JOHANNES

1

Prologo al Evangelio

1:1 In principio esseva le Parola, e le Parola esseva con Deo, e le Parola esseva plenmente Deo. 1:2 Le Parola esseva con Deo in le principio. 1:3 Tote le cosas esseva create^[1] per Ille, e sin Ille nihil de lo que esseva create que esseva create. 1:4 In Ille esseva le vita, e le vita esseva le lumine del humanitate. 1:5 E le lumine luce in le tenebras, e le tenebras non poteva extinguer lo^[2].

1:6 Il habeva un homine, mandate de Deo, cuje nomine esseva Johannes. 1:7 Ille veniva pro render un testimonio, pro testificar al Lumine, a que omnes haberea credite per ille. 1:8 Ille mesme non esseva ille Lumine, ma ille esseva mandate a testificar de ille Lumine. 1:9 Le ver lumine, qui da lumine a omnes, veniva in le mundo. 1:10 Ille esseva in le mundo, e le mundo esseva create per Ille, ma le mundo non Le recognosceva^[3]. 1:11 Ille veniva a lo que pertineva a ille^[4], ma su proprie populo non le recipeva. 1:12 Ma a tote illes que le recipeva - illes qui crede in su nomine - ille dava le derecto de devenir filios de Deo - 1:13 non filios nate de genitores human^[5] o per desiderio human^[6], o le decision^[7] de un homine, ma de Deo.

1:14 Ora le Parola deveniva carne^[8] e habitava inter nos. Nos videva su gloria - le gloria del Unigenito, plen de gratia e de veritate, que veniva ab le Patre. 1:15 Johannes testificava de ille e exclamava: “Iste esseva ille del qual io diceva: ‘Qui veni post me, es plus grande de me, proque ille existeva ante me’”. 1:16 Pois que nos omnes recipeva de su pleniture gratia post gratia.. 1:17 proque le lege esseva date per Moses, ma gratia e veritate veniva per Jesus Christo, 1:18 Nemo unquam videva Deo. Le Unigenito, ille mesme Deo, le qual es in communion le plus stricte^[9] con le Patre, lo revelava.

Le testimonio de Johannes Baptista

1:19 Ora isto esseva^[10] le testimonio de Johannes, quando le authoritates judaic^[11] inviava sacerdotes e levitas ab Jerusalem a demandar le: “Qui es tu?”. 1:20 Ille confessava - ille non lo denegava, ma lo confessava - “Io non es le Christo!”. 1:21 E illes le demandava: "Qui es tu, alora? Es tu Elias?". Ille diceva: "Io non lo es". "Es tu le Propheta?". Ille respondeva: "No". 1:22 Alora illes le diceva: "Qui es tu? A que nos pote dar un responsa a illes que inviava nos. Que dice tu de te ipse?".

1:23 Johannes diceva: “Io es un voce critante in le deserto: 'Rectifica le via del Senior'^[12] como diceva Isaias le propheta". 1:24 (Ora illes esseva inviate per le Phariseos). 1:25 Assi illes demandava a Johannes: “Proque alora tu baptisa si tu non es ni le Christo, ni Elias, ni le Propheta?".

1:26 Johannes les respondeva:: "Io baptisa con aqua: ma inter vos sta uno que vos non recognosce^[13] 1:27 e que veni post me. Io non es digne mesmo de disligar le lacios de su calceaturas!". 1:28 Iste cosas eveniva in Bethabara, trans le Jordano, ubi Johannes baptisava.

1:29 Le die sequente Johannes vide Jesus veniente a ille, e dice: "Ecce le agno de Deo qui leva le peccato del mundo!". 1:30 Iste es ille del qual io diceva: 'Ille qui veni post me, me es plus grande que me, proque ille existeva ante me’. 1:31 Io non le cognosceva, ma io veniva baptisante con aqua a que ille sia revelate a Israel".

1:32 Pois Johannes testificava: "Io videva le Spirito que descendeva del celo como un columba, e illo remaneva sur ille, 1:33 e io non le recognosceva, ma le mesme qui me inviava a baptisar con aqua me diceva: 'Ille sur le qual tu videra le Spirito que descende e que remane sur ille, le mesme es ille qui baptisa con le Spirito Sancte". 1:34  Io sia videva sia testificava que iste es le Electe de Deo”.

1:35 Le die sequente Johannes stava de novo ibi con duo ex su discipulos. 1:36 E reguardante Jesus, le qual camminava, ille diceva: "Ecce le Agno de Deo!". 1:37 Quando le duo discipulos de Johannes le audiva parlar assi, e illes sequeva Jesus. 1:38  Jesus se verteva e videva que illes le sequeva e ille les diceva: "Que vole vos?". Illes le diceva: "Rabbi" (que traducite significa "Maestro"), "Ubi demora tu?". 1:39 Ille les diceva: "Veni e vos videra". Ergo illes veniva e videva ubi ille demorava, e ille die illes remaneva apud ille. Il esseva quasi le quatro horas del postmeridie^[14].

Le declaration de Andreas

1:40 Andreas, le fratre de Simon Petro, esseva uno del duo que audiva Johannes e que sequeva Jesus. 1:41 Ille primo trovava su proprie fratre, Simon, e le diceva: "Nos ha trovate le Messia!" (que se traduce "le Christo"). 1:42  Andreas Ille assi le conduceva a Jesus. Jesus le reguardava e le diceva: "Tu es Simon, le filio de Jona: tu essera appellate Cephas" (que se traduce "Petro").

Le vocation de altere discipulos

1:43 Le die sequente Jesus se determinava a partir pro Galilea. Ille trovava Philippo e le diceva: "Seque me!". 1:44  Ora, Philippo esseva de Bethsaida, le citate de Andrea e Petro. 1:45 Philippo trova Nathanael e le diceva: "Nos ha trovate ille in re le qual scribeva Moses in le Lege e le prophetas: Jesus de Nazareth, le filio de Joseph”. 1:46 Nathanael replicava: "Esque ex Nazareth pote venir alco de bon?". Philippo le diceva: "Veni e vide".

1:47 Jesus videva Nathanael que veniva ille e exclamava: "Ecce sin dubita un Israelita, in le qual il non ha fraude^[15]". 1:48  Nathanael le dice: "Como pote tu cognoscer me?". Jesus respondeva: "Ante que Philippo te vocava, quando tu esseva sub le fichiero, io te videva". 1:49 Nathanael le respondeva e diceva: "Rabbi, tu es le Filio de Deo! Tu es le Rege de Israel!". 1:50 Jesus le respondeva e diceva: "Pois que io te diceva: 'Io te videva sub le fichiero' tu lo crede? Tu videra cosas plus grande de istos!". 1:51 Ille continuava: "In veritate, in veritate io dice a vos omnes: Vos videra le celo aperte e le angelos de Deo ascendente e descendente supra le Filio del homine".

2

Jesus transforma aqua in vino

2:1 Le tertie die se celebrava nuptias a Cana de Galilea. Il habeva ibi le matre de Jesus. 2:2 Al nuptias anque Jesus esseva invitate con su discipulos. 2:3 Exhaurite le vino, le matre de Jesus le diceva: “Illes non ha plus vino”. 2:4 Jesus la respondeva: “Femina^[16], quare dice tu isto a me?^[17] Mi tempore non ancora veniva”. 2:5 Alora su matre diceva al servitores: “Quecunque ille dicera a vos, face lo!”.

2:6 Il habeva ibi sex urceos de petra empleate pro le purificationes ritual del Judeos, continente cata uno usque a 120 litros de aqua. 2:7 Jesus diceva al servitores: “Imple ille urceos de aqua”. E illes los impleva usque al summitate. 2:8 E illes le diceva: “Nunc hauri de illos e porta lo al maestro de cerimonias”. E illes lo portava. 2:9 Quando le maestro de cerimonia gustava le aqua que habeva devenite vino (ille non sapeva de ubi ille vino veniva, ma le servitores que habeva haurite aqua lo sapeva) ille vocava le sponso, 2:10 e le diceva: “Omnes servi primo le vino bon, e pois, quando le convitatos es ebrie^[18], le vinos minus bon, ma tu servava le vino melior usque a nunc!”. 2:11 Jesus faceva isto como le prime de su signos miraculose, in Cana de Galilea. Assi ille manifestava su gloria, e su discipulos poneva lor fide^[19] in ille.

Le purification del templo

2:12 Post isto, Jesus descendeva a Capharnao con su matre, su fratres e su discipulos, ma illes remaneva ibi non multe dies. 2:13 Prope esseva le festa hebraic de Pascha, e Jesus ascendeva a Jerusalem.

2:14 In le cortes del templo ille trovava le venditores de boves, oves e columbas, insimul al cambiatores de moneta sedite a lor bancos. 2:15 Assi Jesus faceva un flagello de funiculos e ejectava omnes del cortes del templo con le oves e le boves. Ille dispergeva le monetas del cambiatores e subverteva lor bancos. 2:16 A illes que vendeva le columbas, ille diceva: “Porta via iste cosas de hic. Non transforma in un mercato le domo de mi Patre!”. 2:17 Su discipulos rememorava lo que dice le Scriptura: “Le zelo pro tu templo me consuma^[20]”.

2:18 Alora le autoritates del Judeos^[21] reageva e diceva: “Con qual signo tu demonstra de poter operar assi?” 2:19 Ma Jesus les respondeva: “Destrue iste templo, e in tre dies io lo edificara de novo”. 2:20 Alora le autoritates del Judeos le diceva: “Il occurreva quaranta sex annos pro construer iste templo, e tu lo volerea edificar lo de novo in tres dies?” 2:21 Ma Jesus parlava del templo de su corpore. 2:22 Depost su resurrection del mortos, su discipulos se memorava que ille habeva dicite isto, e illes credeva al Scripturas e a iste parola de Jesus.

Jesus e Nicodemo

2:23 Durante que Jesus esseva a Jerusalem in occasion del festa de Pascha, multe personas, in vider le signos miraculose que ille faceva, comenciava creder in su nomine. 2:24 Jesus ipse, tamen, non confideva in illes proque ille cognosceva omnes 2:25 e non necessitava que alicuno le explicava lo que le homines es: ille sapeva lo que il ha in le corde de cata uno.

3

Conversation con Nicodemo

3:1 Ora, un certe homine, un Phariseo qui se appellava Nicodemo, qui esseva membro del consilio governamental del Judeos^[22], 3:2 veniva ad Jesus de nocte, e le diceva: “Rabbi, nos sape que tu es un magistro que veni de Deo, quia nemo poterea facer le signos miraculose que tu face, nisi Deo es con ille.

