"Virtuele realiteit" is vaak gebruikt als marketing buzzword voor dwingende interactieve videospelletjes of zelfs 3D-films en televisieprogramma's, waarvan geen vanzelfsprekend als VR staat, omdat ze u niet geheel of gedeeltelijk in een virtuele wereld dompelen. Zoek naar "virtuele realiteit" in je mobiele appwinkel en vind je honderden hits, hoewel een klein mobiel scherm nooit ergens in de buurt kon komen om de overtuigende ervaring van VR te produceren. Toch zullen dingen zoals interactieve spelletjes en computersimulaties zeker bovenstaande delen van onze definitie komen, dus er is duidelijk meer dan één aanpak om virtuele werelden te bouwen - en meer dan één smaak van de virtuele realiteit. Hier zijn enkele van de grotere variaties:

Volledig Onderdompeling

Voor de volledige VR-ervaring hebben we drie dingen nodig. Ten eerste, een aannemelijke en rijk gedetailleerde virtuele wereld om te verkennen; een computermodel of simulatie, met andere woorden. Ten tweede, een krachtige computer die kan detecteren wat we gaan en onze ervaring dienovereenkomstig aanpassen, in real time (dus wat wij zien of horen veranderen zo snel als we bewegen - net als in de echte realiteit). Ten derde, hardware gekoppeld aan de computer die ons volledig in de virtuele wereld onderdompelt als we ronddwalen. Meestal zouden we een hoofdmonitor (HMD) met twee schermen en stereo geluid moeten aanbrengen en een of meer sensory handschoenen dragen. Als alternatief kunnen we in een kamer bewegen, uitgerust met surround sound luidsprekers, op welke veranderende beelden van buitenaf geprojecteerd worden. We zullen binnenkort een VR-uitrusting bekijken.

Non-Immersive

Een zeer realistische vluchtsimulator op een thuiscomputer kan worden beschouwd als een non-virtual virtuele realiteit, vooral als het een zeer breed scherm gebruikt, met koptelefoon of surround sound en een realistische joystick en andere bedieningselementen. Niet iedereen wil of moet volledig worden ondergedompeld in een alternatieve realiteit. Een architect kan een gedetailleerd 3D-model van een nieuw gebouw bouwen om aan klanten te tonen die op een desktop computer kunnen worden verkend door een muis te verplaatsen. De meeste mensen zouden dat als een soort virtuele realiteit classificeren, zelfs als het je niet volledig onderdompelt. Op dezelfde manier creëren computer archeologen vaak 3D-reconstructies van langverloren nederzettingen die je kunt verplaatsen en verkennen. Ze brengen u niet honderden of duizenden jaren terug of maken de geluiden, geuren en smaken van de voorgeschiedenis, maar ze geven een veel rijkere ervaring dan een paar pasteltekeningen of zelfs een animatiefilm.

Samenwerkend

Hoe zit het met 'virtuele wereld' spellen als Second Life en Minecraft? Tellen ze als virtuele realiteit? Hoewel ze voldoen aan de eerste vier van onze criteria (geloofwaardig, interactief, computer gecreëerd en exploratief), ontmoeten ze niet echt de vijfde: ze vervullen je niet volledig. Maar één ding dat zij aanbieden, is dat de meest recente VR gewoonlijk geen samenwerking is: het idee om een ??ervaring in een virtuele wereld met anderen te delen, vaak in realtime of iets heel dichtbij. Samenwerking en deling worden waarschijnlijk steeds belangrijker in VR.

Web-based

De virtuele realiteit was een van de heetste, snelst groeiende technologieën in de late jaren 1980 en begin jaren negentig, maar de snelle opkomst van het World Wide Web daalde daarentegen grotendeels belangstelling. Hoewel computerwetenschappers een manier ontwikkelden om virtuele werelden op het web te bouwen (met behulp van een technologie die analogie is met HTML genaamd Virtual Reality Markup Language, VRML), waren gewone mensen veel meer geïnteresseerd in de manier waarop het web hen nieuwe manieren gaf om toegang te krijgen tot echte realiteit- nieuwe manieren om informatie te vinden en te publiceren, te winkelen en gedachten, ideeën en ervaringen te delen met vrienden via sociale media. Met de groeiende interesse van Facebook in de technologie, lijkt de toekomst van VR waarschijnlijk zowel op web-gebaseerde als in samenwerking te zijn.

Verbeterde Realiteit

Mobiele apparaten, zoals smartphones en tablets, hebben in onze handen en zakken een supercomputer vermogen geplaatst. Als we rond de wereld wandelen, misschien een bezoek aan een erfgoedplaats zoals de piramides of een fascinerende buitenlandse stad waar we nooit eerder van hebben geweest, is wat we willen meestal geen virtuele realiteit, maar een verbeterde ervaring van de opwindende realiteit die we kunnen zien in voor ons. Dat is het idee van versterkte realiteit (AR), waar je bijvoorbeeld je smartphone aanwijst bij een oriëntatiepunt of een opvallend gebouw, en interessante informatie over het komt automatisch op. Verbeterde realiteit gaat over het verbinden van de echte wereld die we ervaren voor de enorme virtuele wereld van informatie die we collectief op het web hebben gecreëerd. Geen van deze werelden is virtueel, maar het idee van het verkennen en navigeren van de twee tegelijkertijd heeft toch dingen gemeen met de virtuele realiteit. Hoe kan bijvoorbeeld een mobiel apparaat zijn precieze locatie in de wereld vinden? Hoe veranderen de dingen die u op het scherm van uw tablet ziet veranderen terwijl u rond een stad rondloopt? Technisch gezien zijn deze problemen vergelijkbaar met die welke ontwikkelaars van VR-systemen moeten oplossen, dus er zijn nauwe banden tussen AR en VR.