ІМЁНЫ Ў БЕЛАРУСКАЙ ГІСТОРЫІ
(Віктарына - гісторыя ў назвах вуліц Мінска)
Sign in to Google to save your progress. Learn more
Беларускі драматург. Народны пісьменнік Беларусі (1977). Працаваў у часопісе "Вожык", галоўным рэдактарам часопіса "Нёман". Сатырычная п'еса "Выбачайце, калі ласка" (1954), у якой крытыкаваліся заганныя метады кіраўніцтва, паказуха і фармалізм, дала штуршок развіццю не толькі беларускай, але і ўсёй савецкай рэалістычнай драматургіі. Праўдзівасцю і палітычнай завостраныя адрозніваюцца камедыя "Лявоніха на арбіце" (1961), палітычны памфлет "Зацюканы апостал" (1969), трагікамедыя "Трыбунал" (1970), п'есы "Таблетку пад язык" (1972), «Па-гарэлыды (1980 г.) і інш. *
Адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху ў Вялікую Айчынную вайну, партыйны і дзяржаўны дзеяч БССР.Первый сакратар ЦК КП (б) Б у 1938 - пачатку 1947 г. У 1942-1944 гг. начальнік Цэнтральнага штаба партызанскага руху пры Стаўцы Вярхоўнага Галоўнакамандавання, адзін з распрацоўшчыкаў і кіраўнік аперацыі "рэйкавая вайна". У 1944-1948 гг. Старшыня Савета Міністраў БССР. У 1948 г. адкліканы ў Маскву, быў на партыйнай, савецкай і дыпламатычнай працы. *
Партыйны і дзяржаўны дзеяч БССР. Са снежня 1925 па май 1927 г. - другі сакратар ЦК КП (б) Б. У 1927-1937 гг. Старшыня СНК БССР. Рэпрэсаваны. Рэабілітаваны ў 1956 г. *
Дзеяч беларускага нацыянальна-вызвольнага руху, пісьменнік, гісторык, дзяржаўны дзеяч. У 1917 г. адзін з лідэраў левага крыла Беларускай сацыялістычнай грамады, член Беларускага нацыянальнага камітэта. З 1918 г. сакратар Беларускага нацыянальнага камісарыята (Белнацкама), рэдактар ​​яго друкаванага органа "Дзянніца". Адзін з галоўных ініцыятараў абвяшчэння незалежнасці БССР. Старшыня Часовага ўрада Савецкай Беларусі - з 1 студзеня па 3 лютага 1919 г. Пасля гэтага працаваў рэдактарам цурчала "Полымя", дырэктарам Госиздательства БССР, у Інстытуце гісторыі АН Беларусі. Акадэмік АН БССР (1928). У 1931 г. абвінавачаны ў "нацыянал-дэмакратызму", выключаны з партыі. У 1936 годзе арыштаваны органамі НКУС, памёр у мажы-Леўскі псіхіятрычным шпіталі. Рэабілітаваны ў 1988 г рэалістычных карцін народнага жыцця, складаныя праблемы перабудовы побыту і псіхалогіі людзей паказаны ў яго раманах "Сокі цаліны" (1914-1929), "Перагуды" (1935), зборніках апавяданняў "Трэскі на Хвала" (1924), " Пры-сады "(1927) іінш. *
Партыйны і ваенны дзеяч. З 1916 г. член РСДРП. Адзін з кіраўнікоў камуністычнага падполля на Украіне ў 1918-1920 гг., Быў на кіруючых партыйных пасадах у Кіеве, на Далёкім Усходзе. З 1928 г. першы сак- ратар ЦК КП (б) Б, член Рэўваенсавета Беларускай ваеннай акругі. 1929 г. начальнік палітупраўленне Чырвонай арміі, намеснік наркама абароны і намеснік старшыні Рэўваенсавета СССР. У гады сталінскіх рэпрэсіяў быў абвінавачаны як "вораг народа", пакончыў жыццё самагубствам. Рэабілітаваны ў 1956 г. *
Беларускі пісьменнік. Дэбютаваў як паэт у 1951 г., затым апублікаваў зборнікі вершаў "Матчына душа" (1958), "Быў. Ёсць. Буду" (1986) і інш. У яго прозе знайшлі адлюстраванне найважнейшыя падзеі і праблемы нацыянальнай гісторыі, раскрытыя унікальны і самабытны харатер беларусаў, цесная сувязь асабістага лёсу герояў з лёсам сваёй Айчыны, іх патрыятызм, прыхільнасць ідэалам гуманізму, дабра і справядлівасці. Сацыяльнай скіраванасцю, грамадзянскіх пафасам і надзённа адрозніваюцца аповесці "Сівая легенда" (1961; пра сялянскае паўстанне на Міншчыне), раманы "Каласы пад сярпом тваім" (1965; аб паўстанні 1863-1864 гг.), "Чорны замак Альшанскі" (1979- 1980 г.), героіка-раман-тычная драма "Кастусь Каліноўскі" (1963), шматлікія публіцыстычныя нарысы, эсэ і артыкулы, сцэнарыі дакументальных фільмаў, творы для дзяцей. *