3:3 Jesus replicava: “Io te dice le solemne veritate^[23]: A minus que un persona ha nascite de supra^[24], ille non potera vider le regno de Deo”. 3:4 Nicodemo exclamava: “Como poterea un homine nascer de novo quando ille es vetere? Ille non poterea retornar in le ventre de su matre e nascer un secunde vice. Nonne?”.

3:5 Jesus respondeva: “Io te dice le solemne veritate, nisi un persona nasce de aqua e de spirito, ille non pote entrar in le regno de Deo. 3:6 Quid nasce ex carne es carne; e quid nasce ex le Spirito es spirito. 3:7 Assi, non sia surprendite que io diceva vos: Il es necesse que vos nasce de novo. 3:8 Le vento^[25] spira ubi illo vole: vos audi le sono^[26] que illo face, ma vos non sape unde illo veni e a ubi illo vade. Assi il es pro quicunque ha nascite ex le Spirito”.

3:9 Nicodemo replicava: “Quomodo iste cosas pote evenir?”. 3:10 Jesus le respondeva: “Tu es un magistro in Israel e isto tu ignora? 3:11 Io dice vos le solemne veritate: nos parla in re lo que nos cognosce e testifica de lo que nos videva, ma vos non accepta nostre testimonio. 3:12 Si io parlava vos in re cosas terren e vos non crede, como credera vos si io parla vos in re cosas celeste? 3:13 E nemo ascendeva in celo, nisi qui descendeva del celo, le Filio del Homine. 3:14 E sicut Moses levava le serpente in le deserto^[27], ita il es necesse que le Filio del Homine sia levate in alto, 3:14 ut omnes qui crede in ille habe vita eterne”.

3:16 Quia isto es le maniera^[28] per le qual Deo amava le mundo: ille dava su Filio unigenite, ut omnes qui crede in ille non va perir, ma habe vita eterne. 3:17 Quia Deo non mandava su Filio in le mundo pro condemnar^[29] le mundo, sed ut le mundo sia salvate per su medio. 3:18 Qui crede in ille non va esser condemnate. Qui, tamen, non crede, jam ha essite condemnate, quia ille non ha credite in le nomine del unigenite^[30] Filio de Deo. 3:19 Ora, isto es le base del judicio: que le lumine ha venite a in le mundo e le gente amava le tenebras plus que le lumine, quia lor mal obras esseva maligne. 3:20 Omnes qui face mal obras^[31] odia le lumine e non veni sub  le lumine, ut lor obras non sia exponite. 3:21 Qui, tamen, practica le veritate veni sub le lumine, ut sia manifestate que lor obras es facite in Deo.

Johannes le Baptista exalta Jesus

3:22 Deinde, Jesus e su discipulos quitava Jerusalem e veniva a in le terra de Judea, e ibi ille passava con illes alicun tempore, baptisante le gente. 3:23 Johannes alsi baptisava a Enon juxta Salim, quia ibi il habeva multe aqua; e le gente continuava venir ad ille pro le baptismo. 3:24 in ille tempore Johannes non ancora habeva essite mittite in prision.

3:25 Ora un disputa surgeva inter alicunes del discipulos de Johannes e un certe Judeo in re le purification ritual. 3:26 Assi le discipulos de Johannes^[32] veniva a ille e le diceva: “Rabbi, le homine que tu incontrava del altere latere del Jordan, in re le qual tu testificava^[33], ecce hic ille baptisa e omnes vade ad ille!”.

3:27 Johannes replicava: “Nemo pote reciper alicun cosa, nisi illo le esseva date del celo. 3:28 Vos ipse pote testificar que io diceva: ‘Io non es le Christo’, ma plus tosto ‘io esseva mandate ante ille’. 3:29 Il es le sponso qui se marita con le sponsa. Le amico del sponso es simplemente felice de star con ille e audir le votos del sponso. Ergo, io es plen de gaudio pro su successo. 3:30 Il es necesse que ille cresce semper de plus e que io diminue”.

3:31 Qui veni de supra es superior a omnes; qui es del terra pertine al terra e parla de cosas terren. Qui veni del celo es superior a omnes. 3:32 Ille testifica de lo que ille ha vidite e audite, ma nemo accepta su testimonio. 3:33 Quicunque accepta su testimonio confirma clarmente que Deo es verace. 3:34 Quia ille que Deo mandava, exprime le parolas de Deo, quia Deo le da le Spirito sin limites. 3:35 Le Patre ama le Filio e ha ponite toto in su manos. 3:36 Qui crede in le Filio de Deo, ha vita eterne. Quicunque rejecta le Filio de Deo nunquam videra le vita, ma le ira de Deo remane super ille.

4

Partita de Judea

4:1 Ora quando Jesus veniva saper que le Phariseos habeva audite que ille baptisava e faceva multe plus discipulos que Johannes 4:2 (quamquam Jesus ipse non baptisava, ma lo faceva su discipulos), 4:3 ille quitava Judea e retornava a in Galilea.

Conversation con un femina samaritan

4:4 Il esseva necesse, tamen, transir per le Samaria. 4:5 Ille veniva ergo al citate del Samaria que es appellate Sichar, juxta le terreno que Jacob habeva date a su filio Joseph;  4:6 il habeva ibi le puteo de Jacob. Jesus, ergo, fatigate per le longe marcha, sedeva juxta le puteo. Il esseva circa mediedie^[34].

4:7 Tosto veniva un femina de Samaria pro haurir aqua. Ille la peteva: “Per favor, da me a biber”. 4:8 (In ille momento le discipulos de Jesus habeva vadite a in le citate pro emer alimentos). 4:9 Assi, ergo, ille femina samaritan, le diceva: “Quomodo tu, qui es un Judeo, pete a me, un femina samaritan, de dar te aqua a biber” (quia le Judeos refusa emplear alco in commun con le Samaritanos^[35]).

4:10 Jesus la respondeva: “Si solmente tu sapeva in re le dono que Deo ha pro te, e qui es ille qui te diceva ‘Da me a biber’, tu me haberea petite e io te haberea date aqua vive^[36]’”. 4:11 Le femina le replicava: “Ma senior, tu non ha nihil pro haurir aqua e iste puteo es multo profunde; unde ergo ha tu aqua vive? 4:12 Tu non es certo major de nostre ancestre Jacob, que dava nos iste puteo, e de illo bibeva ille, su filios e su bestial. Nonne?”.

4:13 Jesus replicava: “Omnes qui bibe de iste aqua habera sete itero, 4:14 ma qui va biber del aqua que io le da, non habera plus sete: le aqua que io le dara devenira in ille un fonte de aqua saliente in vita eterne”. 4:15 Le femina le diceva: “Senior, da me iste aqua, ut io non habe sete ni habe a venir hic pro haurir aqua”. 4:16 Ille la diceva: “Vade vocar tu marito e retorna hic!”. 4:17 Le femina replicava: “Io ha nulle marito”. E Jesus le diceva: “Ben tu diceva que tu ha nulle marito. 4:18 De facto, tu habeva cinque maritos, e tu non es mesmo maritate con le homine con le qual tu vive nunc. Tu diceva le veritate!”.

4:19 Le femina le diceva: “Senior, io vide que tu es un propheta. 4:20 Assi dice me: Nostre ancestres adorava Deo super iste monte^[37], e vos Judeos assere que Jerusalem es le sol loco de culto ubi il necesse adorar”. 4:21 Jesus la diceva: “Crede me, seniora^[38], le tempore veni, quando ni super iste monte, ni in Jerusalem vos adorara le Patre. 4:22 Vos adora quid vos non cognosce; nos adora lo que nos cognosce, quia le salvation veni ex le Judeos. 4:23 Ma le tempore veni, e illo es nunc, quando le ver adoratores adorara le Patre in Spirito e veritate, nam le Patre quere illes que le adora in tal maniera. 4:24 Deo es Spirito, e il es necesse que illes qui le adora lo face in Spirito e veritate. 4:25 Le femina le diceva: “Io sape que le Messia veni”, (ille qui es appellate le Christo); “quandocunque ille venira, ille explicara^[39] nos toto”. 4:26 Jesus la diceva: “Io, qui te parla, es ille”.

Le discipulos retorna

4:27 Justo tunc su discipulos retornava e esseva multo surprendite in vider Jesus que parlava con un femina. Nemo, tamen, le diceva: “Quid quere tu?”, o “Quare parla tu con illa?”. 4:28 Alora le femina relingueva ibi su olla pro le aqua e retornava a in su village. Illa diceva a omnes: 4:29 “Veni a vider un homine, qui diceva me in re toto lo que io unquam faceva. Certo ille ipse non poterea esser le Messia^[40], nonne?”. 4:30 Assi illes sortiva del citate e veniva ad ille.

Laboratores pro le recolta

4:31 Intertanto, le discepulos le rogava dicente: “Rabbi, mangia alco”. 4:32 Ma ille les respondeva: “Io ha alimentos a mangiar que vos non cognosce”. 4:33 Assi le discipulos comenciava dicer le unes al alteres: “Esque alicuno le portava alimentos durante que nos esseva absente?”. 4:34 Jesus les diceva: “Mi alimento es facer le voluntate de ille que me mandava e complir su obra. 4:35 Nonne vos dice: ‘Il ha ancora quatro menses a passar e pois le tempore del recolta venira’. Ecce, io dice vos: ‘Leva vostre oculos e vide quanto le agros sia jam albe pro le recolta! 4:36 Le recoltatores recipe bon salarios, e le fructos que illes collige es personas portate al vita eterne^[41]. Qual gaudio expecta sia le seminator que le recoltator! 4:37 Vos cognosce le dicto que dice ‘Un persona semina e un altere collige’: illo es ver. 4:38 Io mandava vos recoltar ubi vos non laborava; alteres laborava, e nunc il essera vostre carga de colliger le fructo de lor labores”.

Multe Samaritanos deveni credentes

4:39 Ora multe Samaritanos de ille citate comenciava creder in ille propter le reporto del femina que testificava: “Veni a vider un homine, qui diceva me in re toto lo que io unquam faceva”. 4:40 Assi, quando le Samaritanos veniva ad ille, illes comenciava peter le de  remaner con illes. Assi Jesus remaneva duo dies con illes. 4:41 In ultra, a causa  de su parolas, multe de plus credeva. 4:42 Illes diceva al femina: “Nos non crede plus sur le base solmente de tu parolas, quia nos ipse le audiva e nunc nos sape que iste homine es realmente le Salvator del mundo”.

Avante in Galilea

4:43 Al termino de ille duo dies, Jesus partiva de ibi e vadeva a in Galilea. 4:44 (Quia ille ipse testificava que un propheta in su patria non es honorate). 4:45 Assi, quando Jusus perveniva a in Galilea, le Galileos le dava le benvenita, quia illes habeva essite in Jerusalem durante le celebrationes del Pasqua e videva tote lo que Jesus habeva facite ibi.

