Hz . Muhammed salla'llâhu aleyhi ve sellem'in Siyerinden Ünlü Ama Gerçek Olmayan Hikayeler

İçindeki zayıf rivayetlerin hepsini zikretmek istiyorum, çünkü onlar çok fazladır ^[1]. Fakat ben sadece biyografi ve savaş kitaplarında zikredilen en meşhur rivayetleri zikrettim.

Ve bu kitabın amacı, sahih olmayan hadislerden biyografiyi korumaktır ^[2]ve tıpkı muhaddislerin Hz. Peygamber'in hadislerini ve onun naklini korumak için hareket ettikleri gibi, sahih olanı sahih olmayandan ve aynı şekilde kesinlikle farzları ayırt etmek de bu kanıtlanmış (ve sahih) biyografiye göre amel etmektir ve İmam Abdullah ^[3]İbn Mübarek'in söylediği ne güzeldir : "Sahih hadislerde zayıf hadislerden yeterlilik vardır ^[4]" ve aynı şekilde sahih biyografilerde zayıftan yeterlilik vardır ^[5].

Ve bilmemiz gereken şey, meşhur ve nakledilen rivayetlerin bunların teyidi için delil olmadığıdır, 'Meşhur ile sahih arasında bir uyum yoktur'^[6] ve " Tarihte olayın vukuunun inkar edildiğini değil, kesin olarak vuku bulduğunun teyit edilmediğini kastediyorum ^[7]. "

Ve bilinen bir gerçektir ki, biyografik rivayetlerin çoğu, biyografi ve savaş ehlinin önderi olan İmam Muhammed İbn İshak'ın yolundandır, kendisinden sonra gelen herkes çoğunlukla ondan rivayet etmiştir, Cerh ve Ta'dil (eleştiri ve övgü) alimleri İbn İshak'tan, onun ezberinden ve güvenilirliğinden bahsetmişler ve onun özellikle biyografide Hasan (kabul edilebilir) olduğunu açıklamışlardır, o -ui ^Jl ( el-Mu'an'an) yapmamıştır ^[8], çünkü o gerçekten tedlis ile tanınmıştır ^[9], İmam Beyhaki ^ <^j şöyle demiştir: "Hadis ezbercileri, İbn İshak'tan tek tek rivayet edilen rivayetlerden kaçınırlar."^[10]

İmam Zehebi ^ <^j şöyle dedi: "Onun (İbn İshak'ın) Salih Hadis olduğu ve Meğazi'yi ahkâm rivayetlerinden daha iyi rivayet ettiği sabittir. ^[11]"

Ve aslında ilim ehli ^ ^j bu rivayetlerin çoğunun zayıflığına ve teyid eksikliğine işaret etmişlerdir. Onun durumunu inceleyen, eleştiren ve açıklayan (âlimlerden) bazıları şunlardır: İslam tarihçisi El-İmam Hafız Ebu Abdullah Ed-Zehebî ^ <^j özellikle iki büyük kitabı Tarik-ul-İslam ve Siyer-Alem En-Nübele'de.

Daha sonra onu, öğrencisi El-İmam El-Hafız İsmail İbn Kesir ^ <^j meşhur tarihi El-Bidaye ve Nihaye'de özellikle biyografi bölümünde ve Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'in biyografilerinin çoğunun faydalı olduğu en büyük yazarlardan biri takip etti ve aynı şekilde El-İmam El-Hafız Ahmed İbn Hacer El-Askalani ^ <^j özellikle etkileyici kitapları Feth-ul-Bari ve El-İsabah'ta yer aldı.

Ve bu dönemden (rivayetleri tasdik etmek ve zayıf olanların altını çizmek için çaba harcayan kişiler) arasında Şeyh El-İmam El- Albani de ^[12]vardır .

Ve onlardan asil Dr. Akram Diya Al-Umri, özellikle de As-Seerah An-Nabawiyyah As-Saheehah adlı kitabı var. Ve Es-Şeyh Muhammed Rızk bin Tarhooni, Es-Seerah Adh-Dhahabiyyah adlı kitabında.

Ve ben aslında her bir rivayeti zayıf saymaya dikkat ettim ve onun hakkında doğru olanlardan yeterli olanları açıkladım ve her rivayet hakkında delillerini açıklamak için tekrarlarda bulundum.

"Hikmet müminin yitik malıdır" ^[13]ve hak ise uyulmaya daha layıktır. Ve biz Hz. Peygamber'e, ashabına ve ilim ehline salat ve selam ederiz.

Ebû Muhammed et-Temîmî'nin ince bir üslupla söylediği gibi: "Size ne oluyor ki, bizden ilim alıyorsunuz, bizden faydalanıyorsunuz, sonra da bize merhamet etmiyorsunuz? ^[14]"

Bütün hamd ve şükürler ancak, lütuf ve keremiyle güzel işlerin başarıldığı Allah'a mahsustur.

. Jwj*ll ^1 A1C. Jj ^

Dr. Muhammed bin Abdullah Al-Ushan,

1/7/1428, Riyad

Suudi Arabistan Krallığı.

Bu Kitabın Özetlenmesinde ve Tercümesinde İzlenen Metodoloji

Bütün hamd ve şükürler Allah'a, salat ve selamlar son ve ebedi elçi Hz. Muhammed'e olsun.

Küçük ama faydalı bu çalışma, Talim-üş-Şeriat Bölümü ^[15](Kadınlar) üçüncü sınıf öğrencilerine Arapça kitap tercümesi ve özetlemesi konusunda eğitim verme amaçlı bir ödev olarak başladı.

Öncelikle 2018-19 dönemi üçüncü sınıf öğrencilerine kitabın Arapça dilinde elli dört maddelik kısa bir özeti verildi ve ^[16]elhamdülillah bunu İngilizceye çevirmeyi başarıyla tamamladılar.

Daha sonra orijinal kitaba başvurdum ve Siyer-i Nebeviyye öğrencileri için çok faydalı olduğunu gördüm, bu yüzden kitapta geçen bütün asılsız hikayeleri özetleyip tercüme etmeye ve daha geniş kitlelerin faydalanabileceği şekilde derlemeye karar verdim.

Şeyh Dr. Muhammed bin Abdullah el-Uşan'ın kaleme aldığı orijinal kitabın Arapça metninde geçen rivayetler incelenerek özetlenmiş ve özetlerin doğruluğu, meşhur Sîret kitaplarının diğer İngilizce tercümeleriyle çapraz kontrol edilerek ^[17]son haline getirilmiştir.

Bir rivayeti zayıf ilan eden veya sahihliğini kontrol eden kişiden bahsederken, orijinal kitapta sunulan tüm tartışmayı getirmemeye çalıştık. Sadece rivayeti eleştiren ve özetlenen hükmü kendi araştırma kitaplarına referans eden alim(ler)in adını verdik. Bazen kitaptaki tartışma kısa olduğunda zayıf anlatıcıların adını verdim ve bazen de Şeyh Dr. Muhammed bin Abdullah El-Uşan'ın işaret ettiği alternatif sahih hikayeden ve onların referanslarından bahsettim ^[18].^[19] Bazen faydalı olacağını düşündüğümde kendimden sahih rivayetlere başvurdum.

Ben ve yazarın girişinde belirttiği gibi, bunların sadece yayılan en asılsız hikayeler olduğunu iddia etmiyoruz. Meselenin gerçeği, alimlerin belirttiği gibi çok sayıda başka güvenilmez anlatımın olmasıdır ^[20].

'Ek'te, İslamî nutuk ve derslerde sıkça duyulan, asılsız veya çok zayıf bir avuç başka rivayeti de ekledik; zira bu kitapçığı, ümmet içinde yayılmış zayıf ve asılsız rivayetler konusunda okuyucuları uyarmak ve ikaz etmek için kullanmayı uygun gördük.

Umuyoruz ki bu çabamız, kitleleri Peygamber'in biyografisini incelerken dikkatli olmaları konusunda aydınlatmada verimli olur.

Allah bunu bizden kabul etsin.

-Muhammed Thajammul Hussain Manna

Hindistan, Mangalore'daki Kadınlar için İslami Eğitim Merkezi'nde (IEC)® İslami İlimler öğretmeni.

Kitabın özeti: Hz

. Muhammed'in Siyerinden

yaygın olarak yayılan ancak kanıtlanamayanlar

Hz. Muhammed'in ^^ doğumu

ve çocukluğuyla ilgili rivayetler

Üstad Mahmud Paşa El-Felki ^[21](1815-19 Temmuz 1885), yaptığı birçok araştırma sonucunda Hz. Peygamber'in doğum tarihinin 9 Rebiülevvel olduğunu ispatlamıştır.

Şeyh Muhammed bin Salih El-Uthaymin'in Kavlu'l-Mufeed'de belirttiği ve Ustadh Mahmud Basha Al-Falki tarafından araştırıldığı gibi.^[22]

Kesin olarak bildiğimiz şey, Hz. Peygamber'in 'Fil Yılı'nda ('Âm-ül-Fil' ^[23]) doğmuş olduğudur.

Hz. Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] çocukken, (sadece) Kabe'nin yanına konulmuş Abdulmuttalib'in hasırına oturmasına izin verildiğine dair hikaye sahih değildir. Bu rivayetin zinciri Munkatidir (kırıktır). İbn Saad, El-Vakidi'den rivayet etmiştir ve reddedilmiştir. İmam Zehebi, bu hikayenin zincirinde zayıf bir anlatıcıdan, Abdullah bin Şubeyb'den bahsetmiştir.^[24]

Kureyşliler seyahat ederken (bir kervan olarak) bir adamın (Kureyşli olmayan bir adamın) yakında şu ve bu özelliklere sahip bir Peygamber geleceklerini kehanet ettiğine dair rivayet, Kureyşlilerin Abdulmuttalib'in kehanet edilen kişi olduğunu düşünmeleri ve Abdulmuttalib'in onları çocuğa (Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in aslında söz konusu Peygamber olduğuna) yönlendirmesi ve onun şefaati ile yağmur dilemeleridir. İmam Zehebi, buradaki ravilerin, iki zincir için Abdulaziz bin İmran'ın (bir zincir için) Matrook (reddedilen) ve büyükbabası Humaid bin Minhab'dan 'Zahr bin Hisn'in her ikisinin de Mechul (bilinmeyen) olduğunu söyledi.^[25]

Gençliği, Hatice ile evliliği

ve Peygamberlik öncesi dönem hakkında zayıf rivayetler

Ficar Muharebesi'ne katılımı ve amcalarına ok sağladığına dair rivayet, sahih bir zincirle gelmemiştir. Sanki Allah onu bu kötü veya ahlaksız savaştan korumuş gibidir. İbn İshak bunu zincirsiz olarak rivayet etmiştir. Dr. Ekram Diya El-Umari, "Peygamber'in Harb El-Ficar'a şahit olduğu ispatlanmamıştır" demiştir ^[26].

Hz. Peygamber'in, kırk yaşında iken Hatice bint Huveylid ile evlendiği haberi, el-Vakidi tarafından rivayet edilen en zayıf rivayetlerden olup ^[27], o, Matrûk'tur ^[28]. Aksine, şöyle söylenmektedir:

İmam İbn Kesir ^[29]onun 35 veya 28 veya 25 yaşında olduğunu söyledi.

Yazarın belirttiği gibi, 6 çocuk doğurmuş olması, onun kesinlikle 40 yaşından küçük olduğu görüşünü güçlendirmektedir.

Abdullah bin Ebul Hamsa'nın Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'den bir şey satın aldığı ve Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'den beklemesini istediği hikayesi, Abdullah bin Ebul Hamsa üç gün boyunca geri dönmedi ve [salla’llâhu aleyhi ve sellem] üç gün bekledi. Bu, Sünen Ebu Davud'da var. Şeyh El-Albani'nin belirttiği gibi zincir Daeef'tir (zayıftır). Hafız İbn Hacer, anlatıcı Abdul Kerim bin Abdullah bin Şakik El-Ukayli El-Basri'nin Mechul (Bilinmeyen) olduğunu belirtmiştir ^[30].

Ali İbn Ebi Talib, Hz. Peygamber'in (S.A.V.) himayesine alınmış ve onun evine alınmıştır. Abbas bin Abdulmuttalib ise Cafer bin Ebi Talib'in sorumluluğunu üstlenmiştir. Çünkü Ebu Talib'in çok sayıda çocuğu vardır. İbn İshak bunu bir Mürsel zinciriyle rivayet etmiştir ve zincirde başka problemler de vardır ^[31].

Baba Harise bin Şerahil'in, Zeyd bin Harise'yi himayesinden geri almak için Hz. Peygamber'e gelmesiyle ilgili hikâye, Hafız İbn Hacer tarafından yorumlandığı üzere Münker-i Ciddan (son derece kınanmış/eleştirilmiş) olarak değerlendirilmiştir ^[32].

Tirmizî'nin 3815'teki Hasan zincirinde belirtildiğine göre, ^[33]Cebele bin Harise, Zeyd bin Harise'yi geri almaya gelmiştir ^[34].

peygamberlik verildikten sonraki haberler

Hz. Peygamber ^^'in (ilk) vahyin gelmesinden sonra (ve bir süre durması sebebiyle) kendisini dağın yamacından atmaya çalıştığı yönündeki rivayet sahih değildir.^[35]

İmam İbn Hacer el-Askalani, Feth-ul-Bari adlı eserinde Hz. Peygamber hakkında söylenen bu sözlerin bir râvi tarafından yanlışlıkla eklendiğini açıklamıştır.

Hz. Hatice'nin Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'i gerçekten Melek Cebrail'i mi yoksa Şeytan'ı mı gördüğünü test ettiği ve ona [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'i "Ruh sana geldiğinde lütfen bana söyler misin?" diye sorduğunu söyledi. Muhammed ona ruhun gelişini söylediğinde, Hatice "Muhammed, sol uyluğuma otur." dedi. Hz. Muhammed onun sol uyluğuna oturdu. "Ruhu görüyor musun?" diye sordu. "Evet." "O zaman sağ uyluğuma otur."... (sonuna kadar), başını açtığında, Melek Cebrail gitti ve görülmedi. İbn İshak tarafından rivayet edilmiştir ve Mudal'dır ^[36]. Bu nedenle sahih değildir. ^[37]Şeyh El-Elbani'nin Silsilatul Ahadith Ad-Daeefa'sına bakınız ^[38].

Hz. Peygamber'in gizli davetinin (İslam'a davet) 3 veya 4 yılla sınırlandırılması. Bu rivayet doğru değildir.

Fakat şüphesiz biliyoruz ki başlangıçtaki davet gizlilik içindeydi fakat gizli davetin süresi sahih olarak ispat edilmemiştir. El-Vakidi rivayet etmiştir ve matrûktur.

Onun ve arkadaşlarının

Mekke müşrikleri tarafından nasıl zulüm gördüklerini gösteren Rivayetler

Peygamber ^^ amcası Ebu Talib'e: "Ey amca! Güneşi sağ elime, ayı da sol elime koysalar..." demesinin zincirinde bir zayıflık vardır.

Şeyh El-Elbani, rivayetin Daif ve Mudal olduğunu, asıl sahih olanın ise onun şu sözü olduğunu söylemiştir: "Bunu sana izin veremem, hatta ondan (güneşten) bana bir alev yaksan bile ^[39]. "

Kureyş'in Ebu Talib'e, Ammarah bin Velid karşılığında Hz . Peygamber'i teslim etmesini ve Hz. Peygamber'i öldüreceklerini ve Ebu Talib'in Ammarah bin Velid'e bakacağını söylemesi. İbn İshak bunu bir sened (zincir) olmadan rivayet etmiştir ^[40]. Bu nedenle sahih değildir.

