Zuiden?