Le resanamento del filio de un officiero regal

4:46 Ora, ille veniva itero in Cana de Galilea, ubi ille habeva cambiate le aqua in vino. In Capharnao il habeva un certe officiero regal, cuje filio esseva malade. 4:47 Quando ille audiva que Jesus habeva retornate ab le Judea al Galilea, ille vadeva ad Jesus e le rogava descender e resanar su filio, que esseva sur le puncto de morir. 4:48 Assi Jesus le diceva: “Nisi vos vide signos e prodigios vos non crede in me!”. 4:49 Le officiero le diceva: “Senior, descende ante que mi filio mori”. 4:50 Assi Jesus le diceva: “Retorna a domo. Tu filio va viver!”. Le homine credeva al parola que habeva audite de Jesus, e incipeva retornar a domo.

4:51 Durante que ille descendeva, alicun de su servos veniva a su incontro e le diceva que su filio viveva. 4:52 Ille les interrogava in re le hora que su filio habeva comenciate ameliorar, e illes le diceva: “Heri postmeridie a un hora, le febre tosto le derelinqueva”. 4:53 Alora le patre comprendeva que illo ipse esseva le tempore in le qual Jesus le habeva dicite: “Tu filio va viver”, e ille e tote su familia credeva in Jesus. 4:54 Jesus faceva isto qua su secunde signo miraculose durante que ille retornava ab Judea a in Galilea.

5

Jesus sana un homine stropiate

5:1 Postea Jesus ascendeva a Jerusalem in occasion de un del festas del judeos. 5:2 Intra le citate, apud le Porta del Oves, il habeva un piscina appellate Bethsatha in aramaico^[42], circumferite per cinque porticos. 5:3 Un grande numero de personas infirme - personas cec, stropiate, o paralysate, jaceva sub iste porticos. [5:4 Quia un angelo del Senior descendeva aliquando e agitava le aqua. Quicunque primo entrava in le aqua post le agitation del aqua, esseva sanate de qualcunque infirmitate suffrite.]^[43] 5:5 Un del homines qui jaceva ibi habeva essite invalide per trenta-octo annos. 5:6 Quando Jesus le videva jacer ibi e apprendeva^[44] quia ille habeva essite infirme jam per tanto longe tempore, le diceva: “Vole tu esser sanate?”. 5:7 Le homine infirme le respondeva: “Senior, io non ha alcuno que, quando le aqua es agitate, me pone in le piscina. Durante que io essaya entrar in le piscina, un altere persona descende ante me”. 5:8 Jesus alora le diceva: “Leva te, prende tu matta e ambula!” 5:9 Assi, instantaneemente, celle homine esseva sanate. Ille rolava su matta e, portante lo sub un bracio, incipeva ambular! Iste miraculo, tamen, eveniva in le die de Sabbato.

5:10 Le leaders del judeos diceva al homine qui habeva essite infirme: “Il es le Sabbato, non te es licite portar tu matta”. 5:11 Ma ille les respondeva: “Il esseva le homine qui me sanava qui me diceva me: ‘Prende tu matta e ambula!’. 5:12 Illes alora le demandava: “Qui es qui te diceva: ‘Prende tu matta e ambula’”? 5:13 Tamen, le homine que habeva essite sanate non lo sapeva, quia Jesus habeva disparite in le turba que il habeva in ille loco. 5:14 Plus tarde, Jesus le trovava in le Templo e le diceva: “Ecce, tu ha essite sanate. Non pecca plus, de pavor que te poterea occurrer aliquid mesmo pejor!”. 5:15 Alora le homine vadeva e diceva al leaders del judeos que Jesus esseva le homine qui le habeva sanate.

Jesus assere esser le Filio de Deo

5:16 Il es quia Jesus faceva iste cosas de sabbato que le leaders del judeos incipeva persequer le. 5:17 Assi, ille les diceva: “Mi Patre opera semper, assi etiam io opera”. 5:18 Propter isto, le leaders del judeos mesmo magis quereva occider le, non solmente quia ille transgredeva le leges que regulava le Sabbato, sed alsi quia ille appellava Deo su Patre, faciente se equal a Deo.

5:19 Ita Jesus les explicava: “In veritate io dice vos, le Filio non pote facer alco de su proprie initiativa, nisi solmente quod ille vide su Patre facer. Quecunque le Patre face, le Filio lo face alsi. 5:20 Le Patre ama le Filio e le monstra tote lo que ille face. De facto, le Patre le monstrara quomodo facer mesmo operas plus grande que sanar iste homine, e vos essera mesmo plus stupefacite. 5:21 Quia justo sicut le Patre vivifica illes que ille resuscita, in le mesme maniera le Filio vivifica quicunque ille vole. 5:22 Item, le Patre non judica alcuno, sed ille dava al Filio le autoritate absolute de judicar^[45], 5:23 ut omnes honora le Filio sicut illes honora le Patre. Quicunque non honora le Filio, certo non honora le Patre qui le mandava”.

5:24 “In veritate io dice vos: illes qui audi mi parola e crede in Deo qui me mandava, ha vita eterne e non essera condemnate propter lor peccatos, ma illes jam transiva ab le morte al vita. 5:25 In veritate io dice vos: le tempore veni - e il es justo nunc - quando le mortos audira le voce del Filio de Deo, e illes qui lo audi vivera. 5:26 Quia sicut le Patre ha vita in se ipse, ille ha date al Filio alsi de haber vita in se ipse. 5:27 De facto ille le dava le potestate de executar un judicio, proque ille es le Filio del Homine^[46]”.

5:28 Non sia surprendite, ma le tempore venira quando omnes qui jace in lor tumbas audira su voce, 5:29 e sortira de illos: pro illes qui faceva lo que es bon, il essera un resurrection al vita eterne, ma pro illes qui faceva lo que es mal, il essera un resurrection al condemnation. 5:30 Io non pote facer alco de mi proprie initiativa. Io judica secundo lo que Deo me dice. Ergo, mi judicio es juste, quia io non intende facer mi proprie voluntate, ma le voluntate de ille qui me mandava”.

Plus de testimonios re Jesus

5:31 “Si io testificava in mi favor, mi testimonio non esserea valide. 5:32 Il ha, tamen, un altere qui testifica in mi favor, e io vos assecura que tote lo que ille dice re me es veritate. 5:33 De facto vos mandava alcunos a audir lo que Johannes diceva, e su testimonio re me esseva ver. 5:34 Naturalmente, io non necessita testimonios human, ma io dice isto ut vos sia salvate. 5:35 Johannes esseva como un lampada ardente e luminose, e per un certe tempore vos esseva enthusiastic de su message. 5:36 Io, tamen, ha un testimonio plus grande que illo de Johannes: mi inseniamentos e mi miraculos^[47]. Le Patre me dava iste obras a complir, e illos proba que ille me mandava. 5:37 Le Patre qui me mandava testifica ille ipse re me. Vos nunquam audiva su voce o le videva facie a facie: 5:38 vos non ha su parola in vostre cordes, quia vos non crede in ille qui me mandava. 5:39 Vos scruta le Scripturas, quia vos reputa que illos vos da^[48] le vita eterne. Illos, tamen rende de me un clar testimonio. 5:40 Nonobstante isto, vos non vole venir a me ut reciper vita”.

5:41 “Io non quere que le gente me lauda^[49] 5:42 ma io sape que vos non ha le amor de Deo in vos ipse. 5:43 Io veniva in le nomine de mi patre, e vos non me accepta. Si alcuno altere veniva in su proprie nomine, vos lo acceptarea. 5:44 Como poterea vos creder, si vos accepta le laudes le unes del alteres e non quere le laude que veni del sol qui es Deo?”.

5:45 “Il non essera io qui accusara vos coram le Patre. Moses accusara vos! Si, justo Moses, in le qual vos poneva vostre sperantias. 5:46 Si vos vermente crede in Moses, vos crederea alsi in me, proque de me ille scribeva. 5:47 Ma si vos non crede a lo que ille scribeva, quomodo vos credera a mi parolas?

6

Le multiplication del panes

6:1 Post isto, Jesus vadeva a in le altere latere del Mar de Galilea (appellate alsi Mar de Tiberias). 6:2 Un grande multitude le sequeva quia illes habeva vidite le signos miraculose que ille faceva super personas infirme. 6:3 Jesus ascendeva sur un monte, e ibi ille sedeva con su discipulos. 6:4 Le Pascha, le celebration festive del judeos, esseva proxime. 6:5 Levante su reguardo, Jesus videva celle grande multitude que veniva ad ille, e diceva a Philippo: “Unde poterea nos emer pan, ut iste gente sia alimentate?”. 6:6 In dicer assi, Jesus habeva ponite Philippo a proba, quia ille sapeva quid ille esseva sur le puncto de facer. 6:7 Philippo replicava: “Duo centos monetas de argento non esserea satis pro dar les mesmo un poco de pan!”. 6:8 Uno del discipulos de Jesus, Andreas, fratre de Simon Petro, le diceva: 6:9 “Il ha hic un puero qui ha cinque panes de hordeo e duo pisces; ma quid isto es pro un tal numero de personas?”. 6:10 Alora Jesus diceva: “Face seder tote iste gente per terra!”. In celle loco il habeva de facto multe herba. Solmente le homines ibi esseva circa cinque milles. 6:11 Ergo, Jesus prendeva celle panes e, rendite gratias a Deo, los distribueva a illes qui esseva sedite. Ille faceva le mesmo con le pisces, tanto quanto illes voleva. 6:12 Quando omnes esseva satisfacite, Jesus diceva a su discipulos: “Collige le pecias frangite que resta, ut nihil se perde”. 6:13 Alora illes los colligeva e reimpleva dece-duo corbes con le fragmentos lassate per le gente qui habeva mangiate ex le cinque panes de hordeo. 6:14 Ora, quando le gente le videva facer iste signo miraculose, illes incipeva dicer le unes al alteres: “Iste-ci es certo le Propheta que nos expectava^[50]!”. 6:15 Jesus, ergo, quando comprendeva que illes esseva sur le puncto de venir pro fortiar le a devenir rege, se retirava itero sur le monte per se ipse.

Jesus ambula sur le aqua

6:16 Quando veniva le vespera, le discipulos de Jesus descendeva al laco e le expectava. 6:17 Jam se faceva tenebras e Jesus non habeva ancora retornate. Assi illes montava in le barca e incipeva transversar le laco verso Capharnao. 6:18 Un forte vento sufflava e le mar deveniva multo agitate. 6:19 Alora, post haber remate vinti-cinque o trenta stadios^[51], illes videva Jesus ambulante super le mar e approximante se al barca. A celle vista illes multo se espaventava. 6:20 Ma Jesus les diceva: “Io es, non time!”. 6:21 Illes, ergo, le voleva prender in le barca, ma immediatemente arrivava al loco de destination!”.