14. İbn İshak, Abdullah bin Abbas'ın rivayetine göre, Kureyş'in yeni Müslümanlara işkence edip, onlara 'Al-Lat ve Al-Uzza Allah'tan başka ibadet edilecek tanrılar mıdır?' diye sorduklarını, Müslümanların da baskı altında olumlu cevap verdiklerini ve Allah'ın Müslümanları bundan dolayı affettiğini söyledi. İmam Dârekutnî, bunun Matrûk (Reddedilmiş) olduğunu söyledi ^[41].

Sahih rivayet Müsned-i Ahmed'de ve başka yerlerde bulunmaktadır (Sünen-i İbn Mace, 1. cilt, 1. kitap, 150. hadis, Abdullah İbn Mesud rivayet etmiştir).

Özetle-İslam dinini benimseyen ilk yedi kişiden,

Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] ve Hz. Ebu Bekir kabileleri tarafından korunuyordu. Geriye kalan beş kişiden dördü Kureyş'in kendilerine söylemelerini istedikleri şeyleri söylüyordu, ancak Bilal bin Rebah teslim olmuyordu ve sürekli olarak sadece 'Bir, bir!' (Ehad, Ehad) dediği için işkence görüyordu.

Hz. Peygamber ^^ kapısının önüne çöp attıklarında, kâfir komşularına, "Ey Abdu Munafoğulları, bu nasıl bir komşuluktur?" diye haykırıyordu. Bunu el-Vakidi rivayet etmiştir ve o, Matrûk'tur (reddedilmiştir).

Habeşistan topraklarında ^[42]Hıristiyan olup İslam'ı terk ettiği hikayesi birçok bakımdan asılsız ve mesnetsizdir ^[43].

Siret kitaplarında, Sekran bin Amr'ın İslam'ı kabul ettiği, Habeşistan'a göç ettiği ve daha sonra Hristiyanlığa döndüğü meşhurdur. İmam İbn İshak, İmam İbn Hacer ve İmam Zehebi onun dinden dönmesi hakkında hiçbir şey söylememiştir.

İbn Saad'ın Tabaqaat'ında da böyle bir şey belirtilmemiştir. Dolayısıyla bu, Sakran bin Amr hakkında yanlıştır. O, Habeşistan'da Müslüman olarak öldü.

İmam Taberi, Sakran bin Amr'ın Habeşistan'da Hristiyanlığı kabul ettiğine dair bir rivayeti, ancak bir zincir olmadan zikretti ^[44]. İmam

İbnü'l-Esir de senedi olmaksızın benzer bir hikâye nakletmiştir ^[45].

Iraash kabilesinden bir adam, vazgeçmek istemeyen Ebu Cehil'den uzun süredir gecikmiş bir ödeme almak zorunda kaldı. Peygamber, [salla’llâhu aleyhi ve sellem] araya girdi, Iraashi adamla Ebu Cehil'in evine gitti ve Ebu Cehil dehşete kapıldı ve vahşi bir devenin kendisine zarar vermek üzere olduğunu gördüğünde parayı geri verdi. Bu hikaye Sahih değildir. ^[46]İbn İshak bunu bir Mursal ^[47]zinciri aracılığıyla bildirdi ^[48].

İbn İshak, bir gün Ebu Cehil'in Kureyş'in önünde, Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in huzurunda secdeye varırsa, Hz. Peygamber'in [salla’llâhu aleyhi ve sellem] başını büyük bir taşla parçalayacağını ilan ettiğini anlattı. Ancak Ebu Cehil, kendisine saldırmak üzere olan vahşi bir erkek deveyi görünce bu girişiminde başarısız oldu. Bu rivayet zayıftır çünkü İmam İbn İshak, bu rivayeti aktardığı Şeyh'ten bahsetmemiştir.

İmam Beyhaki şöyle demiştir: “İbn İshak, rivayet ettiği râvilerin ismini zikretmezse, kendisine itibar edilmez ^[49]. ”

Bu konuda sahih olan rivayetler bize yetmektedir ki, Sahih-i Buhari ve Sahih-i Müslim'de Ebu Cehil, Hz. Peygamber'in Kabe'de namaz kılarken boynunu çiğnemeye çalışmış ancak başaramamıştır ^[50].

El-Buhari'nin rivayetine göre, Ebu Cehil'in ısrarı üzerine Kureyş'ten bazıları, Hz. Peygamber namaz kılarken sırtına bir devenin bağırsaklarını koydular, kızı Fatıma da bunları çıkardı ve Hz. Peygamber bu eylemi yapanlara isim vererek dua etti. Bu zalimlerin hepsi Bedir'de öldürüldü ^[51].

Kureyş'in Hz. Peygamber'den, eğer hepsi bir yıl boyunca putlarına ibadet ederlerse, sonra Kureyş'in bir yıl boyunca sadece Allah'a ibadet etmesini talep ettiği hikayesi. İbn İshak bunu bir zincir olmadan rivayet etmiştir.

İmam İbn Hacer, zayıf bir anlatıcı olan Ebu Half Abdullah bin İsa ile başka bir zincir zikretmiştir ^[52]. Dolayısıyla bu zayıf bir rivayettir.^[53]

Hamza'nın Dönüşümü ve

Ömer İbnü'l-Hattab'ın İslam'a Girişi

Hamza bin Abdulmuttalib'in İslam'ı kabul etmesi, Hz. Peygamber'e (S.A.V.) yaptığı zulümden dolayı Ebu Cehil'den intikam almaya gitmesi ve bir öfke anında yeğeni Hz. Muhammed'in (S.A.V.) dinini takip ettiğini söylemesi sahih değildir.^[54]

Dr. Ekrem El-Ömeri ^[55]ise bu hikâyenin hiçbir kaynaktan sahih olduğuna dair bir kanıt bulunmadığını söyledi.^[56]

ve kız kardeşi Fatıma'nın yanına gidip onu ve kocasını dövmesi, Ta-Ha Suresi'ni okuması ve bundan sonra Müslüman olması hikayesi .^[57]

Bu rivayetlerin hepsi sahih olmayan hadislerle rivayet edilmiştir. Dr. Ekrem el-Ömeri bu rivayetin hiçbir hadis zincirinin sahih olmadığını söylemiştir ^[58].^[59]

Garaneek'in Hikayesi

Garaneik'in rivayetine göre ^[60]Hz. Peygamber (s.a.v.) Necm Suresi'ni okurken, "Lat ve Uzza'yı gördünüz mü?" ayetine gelince, "Onlar çok güzel, çok yüce kuşlardır ve şefaatleri beklenmektedir." demiş ve secde etmiş, müşrikler de Hz. Peygamber'le birlikte secde etmişlerdir . Çünkü bu ayet onların tanrılarını övüyordu. Bu rivayet sahih değildir.

Şeyh El-Elbani, risalesinde bunun geçersizliğinden söz etmiş ve ona 'Nasb-ül-Mecaniik' adını vermiştir ^[61].

Osman bin Maz'un'un kâfir El-Velid bin El-Muğire'nin himayesini aradığı ve daha sonra kendi kendine iptal ettiği ve kısa bir süre sonra Kureyş kâfirlerinin kötü muamelesi sonucu gözünün hasar gördüğü rivayeti. Bu hikaye Sahih değildir. Bu zincirde bazı bilinmeyen anlatıcılar vardır.^[62]

Şeyh El-Elbani, Kureyşlilerin Necm Suresi okunduğunda secde edip İslam'ı kabul ettiklerine dair rivayeti duyduklarında, Habeşistan'dan dönen sahabelerin zikredilmesine yorum getirmiş ve hadisenin bütün zincirlerinde zayıflıklar bulunduğunu söylemiştir ^[63].

Şeyh El-Albani, Osman bin Mazun'un Baki Kabristanı'na defnedilen ilk Müslüman olduğuna dair sahih bir bilginin bulunmadığını söyledi ^[64].

Taif'ten kovulduğunda yaptığı meşhur dua , "Allah'ım! Bana kızmazsan sana acizliğimi şikayet ederim..." ve [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'in Addas'la buluşması hakkında İmam İbn Hacer ve Şeyh El-Elbani ^[65], İbn İshak'ın bunu zincirleme olarak zikrettiğini söylediler. Ve onun Taif'e davet için gittiğine dair hikayenin kaynağı ^[66]iki Sahih'te yer almaktadır ^[67].^[68]

Yolda bir adamla karşılaştık, bize "Nerelisiniz?" diye sordu. Biz de "Halkımız ve ailemiz için bir yük hurma aldık" dedik. Ve o sırada dizginleri üzerinde duran kırmızı bir deveye sahiptik.

Adam, "Bu deveyi bana satar mısın?" diye sordu. Biz de, "Evet! Satmak istiyoruz." dedik. "Ne kadar?" diye sordu. Biz de, "Şu ve şu Sa'a (bir yiyecek ölçüsü) karşılığında satmak istiyoruz." dedik.

Biz ne istediysek, hiç fiyatını düşürmedi ve Arap adetlerine göre fiyatı belirledikten sonra elini elime vurarak alışverişi tamamladı, sonra da devenin dizginlerini tuttu ve arkasını dönüp yanımızdan uzaklaştı.

Surların arasına girip gözümüzün önünden kaybolunca, "Vallahi! Biz az önce ne yaptık? Tanımadığımız biriyle anlaştık!" dedik.

Bunu duyan Howdaj'daki kadın, "Adamı gördüm, yüzü karanlık gecede dolunay gibiydi. Allah'a yemin olsun ki, sana zulmetmeyecek, seni endişelendirmeyecek ve ben devenin kefiliyim" dedi.

Biz bu karışıklık halindeyken bir adam geldi ve şöyle dedi: "Ben Allah Resulünün temsilcisiyim. Bunlar sizin hurmalarınızdır, bunları doyasıya yiyin ve ücretinizi ölçün."

Hurmaları doyasıya yedik ve ücretimizi ölçtük (ve aldık), sonra Medine'ye girdik ve mescide vardık ve o kişi minberde konuşuyordu ve onun şöyle dediğini duyduk:

"Sadaka verin, çünkü bu sizin için daha hayırlıdır. Üstteki el, alttaki elden daha iyidir. Bakmakla yükümlü olduğunuz kimselerden başlayın; anneniz, babanız, kız kardeşiniz, erkek kardeşiniz ve size en yakın olanlardan başlayın."

Hutbeyi bitirince Ensar'dan bir adam ayağa kalktı ve şöyle dedi: "Ey Allah'ın Resulü, bunlar Beni Yarbu'dur, Cahiliye döneminde bir adamımızı öldürmüşlerdi, lütfen bunun cezasını bize ver." Hz. Peygamber şöyle dedi: "Dikkat edin! Çocuklar babalarının suçundan sorumlu değildir (Beni Yarbu', geçmişte büyüklerinden birinin işlediği cinayetin cezasını ödemek zorunda değildir)".

Et-Tabrani Kebir 314/8, İbn Ebi Şeybe 332/7, İbn Hibban 517/14, İbn Huzeyme 82/1, Mustadrak el-Hakim 668/2. [Gönderen: 'As-Seerah An-Nabawiyyah Kama Ja'at Fee Al-Ehadith As-Saheehah Qiratun Jadeedah', Şeyh Dr.Muhammed As-Suyani]

Peygamberliğin onuncu yılına, Hatice ve Ebu Talib'in vefatı ve Hz. Peygamber'in bu ismi bu şekilde koyduğuna dair rivayet sahih olmadığından, bu senenin 'Hüzün (Keder) Yılı' olarak adlandırılması zayıflığını açıklamıştır ^[69].

Hz. Peygamber ve Ashabının Hicreti

Ömer İbnu'l-Hattab'ın hicretinin açıkça gerçekleştiği ve kalkıp, "Kim annesini çocuğundan mahrum etmek veya karısını dul bırakmak isterse..." dediği rivayeti sahih değildir; bilakis, Şeyh El-Elbani ^[70]ve Dr. Ekrem Diya El-Ömeri'nin ifade ettiği gibi, onun da diğerleri gibi gizlice hicret ettiği sahih olarak sabittir ^[71].^[72]

Dar-en-Nedve olayı olarak bilinen ve Kureyşli kâfirlerin Hz. Peygamber'e ne yapacakları konusunda yaptıkları tartışma ve İblis'in Necidli bir adam şeklinde onlarla birlikte bulunması olayı, sahih bir ^[73]kaynaktan veya bir rivayet zincirinden gelmemiştir ^[74].

Bir Mursal zincirinden rivayet edildiğine göre, Mekke'li kâfirler Hz. Peygamber'in evini onu öldürmek için kuşattığında ve o ^^ kaçmak istediğinde, o [salla’llâhu aleyhi ve sellem] kâfirlerin üzerine bir avuç toprak attı ve aynı anda Yasin Suresi'ni okudu ve ^^ onların gözleri önünde görünmez oldu.

Oysa Kur'an-ı Kerim'de Enfal Suresi'nin 30. ayetinde Mekke'li müşriklerin Hz. Peygamber'e suikast planladıkları sabittir .

Şeyh Dr. Ekrem Diya el-Ömeri, Es-Sîret en-Nebeviyye adlı kitabında bu rivayetin zayıflığından bahsetmiştir.

Sahiha ^[75].

Medine'ye hicretinde Hz. Ali'nin yatağında yattığı rivayet edilmiştir .

Kureyş'i aldatmak için yapılan rivayet sahih değildir ^[76].

^ ^^j) Hz. Peygamber'in ([salla’llâhu aleyhi ve sellem] ) yanında bulunan eşyalarını halka teslim etmek için üç gün Mekke'de kaldığına ^[77]dair rivayet sahihtir. Şeyh El-Elbani bunu İrva'l-Gail adlı eserinde sahih kılmıştır .

Gar-Sevr'de (Sevr Mağarası) 78

33. Medine'ye hicret sırasında Hz. Peygamber (SAV) ile Hz. Ebu Bekir'in Sevr mağarasında bulundukları sırada, Esma binti Ebu Bekir'in akşamları onlara yemek getirdiği şeklindeki meşhur rivayet doğru değildir .

Oysa gerçek olan ^[78]şudur ki, Hz. Peygamber ^^ ve Hz. Ebu Bekir öğle vakti yola çıkmadan önce yanlarında yiyecek taşımışlar, Esma binti Ebu Bekir de onlara yardım etmiş ve belindeki kemeri keserek yiyecek kaplarının ağzını bağlamıştır ^[79].

Sevr mağarasındaki örümcek ağı ve iki güvercin hikayesiyle ilgili olarak (Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] ve Ebu Bekir'i gizlemeye çalışıyorlardı). Şeyh El-Albani bunun hakkında sahih bir Hadis olmadığını söyledi ^[80]. Şeyh İbn El-Utaymin ^[81]bunun ne bir yuva ne de bir güvercin olduğunu söyledi ^[82].

Ebu Bekir'in Medine'ye hicret sırasında mağaraya (Sevr) girdiğinde mağaradaki çatlakları ve yarıkları doldurduğu ve ayrıca ayağını bir çukura koyduğu ve daha sonra bir yılan tarafından sokulduğu ^[83]rivayeti sahih değildir. Ancak Ebu Bekir Es-Sıddık'ın birçok övgüye değer erdemleri vardır (ve bunlar iyi bilinmektedir).^[84]

Süraka'ya (bin Malik) Kisra bileziklerinin vaat edildiğine dair rivayet, İmam Hasan-ı Basri'nin rivayet ettiği ve İmam Ahmed İbn Hambel'in beyan ettiği gibi sahih değildir ^[85].

Fakat Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] ile Hz. Ebu Bekir'in (hicret sırasında) Süraka ile görüşmeleri iki Sahih'te sabittir ^[86].

