Ἀγαπητοί, μὴ γινώμεθα τῶν ἀλόγων θηριωδέστεροι.

Αγαπητοί, ας μη γίνουμε αγριότεροι από τα ζώα.

Ἐκείνοις πάντα κοινὰ καὶ οὐδὲν τοῦ ἄλλου πλέον ἔχει·

Σ’ εκείνα όλα είναι κοινά και κανένα δεν έχει περισσότερα από τα άλλα·

σὺ δὲ ἄνθρωπος ὤν, θηρίου γίνῃ χαλεπώτερος,

εσύ όμως αν και είσαι άνθρωπος, γίνεσαι πιο άσπλαχνος από τα θηρία,

μυρίων πενήτων τροφὰς μιᾷ κατακλείων οἰκίᾳ.

κλείνοντας ερμητικά σε ένα σπίτι όσα τρόφιμα θα αρκούσαν για να θρέψουν αμέτρητους φτωχούς.

Καίτοι γε οὐχ ἡ φύσις ἡμῖν μόνη κοινή,

Και βέβαια, δεν είναι μόνο η φύση μας κοινή,

ἀλλὰ καὶ ἕτερα πλείονα·

αλλά και άλλα περισσότερα·

οὐρανὸς κοινὸς καὶ ἥλιος καὶ σελήνη καὶ ἀστέρες καὶ ἀὴρ καὶ θάλασσα καὶ γῆ καὶ ζωὴ καὶ τελευτὴ καὶ γῆρας καὶ νόσος καὶ ὑγεία καὶ χρεία τροφῆς καὶ ἐνδυμάτων.

κοινός είναι ο ουρανός και ο ήλιος και η σελήνη και τα αστέρια και ο αέρας και η θάλασσα και η γη και η ζωή και ο θάνατος και τα γηρατειά και οι αρρώστιες και η υγεία και η ανάγκη τροφής και ρούχων.

Πῶς οὖν οὐκ ἄτοπον

Πώς λοιπόν δεν είναι παράλογο

τοὺς ἐν τοσούτοις κοινωνοῦντας ἀλλήλοις

αυτοί που μοιράζονται τόσα πολλά μεταξύ τους

ἐν τοῖς χρήμασιν οὕτως εἶναι πλεονέκτας,

στα χρήματα να είναι τόσο πλεονέκτες,

καὶ τὴν αὐτὴν μὴ διατηρεῖν ἰσονομίαν;

και να μη διατηρούν την ίδια ισονομία;

Ὁ γὰρ θάνατος τῆς μὲν ἀπολαύσεως ἀπάγει,

Γιατί ο θάνατος απομακρύνει από την απόλαυση

πρὸς δὲ τὰς εὐθύνας ἄγει.

και οδηγεί στην τιμωρία.

Ἵν’ οὖν μὴ τοῦτο γένηται,

Για να μη γίνει κάτι τέτοιο,

πολλῇ χρησώμεθα τῇ ἐλεημοσύνῃ.

ας εφαρμόσουμε την ελεημοσύνη.

Αὔτη γάρ ἐστιν ἡ βασίλισσα τῶν ἀρετῶν,

Γιατί αυτή είναι η βασίλισσα των αρετών,

ἥ καὶ ἑξαιρήσεται ἡμᾶς τῆς τιμωρίας.

η οποία θα μας απαλλάξει από την τιμωρία.

Τὰ περιττὰ δὴ ποιήσωμεν χρήσιμα,

Ας κάνουμε τα περιττά χρήσιμα,

τὸν πολὺν προέμενοι πλοῦτον,

αφού παραμερίσουμε τον πολύ πλούτο,

καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως,

και την ημέρα της κρίσεως,

κἄν μυρία ὧμεν πεπλημμεληκότες,

ακόμη κι αν έχουμε διαπράξει πολλά παραπτώματα

ὁ Θεὸς μεταδώσει συγγνώμης ἡμῖν.

ο Θεός θα μας συγχωρήσει.