Jesus, le pan del vita

6:22 Le die sequente, le turba que habeva remanite sur le altere latere del laco comprendeva que solmente un parve barca esseva ibi, e que Jesus non habeva montate sur illo con su discipulos, ma que solmente su discipulos habeva partite. 6:23 Altere barcas de Tiberias superveniva juxta le loco ubi le Senior habeva benedicite le pan^[52] e le populo habeva mangiate. 6:24 Assi, quando le turba comprendeva que ni Jesus ni su discipulos esseva ibi, illes remontava in lor barcas e veniva a Capernaum querente Jesus. 6:25 Quando illes le trovava in le altere latere del laco, illes le diceva: “Rabbi, quando veniva tu hic?”.

6:26 Jesus replicava: “In veritate io dice vos: Vos me quere, non quia vos videva signos miraculose, sed quia vos mangiava tote le panes que vos voleva. 6:27 Non perseque^[53] tanto  alimentos peribile, ma perseque le alimento imperibile que conduce al vita eterne - isto es le alimento que le Filio del Homine pote dar vos. Pro isso Deo le Patre me ha date su sigillo de approbation”. 6:28 Illes replicava: “Que debe nos facer pro complir le obras que Deo require?”. 6:29 Jesus les diceva: “Isto es le sol obra que Deo require - creder in qui ille mandava”. 6:30 Ergo illes le diceva: “Monstra nos, ergo, un signo miraculose, si tu vole que nos te crede! Que pote tu facer? 6:31 Nostre ancestres^[54] mangiava le manna in le deserto, justo como il es scripte: ‘Moses les dava a mangiar pan del celo’”.

6:32 Alora Jesus les diceva: “In veritate io dice vos, il non es Moses qui ha date vos le pan del celo, ma mi Patre. E nunc ille offere vos le ver pan del celo. 6:33 Le ver pan de Deo es ille qui descendeva del celo pro dar vita al mundo”. 6:34 Ergo ille le diceva: “Senior, da nos un tal pan cata die^[55]!” 6:35 Jesus replicava: “Io es le pan del vita. Quicunque veni a me nunquam plus habera fame. Quicunque crede in me nunquam plus habera sete. 6:36 Sed io diceva a vos quia vos non credeva in me mesmo si vos me videva. 6:37 Totevia, illes que le Patre me dava  venira a me, e io nunquam les repulsara. 6:38 Quia io descendeva del celo, non ut io face mi voluntate, sed le voluntate de ille qui me mandava. 6:39 E isto es le voluntate de Deo, qui me mandava, ut io non perde mesmo un de illes que ille me dava, sed que io les resuscita in le ultime die. 6:40 Quia il es le voluntate de mi Patre que omnes qui vide su Filio e crede in ille habe vita eterne. Io les resuscitara in le ultime die”.

6:41 Ergo le judeos qui esseva hostil a Jesus incipeva murmurar de ille, quia ille habeva dicite: “Io es le pan qui descendeva del celo”, 6:42 e diceva: “Esque ille non es Jesus, le filio de Joseph, cuje patre e matre nos cognosce? Quomodo pote ille dicer nunc ‘Io descendeva del celo’?”. 6:43 Ma Jesus replicava: “Cessa murmurar le unes al alteres de lo que io diceva. 6:44 Nemo pote venir a me, nisi le Patre, qui me mandava, le trahe; e io le resuscitara in le ultime die. 6:45 Le Scripturas prophetic dice: ‘...e omnes essera docite per Deo^[56]’. Omnes, qui audiva e apprende ab le Patre, veni a me. 6:46 (Non que alicuno unquam videva le Patre; solmente io, qui esseva mandate de Deo, le videva).

6:47 In veritate io dice a vos: quicunque crede ha vita eterne. 6:48 Io es le pan del vita! 6:49 Vostre ancestres mangiava le manna in le deserto, tamen omne illes moriva. 6:50 Quicunque mangia le pan qui descendeva del celo, tamen, nunquam morira. 6:51 Io es le pan vivente qui descendeva del celo. Se alicuno mangia de iste pan, ille vivera in eterno. Le pan que io dara pro le vita del mundo es mi carne”.

6:52 Alora le judeos qui esseva hostil a Jesus comenciava disputar le un le alteres e diceva: “Quomodo iste homine pote dar a nos su carne a mangiar?”. 6:53 Alora illes le diceva itero: “In veritate: si vos non mangia le carne del Filio del Homine e bibe su sanguine, vos ha nullemente vita in vos ipse.  6:54 Qui mangia mi carne e bibe mi sanguine ha vita eterne, e io le resuscitara in le ultime die. 6:55 Quia mi carne es ver alimento e mi sanguine es ver biberage. 6:56 Qui mangia mi carne e bibe mi sanguine, remane in me, e io in ille. 6:57 Io vive propter le Patre vivente qui me mandava; in le mesme maniera, quicunque se nutri de me vivera propter me. 6:58 Io es le ver pan qui descendeva del celo. Quicunque mangia de iste pan non morira sicut vostre ancestres (mesmo si illes mangiava le manna) ma vivera in eterno.

Multe discipulos desere le movimento

6:59 Jesus diceva iste cosas durante que ille doceva in le synagoga de Capernaum. 6:60 Multes de su discipulos, ergo, quando audiva iste cosas, diceva: “Iste linguage es intolerabile: qui unquam poterea acceptar lo?”. 6:61 Quando Jesus comprendeva que su discipulos murmurava de isto, ille les diceva: “Esque isto offende^[57] vos? 6:62 Que dicerea vos si vos videva le Filio del Homine ascender ubi ille esseva precedentemente? 6:63 Solmente le Spirito vivifica. Le effortio human^[58] non juva a nihil! Le parolas que io emplea es spirito e vita. 6:64 Sed il ha alcunes inter vos qui non crede”. Quia Jesus sapeva ab initio qui non haberea credite e qui le haberea traite. 6:65 Assi Jesus addeva: “Il es propter isto que io vos diceva que nemo pote venir a me nisi le Patre lo concede”.

Le confession de Petro

6:66 Post isto, multe de su discipulos quitava sequer le e non plus le accompaniava. 6:67 Ergo Jesus diceva al Deceduo: “Esque etiam vos vole deserer me?”. 6:68 Simon Petro le respondeva: “Senior, a qui altere poterea nos vader? Tu solmente ha parolas de vita eterne. 6:69 Nos crede in te e nos sape que tu es le Sancte de Deo!”. 6:70  Jesus les respondeva: “Io eligeva vos le dece-duo, e totevia, un inter vos es un diabolo”. 6:71 Ille parlava re Judas, filio de Simon Iscariot, un del Deceduo, qui plus tarde le haberea traite.

7

Jesus e su fratres

7:1 Post isto Jesus ambulava per le Galilea. Ille voleva remaner extra Judea, quia le capites del Judeos voleva occider le. 7:2 Il esseva proxime le festa hebraic del Cabanas, 7:3 Ergo, le fratres de Jesus le diceva: “Quita iste region e vade in Judea, ut alsi tu discipulos vide le miraculos que tu face. 7:4 Tu non pote devenir famose si tu te occulta assi. Si tu pote facer tal cosas meraviliose, manifesta te ipse al mundo!”. 7:5 Quia mesmo su fratres non credeva in ille.

7:6 Ergo, Jesus les diceva: “Le tempore de mi manifestation al mundo nondum veniva, ma vos pote vader quandocunque vos vole^[59]. 7:7 Le mundo non pote odiar vos, ma illo odia me, quia io rende un clar testimonio que su obras es mal. 7:8 Que vos ascende al festa. Io non va ascender al festa quia mi tempore nondum es complite”. 7:9 Dicite isto, Jesus remaneva in Galilea.

Jesus doce manifestemente in le Templo

7:10 Quando, tamen, su fratres ascendeva al festa, tunc ille alsi ascendeva, non manifestemente, ma occultemente. 7:11 Le capites judee le quereva e demandava a omnes: “Ubi es ille?”. 7:12 Le turba murmurava multo re ille. Alcunes diceva: “Ille es un homine bon”, ma alteres diceva: “No, sed ille decipe^[60] le turbas”. 7:13 Nemo, tamen, hardiva parlar favorabilemente de ille in publico proque illes timeva le reaction del capites judee.

7:14 Quando le festa perveniva a su medietate, Jesus ascendeva al Templo e incipeva docer. 7:15 Le capites judee esseva multo suprendite quando le audiva. Illes diceva: “Quomodo pote ille saper si multo sin haber recipite ulle education formal?”. 7:16 Jesus, ergo, respondeva dicente: “Mi doctrina non es le mie, ma ille proveni directemente de Deo^[61], qui me mandava. 7:17 Si alicuno vole facer le voluntate de Deo, ille comprendera si mi doctrina es ex Deo o si illo es simplemente mi proprie. 7:18 Illes qui parla pro se ipse solmente quere lor proprie gloria, ma uno qui quere le gloria de ille qui le mandava, un tal persona es verace e in ille non ha alicun injustitia. 7:19 Moses dava vos le Lege, nonne? Nonobstante, nemo de vos serva le Lege! Quare vole vos occider me?”.

7:20 Le turba respondeva: “Tu es possedite per un demone? Qui quere occider te?”. 7:21 Jesus replicava: “Io faceva un miraculo de Sabbato, e vos esseva stupefacite. 7:22 Vos, tamen, alsi labora de Sabbato, quando vos serva le lege mosaic del circumcision. (De facto, iste tradition del circumcision comenciava con le patriarchas, multe tempore ante le lege de Moses).  7:23 Quia si le tempore correcte pro circumcider vostre filios cade de Sabbato, vos procede facer lo le mesmo pro non infringer le lege de Moses. Assi, quare es vos tanto indignate que io sanava un homine de Sabbato? 7:24 Que vos non judica secundo apparentias, ma judica con juste judicio”.

Esque Jesus es le Messia?

7:25 Alicunes qui viveva in Jerusalem incipeva demandar se le unes le alteres: “Iste homine es ille qui illes essaya occider. Nonne? 7:26 Ecce, tamen, que ille parla publicamente e nemo le dice alique. Esque nostre capites possibilemente incipeva creder que ille es le Messia? 7:27 Quomodo poterea isto esser? Quia nos sape de ubi iste homine proveni. Quando apparera le Messia, nemo sapera unde ille proveni”.