Царкоўны дзеяч. З 1829 г. уніяцкі біскуп у Мсціславе, вікарый беларускай дыяцэзіі. Пад яго кіраўніцтвам адбылося аб'яднанне уніяцкай царквы Расіі з праваслаўнай, што было замацавана Полацкім царкоўным саборам 1839 г. У час паўстання 1863-1864 гг. падтрымліваў віленскага генерал-губернатара М. Н. Мураўёва. *
Дзяржаўны дзеяч, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху ў Беларусі ў Вялікую Айчынную вайну. Герой Савецкага Саюза (1942). З ліпеня 1941г. 1-шы сакратар Мінскага падпольнага абкама КП (б) Б, камандзір Мінскага партызанскага злучэння. У 1944-1948 гг. 1-шы сакратар Мінскага абкама і гаркама КП (б) Б. У 1948-1967 гг. Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР. *
Партыйны і дзяржаўны дзеяч. У 1917 г. член Мінскага і Паўночна-Заходняга камітэтаў РСДРП (б). Старшыня Мінскага Савета рабочых і салдацкіх дэпутатаў. Пасля кастрычніка 1917 года старшыня ВРК Заходняга фронту, СНК Заходняй вобласці і фронту. З траўня 1918 г. - на працы ў розных установах РСФСР. Адмоўна ставіўся да рэалізацыі ідэі стварэння беларускай дзяржаўнасці. Рэпрэсаваны. *
Удзельнік грамадзянскай вайны. З 1918 г. у Чырвонай Арміі. У 1920 г. на Заходнім фронце - камандзір брыгады 6-й стралковай дывізіі, арганізатар прарыву Смаргонскага ўмацаванага раёна (13-14 ліпеня 1920г.). У 1923-1924 гг. камандзір і камісар 2-й Беларускай стралковай дывізіі, з 1927 г. камандзір 4-га стралковага корпуса ў Віцебску. Член ЦВК БССР. Загінуў у авіяцыйнай катастрофе .. *
Беларускі пісьменнік, публіцыст. Працаваў у Вільні ў выдавецкім таварыстве, сакратаром газеты "Наша ніва". Першы зборнік "Абразкі" надрукаваны ў 1913 г. У яго творчасці - матывы смутку, смутку, адчаю людзей у гады ваеннага ліхалецця, паэтызацыя сельскага побыту, духоўнага ўзвышэння асобы, асуджэння сацыяльнай несправядлівасці, багацця і самабытнага характару гісторыі беларускага народа. Пасля ўсталявання савецкай улады падтрымаў курс на аднаўленне нацыянальнай культуры, беларусізацыю. Уваходзіў у аргбюро Беларускай народнай партыі сацыялістаў. Апублікаваў зборнікі "Пад родным небам" (1922), "Буралом" (1925), аповесць "Салавей" (1927), раман "Язэп Крушынскі" (1929-1932), аўтабіяграфічныя аповесці "Набліжэнне" (1935), "Удры-мучых лясах "(1939) і інш. *
Ваенны і партыйны дзеяч. З 1921 г. на партыйнай рабоце ў Сярэдняй Азіі і на Каўказе, з 1931 г. сакратар Маскоўскага абкама і гаркама ВКП (б). У 1932-1937 гг. 1-ы сакратар ЦК КП (б) Б, член Прэзідыума ЦВК БССР, Рэўваенсавета Беларускай ваеннай акругі. Займаўся пытаннямі развіцця і стварэння новых галін прамысловасці, ставіў задачу паспяховага дасягнення суцэльнай калектывізацыі. У 1932 г. абвясціў БССР рэспублікай усеагульнай пісьменнасці насельніцтва. Рэпрэсаваны. Рэабілітаваны пасмяротна. *
Рэвалюцыянер, партыйны і дзяржаўны дзеяч, адзін з кіраўнікоў ўсталявання савецкай улады ў Беларусі. З верасня 1917 па май 1918 года старшыня Паўночна-Заходняга абласнога камітэта РКП (б). З лістапада 1917 г. галоўнакамандуючы Заходнім фронтам, старшыня Аблвыканкама Заходняй вобласці. Член Часовага ўрада БССР. У 1919 годзе Старшыня ЦВК БССР, намеснік Старшыні СНК БССР і наркам па ваенных справах. Выступаў супраць стварэння самастойнай беларускай дзяржавы. З 1920 г. на партыйнай і савецкай рабоце ў Закаўказзе. Загінуў у авіяцыйнай катастрофе. *
Беларускі паэт, перакладчык, літаратуразнаўца, публіцыст. У сваёй творчасці выказваў глыбокае разуменне гісторыі беларускага народа, яго багатых дзяржаўна-палітычных і культурных традыцый. Патрыятычныя матывы, зацвярджэнне гуманістычных ідэалаў, ідэй роўнасці і братэрства народаў характэрныя для вершаваных цыклаў "У зачаць-Раванам царстве" (1900-1911), "Згукі Бацькаўшчыны" (1911), паэтычнага зборніка "Вянок" (1913) публіцыстычных твораў. *