Medine'ye varış

Tarihin en meşhur şiiri olan 'Tela'ül-Bedru Aleyna' sahih değildir, sahih olan ise ^[87]'Câa Nebiullah (Allah'ın Resulü geldi) ....' dır.

Şeyh el-Albani, Silsiletul-Ehadis Ed-Daife'sinde bu rivayetin zayıf olduğunu beyan etmiştir ^[88]. Ayrıca bkz. Fathul-Bari ^[89].

Yahudilerle Anlaşma adıyla bilinen olay, çok sayıda zincirden rivayet edilmiş olup, bunların hiçbirisi isbat edilememiştir. Deedan Al-Yami, Beyan Al-Haqeeqah fil-Hukmi Alal-Watheeqa adlı eserinde bunu teyit etmiştir ^[90].

Hz. Peygamber'in Medine'ye girer girmez Yahudilerle bir antlaşma yaptığını kanıtlayacak sahih bir delil yoktur ^[91].

Şeyh El-Albani'nin Muhammed El-Gazali'nin Fıkh-üs-Siyer'i hakkındaki yorumlarına bakın ^[92].

Yahudilerin Peygamber X'e olan düşmanlığı

İbn İshak, Ümm-ül-Müminin Safiyye bint Huyay'ın yetkisiyle, Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] Kuba'ya yerleştiğinde, babası Huyay bin Ahtab ve Ebu Yasir bin Ahtab, Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'i görmeye ve onun gerçekten son peygamber olup olmadığını görmeye gittiler. Safiyye'nin soruşturması üzerine, onun [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in Allah'ın Peygamberi olduğunda hemfikir oldular ve ona karşı aşırı nefretlerini dile getirdiler [salla’llâhu aleyhi ve sellem] . Hafız El-Irakî, bunun zincirinin Tahriç Hadis İhya Ulum Ed-Din'de (4/1843) Munkati (kırık) olduğunu söyledi.

Yahudilerin Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e ve Müslümanlara olan düşmanlığı Kur'an'dan bilinmektedir ve bu bizim için yeterlidir ^[93].

Safiyye'nin, akrabalarının kendisine vurduğu ve odasına ay girdiğini gördüğü bir rüyayı anlattığı için yüzündeki yeşil leke hakkında Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] tarafından sorulması hikayesi sahihtir. Bu, Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in kabilesini kazanması ve onunla evlenmesi olarak yorumlanmıştır. İmam Et-Tabrani bunu İmam El-Haysmi ^[94]ve Şeyh El-Elbani'nin Sahih ilan ettiği bir zincirle rivayet etmiştir ^[95].

Peygamber X'in el değirmenini devirmeye teşebbüs ettikleri için Benî En-Nadîr'in sürgün edilmesi (çıkartılması) sahih değildir ^[96], sahih olan, Hz. Peygamber'i ve bazı sahabelerini öldürmeyi planladıklarıdır. Şeyh El-Albani bunu Silsilatul-Hadis Ed-Daîfa'da zikretmiştir ^[97].^[98]

Bedir Savaşı hakkında zayıf Rivayetler

Tabaqat İbn Sa'd'da geçen, Atike bint Abdulmuttalib'in kardeşi Abbas bin Abdulmuttalib'e anlattığı rüyanın, bir savaş (burada Bedir savaşı) ve Kureyş'in yenilgisi ve Ebu Leheb'in savaşa katılmaktan kaçındığı haberini verdiğine dair uzun rivayet zayıftır.

100. ^[99]Müstedrek-i Zehebi'nin Müstedrek-i Hakim'ine yaptığı tahkikte bu rivayetin zayıflığına işaret etmiştir .

Bedir Savaşı'nda Hz. Peygamber (S.A.V.), Bedir kuyularından su çeken Kureyşlilerden bir kısmına sormuş ve onlar da, "Biz su taşıyıcılarıyız" demişler. İbn İshak, ^[100]İbn Habban adlı bir raviden dolayı bunu Munkati (kırık zincirli) olarak rivayet etmiştir ^[101].^[102]

Peygamber ^^ Bedir günü şöyle buyurdu: 'Bu Mekke'nin ciğer parçalarını dışarı atmasıdır (en iyi adamlar veya önderler)

Kureyş savaş meydanındadır. Şeyh El-Elbani, ^[103]hadisin sahih ama mürsel olduğunu söylemiştir ^[104].

Bu nedenle sahih değildir. Hikayenin sahih anlatımı için Sahih Müslim 1779 ve Müsned Ahmed Cilt 2, Hadis 192'ye bakınız.

Bedir Savaşı'nda İblis, Kureyş'i Müslümanlara karşı savaşmaya teşvik etmek ve onlara arkadan hiçbir zarar gelmeyeceğini garanti etmek için Banu Kinana'dan Suraka (İbn Malik) şeklinde geldi. İmam El-Haysemi'nin Mecmua Az-Zevaid'ine bakın.^[105] burada zayıf olduğunu beyan etti.

El-Hubab bin El-Münzir'in, Bedir'de Müslüman ordusunun pozisyonunu değiştirmesini Peygamber'e tavsiye ettiği ve 'Bu bir emir mi yoksa adil bir savaş stratejisi mi?' diye sorduğu rivayeti. Şeyh El-Albani, ^[106]bunun zayıf olduğunu söylese de, bu rivayet El-Megahazi kitaplarında yaygındır ^[107].

Ebu Hudaifa'nın, Bedir günü Hz. Peygamber ^^'in (amcası) Abbas'ın öldürülmesine izin vermemesi üzerine söylediği, 'Babalarımızı, oğullarımızı ve kardeşlerimizi öldürüp Abbas'ı bırakalım mı? Allah'a yemin ederim ki, eğer onunla karşılaşırsam onu kesinlikle kılıçla döverim' şeklindeki hikaye sahih değildir, zira İmam Zehebi bunu İmam Hakim'in Müstedrek'inde (yorumlarında) belirtmiştir ^[108]. Ve Sahabe, Hz. Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e bu şekilde cevap vermekten uzaktır.

Hz. Peygamber'in Ebu Cehil hakkında söylediği söz

'Bu, milletimizin Firavunu'dur' denildiğine dair bir delil yoktur .^[109]

Şeyh Ahmed Şakir, ^[110]Müsned Ahmed'in tetkikinde bunun zayıf olduğunu beyan etmiştir ^[111].^[112]

Peygamber ^^ Bedir'deki ölü bedenlere şöyle seslendi: "Ne kadar kötü bir kabileydiniz, siz beni yalanladınız ama diğerleri inandı..." İbn İshak rivayet etti. Şeyh El-Albani, hadisin Mudal olduğunu söyledi ^[113]. Bu yüzden rivayet zayıftır.

Sahih rivayet için Sahih Müslim'in 2873, 2874 ve 2875 numaralı hadislerine bakınız.

Ukkaşah bin Mihsan'ın kılıcı Bedir günü kırıldı ve Hz. Peygamber (S.A.V.) ona bir odun parçası (bir çubuk) verdi ve sallandı ve bir kılıç oldu. İmam Zehebi, İbn İshak'ın ^[114]herhangi bir zincir olmadan rivayet ettiğini söyledi ^[115]. Bu nedenle hikaye sahih olarak kanıtlanmamıştır.

İbn İshak'ın kaydettiği olay, Bedir savaşından sonra, Suheyl bin Amr Müslümanların elinde esir iken, Ömer bin El-Hattab, Hz. Peygamber'den iki orta kesici dişini çekmesine izin vermesini istedi, çünkü Suheyl İslam'a karşı konuşuyordu. Hz. Peygamber, Ömer'in Allah'ın azabından korktuğu için Suheyl'e zarar vermesine (sakatlamasına) izin vermedi. İmam İbn Kesir, ^[116]hadisin Mudal olduğunu belirtti ^[117].

İmam İbn İshak, Bedir savaşından sonra Musab bin Umeyr'in, ^[118]kâfir olan kardeşi Ebu Azeez bin Umeyr'in bir Ensari Sahabi tarafından esir alındığını gördüğünü ^[119]ve esirin annesinin oğlunu fidye karşılığında kurtarabilecek kadar zengin olduğu için Sahabi'den düğümü sıkmasını istediğini kaydetti. Ebu Azeez, Musab'a kardeşliklerini hatırlattı, ancak Musab, Sahabi'nin kardeşliğe daha layık olduğunu söyledi. İbn İshak bunu bir Mursel zinciriyle rivayet etti. Bu nedenle hikaye Sahih değildir ^[120].

Tirmizî'nin ^[121]bir sahabiden rivayet ettiğine göre, Mus'ab bin Umeyr, hayvan kürkleriyle yamalanmış bir burdahtan başka bir şey giymeden yanımıza geldi. Allah'ın Resulü ^^ onu görünce, o günkü hâline kıyasla daha önce yaşadığı güzel hayat yüzünden ağlamaya başladı... Ve sonunda Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in 'bugün (zenginlik ve servetten yoksun olarak) o günkü hâlinizden daha iyisiniz' demesi zayıftır.^[122]

Ömer İbn El-Hattab'ın yetkisinde olan başka bir rivayette, Hz. Peygamber'in Mus'ab bin Umeyr'i keçi derisinden bir örtü giymiş halde gelirken gördüğü söylenir. Hz. Peygamber, Mus'ab bin Umeyr'i anne ve babasıyla birlikte en iyi yiyecek ve içeceklerle, ^[123]iki yüz dirhem değerinde bir Hullah giyerek gördüğünü ve sonra Allah'ın kalbini nurla (hidayetle) doldurduğunu ve Allah ve Resulüne olan sevgisinin onu şu an içinde bulunduğu duruma getirdiğini söyledi. İmam İbn Kesir, bu rivayette bir gariplik olduğunu ve senedin Munkati olduğunu söyledi.^[124] ^[125]

Hz. Peygamber'in ^^ Bedir savaşında Katade bin Numan'ın yanağına düşen gözünü tekrar yuvasına koyması (ve böylece iyileştirmesi) ^[126]İmam Zehebi'nin ifadesine göre zayıftır ^[127].

Hz. Peygamber'in Hayber Savaşı sırasında Ali İbn Ebu Talib'in gözlerini iyileştirdiğine ^[128]ve Seleme'nin ^[129](bin el-Ekva) bacağını iyileştirdiğine dair sahih rivayetlerimiz var ve bunlar bizim için yeterlidir ve Hz. Peygamber'in mucizelerini kanıtlamak için zayıf rivayetlere ihtiyacımız yoktur.

Ebu Ubeyde (bin Abdullah) bin El-Cerrah'ın Bedir günü babasını öldürdüğüne dair rivayet sahih değildir. İmam El-Beyhaki^[130] İsnadın kopuk olduğunu söylemiştir ^[131]. İmam İbn Hacer, Fethul-Bari'de rivayetin mürsel olduğunu belirtmiştir ^[132].

Hz. Peygamber'e hakaret ettiği için münafık babası Abdullah bin Ubey bin Selul'u öldürmek isteyen Abdullah bin Abdullah bin Ubey bin Selul'un meşhur hikayesi, ^[133]İmam İbn Hacer'in Fethul-Bari'de anlattığı gibi mürseldir ^[134].

Sahabeden Abdullah bin Abdullah bin Ubey bin Selul'un babasını (münafık) azarladığına dair sahih rivayet, ^[135]Sünen-i Tirmizi'de nakledilmiştir ^[136].^[137]

Sahih-i Müslim'de Hz. Ömer bin Hattab'ın, Hz. Peygamber'i (sav) üzdüğü için kızı Ümmü'l-Müminin Hafsa'yı öldürmek istediğine dair ^[138]sahih bir rivayet yer almaktadır ^[139].^[140]

Hz. Peygamber ^X'in talimatıyla Ali bin Ebi Talib, ^[141]Bedir'de yakalandıktan sonra En-Nadr bin El-Hâris ve Ukbe bin Ebi Muayt'i idam etti (onlar İslam'ın düşmanlarıydı ve Hz. XX ve Mekke'deki Müslümanlara zarar vermişlerdi). Ukbe, "Çocuklarıma kim bakacak ey Allah'ın Resulü?" diye sordu ve Hz. XX, "Ateş" dedi. İbn İshak bunu rivayet etti ^[142].^[143]

Şeyh El-Elbani ^[144]bu rivayetin zayıf olduğunu beyan etmiştir. Ayrıca Şeyh El-Arnaut'un Za'ad ul Ma'ad'ı kontrol etmesine bakınız ^[145]. Bu konuda sahih olan, ^[146]Sünen-i Ebu Davud, Hadis 2686, Cihad Kitabı'nda geçen destekleyici bir rivayettir.

Umeyr bin Vehab'ın Bedir'den sonra Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'i öldürmeye teşebbüs etmesi ^[147]. Dr. Ekrem El-Umari ^[148]ve Şeyh Musa'ad El-Hamedin ^[149]zayıflığına işaret etmeleri.

Yahudileri Banu Kaynuka'dan kovma nedeni

Yahudi bir kuyumcunun Müslüman bir kadının elbiselerini yırtması ve ardından bir Müslüman adamın onu öldürmesi ve onun da öldürülmesi nedeniyle Banu Qainuqa Yahudilerinin kovulduğunu belirten hikaye. İbn Hişam'ın bildirdiğine göre, Şeyh El-Albani ^[150]buradaki zincirin Mursal ve Muallak olduğunu (tüm zincir eksik) söyledi, bu nedenle bu hikaye zayıftır.

Banu Kaynuka'dan bir başka bahsediş, Sünen Ebu Davud 3001'de, Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e Kureyş'in savaşta deneyimsiz olduğu ve bu yüzden yenildikleri, eğer Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] onlarla savaşırsa Müslümanların Banu Kaynuka'nın gücünü anlayacakları şeklinde cevap veriyor. Şeyh El-Albani, Sünen Ebu Davud'u kontrol ederken bu rivayetin zincirinin zayıf olduğunu söyledi.^[151]

İbn İshak'taki hikayede Yahudi şair Şas bin Kays'ın, Buas savaşını hatırlatarak Evs ve Hazrec arasındaki eski İslam öncesi rekabeti canlandırmaya çalıştığı anlatılır. Ve bu, Âl-i İmran Suresi'nin 103. ayetinin nazil olmasının sebebidir. İmam İbn Hacer el-Heysemi, ^[152]zincirinde bir Matrûk (Reddedilen) anlatıcıya işaret etmiştir ^[153].

Uhud Savaşı hakkında zayıf Rivayetler

İbn İshak, Uhud savaşından sonra Peygamber a.s'nin Sa'd bin Rabia'yı aradığını ve onun hakkında bilgi aldığını anlattı. Başka bir sahabe Sa'd bin Rabia'nın şehit edildiğini ve Peygamber X'e selam gönderdiğini ve sahabeleri, eğer düşman Peygamber a.s'ye ulaşır ve sahabeler hayattayken ona zarar verirse, kıyamet gününde onları bundan hiçbir şeyin kurtaramayacağını söyledi.

Şeyh El-Albani ^[154]buradaki zincirin mudal, yani zayıf olduğunu belirtmiştir ^[155].

İmam Zehebi, Tarik-ul-İslam'ında Hz. Peygamber'in ( s.a.v.) Uhud'da bir taşla vurulup iki dişini kaybettiğinde Utbe bin Ebi Vakkas için, "Allah'ım, kâfir olarak ölmedikçe onun değişmesine (İslam'a girmesine) izin verme" diye dua ettiğini rivayet etmiştir . Bunun üzerine Utbe, cehennemlik bir kâfir olarak ölmedikçe değişmemiştir.

İmam Zehebi ^[156]bu raporun Mursal olduğunu söyledi. Hafız İbn-i Hacr el-Askalani, Tehzieb-at-Tahzieb adlı eserinde ^[157]onun zincirinin Munkati (kırık) olduğunu söylemiştir.