7:28 Durante que Jesus doceva in le cortes del Templo, ille exclamava: “Si, vos me cognosce, e vos sape unde io proveni. Io, tamen, non veniva de mi proprie initiativa, ma verace es Ille qui me mandava, e vos non le cognosce. 7:29 Io, tamen, le cognosce, quia io veniva ab Ille, e Ille me mandava”. 7:30 Alora illes essayava apprehender Jesus, ma nemo poneva lor manos sur ille, quia su tempore nondum veniva. 7:31 Multes inter le turba credeva in ille e diceva: “Quando venira le Christo^[62], crede vos que ille facera plus de signos miraculose que iste homine ha facite?”.

7:32 Quando le phariseos audiva le turba murmurante iste cosas, illes e le sacerdotes principal mandava guardas del Templo pro arrestar Jesus. 7:33 Ma Jesus les diceva: “Io remanera con vos solmente un poco ancora, e pois io retornara a Ille qui me mandava. 7:34 Tunc vos me querera e non me trovara, quia vos non pote venir ubi io vade. 7:35 Alora le capites judee diceva le unes le alteres: “Ubi ille vade que nos non le trovara plus? Esque ille vadera visitar le judeos dispergite inter le grecos? Docera ille mesmo al grecos? 7:36 Que intendeva ille quando ille diceva: ‘Vos me querera e non me trovara’, e ‘Vos non pote venir ubi io vade’”?

Jesus promitte aqua vivente

7:37 In le ultime die del festa, le die le plus importante, Jesus se levava e exclamava: “Si alicuno ha sete, que ille veni a me, 7:38 e que ille bibe! Justo sicut le Scriptura dice: ‘Fluvios de aqua vivente fluira de su corde^[63]!’”. 7:39 Ora ille diceva isto re le Spirito, que haberea essite date a omne credentes in ille. Le Spirito, tamen, nondum habeva essite date, proque Jesus nondum habeva essite glorificate.

Division e incredulitate

7:40 Quando illes audiva iste parolas, alcunes del turba diceva: “Iste es vero le Propheta!”. 7:41 Alteres diceva: “Iste es le Christo!”, ma ancora alteres diceva: “No, nam le Christo non venirea ab Galilea, nonne? 7:42 Le Scriptura clarmente assere que le Messia nascera ex le linea regal de David^[64], in Bethlehem, le village ubi Rege David nasceva. Nonne?”. 7:43 Assi, propter Jesus, se creava un dissension. 7:44 Alicunes mesmo voleva que ille esseva arrestate, ma nemo poneva mano super ille.

7:45 Ergo, quando le guarda del Templo retornava sin haber arrestate Jesus, le sacerdotes principal e le phariseos diceva: “Quare vos non le adduceva?”. 7:46 Le guardas respondeva: “Nemo unquam parlava como iste homine!”. 7:47 Le phariseos, alora, replicava: “Esque mesmo vos esseva seducite per ille? 7:48 Esque il ha forsan qualcuno inter nos, capites de Israel, qui crede in ille? 7:49 Sed iste turba, ignorante del Lege, es maledicte!”.

7:50 Nicodemo, uno de illes, qui habeva se incontrate con Jesus antea, diceva: 7:51 “Nostre Lege non condemna un homine nisi primo on le audi directemente e apprende quod ille face, nonne?”. 7:52 Illes replicava: “Tu non es es de Galilea, nonne? Scruta le Scripturas e vide que nulle propheta unquam veniva ab Galilea!”.

8

9

Le resanamento de un homine cec desde su nascentia

9:1 Preteriente, Jesus videva un homine cec desde su nascentia. 9:2 Su discipulos assi le peteva: “Rabbi, qui committeva le peccato que causava su cecitate, iste homine o su parentes^[65]? 9:3 Jesus respondeva: “Neque iste homine, neque su parentes peccava, ma ille nasceva cec ut in ille se haberea manifestate le obra de Deo^[66]. 9:4 Il es necesse que nos exeque le deberes assignate nos de ille que me mandava donec il es jorno. Le nocte es proxime a venir. Tunc nemo potera operar. 9:5 Durante que io es in le mundo, io es le lumine del mundo”^[67]. 9:6 Depost haber dicite isto, Jesus exspueva in terra, ex su saliva ille faceva fango e con illo ille liniva le oculos del homine cec. 9:7 Jesus le diceva: “Vade e lava te in le piscina de Siloam (que traducite significa “mandate”). Assi ille homine vadeva, se lavava e retornava vidente!

9:8 Itaque, su vicinos e alteres que le habeva vidite antea que ille esseva un mendico, diceva: “Nonne iste es ille qui sedeva e mendicava?”. 9:9 Alteres diceva que ille lo esseva, e alteres diceva: “No, ille es simile al mendico!”. Le homine ipse insisteva dicer: “Io es ille!”. 9:10 Assi illes le diceva: “Quomodo igitur tu oculos te esseva aperite?”. 9:11 Ille respondeva: “Le homine que es appellate Jesus faceva fango, liniva con illo mi oculos e me diceva: ‘Vade ad Siloam e lava te!’. Ergo io lo faceva e nunc io pote vider”. 9:12 Illes le diceva: “Ubi es tal homine?”. Ille replicava: “Io non lo sape”.

Le reaction del Phariseos al resanamento

9:13 Illes adduceva le homine que habeva essite cec al Phariseos. 9:14 (Ora, le die in le qual Jesus faceva fango e aperiva su oculos esseva un Sabbato). 9:15 Assi le Phariseos le interrogava itero quomodo ille nunc videva. Ille replicava: “Ille poneva fango super mi oculos, io me lavava e nunc io pote vider”.

9:16 Alicuno del Phariseos ergo incipeva dicer: “Iste homine, Jesus, non es de Deo quia ille non observa le Sabbato!”. Ma alteres diceva: “Quomodo poterea un homine peccator facer de tal signos miraculose?”. Assi il habeva inter illes un profunde diversitate de opinion. 9:17 Assi illes itero interrogava le homine que habeva essite cec: “Que dice tu de tal persona que aperiva tu oculos?”. Le homine replicava: “Ille es un propheta”.

9:18 Ora le capites religiose del Judeos refusava creder que ille habeva vermente essite cec e reaquireva le vista. Assi illes mandava vocar le parentes del homine que habeva essite cec. 9:19 Illes les interrogava dicente: “Es iste vostre filio del qual vos assere que nasceva cec? Quomodo ille nunc pote vider?”. 9:20 Assi su parentes replicava: “Nos sape que ille es nostre filio e que ille nasceva cec. 9:21 Ma nos non sape quomodo ille nunc pote vider, neque nos sape qui le faceva acquirer le vista. Va interrogar le directemente. Ille es un adulto matur. Ille parlara de se ipse!”. 9:22 (Su parentes diceva assi quia illes timeva le capites religiose del Judeos. De facto, le capites judee jam habeva concordate que si quicunque confessa que Jesus es le Christo haberea essite expellite del synagogas. 9:23 Isto esseva le ration quia su parentes diceva: “Ille es un adulto matur. Ille parlara de se ipse!”).

9:24 Ergo, pro le secunde vice, illes mandava vocar le homine que habeva essite cec e le diceva: “Da gloria a Deo! Nos sape que iste homine, Jesus, es un peccator”. 9:25 Ille replicava: “Io non sape si ille es un peccator. Io sape solmente un cosa: io esseva cec e nunc io pote vider”. 9:26 Ergo illes le diceva: “Que faceva ille a te? Quomodo ille aperiva tu oculos?”. 9:27 Ille les respondeva: “Io jam lo ha vos dicite e vos non audiva. Quare vos lo vole audir de novo? Vole vos alsi devenir su discipulos?”.

9:28 Assi illes le malediceva e diceva: “Tu es su discipulo, ma nos es discipulos de Moses. 9:29 Nos sape que Deo parlava a Moses, ma nos non sape mesmo unde iste homine sortiva^[68]”.  9:30 Le homine replicava: “Isto es vermente remarcabile! Vos non sape unde iste homine sortiva, e tamen iste homine aperiva mi oculos! 9:31 Nos sape que Deo non presta attention al peccatores, ma que si alicuno es devote e face su voluntate, Deo le audi. 9:32 Desde le inception del tempores nemo unquam audiva de alicuno que aperiva le oculos a qui nasceva cec. 9:33 Si iste homine non esseva de Deo, ille non poterea haber lo facite”. 9:34 Illes replicava: “Desde tu nascentia tu ha essite un peccator e tu presume de docer nos?”. Assi illes le expelleva.

Le responsa del homine a Jesus

9:35 Jesus audiva que ille habeva essite expellite e, quando le trovava, ille le diceva: “Crede tu in le Filio del homine?”. 9:36 Ille le respondeva: “E qui es, senior, ut io crede in ille?”. 9:37 Jesus le diceva: “Tu le videva: ille es qui te parla nunc”. 9:38 Ille diceva: “Si, Senior, io crede!”, e ille se prosterneva pro adorar le^[69]. 9:39 Jesus le diceva: “Io veniva in iste mundo pro un judicio: pro render le vista al cecos e pro monstrar a illes que reputa vider, que illes es cec^[70]”.

9:40 Alicun del Phariseos qui esseva con ille le audiva dicer iste parolas, e diceva a Jesus: “Esque tu intende dicer que nos es cec?”. 9:41 Jesus replicava: “Si vos esseva cec, vos non esserea culpabile de peccato, ma nunc, nam vos dice de poter vider, vostre culpa remane”.

10

Le bon pastor e su oves

10:1 “In veritate, in veritate^[71] io dice vos: Qui non entra in le oviario per le ostio, ma de alterubi, superpassante^[72] su muro, un tal persona es un fur e un robator. 10:2 Qui, tamen, entra per le ostio, es le pastor del oves. 10:3 Le ostiario aperi pro ille le accesso al oviario, le oves recognosce su voce e veni ad ille. Ille voca su proprie oves per nomine e los conduce foras. 10:4 Quando ille ha facite sortir su proprie oves, ille los precede, e le oves le seque, quia illos cognosce su voce. 10:5 Illos nunquam sequerea un estraniero, ma fugirea de ille, quia illos non recognosce le voce de estranieros”. 10:6 Jesus les contava iste parabola^[73], ma illes non comprendeva de quo ille parlava.

10:7 Ergo Jesus les diceva itero: “In veritate, in veritate io dice vos: Io es le ostio del oves. 10:8 Omnes qui veniva ante me esseva fures e robatores, ma le oves non le prestava attention. 10:9 Io es le ostio: illes qui entra per me essera salvate, entrara e sortira e trovara bon pasturas. 10:10 Le fur non veni, nisi ut furar, macellar e facer perir; io veniva, ut illos ha vita, un vita de qualitate superior^[74]”.

