آیات قرآن و قدرت های خارق العادۀ آنها

از شیخ بزرگمان (شیخ عبدالله داغستانی، ق.س.) درخواست می کنم که از طریق قدرت روحانیتش ما را حمایت کند، تا بتوانیم درس ها و سخنرانی های ایشان را شرح دهیم، و درضمن برای آنان که درس های ایشان را مطالعه می کنند هم طلب حمایت و دریافت قدرت روحانی می کنم.

شیخ بزرگ می فرمودند که اگر بتوانیم اعمال خود را براساس یک آیۀ قرآن برنامه ریزی و هدایت کنیم، در حالیکه  اعتقاد کامل به چنین عملی داشته باشیم، آنگاه درتمام طول عمر خویش، قادر خواهیم بود به هر دانشی که به آن نیازمند شویم بدست بیاوریم. همچنین در رابطه با معنی " آیه" در قرآن، چنان که این بنده درک می کند، شیخ بزرگ می گویند که " آیات " متعلّق به پروردگار باقدرت هستند و" نشانه های خداوند " می باشند، نشانه های توانایی و علم بی انتهای ایشان. آیات به منتهی علیه نقطۀ تعالی می رسند، و درهرموقعیتی پیروز و غالب، بطوری که هرچه برسر نسل آدم بیاید، یک آیه کافی خواهد بود که موانع رادرهم شکند و فردی را موفق و پیروز سازد. چنین است آیات قرآنی ؛ زیرا آیات از نیرو و قدرتی برخوردار هستند به مراتب قوی تراز تمامی توانایی و نیروی انسانها انباشته با یکدیگر.

اساس نام گذاری آیات قرآن چیست؟  پروردگارباقدرت، همۀ اعراب و انسانها را دعوت به آوردن نمونه ای بمانند یک آیۀ قرآن می کنند؛ از شعرا گرفته تا تحصیل کردگان، یا آنان که دانا و زیرک می باشند، و آنگاه ببینیم که نتیجه چیست؟ آنان شکست خوردند، و مجبور به شکست خوردن بودند، زیرا ازعهدۀ چنین امر عظیمی برنمی آمدند. چرا؟ از آنجایی که آیات کلام خداوند هستند، و کاملاً قابل تشخیص از کلمات ساختـۀ انسانها.  پیامبر اسلام  همانطور که قرآن را برای ایشان بیان کردند و به همان شکل بازگو می کردند، و در موقعیت های دیگری از درس های خودشان ( حدیث ) صحبت می کردند، امّا اگر این دو نوع پیام را با هم مقایسه کنید، آنگاه می توانید به راحتی تفاوت مابین آنان را مشاهده کنید، به همان شکلی که می توان بین یاقوت و سنگ معمولی را تشخیص داد؛ یکی سخن انسان فانی، و دیگری کلام پروردگار پرقدرت و لایزال.

شیخ عبدالله داغستانی می گفتند که اگرکسی بتواند با یک آیه همنشین شود وآن را کاملاَ تمرین بکند، آنگاه خود آن شخص یک آیه ازآیات و نشانهای خداوندگار خواهد شد و درهرامری موفق. راجع به آن اشخاصی که خود را " آیت الله " میخوانند حرف نمی زنیم؛ اگر فردی به حقیقت آیت الله باشد آنچنان قدرت و نیرویی از او جریان پیدا می کند که نیازی به استفاده از اسلحه، بمب و سربازان ارتشی نخواهد داشت؛ فقط یک نفس پاک و مقّدس چنین فردی کافی است که خودش و ملّتش را برضد پلیدیها تحت حمایت قرار دهد.

سوالی چنین مطرح شد: " آیا درست است که ده سال برای ابوبکرصدیق طول کشید تا بطور کامل سورۀ فاتحه ( اولین سورۀ قرآن ) را عمیقأ جذب کند و عملأ بکار ببندد؟"

سورۀ فاتحه چنان عمقی دارد که اگر برای ابوبکر ده سال طول کشید که کاملأ به عملکرد آن دست پیدا کند، پس ما در ده هزار سال هم به عمق آن دست نخواهیم یافت. نکتۀ قابل توجه در اینجا این است که ابوبکر موفق به درک این سوره شد، زیرا این سوره چکیدۀ کامل قرآن مقّدس و در واقع معنای تمام قرآن مقّدس درآن است. یعنی سورۀ فاتحه انعکاس تمامی قرآن می باشد، در صورتیکه تمامی سوره ها و آیات غیراز فاتحه، انعکاس و جایگزین این سوره نیستند. اگر کل قرآن را از ابتدا تا انتها در هفت نوبت بخوانید بدون اینکه سورۀ فاتحه جزء این قرائت باشد، با یک بار تنها خواندن سورۀ فاتحه مساوی نخواهد بود. به همین دلیل است که درهر رکعت نماز سورۀ فاتحه را می خوانیم. یکبار از شیخ بزرگ شنیدم که سیدنا علی (ع) فرموده اند: " ای مردم، می توانم اینجا بنشینم و معانی بسیار از سورۀ فاتحه برایتان تعریف کنم که اگر آن ها را یادداشت کنید، آنقدر کتاب شود که بارصد شتررا با آن پرو سنگین کنید و هنوزچنان کتابهایی برای توضیح و تفسیر سورۀ فاتحه کافی نباشد".