Ar(i)magabeko konplizeei
Doinua: Gure herri ttiki hau da.
Julene Azpeitia 2018
1
Munduan hainbeste gerra
bakezaleek sortuak,
Afganistan zein Siria
dira denok aitortuak.
Bolbora hautsez estali
zaizkie basamortuak,
eraisten dira etxeak,
suntsitzen dira ortuak,
bonbardatu bitartean
bideak eta portuak …
eta gu telebistaren
babesean gotortuak! (BI)
2
Albistegiak goizero
dira hilotzen testigu,
zenbat milaka hildako
diren inoiz ez dakigu.
Bizitzeko joan guran,
heriok dauzka gatibu;
heriotzak, eri hotsak, …
egi hotzez datozkigu.
Une gordin hauekiko
eragingaitz dirudigu;
atximurkada batek min
gehiago ematen digu. (BI)
3
Etxean bizimodurik
nola ez zaien gelditzen
hasten dira ihesaren
itsasoetan murgiltzen.
Gehienak hondoratzeak
ere ez gaitu larritzen,
eta iristen direnak
olatuak ebakitzen,
tokia badago baina,
antza, ez dira kabitzen;
borroka batzuk ez dira
armekin erabakitzen. (BI)
4
Joaterik ez dutenak
gerrak preso hartzen ditu,
beraien burua ere
ezin dute defenditu.
Fedea kargatzen dute
eta fusilak sentitu,
herren egin arren ekin,
sekula ez errenditu!
Eraso hauek ezingo
al genituzke gelditu
gurean balira legez
ikusiko bagenitu? (BI)
5
Erasoak Europara
heltzean, baina, ai ama!
etxe atarian uzten
digute odol-orbana.
Fede txarrez jopuntuan
jartzen da gero Korana,
nola armen erakarle
izan daitekeen Iman-a.
Zergatik seinalatzen da
mendeku grina daukana,
gerra geronek eraman
badugu beraiengana? (BI)
6
Hemen sortutako armek
etxe-mira dute orain
Bartzelona eta Paris
hartu dituzte euren gain.
Hauez gain Niza, Brusela, …
aipatzea dago bikain,
baina aipa genitzake
Bilbo, Gasteiz zein Andoain!
Gure enpresak badira
gerrak fabrikatzeko lain,
zergatik gaude guztia
eskutan lehertzeko zain? (BI)
7
Guk ekoitzitako armak
beti izan dira tabu
baina industrian balen
zaratak daramatzagu.
Geure buruarekiko
izan gaitezen ondradu:
hemendik irteten denak
‘gure’tik pixka bat badu.
Beraz, ohartu zu ere
izan zaitezkeela ‘gu’,
gainontzean ispiluak
alfer-alferrik dauzkagu! (BI)
8
Nork ez daki inguruko
enpresa baten izenik?
Baina ez dut uste horrek
lagunduko lukeenik.
Ez da jeneralik lehen
lerroan aritzen denik,
beraz, nahiz eta errudun
ez zaitudan ipintzen nik,
zure lana norako den
pentsa ezazu lehenik
inoiz ez dezazun entzun
konplize izan zarenik (BI)
Gerra denboran
Manu Goiogana Bengoetxea