10:11 “Io es le bon pastor. Le bon pastor es preste a sacrificar^[75] su vita ipse pro su oves. 10:12 Le mercenario^[76], qui non es pastor e cuje oves non es le proprie, quando ille vide le lupo que veni, ille derelinque le oves e fugi - e le lupo los rape e los disperge. 10:13 Isto eveni quia ille es un mercenario e non le pastor - ille oves non le concerne^[77].

10:14 Io es le bon pastor: io cognosce mi proprie oves e illos me cognosce - 10:15 justo sicut le Patre me cognosce e io cognosce le Patre - assi io sacrifica mi vita^[78] pro le oves. 10:16 Io ha altere oves, que non es ex iste oviario, e il es necesse que etiam illos io los adduce. Illos va audir mi voce, e assi il habera un sol grege con un pastor. 10:17 Il es propter isto que le Patre me ama - quia io sacrifica mi vita ut itero lo sume. 10:18 Nemo pote privar me de mi vita, ma io lo sacrifica voluntarimente. Io ha le potestate de deponer lo quando io vole e etiam de sumer lo itero. Isto es lo que mi Patre ha commandate”.

10:19 Quando Jesus diceva iste cosas, un forte dissentimento surgeva inter le gente^[79] que lo audiva.  10:20 Multe de illes diceva: “Ille es possedite per un demonio e insane de mente. Quare vos le presta attention?”. 10:21 Alteres diceva: “Istos non es parolas de un persona possedite per un demonio. Poterea un demonio aperir le oculos del cecos?”.

Jesus assere esser le Filio de Deo

10:22 Jesus esseva in Jerusalem durante le festa de Hanukkah^[80]. 10:23 Il esseva hiberno, e Jesus ambulava per le area del Templo in le Portico de Salomon. 10:24 Le capites del Judeos^[81] le circumfereva e le peteva: “Quanto longemente ancora tu lassera nos in suspension? Si tu es le Christo^[82], dice lo nos clarmente. 10:25 Jesus les replicava: “Jam io lo diceva e vos non lo credeva. Le obras que io face in nomine de mi Patre testifica in re me. 10:26 Ma vos refusa creder quia vos nos es ex mi oves. 10:27 Mi oves presta attention a mi voce; io los cognosce, e illos me seque. 10:28 Io les da vita eterne, e illos nunquam perira; nemo los rapera de mi mano. 10:29 Mi Patre, qui me los dava, es superior a omnes, e nemo pote raper los del mano de mi Patre. 10:30 Io e le Patre es uno”.

10:31 Itero, le capites del Judeos, assi, sasiva lapides ut lapidar le. 10:32 Jesus les respondeva: “Io ostendeva a vos multe bon obras ex le Patre. Propter quo de ille obras vos vole lapidar me?”. 10:33 Le capites del Judeos replicava: “Nos non intende lapidar te propter le bon obras que tu faceva, ma propter blasphemia, quia tu, un homine, pretende esser Deo”.

10:34 Jesus les respondeva: “Nonne il es scripte in vostre lege: ‘Io diceva: vos es deos^[83]’? 10:35 Si illes al quales le Parola de Deo perveniva esseva appellate ‘deos’ (e le Scripturas non pote esser alterate), 10:36 quare vos lo appella blasphemia quando io dice: ‘Io es le Filio de Deo’? 10:37 Si io non compli le obras de mi Patre, non crede in me; 10:38 crede al minus al evidentia del obras que io face, ut vos va cognoscer e comprender que vermente io es in le Patre e le Patre es in me”. 10:39 Illes, tamen, essayava itero de apprehender le, ma ille escappava de lor manos.

10:40 Assi Jesus recedeva itero trans le fluvio Jordan a in le loco ubi Johannes un vice baptisava, e ille remaneva ibi. 10:41 Multes veniva ad ille e incipeva dicer: “Johannes non faceva signos miraculose, ma quecunque ille diceva in re Jesus esseva ver!”. 10:42 E multes ibi perveniva al fide in ille.

11

Le resurrection de Lazaro

11:1 Un homine appellate Lazaro esseva malade. Ille viveva in Bethania con su sorores, Maria e Martha. 11:2 (Ista esseva le Maria qui habeva effundite^[84] preciose oleo super le pedes del Senior e habeva los essugate con su capillos. Le infirme esseva Lazaro, su fratre). 11:3 Ergo, le sorores mandava iste message a Jesus: “Senior, ecce, ille qui tu ama es malade”. 11:4 Quando, tamen, le Senior audiva in re isto, ille diceva: “Le infirmitate de Lazaro non es ad morte, sed pro le gloria de Deo, ut le Filio de Deo sia glorificate per illo”. 11:5 (Ora Jesus amava multo Martha e su soror e Lazaro^[85]).

11:6 Ut ergo ille audiva que Lazaro esseva malade, Jesus remaneva in le loco in le qual ille se trovava per duo dies de plus. 11:7 Deinde, post isto, ille diceva a su discipulos: “Vamos itero a in Judea”. 11:8 Le discipulos replicava: “Rabbi, solmente poc dies retro le gente del Judea^[86] quereva lapidar te a morte! Esque tu vole vader illac de novo?”. 11:9 Jesus replicava: “Nonne ha il dece-duo horas in un die? Si alicuno ambula durante le jorno, ille non face passos false, quia ille vide le lumine de iste mundo. 11:10 Ma si alicuno ambula de nocte, ille risca laber, quia ille non ha ulle lumine^[87]”.

11:11 De post haber dicite isto ille les diceva: “Nostre amico Lazaro dormi, ma io vade ibi ut eveliar^[88] le”. 11:12 Inde le discipulos replicava: “Senior, si ille dormi solmente, ille se restablira”. 11:13 (Illes pensava que Jesus intendeva simplemente le somno, ma Jesus intendeva que Lazaro de facto habeva morite). 11:14 Tunc ergo Jesus les diceva manifestemente: “Lazaro ha morite, 11:15 e io gaude propter vos quia nunc vos vero va creder. Vamos ergo ad ille”. 11:16 Thomas, supernominate Dydimo^[89] diceva ergo a su condiscipulos: “Vamos nos alsi a morir con ille!”.

Jesus parla a Martha e Maria

11:17 Ita, quando Jesus arrivava, ille trovava que Lazaro habeva essite in le tumba jam quatro dies. 11:18 (Ora, Bethania distava de Jerusalem quasi dece-cinque stadios^[90]. 11:19 Multe gente del Judea habeva venite pro consolar las del perdita de lor fratre). 11:20 Assi, quando Martha audiva que Jesus veniva, illa iva a su incontro, ma Maria remaneva seder in le domo. 11:21 Ergo Martha le diceva: “Senior, si solmente tu habeva essite hic, mi fratre non haberea morite! 11:22 Mesmo nunc, tamen, io sape que quecunque tu pete a Deo, ille va conceder te lo”.

11:23 Jesus la diceva: “Tu fratre resurgera”. 11:24 Martha le diceva: “Io sape que ille resurgera in le resurrection general del ultime die”. 11:25 Jesus la diceva: “Io es le resurrection e le vita. Qui crede in me va viver, mesmo de post lor morte. 11:26 Omnes qui vive e crede in me nunquam va morir. Crede tu isto?”. 11:27 Illa replicava: “Si, Senior, io crede que tu es le Christo, le Filio de Deo qui veniva a in le mundo”.

11:28 De post haber dicite isto, Martha vadeva e vocava Maria, su soror, dicente la privatemente: “Le Magistro es hic e vole vider te^[91]”. 11:29 Assi, quando Maria audiva isto, se levava cito e veniva ad ille. 11:30 (Ora Jesus non habeva ancora entrate in le village, ma esseva ancora in le placia ubi Martha le habeva incontrate). 11:31 Igitur le gente^[92] qui esseva con illa in le domo e la consolava, videva que illa se levava cito e exiva e illes presumeva que illa intendeva vader al tumba de Lazaro pro plorar. Assi illes la sequeva ibi.

11:32 Quando Maria arrivava al loco ubi esseva Jesus e le videva, illa cadeva a su pedes e le diceva: “Senior, si solmente tu habeva essite hic, mi fratre non haberea morite!”. 11:33 Jesus, ergo, vidente la plorar - e plorava mesmo le gente que habeva venite con illa - esseva sasite per le emotion^[93] le plus intense del spirito e esseva grandemente turbate. 11:34 Ille diceva: “Ubi esseva ille deponite?”. Illes le diceva: “Senior, veni e vide”. 11:35 Jesus alora lacrimava^[94]. 11:36 Le gente que stava juxta ille commentava: “Ecce quomodo ille le amava!”. 11:37 Ma alcunes diceva: “Non poteva iste, qui ha aperite le oculos de un ceco, facer ut Lazaro non moriva?”.

Lazaro resurgite del mortos

11:38 Jesus, de novo intensemente commovite^[95], veniva al tumba (que esseva un spelunca con un lapide ponite super illo pro clauder lo). 11:39 E ille les diceva: “Remove le lapide!”. Ma Martha, le soror del morto, replicava: “Senior, ille ha jam essite morte per quatro dies, le fetor^[96] esserea terribile!”. 11:40 Jesus respondeva: “Nonne io te diceva que si tu va creder tu videra le gloria de Deo?”. 11:41 Ergo illes removeva le lapide. Alora Jesus levate le oculos al celo, diceva: “Patre, io te rende gratia quia tu me exaudiva. 11:42 Io sape que tu semper me exaudi, ma io diceva isto propter le gente que sta hic circa, ut illes crede que tu me mandava”. 11:43 Deinde, post haber dicite isto, Jesus, in alte voce, exclamava: “Lazaro, veni foras!”. 11:44 Assi, ille qui habeva essite morte, veniva foras, ancora con manos e pedes involvite de bindas sepulcral, e su facie coperite con un sudario. Jesus les diceva: “Disinveloppa le e lassa le vader”.

Le conjuration pro occider Jesus

11:45 Ergo, multe personas^[97] qui habeva venite con Maria, e habeva vidite le cosas facite per Jesus, credeva a ille. 11:46 ma alcun de illes vadeva al Phariseos e les informava in re lo que Jesus habeva facite. 11:47 Assi le principal sacerdotes e le Phariseos convocava le Consilio e diceva: “Quid nos va facer? Quia iste homine certo face multe signos miraculose. 11:48 Si nos le permitte proceder in iste maniera, omnes credera in ille, e le Romanos venira e destruera sia nostre Tempo que nostre nation”.