Hz. Peygamber'in (S.A.V.) Uhud savaşında yaralanan Kureyş kâfirlerinin ileri gelenlerine lanet ettiğine dair sahih rivayetler Tirmizi'nin 3002-3005 yıllarındaki rivâyetlerinde yer almaktadır. Bunun üzerine Allah, 3:128. âyeti indirmiştir. Ayrıca bkz. Sahih Müslim, Kitap 32, Hadis 124 (veya 1790a) ^[158].

Malik bin Sinan'ın (Ebu Said el-Hudri'nin babası) Uhud günü Hz. Peygamber'in kanını içtiğine dair rivayet sahih değildir. İmam Zehebi bu rivayetin Munkati (kırık zincir) olduğunu söylemiştir ^[159].

Hz. Peygamber'in miğferinin iki metal halkası Uhud günü yanaklarını delmiş, Ebû Ubeyde İbnu'l-Cerrah da dişleriyle bunları çıkarmış ve bu yüzden iki dişi kırılmıştır.

Bu rivayeti zayıf bulan alimler arasında İmam İbn Katheer ^[160]ve İmam Zehebi de bulunmaktadır ^[161]. İmam Albani, ^[162]Gazzâlî'nin Fıkh-üs-Siyer'indeki yorumunda bu zayıflığı ifade etmiştir.

Sahih-i Müslim, Kitap 32, Hadis 124'te Hz. ^[163]Peygamber'in miğferinin Uhud günü ezildiğinden bahsedilmektedir.

Enes bin Nadr'ın Uhud günü Ömer İbn El-Hattab ve Talha bin Ubeydullah ile karşılaştığı ve Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'in şehit edildiği (bir rivayet) haber verildiğinde, Enes bin Nadr'ın, 'O halde ondan sonra yaşamak isteyen, Hz. Peygamber'in ^^ öldüğü şey uğruna biz de ölelim' demesi olayı. Bundan kısa bir süre sonra şehit oldu. Bu rivayet Mursel'dir ^[164].^[165]

Enes bin Nadr'ın Uhud'da şehadetiyle ilgili sahih hadis için Sahih Müslim, 1903'e ve Buhari, 2805 ve 2806'ya bakınız.

Hind bint Utbe'nin Uhud'da şehit edildikten sonra Hamza bin Abdulmuttalib'in ciğerini çiğnediğini belirten rivayetler ^[166], İbn İshak'ın rivayet ettiği gibi, Mürsel'dir. İmam Zehebi, El-Meğazi kitabında Hz. Peygamber'in, Kureyş'in kâfirlerinden yetmiş kişiyi yakalarlarsa aynısını yapmaya yemin ettiğini, ardından Allah'ın 16:126 ayetini vahyettiğini ve böyle bir eylemden kaçınmaya karar verdiklerini belirtmiştir. Bu rivayet zayıftır ^[167].^[168]

Hamza bin Abdul Muttalib'in şehadetinin (şehadeti) ve Vehşi bin Harb tarafından öldürülmesinin gerçekliği Sahih Al-Buhari (4072) ve Sünen At-Tirmizi'de (3126 ve 1016) mevcuttur.

Ayet 16:126 hakkında sahih rivayet Sünen-i Tirmizi'dedir (3129). Ayrıca Sünen-i Ebu Davud'a da bakınız (3136-3139).

Başka bir rivayette ise ^[169]Hind bint Utbe'nin Hamza bin Abdülmuttalib'in ciğerini parçalamasından sonra Hz. Peygamber (s.a.s.)'e Hind'in Hamza'nın ciğerini çiğneyemeyeceği haber verildiğinde Hz. Peygamber (s.a.s.) : "Allah, Hamza'nın hiçbir parçasını cehennem ateşine sokmaz ." buyurmuştur.

Şeyh El-Albani Fıkıh-üs-Siyer hakkındaki yorumlarında bahsetti^[170] Bu rivayetin zayıf olduğu anlaşılmaktadır.

Peygamber ^^ Uhud günü Ebu Dücane hakkında (Hz. Peygamber'in kendisine verdiği kılıcı gururla taşıdığı sırada) 'Bu, Allah'ın gazabına uğradığı bir yürüyüş şeklidir, ancak burası (savaş alanı) hariç' demiştir, bu sahih değildir. Bu zincirde cehalet (belirsizlik) vardır ve munkatı'dır (kesiktir, bu nedenle sahih değildir) ^[171].

Hz. Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in kılıcının Ebû Dücâne'ye ( Acc ^1 ^j) teslim edildiğine dair sahih rivayet Sahih Müslim 2470'te bulunmaktadır.

Allah'ın sevdiği gurur çeşitleri için Sünen Ebî Davud 2659'a bakınız. Sahih rivayetler için El-Buhari 2805 ve 2806'ya ve Sahih Müslim 1903'e bakınız.

İmam Beyhaki'nin Delail-i Nebevî (233/3) adlı eserinde yer alan bir rivayette, Ebû Dücâne'nin (<^ ^1 ^^j) Uhud Savaşı sırasında bir kadına vurmak için kılıcını kaldırdığı, daha sonra Resûlullah'ın kılıcına hürmet ettiğini (ve onunla bir kadına saldırmak istemediğini) söyleyerek kılıcını kadından çektiği belirtilmektedir. Bunda ismi bilinmeyen bir râvi vardır ^[172].

İbn İshak, Hz. Peygamber'in Uhud savaşından sonra Ali bin Ebu Talib'i Kureyş'in Medine'ye tekrar saldırmayı planlayıp planlamadıklarını görmek için takip etmesi için gönderdiğini anlattı. Eğer Kureyş develerinden inip atlara binmişse bu Medine'ye saldırmayı planladıkları anlamına geliyordu, tam tersi ise Mekke'ye doğru yola çıktıkları anlamına geliyordu. Ali bin Ebu Talib, Kureyş'in Mekke'ye doğru yola çıktığını sevinçle söyledi. Şeyh El-Elbani bu rivayetin zincirsiz olduğunu söyledi ^[173].

Sahih rivayete göre Hz. Peygamber (SAV) Kureyş'in izini takip etmek üzere yetmiş kişi seçmiştir. Buhari, 4077'de böyle geçmektedir.

İbn Hişam, Hz. Peygamber'in Uhud'dan sonra Ebu Uzza el-Cumahi'yi yakaladığını ve serbest bırakılması için yalvardığını bildirmiştir. Bedir'den sonra da yakalanmış, Ebu Uzza affedilmiş ve serbest bırakılmıştır çünkü Müslümanlara karşı bir daha savaşmayacağına söz vermiş ve bakacak çok sayıda kızı olduğunu söylemiştir. Bu sefer Hz.

Hz. Peygamber, 'Bir mümin aynı delikten iki kere sokulmaz, onu öldür ey Asım bin Sabit' diyerek onu idam ettirmiştir. Şeyh El-Elbani, bu rivayetin İbn İshak tarafından senetsiz olarak rivayet edildiğini, dolayısıyla zayıf olduğunu söylemiştir ^[174].

'Mü'min aynı delikten iki defa sokulmaz' hadisi Buhari ^[175]ve Müslim'de mevcuttur ^[176].

Peygamber ^^ Muhayrik hakkında, 'O Yahudilerin en hayırlısıdır' demiş ve Uhud'da Müslümanlarla birlikte katılmış ve öldürülmüştür. İbn İshak bunu senetsiz rivayet etmiş ve İbn Sa'd da el-Vakıdî'den rivayet etmiştir, bu da matrûktur (reddedilmiştir). İmam İbn Hacer'in Et-Taqrib'deki (153/2) rivayetine bakınız.

Sahih-i Buhari'de Hz. ^[177]Peygamber (s.a.s.), Yahudilikten İslam'ı kabul eden Abdullah bin Selam hakkında, onun cennet halkından olduğunu söylemiştir.^[178] ^[179].

Peygamber ^^ Ümmü Ammare'ye, 'Ey Ümmü Ammare! Senin dayanabildiğin şeye kim dayanabilir!' dedi ve onun da savaşa katıldığını söyledi. Dr. Ekrem El-Ömeri, zincirin Munkati (kopuk) olduğunu söyledi 181 .

İmam Zehebi, Meğazi kitabında Uhud günü Abdullah bin Cahş'ın kılıcını kırdığını, bunun üzerine Hz. Peygamber'e geldiğini, Hz. Peygamber'in ona bir hurma ağacı dalı verdiğini ve bunun bir kılıç haline geldiğini zikretmiştir. İmam Zehebi, bu rivayetin mürsel olduğunu zikretmiştir ^[180].

İbn İshak, Uhud'dan dönmeden önce Ebu Süfyan'ın gelecek yıl Bedir'de Müslümanlarla savaşmak üzere bir randevu verdiğini ve Hz. Peygamber'in de bunu kabul ettiğini rivayet etmiştir. Bunu el-Vakıdî rivayet etmiştir ve o, Matruk'tur (reddedilmiştir) ^[181].

Şeyh El-Elbani şöyle dedi: "Bunu İbn İshak'tan başka kimseden almadım ^[182]. "^[183]

Hendek (Ahzab) Savaşı hakkında zayıf Rivayetler

Genellikle Selman el-Farise'nin şunu önerdiği söylenir:

Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in Hendek Savaşı (Ahzab) sırasında hendek kazması için. Ancak bunun böyle olduğu sahih olarak kanıtlanmamıştır. Aksine, İbn İshak, ^[184]Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in kâfir gruplarının Medine'ye saldırmak üzere olduğunu duyduğunda,

Kazılan hendekler.^[185]

İbn İshak anlatıyor: Hendek kazarken Numan İbn Beşir'in kız kardeşi babası ve dayısı için bir avuç hurma getirdi. Hz. Peygamber bu hurmaları alıp bir örtüye serdi ve hurma çoğalmaya devam etti, ta ki insanlar doyana kadar yiyip hurmaları örtüye sığdıramayacak hale gelinceye kadar. İmam İbn Kesir bu zincirin Munkati olduğunu söyledi ^[186].

Buhari, 4101'de Cabir bin Abdullah'ın rivayetine göre, Hz. Peygamber (sav)'i Ahzab/Hendek savaşının hazırlıkları sırasında yemeğe davet etmiş ve en sonunda bütün sahabe Hz. Peygamber tarafından davet edilmiş ve doyasıya yemişlerdir.

'Selman bizden, Ehlibeyt'tendir' sözünün, Hz. Peygamber ^^ tarafından hendek kazarken söylendiği rivayet edilirken, İmam Zehebi ise, ^[187]zincirin zayıf olduğunu söylemiştir.

Şeyh El-Elbani, rivayetin çok zayıf olduğunu ancak Hz. Ali'den (İbn Ebi Talib) gelen Mevkuf (sahabeden gelen bir söz) olduğu sabit olduğunu söyledi ^[188].

İmam Zehebi kitabında ^[189]Ali b. Ebi Talib'in şöyle dediğini rivayet ediyor: "(Selman-ı Farisi) geçmişin ve ahiretin bilgisine erişmiş, derinliği bilinmeyen bir denizdir ve o bizim Ehl-i Beyt'imizdendir."

Şeyh Şuayb El-Arnaut, As-Siyar Alam-in-Nubale'yi incelerken, 'bu (zincir) adamlarının güvenilir olduğunu' söylemiştir. Şeyh El-Albani de daha önce belirttiğimiz gibi, bunu Ali İbn Ebu Talib'in bir sözü olarak tasdik etmiştir.^[190]

ve Müslüman kadın ve çocuklarla birlikte kalması

hikayesi

birçok nedenden dolayı sahih değildir

Hassan bin Sabit'in korkaklıkla suçlanması ve kalede Müslüman kadın ve çocuklarla birlikte kalması hikayesiyle ilgili. Zinciri zayıf ve metni Münker'dir (reddedilmiştir).^[191]

İmam El-Hakim bunu Hişam bin Urve'den, babasından (Urve) Safiyye bint Abdulmuttalib'den rivayet etti. Urve bunu ondan duyduğunu söyledi. İmam El-Hakim ^[192]bu hadisin iki şeyhin (Buhari ve Müslim) şartlarına göre olduğunu söyledi ancak onlar rivayet etmediler ve İmam Zehebi rivayetin (zincirini) takip etti ve "Urve Safiyye bint Abdulmuttalib ile görüşmedi" dedi ^[193].^[194]

Ve Ümmü Ferve'den gelen bir başka rivayette İmam Zehebi şöyle demiştir: "Bu, Garib (tek) bir rivayetle gelen uzun bir hadistir ve sahih bir rivayetle de rivayet edilmiştir ^[195]."

Şeyh Şuayb el-Arnaut, râvi Ümmü Ferve (binti Cafer) hakkında, onun bilinmediğini, babası Cafer'i İbn Ebî Hatim'in (2/478) zikrettiğini, İbn Ebî Hatim'in ise onun (Cafer) hakkında bir övgü veya yergide bulunmadığını söylemiştir.

Bkz. Şeyh Shuain Al-Arnaut'un Siyaar Alam-in-Nubala (2/522) kitabındaki yorumları.

İmam Heysemî bu rivayeti Mecmua-i Zevaid'de (6/137) zikretmiş ve rivayetin zayıf olduğunu, Urve'nin rivayeti için ise isnadın Urve'ye kadar olan kısmının sahih, bundan sonrasının ise mürsel olduğunu söylemiştir.

Bu rivayetin zayıflıklarının özeti olarak ^[196];

Bu rivayet için sahih devamlı bir zincir yoktur,

Metinde, diğer kaynaklardan onun (Hasan bin Sabit) hakkında kanıtlanmayan, Sahabi hakkında kabul edilemez korkaklık iddiaları yer almaktadır,

Hassan bin Sabit, Bedir, Udud, Huneyn vb. gibi aktif mücadele gerektiren savaşlara katılmayı reddetmemiştir.

Hendek Savaşı sırasında Müslümanlar ile Kâfirler arasında doğrudan bir çatışma yaşanmadığı için Hendek'te kalması için bir sebep yoktu, sadece iki taraf arasında bir çekişme vardı ve Müslümanlar ile Beni Kurayza Yahudileri arasındaki davayı yargılamak üzere Sa'd bin Muaz'ın çağrılmasına gerek yoktu (eğer Yahudiler daha önce böyle açık bir düşmanlık göstermişlerse),

ve şunu da bilmemiz gerekir ki (Hendek Savaşı sırasında) Hassan bin Sabit yetmiş bir ile seksen beş yaşları arasındaydı ve bu yaşta bir kişi bu tür görevlerden (savaşta bulunmaktan) affedilir ^[197].

Nuaym bin Mesud'un Hendek savaşı sırasında onları demoralize ederek bir oyun oynadığı (kâfirlere karşı oynadığı ve saflarını dağıttığı) hikayesi. Ve Hz. Peygamber'in ona 'Onları kapasitene göre (yalan söyleyerek) demoralize et' dediği. Şeyh El-Albani, İbn İshak'ın bunu bir zincir olmadan aktardığını söyledi ^[198].

Dr. Ekrem Dia el-Ömeri bu rivayetin hadislerle sabit olmadığını, ancak Siyer kitaplarında meşhur olduğunu söylemiştir ^[199].

Ancak Hz. Peygamber'in (s.a.s.) şu sözü sabittir: 'Savaş hiledir, Buhari, 3030.