Беларускі паэт-дэмакрат. Пісаў на беларускай, польскай і рускай мовах. Першы зборнік вершаў "Паэзія" выдадзены ў 1898 г. у Варшаве; зборнік беларускіх вершаў "Вязынка" - у 1903 г. у Пецярбургу. Аўтар паэм "Паляўнічыя акварэлі в е Палесся", "Віялета", "Гануся", "Андрэй" і інш. Тэматычна яго паэзія звязаная пераважна з жыццём беларускай вёскі; яе герой - селянін як галоўны носьбіт беларускай нацыянальнай ментальнасці і лепшых маральных якасцей. Фактычна першым у айчыннай літаратуры стварыў сацыяльна-філасофскі тып беларуса XIX ст. з яго тонкім псіхалагізмам, духоўнасцю, імкненнем да свабоды і верай у лепшую будучыню. *
Беларускі паэт, празаік, перакладчык і публіцыст, заснавальнік новай беларускай літаратуры. Удзельнік воостания 1863-1864 гг. ў Беларусі, Літве і Польшчы. У зборніках "Дудка беларуская" (пад псеўданімам Мацей Бурачок; 1891), "Смык беларускі" (пад псеўданімам Сымон Рэўка з-пад Барысава "; 1894) і інш. Паказаў самабытны характар ​​гісторыі беларускага народа, абгрунтаваў яго права на дзяржаўны суверэнітэт і самастойнасць , на развіццё сваёй мовы і культуры. на гістарычнай тэматыцы заснаваныя многія творы Багушэвіча ( "Свая зямля", "Быў у чыстцы", "Хрэсьбіны Мацюкі"), у якіх паказаны працэсы распаўсюджвання праваслаўя, сялянскай рэформа 1861 г. Імкнуўся асэнсаваць гістарычны шлях беларускага народа ў кантэксце гісторыі іншых народаў (польскай, рускай, украінскай, літоўскай, чэшскага, балгарскага, татарскага, габрэйскага). *
Імя каманды і клас *
Дзяржаўны дзеяч БССР. Адзін з арганізатараў і кіраўнікоў Беларускай сацыял-дэмакратычнай рабочай партыі, удзельнік Усебеларускага з'езда 1917 г. у Мінску. Адзін з ініцыятараў абвяшчэння БССР. У траўні 1918 г. камісар Белнацкаму. Наркам асветы ў першым урадзе БССР. Старшыня ЦВК і Савета Народных Камісараў (СНК) БССР у 1920-1924 гг. З 1924 Старшыня ЦВК БССР, адзін са старшыняў ЦВК СССР. У чэрвені 1937 г. у час XVI з'езда КП (б) Б, не вытрымаўшы абвінавачванняў, пакончыў жыццё самагубствам. Рэабілітаваны ў 1952 г. *
Дзяржаўны і палітычны дзеяч Беларусі, актыўны дзеяч рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі. У 1933 г. за рэвалюцыйную дзейнасць заключаны ў турму .У 1934-1935 гг. член Слонімскага акруговага камітэта КСМЗБ, яго сакратар. Кіраваў стачкі лясных рабочых у Сакалоўскі, Гродзенскім і Слонімскім паветах. У 1936 г. у Віленскім акруговым судзе страляў у правакатара Стрельчука, быў арыштаваны і прыгавораны да пакарання смерцю; пад націскам сусветнай грамадскасці смяротны прысуд быў заменены пажыццёвым турэмным зняволеннем. Дэпутат Народнага сходу Заходняй Беларусі (1939). На V пазачарговай сесіі Вярхоўнага Савета СССР як член Паўнамоцнай камісіі Народнага сходу выступіў з заявай аб уключэнні Заходняй Беларусі ў СССР і аб'яднанні яе з БССР. У час вайны быў другім сакратаром ЦК ЛКСМБ, начальнікам Пінскага штаба партызанскага руху. Пасля вайны - на партыйнай і савецкай рабоце. З 1966 г. Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР *
Адзін з кіраўнікоў партызанскага руху ў Беларусі ў Вялікую Айчынную вайну, дзяржаўны дзеяч БССР. Герой Савецкага Саюза (1943). У 1941 -1944 гг. 1 -й сакратар Лепельскага падпольнага райкама КП (б) Б, камандзір партызанскага атрада Лепельскай партызанскай брыгады ім. Сталіна. Пасля вайны на кіруючай савецкай і партыйнай рабоце. З 1962 г. 1-й намеснік Старшыні Савета Міністраў БССР, з 1974 г. намеснік Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР. *
Submit
Clear form
Never submit passwords through Google Forms.
GoogleForms
This content is neither created nor endorsed by Google.