Lokalizacja: Atlas Tower, Aleje Jerozolimskie 123a, sala fioletowa

Prowadzenie: Dominik Wóltański – tancerz grupy n obrotów (Toruń) z wieloletnią praktyką instruktorską, specjalizujący się w tańcach polskich i szwedzkich.  

Szczegółowy opis warsztatów:
Polska to kluczowy taniec tradycyjny Skandynawii. Na północ dotarł w XVI wieku, a obecnie z północy dociera do Europy Zachodniej, gdzie jest chętnie przyjmowany przez środowiska tańczące balfolk, oraz na powrót do Polski, oferując potrzebne taneczne doznania niczym wiwat, powolniak, kujawiak czy chodzony.
Taniec polska to w istocie grupa trójmiarowych tańców parowych, występujących w wielu odmianach regionalnych, pośród których wyróżnić można dwie podstawowe realizacje: taniec wirowy, zwany w ogólności rundpolską oraz taniec figurowy, zwany slängpolską. Obydwie odmiany są bardzo popularne w całym szwedzkim środowisku tanecznym, a ich formy archaiczne sprzed XIX-wiecznej nowomody tanecznej (tzw. gammaldans, czyli takich „tańców starych” jak schottis, mazurka czy vals) są bardzo lubiane wśród młodych tancerzy. Obie potrafią być bardzo dostojne i spokojne, a jednocześnie pełne wewnętrznej pasji i ekspresyjności. Charakter tańca idzie w ślad za rozbudowaną melodyjnie i harmonicznie muzyką, pełną spokojnych ozdobników, nieoczywistych dźwięków i niosących rytmów niczym podróż pociągiem albo bicie serca.

Przedmiotem pierwszego warsztatu jest podstawa tańca polska w wersji wirowej (rund), rozumiana jako część wspólna wielu odmian regionalnych tańczonych w Szwecji, a jednocześnie wersja dzisiaj najbardziej popularna i tańczona na festiwalach. Celem będzie nie tylko poznanie struktury i charakteru tańca, ale również uzyskanie zapasu mocy wirowej, by nie obawiać się popadania w wirowanie w ciasnych zakamarkach korowodu kroczących par, które wirować w danej chwili nie chcą. Przeprowadzane w trakcie warsztatów ćwiczenia i eksperymenty ruchowe pozwolą poznać rytmikę tańców oraz zapewnią podstawową wygodę poruszania się w parze. Zważać będziemy na komfortowe trzymanie, bezstresowe i pewne prowadzenie/podążanie, przewidywalność ruchu oraz zrozumienie się w parze. W systematyczny i ułożony sposób przejdziemy od tańca chodzonego do spokojnego wirowania. Poszczególne etapy tańca będą wielokrotnie prezentowane i objaśniane. Wszystko po to, aby zyskać pewność i przyjemność z tańca nawet na zatłoczonym parkiecie.

Drugi warsztat poświęcony będzie slängpolsce, tańczonej w szczególności w Smalandii. Pierwszym wrażeniem osób oglądających tancerzy tańczących slängpolskę jest swoboda, niesamowita ekspresja i mnogość figur. Istotny dla ekspresji i dynamiki tego tańca jest jego podział na części figurową i wirową, dziś już czasem nieobecny, gdyż w ostatnich latach w oderwaniu od zachowanych źródeł taniec ten stał się bardzo popularny i ewoluował. W trakcie tego warsztatu poznamy istotę tańczenia slängpolski – jej rytmu, pulsu i wirowania. Na proces nauki złożą się opanowywanie podstawowych praktyk tanecznych zapewniających przewidywalność ruchu oraz zrozumienie się w parze. Oswoimy szereg figur, a celem będzie przejście od traktowania ich jako klocków układanych jeden po drugim do widzianej z zewnątrz ciągłej kompozycji, aby każda nasza slängpolska na parkiecie była tą niepowtarzalną i a ta następna była słodką tajemnicą.