Banu Kuraizah Savaşı hakkında zayıf Rivayetler

İbn İshak, Beni Kurayza'nın teslim olmasından sonra, Az-Zabir bin Bata El-Kurazi'nin yakalandığını ve Hz. Peygamber tarafından kafası kesilmek üzereyken, sahabe Sabit bin Kays'ın Hz. Peygamber'e gittiğini, Az-Zabir'in Buas Savaşı'ndan sonra hayatını bağışlaması üzerine, hayatını kurtarmak için araya girdiğini anlattı. Hz. Peygamber hayatını bağışladı , daha sonra Az-Zabir ailesini ve mallarını serbest bırakmak için istemeye devam etti, onları geri verdi. Daha sonra Az-Zabir, Beni Kurayza'dan olan sahabelerine ne olduğunu sorduğunda, Sabit hepsinin öldürüldüğünü söyledi, Az-Zabir üzüldü ve onlar gibi öldürülmek istedi, bunun üzerine Sabit boynunu vurarak onu öldürdü.

İmam Heysemî bu rivayetin zayıf bir anlatıcısının Musa bin Ubeyde olduğunu söylemiştir ^[200]. Bu nedenle bu rivayet zayıftır ^[201].

Benî Kurayza'nın teslim olmasından sonra kimlerin idam edildiği, kimlerin sağ bırakıldığı hususunda Sünen-i İbn Mâce, 2541'e bakınız.

Osman İbnu'l-Affan'ın öldürüldüğüne dair söylentiler

Beyt Ar-Rıdvan'ın önünde

Ar-Rıvan'da ağaç altında (Beyt Ar-Rıdvan) yapılan biatın sebebinin Osman İbnu'l-Affan'ın öldürülmesi söylentisi olduğu söylenmiştir. Şeyh El-Elbani bunun zayıf olduğunu, Osman İbnu'l-Affan'ın o sırada Mekke'de olduğu ve Hz. Peygamber'in biat sırasında elini Osman bin El-Affan adına elinin üzerinde tuttuğu konusunda şüphe olmadığını söylemiştir.

Şeyh El-Elbânî, Fıkhu's-Sîret ilminin tetkikinde ^[202]bu rivayetin İbn İshak'tan, ondan da İbn Hişam'ın Abdullah bin Ebî Bekr vasıtasıyla mürsel olarak rivayet ettiğini söylemiştir.

Bayat er-Rıdvan, birçok sahih hadiste detaylı olarak zikredilmiştir; bkz. Sahih-i Buhari 2731, 2732, 2960, 4066 ve Sahih-i Müslim 1856 a, b ve 1858a vb., ancak bu rivayetlerin hiçbiri 'rivayet'ten bahsetmez.

Hayber Muharebesi hakkında zayıf Rivayetler

Ali bin Ebi Talib'in kalkanı düşünce Hayber kapısına sığındığı ve Hayber kapısının çok sayıda adamın bir arada taşıyabileceği bir şey olmadığı rivayeti sahih değildir.

İmam Zehebi, bunun el-Bekai'den, o da İbn İshak'tan, o da Ebî Rafi'den Munkati senediyle rivayet edildiğini söyledi ^[203].

Bu konudaki rivayetlerin hepsi Dr. Ekrem el-Ömeri'nin naklettiği gibi sahih değildir ^[204].

Oysa Ebu'l-Hüseyin Ali bin Ebi Talib'in kahramanlığı ve yiğitliği her Müslüman tarafından bilinen meşhur bir şeydir.

Ali İbn Ebi Talib, Hz. Peygamber'in şöyle bir şey yaptığını rivayet etmiştir:

Kendisine, kendisini mü'min dışında kimsenin sevmeyeceği, münafık dışında kimsenin ona buğzetmeyeceğine dair söz vermiştir ^[205]. (Sünen-i Nesai 5022, Müslim 78)

Ali bin Ebi Talib Kabe'nin içinde mi doğdu?

Burada bahsedilen bir diğer rivayet ise Ali İbn Ebi Talib'in Kabe'nin içinde doğmadığıdır, bununla ilgili tüm rivayetler Hadis alimleri tarafından zayıf ilan edilmiştir. Sahih Müslim'e (1532b) göre Hakeem bin Hizam Kabe'nin içinde doğduğu bildirilen tek kişidir.^[206]

Mute Muharebesi Hakkında Zayıf Rivayetler

El-Vakidi, Mouta Savaşı'nın sebebinin, Roma İmparatorluğu döneminde Busra valisi olan Şarjeel bin Amr El-Gassani'nin Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in elçisi El-Hâris bin Umeyr El-Ezdi'yi öldürmesi olduğunu bildirmiştir. Bunun üzerine Hz. Peygamber Müslüman ordusunu o bölgeye göndermiştir.

Bu bölge, Mouta Muharebesi'nin yaşandığı bölgedir.

Dr. Ekrem Diya el-Ömeri, Vakıdî'nin Mut'a Savaşı'nın sebebini tek başına rivayet ettiğini söylemiştir ^[207].

Daha önce de değinildiği gibi el-Vakidî, hadis âlimlerinin büyük çoğunluğu tarafından reddedilen ravilerden sayılmıştır.

Halkın, Mut'a'dan dönenlere "Ey Furar (kaçanlar)" dedikleri ve Hz. Peygamber'in (S.A.V.) onlara "Bunlar Furar değil, Kurar'dır (tekrar savaşacak olanlar)" dediği rivayet edilmiştir.

İmam İbn Kesir bu rivayetin mürsel olduğunu ve bu rivayette gariplik bulunduğunu söylemiştir ^[208].

Şeyh El-Albani, uzun bir tartışmanın ardından, Dr.Booti'nin Fıkh-üs-Siyer adlı kitabı hakkındaki yorumlarını dile getirdiği 'Difa An Al-Hadis An-Nabawi is-Seerah' (s. 31) adlı kitabında bu rivayetin reddedildiğini ve aslında yanlış olduğunu söyledi ^[209].

Muta Savaşı'na dair sahih rivayetler Sahih-i Buhari 4260-4268 ve Sünen-i Ebi Davud 2573'te bulunmaktadır.

Söz konusu rivayet, Sahih-i Buhari 2798'deki sahih rivayetlere de aykırıdır. Bu rivayette Hz. Peygamber'in "sonra Halid bin Velid, komutan olarak atanmadığı halde sancağı aldı ve Allah onu muzaffer kıldı" dediği belirtilmektedir. Dolayısıyla Müslüman ordusunun savaş meydanından kaçanlar olarak adlandırılması söz konusu değildir.

İbn İshak, Hz. Peygamber'in (S.A.V.) Zeyd bin Harise, Cafer bin Ebi Talib ve Abdullah bin Revaha'nın Mouta'da birbiri ardına şehit edildiğini söylediğini rivayet etti. Hz. Peygamber (S.A.V.) hepsinin altın yataklarda cennete kaldırıldığını gördüğünü, ancak Abdullah bin Revaha'nın yatağının diğer ikisinden ayrı olduğunu, bunun sebebinin Abdullah bin Revaha'nın savaşmada biraz tereddütlü olması olduğunu ekledi.

İmam İbn Kesir bu senedin munkatı (kırık) olduğunu söylemiştir ^[210].

Abdullah bin Revaha hakkında sahih hadislerde onun savaşmaktan hoşlanmadığı hiç bilinmediğinden bu rivayet onun hakkında savaşmaktan çekindiği yönünde asılsız bir iddiada bulunmaktadır.

Onların şehadetlerinin sahih kaydı Buhari, 4262'de geçmektedir.

Halid bin Velid'in, ordunun sol kanadını sağa ve tam tersi şekilde, ön kanadını arkaya ve tam tersi şekilde kaydırdığı Mut günü yaptığı planlama sahih değildir. Bunu bildiren tek kişi El-Vakidi'dir ve daha önce de belirttiğimiz gibi o Matrook'tur (reddedilmiştir) ^[211].

El-Bidaye ven-Nihaye'de (259/4) yine El-Vakıdî aracılığıyla zikredilmektedir.

Halid bin Velid'in çok iyi bir stratejist ve komutan olduğu biliniyordu ama bunu kanıtlamak için bu yalan hikayeye ihtiyacımız yok.

Mekke'nin Fethi Hakkındaki Rivayetler

İbn İshak'ın rivayetine göre, [Beni Bekir müşrikleri Hudeybiye antlaşmasını ihlal ederek Beni Huza'a'ya geceleyin saldırdıktan sonra] Ebu Süfyan, Peygamber ( s.a.v.)' i ziyaret etmek ve antlaşmayı yenilemek üzere Medine'ye doğru yola çıktı, kızı Ümmü Habibe Ramle binti Ebu Süfyan'ın evine gitti. Ümmü Habibe , babası Ebu Süfyan'ın Peygamber ^[212](s.a.v.) 'in yatağına oturmasına izin vermedi ve Ebu Süfyan'ın necis bir müşrik olduğunu söyledi. Ebu Süfyan evinden ayrılıp Peygamber'in yanına gitti. Peygamber (s.a.v.) ona hiçbir cevap vermedi, Ebu Bekir de aynısını yaptı ve sonra Ali İbn Ebu Talib ona Mekke'ye dönmesini tavsiye etti.

Şeyh El-Elbani, İbn İshak'ın bunu bir senet olmaksızın rivayet ettiğini söyledi ^[213]. Dolayısıyla bu rivayet sabit değildir.

Buhari'nin 4280 numaralı sahih rivayetinde Ebû Süfyan'ın , Hz. Peygamber'in muhafızları tarafından Hz . Peygamber'in yanına götürülüp Müslüman olduğu anlatılmaktadır.

Ayrıca Şeyh El-Albani'nin 3341 tarihli Silsilatul-Ahadis-As-Sahiehah'ındaki uzun anlatıma bakın; bu, Ebu Süfyan'ın Mekke'nin fethinden önce İslam'ı kabul etmesiyle ilgili çok detaylı bir anlatımdır.

(s.a.v.) Mekke'nin fethi günü Mekke halkına: "Gidin! Hepiniz serbestsiniz (tulaka)!" dediği rivayeti sahih değildir.

, Sahih-i Buhari ve Sahih-i Müslim'deki sahih hadislerde zikredildiği üzere Hz . Peygamber'in (s.a.v.) Mekke halkını bağışladığıdır.

El-Hafid el-Irakî, Takhreej el-Ehadîs İhya el-Uloom Ed-Deen (4/1825) adlı eserinde bu rivayetin Daif olduğunu belirtmiştir. İmam İbn

Es-Subkî bu rivayeti İhyâu'l-Ulûm ed-Din'de isnadı bulunmayan rivayetlerden biri olarak değerlendirmiştir ^[214].

Şeyh El-Elbani, bu rivayetin mürsel veya mudal olmasının zayıflığını birçok araştırmasında dile getirmiş ve açıklamış, ayrıca sahih bir senedinin bulunmadığını ifade etmiştir ^[215].

Mekke'nin fethi ile ilgili olarak ^[216]Kütüb-ü Sitte'de pek çok sahih rivayet bulunmaktadır .^[217]

İbn Hişam, Mekke'nin fethinden sonra Fadalah bin Umeyr'in Kabe'nin etrafında tavaf yaptığını bildirdi. Peygamber, [salla’llâhu aleyhi ve sellem] onun kendi kendine ne konuştuğunu (yani planladığını) sordu, Fadalah sadece Allah'ı andığını (zikirle) söyledi, daha sonra Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] elini Fadalah'ın göğsüne koydu ve Fadalah sakin ve kendinden emin hissetti ve o zamandan beri hiçbir şeyin kendisi için Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'ten daha değerli olmadığını söyledi.

Şeyh El-Elbani bu rivayetin mudal olduğunu, dolayısıyla zayıf olduğunu söylemiştir ^[218]. El-Elbani ayrıca Dr. El-Buti'ye Siret kitabında verdiği reddiyede bu rivayetin sahih olmadığını, çünkü İmam İbn Hişam'ın muttasıl (devamlı) bir isnaddan bahsetmediğini söylemiştir ^[219].

İbn İshak dedi ki: "Muhammed bin Cafer bin Ez-Zübeyr, Ubeydullah bin Abdullah bin Ebu Sevr'den, Safiye bint Şeybe'den bana rivayet etti ki, Allah'ın Elçisi (s.a.s.) Mekke'ye vardığında ve insanlar yerleştikten sonra Kabe'ye gitti ve elindeki bir asayla siyah taşa dokunarak devesiyle yedi kez tavaf etti. Bunu yaptıktan sonra Osman bin Talha'yı çağırdı ve ondan Kabe'nin anahtarını aldı ve kapı kendisine açıldığında içeri girdi. Orada tahtadan yapılmış bir güvercin buldu. Onu elinde kırdı ve attı. Sonra mescitteki adamlar onun etrafında toplanırken Kabe'nin kapısının önünde durdu. ^[220]"

Bu rivayet makbuldür, makbuldür.

İmam Ahmed Şakir, Umdetut-Tefsir adlı eserinin mukaddimesinde bu hadisin sıhhatine işaret etmiş ^[221], Şuayb el-Arnavut da Zad-ül-Mead adlı eserinin tetkikinde ^[222]bu hadisin kavi (sağlam ve güzel) olduğunu söylemiştir.

Ve sonra İbn İshak dedi ki: "Bazı ilim adamları bana şunu rivayet ettiler, ...'Sonra Allah'ın Resulü (S.A.V.) mescidde oturdu ve Ali bin Ebi Talib elinde Kabe'nin anahtarıyla yanına geldi ve ailesine Kabe'yi koruma ve hacıları sulama hakkını vermesini istedi. Fakat Allah'ın Resulü ^^ Osman bin Talha'yı çağırdı ve şöyle dedi: 'İşte anahtarın, bugün salih amel ve vefa günüdür.'"^[223]

Ve ilk rivayetin senedi Hasan'dır (makbuldür) zira İmam İbn Hacer, El-Fethul-Bari'de şöyle demiştir ^[224]. Hikayenin geri kalanını ise İbn İshak senetsiz rivayet etmiştir.

İmam et-Taberani (Mucem-ül Kebir ve Mucem-ül Evsat'ta) Abdullah İbn Abbas'tan şöyle rivayet etmiştir: "Peygamber (sav) (Mekke'nin fethi günü) şöyle buyurdu: "Ey Beni Talha! Bunu (anahtarı) kıyamete kadar alın, onu sizden ancak zalimler alır. (Bu) Hicabetül-Kâbe'dir (Kâbe'yi Kisve beziyle örtme hakkı)."

İmam Heysemî, el-Mecmua'z-Zevaid adlı eserinde bu rivayetin İbn Hibban'ın sika (güvenilir) dediği Abdullah bin Muammal adlı bir ravisinin bulunduğunu ve bu konuda yanıldığını, İbn Mai'nin de Abdullah bin Muammal'ın "iyi bir ravi" (sâlihul hadis) olduğunu söylediğini, ancak birçok hadis âliminin bu raviyi zayıf saydığını söylemiştir.

İmam İbn Hacer, el-Fethu'l-Bari'sinde (8/19) bu konuyu ele almış ve bunun Abdurrahman b. Sabit'ten gelen mürsel bir rivayet olduğunu söylemiştir.

İmam Zehebi bunu Es-Siyer Âlem-in-Nübele adlı eserinde rivayet etmiş, Şeyh Şuayb el-Arnavut da Abdullah bin Muammer'in zayıflığından dolayı isnadın zayıf olduğunu söylemiştir.^[225]

Sahih-i Buhari (2988, 4289 ve 4400) ve Sahih-i Müslim'de (1329 b ve c) Allah Resulü'nün ([salla’llâhu aleyhi ve sellem] ) Osman bin Talha'dan anahtarları istediğini ve Osman bin Talha'nın Kabe'nin kapılarını Allah Resulü'ne (XxX) açtığını görüyoruz.

İmam Tirmizi, el-Cami't-Tirmizi (2735) adlı eserinde şöyle rivayet etmiştir: İkrime bin Ebi Cehil şöyle rivayet etmiştir: "Ona vardığım gün, Resûlullah (^ ^ ) şöyle buyurdu: "Hoş geldin binekli muhacir." Daha sonra İmam Tirmizi, bu rivayetin zayıf olduğunu söylemiştir.