11:49 Alora un de illes, Caiapha, que esseva le summe sacerdote in ille tempore, diceva: “Vos non sape de quid vos parla! 11:50 Vos non comprende que il es plus avantagiose que un homine solmente mori pro le populo, plus tosto que le nation integre sia destruite^[98]. 11:51 (Ora, ille non diceva isto de su proprie initiativa, ma, nam ille esseva summe sacerdote in ille tempore, ille habeva prophetisate que Jesus haberea morite pro le nation hebraic, 11:52 e non solmente pro le nation hebraic, ma alsi pro congregar e unir le filios de Deos dispergite per le mundo). 11:53 Ergo, ab ille die, illes cogitava le maniera de facer morir Jesus. 11:54 Pro ille ration, Jesus cessava su ministerio public inter le Judeos, ma partiva de illac pro un region juxta le deserto a in un citate nominate Ephraim, e remaneva ibi con su discipulos.

11:55 Tunc il esseva proxime le festa hebraic del Pascha, e multe personas ascendeva a Jerusalem ab le regiones rural, ante le inception del Pascha, pro purificar se ritualmente. 11:56 Ergo illes quereva Jesus e, durante que illes stava in le cortes del templo, diceva le unes al alteres: “Quid pensa vos? Esque ille venira o no al festa?”. 11:57 Intertanto, le principal sacerdotes e le Phariseos habeva jam commandate publicamente que quicunque sape ubi es Jesus, que sia reportate immediatemente al autoritates, ut ille sia apprehendite.

12

Alicun grecos quere Jesus

12:20 Ora, inter illes qui habeva ascendite a Jerusalem in le dies del festas^[99] pro adorar Deo, il habeva alcun grecos. 12:21 Illes accedeva a Philippo, qui esseva de Bethsaida in Galilea, e le rogava dicente: “Domino, nos volerea vider Jesus”. 12:22 Philippo vadeva dicer lo a Andreas, e ambes vadeva dicer lo a Jesus. 12:23 Jesus les replicava: “Le tempore veniva, ut le Filio del Homine essera glorificate. 12:24 In veritate io vos dice que si le grano de frumento que cade in terra non mori, illo remane improductive^[100]. Si illo mori, tamen, produce multe fructo. 12:25 Illes qui ama lor vitas^[101] in iste mundo los perdera; ma illes qui es preste a sacrificar^[102] lor vitas in iste mundo los servara pro le eternitate. 12:26 Si alcuno vole servir me, ille debera sequer me, quia mi servitores debe remaner con me^[103]. Le Patre honorara quicunque me servi.

13

13:36 “Simon Petro le diceva: ‘Senior, quo vade tu?’. Jesus le respondeva: ‘Quo io vade tu non me pote sequer, ma me sequera postea”.

14

Jesus, le via que conduce al Patre

14:1 Que vostre corde non sia turbate. Confide^[104] in Deo e confide etiam in me. 14:2 In le domo de mi Patre in ha multe cameras. Si isto non habeva essite assi, io non haberea dicite vos que io vade preparar un loco pro vos. 14:3 Quando toto essera preste, io venira a prender vos ut vos sia pro semper con me ubi io es, 14:4 e vos cognosce le via que conduce ubi io vade!

14:5 Thomas le diceva: “Senior, nos non sape ad ubi tu vade: quomodo nos lo cognosce?”. 14:6 Jesus le replicava: “Io es le via, e le veritate, e le vita; nemo veni al Patre nisi per me. 14:7 Si vos me cognosceva vermente, vos haberea cognoscite alsi mi Patre. Inde vos le cognosce e vos le ha vidite!”.

14:8 Philippo le diceva: “Senior, ostende nos le Patre, e pro nos isto va sufficer. 14:9 Jesus replicava: “Io ha essite con vos per si tante tempore, e ancora tu dice de non cognoscer me, Philippo? Qui me videva ha vidite le Patre. Como pote tu dicer: ‘Ostende nos le Patre?’. 14:10 Non crede tu que io es in le Patre, e le Patre es in me? Le parolas que io dice vos, io non los dice de mi proprie initiativa, ma le Patre qui reside in me face su obras potente^[105]. 14:11 Va creder que io es in le Patre, e le Patre es in me, ma si vos non me crede, crede al minus propter le obras miraculose ipse. 14:12 In veritate io dice vos, qui crede in me facera le mesme obras miraculose que io face, e mesmo obras plus grande que istos, quia io es sur le puncto de retornar al Patre^[106]. 14:13 E io facera pro vos quecunque vos petera in mi nomine, ut mi Patre sia glorificate in le Filio. 14:14 Quid vos petera in mi nomine, io va facer lo”.

Doctrina super le Spirito Sancte

14:15 Si vos me ama, obedi a mi commandamentos, 14:16 Alora io rogara mi Patre, e ille dara vos un altere Advocato^[107] que va remaner con vos in eterno, 14:17 le Spirito del veritate que le mundo non pote reciper, quia illo non le quere e non lo recognoscerea. Vos, tamen, lo cognosce, quia ille reside con vos e essera in vos.

14:18 Io non relinquera vos qua orphanos - io venira ad vos. 14:19 Tosto le mundo non me videra plus, ma vos me videra. Quia io vive, vos va viver alsi.  14:20 In ille die vos recognoscera que io es in mi Patre e vos in me, e io in vos. 14:21 Qui accepta mi commandamentos e obedi a illos es illes qui me ama. Illes qui me ama essera amate de mi Patre alsi, e io les amara e me revelara a cata uno de illes”.

14:22 Judas (non Judas Iscariot, ma le altere discipulo que se appella assi) le diceva: “Senior,  quare te revelara solmente a nos e non generalmente al mundo?”. 14:23 Jesus le replicava: “Tote illes qui me ama va facer lo que io dice. Mi Patre les amara, e nos venira ad illes e su residentia essera in cata uno de illes. 14:24 Quicunque non me ama non va obedir me. Memora isto: mi parolas non es le mies. Quid io dice vos veni ab le Patre que me mandava. 14:25 Io dice vos nunc iste cosas durante que ancora io es con vos. 14:26 Quando, tamen, ille mandara vos le Advocato qua mi representante - id es le Spirito Sancte - ille vos docera toto e facera vos rememorar tote lo que io diceva a vos.

14:27 A vos io relinque le pace^[108]; a vos io da mi pace. Io lo confere a vos non quomodo le mundo lo confere. Que vostre corde non sia turbate ni espaventate^[109]. 14:28 Rememora quid io diceva vos: io es preste a vader via, ma io retornara ad vos. Si vos vermente me ama, vos gauderea quia io vade al Patre, quia le Patre es plus grande que me. 14:29 Io ha dicite vos iste cosas ante que illos eveni, ut quando illos eveni, vos va creder. 14:30 Io non ha plus ancora multe tempore pro parlar vos, quia le dominator de iste mundo es sur le puncto de venir. Ille, t amen, ha nulle poter super me. 14:31 Io facera lo que le Patre require de me, ut le mundo va cognoscer que io ama le Patre. Leva vos, vamos hinc!”.

15

Jesus: le ver vite

15:1 “Io es le ver vite e mi Patre es le viticultor. 15:2 Omne plantones que in me non fructifica, ille los rescinde e tote illos que produce fructos, ille los puta, ut illos produce magis fructos. 15:3 Vos es jam munde propter le parola que io vos adressava. 15:4 Remane in me e io remanera in vos. Sicut le plantones non pote fructificar si illos es distaccate del vite, vos non pote fructificar si vos non remane in me. 15:5 Io es le vite e vos le plantones. Qui remane in me e io in ille, produce multe fructos, quia sin me vos pote facer nihil. 15:6 Si alicuno non remane in me, ille es jectate via sicut un planton e se sicca. Tal plantones es colligite, jectate in le foco e es ardite. 15:7 Si vos remane in me e mi parolas remane in vos, pete quecunque vos vole e illo essera vos concedite. 15:8 Mi Patre essera glorificate si vos produce multe fructos e monstra que vos es mi discipulos.

15:9 Sicut le Patre me ama^[110], etiam io vos ama. Remane in mi amor. 15:10 Quando vos obedi a mi preceptos, vos remane in mi amor, justo como io obedi^[111] al preceptos de mi Patre e remane in su amor. 15:11 Io vos diceva iste cosas ut mi mesme gaudio sia in vos e vostre gaudio sia assi complete. 15:12 Isto es mi precepto: Que vos ama le unes le alteres justo sicut io vos ama^[112]. 15:13 Il non ha amor plus grande que dar^[113] su proprie vita pro su amicos. 15:14 Vos es mi amicos quando vos face quid io vos prescribe. 15:15 Io non plus appella vos servos, quia le servo non cognosce quid face su domino. Vos es nunc mi amicos, nam Io vos faceva cognoscer toto lo que mi Patre me diceva. 15:16 Vos non me eligeva, ma io eligeva vos. Io appunctava vos ut vos vade e produce fructos, fructos que permane, ut quecunque vos pete a mi Patre in mi nomine, ille vos lo da. 15:17 Isto io vos commanda: que vos ama le unes le alteres.

15:26 Quando le Advocato^[114] venira, le qual io mandera a vos de mi Patre - le Spirito del veritate qui procede ab le Patre - ille testificara re me. 15:27 E vos alsi testificara re me, quia vos ha essite con me desde le initio de mi ministerio.

16

16:1 Io ha dicite vos iste cosas ut vos non sia scandalisate propter lo que va occurrer e perde vostre fide. 16:2 Vos essera expellite del synagogas e mesmo venira le tempore in le qual qui vos occide pensara de offerer in tal maniera un servicio a Deo. 16:3 Illes facera iste cosas quia illes nunquam cognosceva ni le Padre ni me. 16:4 Sed io diceva a vos iste cosas ut, quando venira lor tempore^[115], vos rememorara que io habeva vos dicite re illos. Io non diceva a vos iste cosas antea, quia io sapeva que io haberea remanite con vos un poco de plus^[116]. 16:5 Ma nunc io retorna a ille qui me mandava, e nemo inter vos me demanda ‘Quo vade tu?’. 16:6 Al contrario, vostre corde es plen de tristessa propter lo que io vos diceva. 16:7 Sed io dice vos le veritate: il es necesse que io vade. Quia si io non vade, le Advocato non venira a vos, ma si io vade, io le mandera a vos. 16:8 Quando ille venira, ille convincera le mundo de peccato^[117], de justitia e de judicio. 16:9 De peccato, quia le mundo refusa creder in me^[118]; 16:10 de justitia, quia io retorna al Patre e vos non me videra plus; 16:11 e de judicio, quia le dominator de iste mundo ha essite condemnate. 16:12 Io ha multe altere cosas ancora a dicer vos, ma nunc vos non los poterea supportar. 16:13 Tamen, quando ille, le Spirito del veritate, venira, ille guidara vos in le veritate integre. Ille non parlara de su proprie initiativa, ma dicera vos tote lo que ille audiva. Ille dicera vos re lo que evenira in le futuro. 16:14 Ille me glorificara, quia ille dicera vos quecunque ille recipera de me. 16:15 Tote lo que pertine al Patre es le mie; propter isto io vos diceva que le Spirito recipera de me lo que me pertine e lo communicara a vos. 16:16 Intra breve tempore vos non me videra plus, ma depost un poco ancora vos me videra de novo”.