Bu konuda zikredilen bir diğer rivayet ise şu hadistir.

(Ümmü'l-Müminin) Ümmü Seleme Hind bint Ebî Ümeyye'nin rivayetine göre: "Rüyamda Ebû Cehil'in cennette bir hurma ağacı olduğunu gördüm. Sonra İkrime bin Ebî Cehil Müslüman olunca, Hz. Peygamber (S.A.V.) şöyle buyurdu: "Ey Ümmü Seleme! İşte bu (İkrime, Ebû Cehil'in cennetteki hurma ağacıdır)".

Şeyh El-Albani, Silsilatul Ahadith Ed-Daifa, 3633'te bu rivayetin zayıf olduğunu söyledi.

Huneyn Savaşı ile ilgili Rivayetler

İmam Malik'in Muvatta'sında kaydedildiği gibi, Safvan bin Ümeyye'nin Mekke'den (fetihten sonra) kaçtığı ve karısının İslam'ı kabul ettiği hikayesi. Sonra Safvan bin Ümeyye, Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'den güvenlik sözü aldı ve İslam'ı kabul etme veya mesele üzerinde dört ay düşünme seçeneği aldı, Huneyn savaşında Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e kâfir olarak katıldı, ayrıca Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e bazı silahlar ödünç verdi ve Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] onu Müslüman karısından ayırmadı ve sonunda Safvan'ın İslam'ı kabul etmesi, İmam İbn Abdilberr ^[226]ve Şeyh El-Albani'nin belirttiği gibi zayıftır. zincirin Zaif ve Mudal olduğunu söyledi ^[227].

Ancak Safvan bin Ümeyye'nin Huneyn Savaşı sırasında Hz. Peygamber'e zırh (zırh) ödünç verdiği hususu sahihtir, bkz. Sünen-i Ebû Dâvud, 3562.

İbn İshak'ın rivayetine göre Hz. Peygamber (S.A.V.), Abbas bin Mirdas'ın hazineden daha fazla deve istemesi üzerine, "Git ve dilini üzerimden kes" demiştir.

İmam Hafız El-Irakî ^[228]bu cümle hakkında, bunun hiçbir kitapta anlatılmadığını söyledi. Ve 'burada dilin kesilmesiyle kastedilen' 'vermeyi (malın Abbas bin Mirdas'a) şikayet etmeyecek kadar artırmak'tır.

Sahih-i Müslim, 1060a'da bu ifade olmaksızın sahih rivayet zikredilmiştir.

Safvan bin Ümeyye, Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] ile birlikte yürüyordu.

Huneyn'e gitti ve sığırlarla dolu bir vadi gördü. Peygamber, [salla’llâhu aleyhi ve sellem] bunu gördü ve ona (Ebu Vehb Safvan bin Ümeyye) bundan hoşlanıp hoşlanmadığını sordu. Safvan olumlu cevap verince, Peygamber, [salla’llâhu aleyhi ve sellem] dedi ki, Bu senin içindir ve içindeki her şey (senin içindir)'. Safvan, "Şehadet ederim ki Peygamber tarafından verilenden başka hiçbir şeyi sevmemX ^ ve şahitlik ederim ki sen Allah'ın Resulüsün" dedi.

Bunu el-Vakidi rivayet etmiştir ve daha önce de belirttiğimiz gibi o, Matrûk'tur (reddedilmiştir).

Fakat sahih olan şudur ki, Hz. Peygamber bana sürekli verdi ve sonunda bana insanların en sevgilisi oldu ^[229].

Sahih Muslim 1060a'da Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem], Ebu Süfyan bin Harb, Safvan bin Umeyye, Uyaynah bin Hisn, Aqra bin Habis ve Abbas bin Mirdas'a yüzer deve verdi.

Sahih-i Müslim 2312a'da Hz. Peygamber'in İslam için kendisinden bir şey istendiğinde onu kendisinden esirgemediği rivayet edilmiştir.

. Peygamber'in Huneyn ganimetinden Muaviye İbn Ebi Süfyan'a 100 deve ve 40 ons (altın) verdiğini rivayet etmiştir .

İmam Zehebi ^[230]bunun sahih olmadığı sonucuna vardı çünkü El-Vakidi, Muaviye'nin Hudeybiye antlaşmasından sonra İslam'ı kabul ettiğini söyledi, o zaman Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] ona neden bu kadar çok zenginlik verdi. Eğer Muaviye'nin bu kadar zenginliği olsaydı, Peygamber neden Fatıma bint Kays'a Muaviye'nin fakir olduğunu ve malı olmadığını (bu yüzden onunla evlenme) söylesin ^[231]?

Şeybe bin Osman'ın Hz. Osman'ı öldürme girişimiyle ilgili olarak

Huneyn günü Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] . Bu hikaye zayıftır ve bu hikayenin zincirinde İmam El-Heysemi, İmam Zehebi ve İmam İbn Hacer tarafından eleştirilen anlatıcılar vardır ^[232].

Şeybe bin Osman'ın rivayetine göre Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e Belka'da atları gördüğünü söylemiş ve Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] ona sadece bir kâfirin onları görebileceğini söylemiş ve sonra Şeybe'nin göğsüne vurarak onun İslam'a hidayet olması için dua etmiş. İmam el-Heysemi ^[233]bu zincirin Eyyub bin Cabir'e ait olduğunu ve onun zayıf olduğunu söylemiştir.

At-Taif Savaşı ile ilgili Rivayetler

Hz. Peygamber'in Taif halkını kuşatırken mancınık kullandığına dair rivayet sahih değildir. Ez-Zeylai dedi ki: İmam Tirmizi bunu muadel rivayet (eksik bağlantılar) olarak zikretmiştir ^[234].

Sahih Müslim, 1059g, At-Taaif kuşatmasından bahseden otantik bir rapor kaydeder. Ayrıca bkz. El-Buhari,6086. Bu Rivayetlerda mancınıkların (veya balistaların) kullanıldığına dair hiçbir söz yoktur ^[235].

El-Vakidi, Taif'i günlerce kuşattıktan sonra bir sonuç alamayınca, Hz. Peygamber'in daha sonraki eylem planı için Nevfel bin Muaviye'ye danıştığını anlattı. Noufal, Tilki çukurdayken, eğer üzerinde durursan onu yakalarsın, eğer onu bırakırsan tilki sana zarar vermez' diye cevap verdi. Böylece Hz. Peygamber Taif'i terk etmeye karar verdi. Şeyh El-Albani, bu hikayenin son derece zayıf olduğunu belirtti ^[236].

Hz. Peygamber'in [salla’llâhu aleyhi ve sellem] süt

anne babasıyla ilgili zayıf rivayetler

Sünen-i Ebû Dâvud'un rivayetine göre (5144): Hz. Peygamber'in süt annesi, Ci'râne'de et dağıtırken yanına geldi, ona abasını serdi ve o da üzerine oturdu.

Şeyh El-Albani, bunun zincirinin zayıf olduğunu söyledi ^[237].

Bir gün Allah Resulü otururken süt babası öne çıktı. Elbisesinin bir kısmını açtı ve üzerine oturdu. Sonra annesi ona doğru geldi ve elbisesinin diğer tarafını açtı ve üzerine oturdu. Yine süt kardeşi öne çıktı. Allah Resulü onun için ayağa kalktı ve onu kendi önüne oturttu. Bu, Sünen Ebî Dâvud, 5145'te rivayet edilmiştir.

Şeyh El-Albani, Daif Sünen Ebu Davud'da zincirinin zayıf olduğunu söyledi.

İnsanlar Hz. Muhammed (S.A.V.)'in ilk hanımının (süt annesi) Beni Sa'd'lı Halime olduğunu sanıyorlar. Oysa sahih olan, Hz. Muhammed'i ilk emzirenin, Ebu Leheb'in azatlı kölesi Süveybe olmasıdır.

Süveybe, Buhari ve Sahih-i Müslim'deki birçok hadiste geçmektedir. Bkz. Buhari, 5101.^[238]

Şeyma'nın (Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in süt annesi ve aynı zamanda Haleema Sadiya aracılığıyla süt kız kardeşi) Huneyn savaşından sonra Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'e geldiği ve Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'e bebekken ısırık izlerini gösterdikten sonra (üvey akrabalığına kanıt olarak) serbest bırakıldığı hikayesi zayıftır.

İmam Zehebi, rivayet edenin (Hakem bin Abdullah) İmam İbn-i Maîn'e göre zayıf olduğunu söylemiştir.^[239]

İmam Beyhaki bunu ^[240]Katade'nin rivayetine göre El-Hakem bin Abdullah'tan Ed-Delail En-Nebuwwah'da rivayet etmiştir. Dr. Abdullah El-Uşan, Katade'nin hicri 60 yılında doğduğunu ve ondan dolayı rivayetin Mürsel olduğunu belirtmiştir.

Ka'ab bin Zübeyr'in Kasidesi (Şiir)

Ka'ab bin Zübeyr İslam'ı kabul ettiğinde, Peygamber'in yanına gitti ve Peygamber'in mescidinde onun önünde meşhur 'Kaside Ka'ab bin Zübeyr' adlı şiiri okudu. Ka'ab bin Zübeyr'in meşhur şiiri ^[241]'Banat Suaad...' ile başlar ve bu nedenle bu şekilde adlandırılır.^[242] ^[243]

İmam İbn Kesir şöyle dedi: "İbn Hişam da şöyle dedi: 'Bu, Muhammed bin İshak'ın kasidesini nasıl rivayet ettiği ve bunun için bir zincir belirtmediği'." 245

Hafız el-Irakî dedi ki: Biz bunu hiçbir sahih olmayan yollardan rivayet ettik. İmam İbn İshak bunu Munkati (kırık) bir senetle zikretmiştir.^[244]

İmam İbn Kesir, bazı rivayetlerde Hz. Peygamber'in kasideyi okuduktan sonra ona hırkasını verdiğinin söylendiğini, bunun meşhur bir rivayet olduğunu, ancak bunun için tatmin edici bir rivayet göremediğimi söyledi.^[245]

Tebük Savaşı Hakkında Rivayetler

Tebük seferine katılma niyeti hakkında sorgulanan Benu Seleme'den El-Cedd bin Kays'ın hikayesi . El-Cedd, Benu Asfar'ın (Romalılar) kadınlarını görürse bir fitneye düşeceğini söyleyerek seferden uzak kalmak için bir bahane sundu. Sonra Allah şu ayeti indirdi: 'Ve içlerinden biri: Bana (cihaddan) izin ver ve beni bir belaya sokma' (Kur'an 9:49) der. Ve sonra El-Cedd, Cehennem Ateşi'nin bir adamı (veya Taberani'de bir Münafık) olarak anıldı.

Şeyh El-Elbani dedi ki: "Zayıftır. İbn Hişam, İbn İshak'tan mürsel yoluyla rivayet etmiştir. Aynı şekilde İbn Cerir (Taberi) de ondan rivayet etmiştir. ^[246]"

İmam Taberi de Tefsir Taberi'sinde 9:49 ayetinin nüzul sebebi olarak bundan bahseder. Burada da rivayet Mursel'dir, çünkü Mücahid bin Caber bir Tabai'ydi ^[247].^[248]

Ebu Zerr geciktiğinde ve daha sonra Tebük'e doğru giden Müslüman ordusuna yetiştiğinde, Peygamber, "Allah Ebu Zerr'e rahmet etsin, tek başına yürüyecek, tek başına ölecek ve tek başına diriltilecek" dedi. Abdullah bin Mesud, Ebu Zerr'in ölümünü tartışırken, "Peygamber gerçekten de senin (Ebu Zerr) tek başına yürüyeceğin, tek başına öleceğin ve tek başına diriltileceğin konusunda doğru söyledi" dedi. Bu tür rivayetlerin hepsi zayıftır.

İmam İbn Hacer, el-İsabah'ta bu hikâyedeki zayıflığa işaret etmiştir ^[249]. Bu rivayetlerin zayıflığı daha da derindir, zira bu rivayetler arasında İbn İshak'ın şeyhi olan ve İmam Buhari'nin hakkında 'Feehi nazar (şüpheli)' dediği, İmam ed-Darakutni'nin onun Matrûk (reddedilmiş) olduğunu söylediği Büreyde bin Süfyan da vardır, aynı şekilde birçok hadis âlimi onu eleştirmiştir.^[250]

Şeyh Şuayb El-Arnavut, Sîyar-ı Âlem-in-Nübele adlı eserinde bu hadisi zayıf ilan etmiştir. ^[251]Şeyh El-Elbani ise, Silsilatul Ehadîs Ed-Daifa adlı eserinde bu hadisi zayıf ilan etmiştir ^[252].

Mescid-i Dirar (Zarar Mescidi) ile ilgili rivayetler

Peygamber zamanında münafıkların Müslümanlara karşı komplo ve plan yapmak için Mescid-i Dırar (Zarar Mescidi, Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] tarafından böyle adlandırılmıştır) adlı bir mescit inşa ettiklerini, ardından Peygamberin onu yıkmak için bazı Sahabe gönderdiğini belirten rivayetler. Ve bu, Mescid-i Dırar (9:107) ayetinin nazil olmasının bir nedenidir. Bu tür rivayetler sahih olarak kanıtlanmamıştır.

Şeyh El-Elbani dedi ki: "(Bu rivayet) zayıftır, İbn Hişam, İbn İshak'tan rivayet ederek bir senet olmaksızın rivayet etmiştir. Fakat İbn Kesir, bunu Tefsirinde İbn İshak'tan rivayet ederek, Ez-Zühri'den rivayet ederek, Bureyde bin Rumman'dan, Abdullah bin Ebi Bekir'den, Asım bin Amr bin Katade'den ve bunların dışında kalanlardan, bir mürsel yoluyla nakletmiştir ^[253]."

El-Albani de İrva'l-Gail'de şöyle demiştir ^[254]: "(Bu) Siyer kitaplarında meşhurdur, ancak bunun sahih bir senedini görmedim ^[255]."^[256]

Benî Sakîf İslam'ı kabul etti

Sünen Ebû Dâvud'daki (3026) hikayede, Beni Sakif'in İslam'ı kabul etmek için Taif'ten Peygamber'e geldiği belirtiliyor. "Cihada katılmamak, zekât vermek ve namaz kılmak" şartıyla İslam'ı kabul edecekleri şartı konulmuş. Böylece Peygamber X ^ onların cihadı ve zekâtı terk etmelerine izin vermiş, ancak [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'in "Rükûsuz bir dinde hayır yoktur" dediği, yani onların namaz kılmalarını istediği ima edilmiş.

İmam Münzirî bu rivayetin zayıflığını belirtmiştir ^[257]. Şeyh El-Albani de Silisletul Ahadis Ed-Daife (4319) adlı eserinde bu rivayetin zayıf olduğunu söylemiştir.

Güvenilir anlatım Sünen Ebû Dâvud'da (3025) da vardır, ancak bunda Banu Sakif kabilesi namazda değil, cihat ve zekâtta taviz istemiştir. Peygamber X ^ onların talepleri doğrultusunda taviz vermiş ve "Daha sonra sadaka (zekât) verecekler ve İslam'ı benimsediklerinde Allah yolunda cihad edeceklerdir" demiştir. Şeyh El-Elbani bunu Silsilatul Ehadith As- Saheeha (1888) adlı eserinde doğrulamıştır.

Kitabın özeti bu şekildedir.

nimet ve ihsanlarıyla güzel işlerin

başarıldığı ^[258]Allah'a mahsustur. Salat

ve selam Peygamberimiz

Muhammed'e, onun âline ve bütün ashabına olsun

261 hakkında söylediklerinden bir alıntı eklemek istiyoruz .

Şeyh Muhammed bin Saalih Al-Uthaymeen şunları söyledi:

“Nebevî Sîret’te, Sîret kitaplarında zikredilen sahih olmayan rivayetler ve sahih rivayetler buluyoruz. İyi kitaplardan gördüğüm kadarıyla, İmam İbn Kayyım’ın Za’ad-ül-Me’ad’ı var ve o bazen sahih olmayan rivayetler naklediyor. Fakat Za’ad-ül-Me’ad gördüğüm en iyi kitaplardan ve benzer şekilde ondan sonra İmam İbn Kesir’in El-Bidaye ven-Nihaye’si de iyi bir kitap.

Fakat bir kimse dilerse her rivayeti tek tek ele alıp, bunları ilim ehlinin (hadis âlimlerinin) sözleriyle karşılaştırır, sonra da bunları özel bir kitapta toplar, yayınlar ve herkese duyurursa bu güzel bir davranış olur (yani güzel bir çaba olur).

Ve ben bu konuya ilgi duyan, Nebevi Siyer ve Raşid Halifelerin Siyerlerini, bunlarda bulunan her şeyi, zayıf ve uydurma rivayetleri süzgeçten geçiren bir ilim talebesi bulmak istiyorum.”

Alıntı Sonu.^[259]

Bibliyografya

, aslen Arapça dilinde mevcut olan Şeyh Muhammed bin Abdullah El-Uşan'ın Hz. Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] Sîretinden alınmıştır.

'Muhammed X'in Hayatı^', bir çeviri

İmam İbni İshak'ın 'Seera-tur-Rasulullah'ı - ^>)by

A.Guillaume.

'Sırat İbn Hişam', Abdus Salam M. Harun tarafından kısaltılmıştır.

'Ar-Raheeq-ul-Makhtoum' adlı eseri ve Darussalaam Yayınları, Riyad tarafından tercümesi.

Dr. Mehdi Rizqullah Ahmad'ın 'Orijinal Kaynaklar Işığında İslam Peygamberi'nin Biyografisi' adlı eseri Darussalaam Yayınları, Riyad'da basılmıştır.

Profesör Trevor Le Gassick'in 'As-Siretü'n-Nebeviyye' adlı eseri ve Dr. Trevor Le Gassick'in doğruladığı eser Ahmed Fareed.

Hadis ilminin altı meşhur kitabı (Kütüb-i Sitte) için Sünnet.com.

Hz. X&'in Siyeri'ndeki asılsız ve uydurma rivayetleri

vurgulayan başka hangi kitaplar vardır ?

Bu konuda mevcut kitaplardan bazıları aşağıda listelenmiştir:

'Et-Talik Alâ'r-Rahikil Mahtum 263 ' adlı eserinde, Er-Rahikul Mahtum'daki zayıf ve güvenilmez rivayetler vurgulanmaktadır.

'Nübüvvet Hadisleri ile Şeriat Hadisleri Arasındaki Fark 264 ', Şeyh Muhammed Nasiruddin El - Albanî

Şeyh Muhammed Nasiruddin El-Albani'nin 'Silsilatul-Hadis As-Sahihah' adlı eseri.

Şeyh Muhammed Nasiruddin El-Elbani'nin 'Silsilatul-Hadis-i Daiifa' adlı eseri.

263 p^iA^ !l ^j-^^j ^J^ (J^J^^

264

^J^ dj !l ^^ Oj^ !lj (j^^J !lo >d

■^Sen de öylesin^

oj^^ !l 4 a^ 4 j

Li^

265 sayfa. . ~ ~

j^^ j^n:

^_ l jj ^^ l °>^

'Kısas-ı Tethbut ^[260]', Şeyh Meşhur bin Hasan Âl-Selman'ın dört ciltlik eseri.

'Kısas La Tethbut ^[261]', Şeyh Süleyman El-Haraşi'nin Arapça dilinde dört cilt halinde yayınlanmış eseridir.

'Tabsiratul-oola al-Ahlam min Qisas Feeha Kelaam ^[262]', Şeyh Ebu Abdur Rahman Al- ^[263]Fuzi

Dr. Mehdi Rizqullah Ahmad'ın 'Orijinal Kaynaklar Işığında İslam Peygamberi'nin Biyografisi' adlı eseri Darussalaam Yayınları, Riyad'da basılmıştır.

Hz. X&S'in Siyeri için sahih ve sabit rivayetlere

dayanan kitaplar hangileridir ?

Aşağıda, Hz. Peygamber'in hakiki Siyeri hakkında mevcut kitaplardan sadece birkaçı belirtilmiştir^:

'Sahih-i Siretin-i Nebeviyye ^[264]' adlı eseri ancak İsra ve'l-Mirac suresine kadar tamamlanmış olup, Şeyh eseri tamamlayamadan vefat etmiştir ^[265].

'As-Sahihül-Musaffa min Siretin Nebiyyil-Mustafa' ^[266], Şeyh Salim bin İd El-Hilali'nin Arapça dilindeki eseridir.

'As-Siretü'n-Nebeviyyetü's-Sahihah ^[267]', Dr. Ekrem Diya el-Umari'nin Arapça dilindeki eseridir.

'Sahih Sîret-i Nebeviyye ^[268]', Şeyh İbrahim el-Ali'nin Arapça dilindeki eseri.

'Subulus-Selaam min Saheeh Seeratil-Khairil-Enam ^[269]', Şeyh Salih bin Taahaa Abdulvahid.

" As-Siretü'n-Nebeviyye Kema-i Cedid-i Hadis-i Sahiha Kıratün Cedid ^[270]" adlı eseri artık Urduca dilinde de mevcuttur.

Dr. Mehdi Rizqullah Ahmad'ın 'Orijinal Kaynaklar Işığında İslam Peygamberi'nin Biyografisi' adlı eseri Darussalaam Yayınları, Riyad'da basılmıştır.

Halk arasında yayılan meşhur ama asılsız bazı hikâyeleri de eklemek isteriz .

Hikaye-1

'Hz. Peygamber'e çöp atan Yahudi kadın hikayesi yalan bir rivayettir'.

“Mekke'de ^[271]Peygamber'in (s.a.v.) kapısına onun mesajına meydan okuyarak çöp atan bir Yahudi kadın, bir gün hastalandı ve çöpü atamadı, bu yüzden Peygamber (s.a.v.) onu ziyaret etti. Daha sonra onun karakterine o kadar hayran kaldığı ki, peygamberliğini fark etti ve İslam'ı kabul etti.”

hadiste zikredilen bir komşusu dışında herhangi bir Yahudi komşusuna dair güvenilir bir kaynak bulunmamaktadır ^[272].

Enes (radıyallahu anh) anlatıyor:

([salla’llâhu aleyhi ve sellem] )' in hizmetinde olan genç bir Yahudi çocuğu hastalandı. Peygamber ([salla’llâhu aleyhi ve sellem] ) onu ziyarete gitti. Başının yanına oturdu ve ona, "İslam'ı benimse." dedi. Küçük çocuk yanında oturan babasına baktı. O, "Ebul-Kâsım'a (yani Allah'ın Elçisi'ne ([salla’llâhu aleyhi ve sellem] )) itaat et." dedi. Böylece İslam'ı benimsedi ve Peygamber ([salla’llâhu aleyhi ve sellem] ) dışarı çıktı ve "Onu Cehennem ateşinden kurtaran Allah'a hamd olsun." dedi.^[273]

Hikaye-2

'Hz. [salla’llâhu aleyhi ve sellem] , 'Muhammed adında bir adam'dan bahsedildiğini duyduktan sonra Mekke'den kaçmak isteyen bir Yahudi kadının eşyalarını taşıyordu; duygusal ama yanlış bir anlatımdı.'

Bir gün Hz. Muhammed [salla'llâhu aleyhi ve sellem] öğle vakti bir yere gidiyordu ve çölde hava çok sıcaktı, sonra [salla’llâhu aleyhi ve sellem] başının üstünde eşyalarını taşıyan yaşlı bir kadın gördü. Hz. Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] kadına yardım etti ve eşyalarını kadından alıp onun için taşıdı.

Hz. Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] kadına nereye gittiğini ve neden gittiğini sordu. Kadın, "Bu kasabadan ayrılıyorum çünkü Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] adında bir sihirbazın kasabada olduğunu duydum" dedi.

Hz. Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] çok sabırlı ve nazik olduğundan, O [salla’llâhu aleyhi ve sellem] tek kelime etmedi ve dinlemeye devam etti. Yaşlı kadın neden kasabadan ayrıldığından şikayet etmeye devam etti. Kısacası, kasabadan ayrılmasının temel nedeni, yanında yürüyen ve kendisinin bilmediği Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] hakkındaki yanlış kanısıydı.

Hedefe vardıklarında, [salla’llâhu aleyhi ve sellem] çantayı yere koydu ve ayrılmak üzereyken yaşlı kadın sordu, "Ey nazik insan! Bari bana adını söyle!".

Hz. Muhammed [salla’llâhu aleyhi ve sellem] , "Ben senin yüzünden şehri terk ettiğin kişiyim." diye cevap verdi. Yaşlı kadın bunu duyunca çok şaşırdı ve böylesine nazik, yardımsever ve doğru bir insanın asla yanılmayacağını söyledi ve bu nedenle o da İslam'ı kabul etti.

Şeyh Abdurrahman İbn Süheym'e bu konu soruldu ve o şöyle cevap verdi:

"Bu hikayeyi araştırdım ve bunun için herhangi bir köken bulamadım ve hikayenin bazı versiyonlarında kadının bir Yahudi olduğu belirtiliyordu. Bu yüzden bu pek olası değil, çünkü Mekke'de Yahudi yoktu, aksine Medine'deydiler.

Ayrıca, hikayenin bazı versiyonlarında, Yahudi kadın Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'i bir Saabi' [yani atalarının dinini terk eden biri] olarak tanımlamıştır. Ancak, Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem]'i bir Saabi' olarak tanımlayanlar Mekke halkıdır. Bu, hikayenin uydurma ve temelsiz olduğuna inanmamıza neden oluyor ."^[274]

Hikaye-3

^ <^j) ve annesinin hikayesi sahih değildir.

“Alkame denilen salih bir adam hakkında bir hadis vardır; o ölüm döşeğindeydi ve henüz kelime-i şehadet getirmemişti.

Sonra Peygamber [salla’llâhu aleyhi ve sellem] annesini çağırdı, annesi ona, karısını karısından üstün tuttuğu için ona kızdığını söyledi. Sonra Peygamber ([salla’llâhu aleyhi ve sellem] ) odun topladı ve annesine oğlunu gözlerinin önünde yakacağını söyledi.

Dedi ki: Ey Allah'ın Resulü, o benim oğlumdur ve onu önümde yaktığını görmeye dayanamam! Peygamber (^ ^ ) dedi ki: "Ey Alkame'nin annesi, Allah'ın cezası daha şiddetli ve daha uzun sürelidir. Eğer Allah'ın onu affetmesini istiyorsan, o zaman onu (kendini) affet".

“Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki, sen ona öfkelendiğin sürece onun namazı, orucu ve zekâtı ona fayda vermez.” Bunun üzerine kadın oğlunu affetti ve bir süre sonra çocuk şehadet getirerek vefat etti.

Hadiste, bundan sonra Peygamber (salla'llâhu aleyhi ve sellem)'in Muhacir ve Ensar'a seslenerek şöyle dediği ifade edilmektedir: "Sizden biriniz karısını annesinden üstün tutarsa, Allah, melekler ve bütün insanlar ona lanet eder ve Allah, yüce Allah'a tövbe etmedikçe ve annesinin affını ve rızasını dilemedikçe onun sadakasını ve iyi amelini kabul etmez. Allah, annesinin gazabına uğradığı için gazaplanmaya devam eder."

Bu, uydurma ve yalan bir rivayettir.

Şeyh Muhammed Salih el-Müneccid şöyle dedi ^[275]:

“Ayrıca İbn Irak (2/296), eş-Şevkani (231) ve el-Albaani (no.

3183); ve Şeyh Süleyman el-Alvan'ın el-I'laam bi Wujoob at-Tathabbut fi Riwaayat al-Hadeeth adlı makalesinde (s. 16-17). Bakınız: Qasas La Tathbut {Kanıtlanmamış hikayeler}, Şeyh Mashhoor Hasan Salmaan (3/19-39, no. 21).”

Hikaye-4

Hz. Rasûlü'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem cahiliye döneminde kızlarını defnettiği sabit midir ?

Hz. Rasûlü'llâh salla'llâhu aleyhi ve sellem) kızlarını gömdüğüne dair rivayetin sahihliğini sormak istiyordum . Açıklayıcı bir cevap istiyorum. Allah size cennet versin ve iyi amellerinizi kabul etsin.

Cevap:

Hamd ve şükür Allah'a mahsustur.

Cahiliye döneminde kızlarını gömdüğüne dair rivayetin hiçbir delile dayanmadığını kesin olarak söyleyebiliriz . Bunun sebepleri şunlardır:

Bu tür hikayeler ne sünnet ve hadis kitaplarında, ne de sahabe ve onların dışındakilerin rivayetleri ve tarih kitaplarında rivayet edilmemiştir ve bu hikayenin aslını da ancak Rafizilerden (aşırı Şii) yalancılar, hiçbir delil ve delil olmadan konuşan hasımlar bilir.

Kız çocuklarını gömme geleneği Benî Adiyy'de (Ömer İbnu'l-Hattab'ın kabilesi) yaygın iken, Hafsa binti Ömer İbnu'l-Hattab (U^ ^ ^j) nasıl oldu da Cahiliye döneminde, üstelik Peygamberliğin başlamasından beş yıl önce doğdu ve gömülmedi?

Bu, kız çocuklarını gömmenin Cahiliye dönemindeki Ömer İbnu'l-Hattab'ın vasıflarından olmadığının delilidir.

) biyografisi, Al-Hafidh ibn Hacr'ın 'Al-Isabah'ında (7/582).

Ve Ömer İbnu'l-Hattab'dan kız çocuklarını gömme geleneği hakkında rivayet edilen, En-Numan bin Beşir'in ( ) rivayet ettiği bir rivayettir : 'Ömer İbnu'l-Hattab'ın şöyle dediğini duydum: 'Allah'ın, "Kız çocuğu (hangi suçtan dolayı gömüldüğünü) sorduğu zaman [Tekvir:8]" sözü hakkında sorulmuştu. O (Ömer) şöyle dedi: 'Kays bin Asım ( ) Allah'ın Elçisi [salla’llâhu aleyhi ve sellem] 'e geldi ve şöyle dedi: "Ey Allah'ın Elçisi! Cahiliye döneminde sekiz kızımı gömmüştüm!” dedi. O salla'llâhu aleyhi ve sellem şöyle cevap verdi: “Onların her biri adına bir köle azat et.” O (Kays) şöyle dedi: “Ben deve sahibi miyim?” Allah’ın Resulü salla'llâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “(Gömdüğün) her kız adına (bir deve) kes.” [Bir başka rivayette: Dilersen her biri için (bir deve)]”'.

El-Bezzar (1/60) ve Taberani'nin 'El-Mucemu'l-Kebir'inde (18/337) rivayet ettiği hadisin rivayetinde Heysemî şöyle demiştir: 'El-Bezzar'ın rivayetindeki kişiler, Hüseyin b. Mehdi el-Aile hariç, sahihtir ve o sikadır (güvenilirdir)'. Alıntı sonu.

Ayrıca 'Mecmua ez-Zevaid'de (7/283). Şeyh El-Elbani bunu 'Silsilatul Ehadis es-Sahihah'ında (3298) sahih kılmıştır. Burada bu, Ömer İbn el-Hattab'In radiyallahu anh cahiliyye döneminde kız çocuklarını gömmek için yapılanların kefareti olarak naklettiği bir rivayet olarak zikredilmiştir. Ömer İbn el-Hattab kendisi hakkında buna benzer bir şey söylememiştir. Bu, Kays bin Asım'ın yaptığı bir fiil olarak nakledilmiştir ve bu, Ömer İbn el-Hattab'a kız çocuklarını gömmekle ilgili iddia edilen olayın hiçbir zaman gerçekleşmediğini göstermektedir.