17

Jesus preca ut le Patre le glorifica

17:1 Quando Jesus terminava dicer tote iste cosas, ille levava su oculos al celo e diceva: “Patre! Le tempore adveniva: glorifica tu Filio, ut le Filio te glorifica^[119]. 17:2 Quia tu le dava autoritate super omnes^[120] a que ille da vita eterne a tote illes que tu le confideva. 17:3 Ora, isto es le via que conduce al vita eterne: cognoscer te^[121], le unic e ver Deo, e cognoscer Jesus Christo^[122], que tu mandava a in le mundo. 17:4 Io te glorificava super le terra per accomplir^[123] le obra que tu me dava a facer. 17:5 E nunc, Patre, glorifica me apud te ipse con le gloria que jam io habeva mesmo ante a que le mundo esseva create.

Jesus preca pro su discipulos

17:6 Io manifestava tu nomine al homines que tu me dava de^[124] iste mundo. Illes esseva semper le tues e tu me les dava, e illes ha obedite a tu parola. 17:7 Nunc illes apprendeva^[125] que toto lo que tu me dava proveni de te, 17:8 quia io les dava le parolas que tu me dava. Illes los acceptava e comprende vermente que io exiva de te, e illes crede que tu me mandava.

17:9 Io roga pro illes; io non roga pro le mundo, ma pro illes que tu me confideva, quia illes te pertine. 17:10 Tote lo que io ha te pertine, e tote lo que tu ha me pertine, e illes me glorificava^[126]. 17:11 Nunc io parti de iste mundo, ma illes remane in iste mundo, e io veni ad te. Sancte Patre, custodia les in tu nomine^[127], que tu me dava, ut illes sia in communion le unes con le alteres, sicut nos es in communion. 17:12 Durante mi tempore hic, io les preservava in tu nomine, que tu me dava, e les custodiava. Non mesmo uno de illes periva, nisi ille que esseva destinate al perdition^[128], ut le Scriptura se compliva. 17:13 Nunc, tamen, io veni ad te, e io dice iste cosas in le mundo, ut in illes ipse mi gaudio se compli^[129]. 17:14 Io les dava mi parola, e le mundo les odiava, quia illes non pertine a iste mundo, sicut io non pertine a iste mundo. 17:15 Io non te roga de remover les de iste mundo, ma que tu le preserva del Maligno. 17:16 Illes non pertine al mundo, sicut io non pertine a iste mundo. 17:17 Sanctifica les in le veritate; tu parola es veritate. 17:18 Sicut tu me mandava a in iste mundo, assi io les manda a in le mundo. 17:19 Pro illes io me sanctifica^[130] ut illes ipse sia sanctificate in le veritate.

Jesus preca pro su futur discipulos

17:20 Io non roga pro illes solmente, ma alsi pro illes que credera in me per le medio de lor parolas^[131]. 17:21 Io roga ut illes sia in communion^[132], sicut tu, Patre, es in communion con me e io es in communion con te. Io roga a que illes sia in communion con nos, ut le mundo crede que tu me mandava.

17:22 Le gloria que tu me dava io les lo dava, ut illes sia in communion, sicut nos es in communion, 17:23 io con illes e tu con me. Que illes sia completemente in communion, ut le mundo va cognoscer que tu me mandava, e tu amava illes sicut tu me amava.

17:24 Patre! Io vole que illes qui tu me confideva sia va esser con me ubi io es, ut illes vide le gloria que tu me dava, quia tu me amava mesmo desde le creation del mundo! 17:25 Patre juste, le mundo non te cognosce, ma io te cognosce, e iste homines comprende que tu me mandava. 17:26 Io ha facite les cognoscer tu nomine^[133] e io continuara facer lo, ut le amor per le qual tu me amava sia in illes, e io sia in illes”.

18

Pilato interroga Jesus

18:33 Pilato, ergo, entrava itero in le pretorio, advocava Jesus e le diceva: “Es tu le rege del Judeos?”. 18:34 Jesus respondeva: “Esque isto es tu proprie question, o alteres te lo suggereva^[134]?”. 18:35 Pilato replicava: “Io non es un judeo, nonne? Tu proprie gente e le principes de tu sacerdotes te livrava ad me pro esser judicate^[135]. Quid faceva tu?”. 18:36 Jesus respondeva: “Mi regno non es de iste mundo. Si mi regno esseva de iste mundo, mi servitores haberea combattite ut io non esseva livrate al autoritates judee. Mi regno, tamen, non es de hic”. 18:37 Ita Pilato diceva: “Ergo tu es un rege!”. Jesus replicava: “Tu dice que io es un rege. De facto, io nasceva e veniva in iste mundo pro testificar del veritate. Omnes qui ama le veritate^[136] presta attention a mi parolas^[137]”.  18:38 Pilato alora le diceva: “Quid es veritate?”. Post haber dicite isto, ille sortiva itero ante le judeos^[138] e les diceva: “Io non trovava ulle causa pro accusar le de haber committite crimines. 18:39 Il es tamen vostre consuetude que io dimitte pro vos un prisionero in le occasion del Pascha. Esque vos volerea que io dimitte le rege del judeos?”. 18:40 Illes, tamen, clamante, diceva: “Non iste homine, ma Barabba!”. Barabba esseva un rebello seditiose^[139].

19

20

Le Resurrection

20:1 Mane, le prime die del septimana, dum ancora il esseva obscur, Maria Magdalena veniva al sepulcro e videva que le lapide habeva essite removite de su entrata. 20:2 Ergo illa vadeva currente ad Simon Petro e ad le altere discipulo que Jesus amava, e les diceva: “Illes sumeva le Senior del tumba e nos non sape ubi illes le poneva!”. 20:3 Ergo Petro e le altere discipulo sortiva e veniva al sepulcro. 20:4 Ambes curreva insimul, ma le altere discipulo curreva plus cito e attingeva le prime al tumba. 20:5 Ille se inclinava e videva le bandas de lino que jaceva ibi, ma ille non entrava in le sepulcro. 20:6 Deinde Simon Petro, que le sequeva, arrivava e intrava tosto in le tumba. Ille videva le bandas de lino que jaceva ibi 20:7 e le sudario que habeva coperite le facie de Jesus, le qual non jaceva con le bandas de lino, ma jaceva inrolate in un loco a parte. 20:8 Tunc ergo le discipulo qui le prime habeva arrivate al tumba entrava ibi alsi. Ille videva e credeva. 20:9 (Quia illes non habeva ancora comprendite le Scripturas^[140] que dice que le Christo haberea resurgite del mortos). 20:10 Ergo, le discipulos retornava a domo.

Jesus appare a Maria Magdalena

20:11 Maria, tamen, plorante, stava foras del sepulcro. Dum illa lacrimava, illa se inclinava e reguardava in le sepulcro. 20:12 Illa videva ibi duo angelos vestite con robas albe que sedeva uno al capite e le altere al pedes del loco ubi le corpore de Jesus habeva essite deponite. 20:13 Illes la diceva: “Seniora^[141], quare plora tu?”. Maria replicava: “Illes sumeva mi Senior del tumba e io non sape ubi illes le poneva!”. 20:14 Dicite isto, illa se verteva e videva Jesus que stava ibi, ma illa non le recognosceva.

20:15 Jesus le diceva: “Seniora, quare plora tu? Qui quere tu?”. Quia illa pensava que ille homine esseva le jardinero, illa le diceva: “Senior, si tu es ille qui le removeva, dice me ubi tu le poneva, e io vadera a prender le”. 20:16 Jesus le diceva: “Maria!”. E illa, adressante se a ille, le diceva: “Rabboni!” (que es le parola hebraic pro Magistro). 20:17 Jesus replicava: “Non tange me, quia io non ancora ascendeva al Patre. Ma va ad mi fratres e dice les: ‘Io ascende al Patre mie e vostre, al Deo mie e vostre’”. 20:18 Maria Magdalena vadeva al discipulos e les annunciava: “Io ha vidite le Senior!”. Ergo illa les dava su message.

Jesus appare a su discipulos

20:19 In le vespere de ille die, le prime die del septimana, le discipulos se congregava e serrava le porta del loco ubi illes se trovava, propter illes timeva le autoritates judee. Subito Jesus veniva e stava ibi inter illes! Ille les diceva: “Que le pace sia con vos!”. 20:20 De post haber dicite isto, ille les ostendeva le vulneres de su manos e de su costas. Alora le discipulos se allegrava quando illes recognosceva le Senior. 20:21 Itero ille les diceva: “Que le pace sia con vos. Sicut le Patre me mandava, io alsi manda vos”. 20:22 Dicite isto, ille sufflava super illes e diceva: “Recipe le Spirito Sancte. 20:23 Quando vos va remitter le peccatos de alicuno, illos essera remittite; quando vos va retener le peccatos de alicuno, illos essera retenite”.

Le responsa de Thomas

20:24 Ora Thomas (supernominate Didymo), uno del dece-duo, non esseva con illes quando Jesus veniva. 20:25 Le altere discipulos le diceva: “Nos ha vidite le Senior!”. Ille, tamen, replicava: “Nisi io va vider in su manos le vulneres^[142] del clavos e va mitter mi digito in le vulneres del clavos, e va poner mi mano a su costas, io nunquam lo credera!”.

20:26 Post octo dies, le discipulos esseva itero insimul in le domo, e Thomas esseva con illes. Quamqual le portas esseva serrate, Jesus veniva e stava inter illes. Ille diceva: “Que le pace sia con vos!”. 20:27 Deinde ille diceva a Thomas: “Pone tu digito hic e examina mi manos. Extende tu mano e pone lo in mi costas. Non sia incredule, ma credente!”. 20:28 Thomas le respondeva: “Mi Senior e mi Deo!”. 20:29 Jesus le diceva: “Tu credeva proque tu me videva. Beate es illes qui non videva e, nonobstante, crede!”.

Le proposito de iste libro

20:30 Ora Jesus faceva multe altere signos miraculose in presentia de su discipulos, le quales non es contate^[143] in iste libro. 20:31 Istos, tamen, es registrate ut vos crede que Jesus es le Christo, le Filio de Deo, e ut credente, vos va haber vita per le potentia de su nomine.

21