Ve sonra zikredilen rivayetin sahih olduğunu kabul edersek, yine de cahiliye dönemi fiilleri affedilir, çünkü İslam kendisinden öncekileri siler ve Allah, cahiliye döneminde birçok sahabenin içinde bulunduğu şirki ve puta tapmayı affetmişse, kız çocuklarının gömülmesi meselesini Allah nasıl ele alacaktır? (Elbette affedecektir).

Doktor Abdus Salaam bin Muhsin Aal-Eesa şunları söyledi:

“Ömer’e gelince radiyallâhu anh, onun hakkında cahiliye döneminde kızlarını gömdüğü zikredilmiştir ve ben kaynaklarda (tarih ve biyografi) Ömer hakkında bu hususta bir şey bulamadım; fakat Üstad Abbas Mahmud El-Ukad’ın bu kitabına işaret ettiğini (işaret ettiğini) gördüm, Abqariyyatu-Umar’ [s. 221], ki o, bunun özetinin şöyle olduğunu söylemiştir...

“O (Ömer) sahabeden bazılarıyla oturmuştu, biraz güldü, sonra ağladı, orada bulunanlar ona (bu davranışının sebebini) sordular; o şöyle dedi: Cahiliye döneminde hamurdan bir put yapıp ona tapardık, sonra onu yerdik, işte bu yüzden güldüm; ağlamamın sebebi ise bir kızımın olmasıydı, onu gömmek istedim, onu yanıma aldım, onun için bir çukur kazdım, o da sakalımın toprağını temizliyordu, sonra onu gömdüm.

Ve ben (yazar), bu hikayenin gerçekliğinden şiddetle şüphe ediyorum, (çünkü) kız çocuklarını gömmek Araplar arasında çok yaygın bir uygulama değildi ve bu nedenle Beni Adiyy hakkında (bunu yaptıkları) ünlü değildi ve Ömer'in kız kardeşi Fatıma bin El-Hattab (radiyallâhu anha), El-Hattab'ın ailesi arasında yaşıyordu ve Hafsa onun (Ömer'in) büyük kızıydı ve Ömer'in (Künniye tarafından) Ebu Hafs olarak adlandırılmasının nedeni oydu ve Hafsa, Peygamberlik görevinin başlamasından beş yıl önce doğmuştu ve gömülmemişti, öyleyse neden küçük kız çocuklarının gömüldüğüne dair iddialar var?

Ve bu rapor (Ömer'in kızlarını gömdüğü hikayesi) neden kesintiye uğradı ve kardeşlerinden, kız kardeşlerinden, amcalarından veya teyzelerinden hiçbirinden aktarılmadı”. Alıntı sonu.

Dirasah Naqeedah Fi Al-Merwiyyaat Fi Shaksiyyah Ömer İbnü'l Hattab ve Siyasah Al-İdariyyah.(112-1/111)^[276]

En iyisini Allah bilir.^[277]

Hikaye-5

Ömer İbn El-Hattab'ın Hz .

Hutbesi sırasında nasıl geldiğini açıklamak için sözü kesildi Beyt-ül-Mal'den iki parça bez.

Cuma hutbesi esnasında, o sırada halife olan Ömer İbnu'l-Hattab minbere çıkarak şöyle buyurdu:

“Ey insanlar, söyleyeceklerimi dinleyin ve bana itaat edin! Çok önemli bir sahabe olan Selman-ı Farise ayağa kalktı ve Ömer İbn El-Hattab'a meydan okumaya karar verdi, “Dinlemeyeceğiz ve itaat etmeyeceğiz” dedi. “Neden?” diye sordu Ömer İbn El-Hattab.

Selman el-Farise cevap verdi, "Sen uzun boylu bir adamsın ve elbiselerin iki çarşaftan oluşuyor. Ancak, kendi kararınla Beyt-ül-mal'den (kamu hazinesi) dağıtılan çarşaf kotası, her birine 1 parça kumaştı. Bu yüzden giydiğin fazladan çarşafın hesabını verene kadar, seni ne dinleyeceğiz ne de itaat edeceğiz." Ömer İbnü'l-Hattab, oğlu Abdullah İbnü'l-Ömer'in getirilmesini emretti.

Ömer İbn El-Hattab, insanlara bu ekstra çarşafı nereden aldığımı bildirin dedi. Abdullah İbn Ömer, usulüne uygun olarak öne çıktı ve tüm cemaatin önünde "Bayt ul Mal'dan (kamu hazinesi) bana 1 çarşaf (kumaş) verildi, bunu babama verdim çünkü babam oldukça uzun boyluydu ve tek bir çarşaftan bir gömlek bile yapamazdı." diye tanıklık etti.

bu rivayetin batıl olduğunu belirtmiş ve sahab.net adlı sitesinde bunu uydurma olarak ilan etmiştir ^[278].^[279]

Hikaye-6

Hz. Aişe ve Muaviye'nin, İsra ve Miraç'ın Hz. Peygamber'in bedeniyle değil, ruhuyla gerçekleştiğini söylediklerini ^^ rivayet edenler batıldır.

Soru) İsra ve Miraç olayıyla ilgili olarak Ümmü'l-Müminin Hz. Aişe'den şöyle bir rivayet vardır: "Peygamber X'i hiçbir zaman yokken görmedim, o

"Ruhu vasıtasıyla İsra ve Miraç'ta gezdirildi" şeklindeki rivayetin sıhhati nedir?

Cevap:

Hamd ve şükür Allah'a mahsustur.

Bu rivayeti Muhammed bin İshak rivayet etmiştir ki o şöyle demiştir: “Âl-i Ebû Bekir’den (Ebû Bekir’in ailesinden) bazılarından rivayet edildiğine göre, Aişe şöyle demiştir: “Peygamber’i hiçbir zaman gaib bulmadım , İsrâ ve’l-Mirâc’da O, ruhu vasıtasıyla dolaştırıldı.”

Ayrıca bkz. İbn Hişam'ın Es-Seerah An-Nabawiyyah'ı (2/46).

Ayrıca İbn Cerir et-Taberî'nin Tefsir'indeki (14/445, 22175) yolundan ve Kadı İyaz'ın Eş-Şifa'da (1/147) zikrettiği yoldur.

Bu ise Aişe'den rivayet edilmeyen zayıf bir rivayettir ve bazı âlimler bunun mevzu (uydurma) olduğuna hükmetmişlerdir.

Şeyh El-Aluvvi Es-Sakkaf'ın Takhrici'l-Ehadis Adh-Dhalal (s.229) adlı eserinde söylediği gibi: “İbn İshak'ın Munkati (kırık) isnadla rivayet ettiği Zâif (zayıf bir rivayet)”. Alıntıyı sonlandır.

Aynı şekilde Muaviye'den rivayet edilmiş ve El-Elbani tarafından zayıf olduğu beyan edilmiş, tıpkı Aişe'nin rivayetini zayıf sayması ve şöyle demesi gibi: "Bu, her ikisinden de sahih olarak sabit olmamıştır." Alıntı sonu 'Şerh Akîdetü't-Tahaviyye'nin Kontrolü'nden (s.246).

Ve Şeyh Muhammed Raşid Rıza dedi ki: "Ve (öyle olabilir ki) Aişe ve Muveyye'den iki rivayet buldun ki, ikisi de İsra ve Mirac'ın Resul X'in mübarek bedeniyle gerçekleşmediğini anlamışlardır ve her ikisinden de Hadiste ilim ehlinin ihtiyaç duymadığı iki rivayet vardır ve İbn İshak Siretinde rivayet etmiştir ve demiştir ki, "Ebu Bekir ailesinden bazılarından Aişe'nin şöyle dediği rivayet edilmiştir: "Resul X'i hiçbir zaman yokken görmedim, o, İsra ve Mirac'da ruhu tarafından gezdirilmiştir." (İbn İshak'ın ifadesinin sonu) ve şüphesiz bu iki rivayet zayıftır ve sahih zincirleri yoktur ve ben (Raşid Rıza) bunlar hakkında bir tartışma aradım ve İbn İshak'ın rivayet ettiği zincir dışında onlar için bir zincir bulamadım.

Muaviye'nin rivayeti ise, Munkâtı'dır (senaryosu kopuktur). Zira ravi Yakub bin Utbe bin Muğire bin Ahnes, hiçbir sahabi ile görüşmemiş ve sadece Tabain'den (sahabenin haleflerinden) rivayette bulunmuştur. Kendisi 128. yılda, Muaviye ise 60. yılda vefat etmiştir.

Ve Aişe'nin hadisi (rivayeti) gördüğünüz gibidir, bunun için bir zincir yoktur, İbn İshak'ın: "Bana Ebû Bekir'den (Ebû Bekir'in ailesinden) bazı kişiler tarafından rivayet edilmiştir" şeklindeki ifadesine gelince, bu, ravi lehine belirsizliği göstermektedir, çünkü o (İbn İshak) onlardan (Ebû Bekir) kendisine kimin rivayet ettiğini bilmiyor. O (râvi) güvenilir miydi, değil miydi? Ve o (râvi) Aişe ile görüştü mü, görüşmedi mi?

Ve böylece her iki rivayet de munkatı (kırık) senedli olup, ravileri meçhuldür ve ilim ehlinin böyle hadislere ihtiyacı yoktur!

Alıntı sonu Majallahu'l-Menar (49/14) Eş-Şamele'den (yazılım).

İbn İshak'ın rivayetinde kelimeler arasında bir farklılık vardır, bazılarında 'Ma Fakadtu', Te Mütekellim ile, 'Ben (Hz. X'in) yokluğunu hiç görmedim' anlamına gelir; İbn İshak'ın bazı rivayetlerinde ise 'Ma Fukide', F'al Mechul'de, 'Hz. X'in cesedi hiçbir zaman yoklukta bulunmadı' anlamına gelir.

Eğer lafızların ilk hali dikkate alınırsa bunun (rivayetin) apaçık bir yalan ve uydurma bir söz olduğu ortaya çıkar. Zira İsra ve'l-Miraç, hicretten (Medine'ye hicretten) önce vuku bulmuştur ve Hz. Peygamber (S.A.V.), Hz. Aişe ile Medine'ye hicretinden sonra evlenmiştir. Öyleyse Hz. Aişe nasıl olur da, "Hz. Aişe'yi hiçbir zaman yokken görmedim!" iddiasında bulunabilir?

Aynı şekilde Salihi Rahimahullah, Sebiel-ül-Huda Ver-Reşad (3/101) adlı eserinde şöyle diyor: “Sirrah (İbn İshak) nüshasında sadece 'Ma Fuqida (Fa'l Mehul)' gördüm, Kadı İyaz'ın Eş-Şifa kitabında ise 'Ma Fukidtü' yani Ta Mütekellim'i gördüm.” Alıntıyı sonlandır.

Bunun üzerine Salihî (3/103) şöyle der: “Âişe’ye nisbet edilen İsrâ hadisinde, bu hadis hakkında delil teşkil edecek seviyeye ulaşan tek bir senet yoktur, mevcut senet ise kopuk ve mechûl râvileri bulunan bir hadistir. Bunu daha önce de söylemiştim.”

Ayrıca Ebû Hattab bin Dâhiye de "Tenvir" adlı eserinde: "Bu hadis uydurmadır." demektedir.

Aynı şekilde o, Minhac adlı özet kitabında şöyle demiştir: “Şafii Mezhebi Fukahasının İmam Kâdı Ebû Abbas Saric şöyle diyor: “Bu rivayet sahih değildir, hatta bu hadis, sahih hadislere muhalefet etsin diye uydurulmuştur.”

Şeyh Salihi'nin Sözünün Sonu.

İmam İbn Abdil Berr Rahimahullah şöyle demiştir:

”Ve Aişe'nin (U^ ^ ^j ) İsra'nın (Hz. Muhammed'in) bedeniyle gerçekleşmediği iddiasını reddettiği (sözü ): Kendisinden sahih olarak rivayet edilmemiştir ve onun ifadesi olduğu da sabit olmamıştır (kendisinin şöyle dediği rivayet edilmiştir): “Hz. Muhammed'i hiçbir zaman yokken bulmadım, İsra ve Miraç'ta ruhu tarafından gezdirildi” ve bazılarının kendisinden rivayet ettiği gibi, “Hz. Muhammed'in bedeni o gece (İsra ve Miraç gecesi) yok olarak bulunmadı” ve bu ifade açık bir yalandır, çünkü Aişe İsra gerçekleştiğinde Hz. Muhammed'le birlikte değildi, fakat uzun yıllar sonra Medine'de ona katıldı”. İbn Abdilberr'in Dar İbn Affan Yayınevi'nden El-Acvibah el-Müstav'aba Anil-Mesail el-Müstağribah adlı eserinden alıntı sonu, (134-135).

İsra, Hz. Peygamber'in ruhu ve bedeniyle gerçekleştirdiği gece yolculuğudur ve Fetva No: 84314'te zikredildiği gibi Hz.

islamqa.info'dan gelen fetvanın sonu^[280] 2 ^[281].^[282]

Nezaket

Allah'a hamd ve sena ettikten ve Peygamberine salat ve selam gönderdikten sonra ^^, Talim-üş-Şeriat 3. sınıf (2018-19) öğrencilerimize, dönem ödevlerinin bir parçası olarak bu kitabın daha kısa bir özetinin çevirisini tamamlayan kız kardeşlerimize teşekkür etmek istiyoruz. Ayrıca 2018 yılında IEC'de Dirasat-ül-İslamiyye ve Talim-üş-Şeriat dersini tamamlayan Kardeş İbrahim Saleel bin Abdus Salam, yazarın girişinin çevirisinde yardımcı oldu.

Ayrıca, bu kitabın tamamlanmasında yardımcı olan öğretmenlerimiz Ustadh Muhammad Ashraf bin Rum Salafi, Ustadh Shihabuddin bin Badruddin Swalahi ve Ustadh Mohammed Sajid bin Shareef ve diğerleri tarafından yönlendirildiler. Ayrıca, bu kitapla ilgili tavsiyeleri için Madrasathul-Huda-Al-Islamiyyah Müdür Yardımcısı Ustadh Afthab Ahmad'a teşekkür ediyorum; bu kitap, başlangıçta planladığımdan çok daha iyi hale geldi. Kardeş Muhammad Hasan Sorenji, kitaptaki dil bilgisi yapılarını düzenleme ve yeniden yapılandırma konusunda bize büyük ölçüde yardımcı oldu. Bahsedilen ve bize bir şekilde yardım eden herkese teşekkür ediyorum. Allah hepsini muazzam bir şekilde ödüllendirsin.

Ayrıca bu kitap üzerinde çalışmam için gerekli kaynakları bana sağladığı için IEC'ye (Kadınlara İslami Eğitim Merkezi ® ) teşekkür ederim.

Bizler, IEC (Kadınlara İslami Eğitim Merkezi) ve kardeş şubelerimiz olan Barış Köşkü, Darul-Ayman ve Medresetü'l-Hüda-ül-İslamiyye olarak, Yüce Allah'tan bu küçük çabamızı kabul etmesini ve bunu hepimizin Cennete girmesine vesile kılmasını diliyoruz. Âmin.

- Muhammed Thajammul Hussain Manna.

, Hz. Peygamber (a.s.) ve Sahabesinin radiyallâhu anhüm Siyerini sahih kaynaklardan öğrenmek isteyen

samimi talebelerinin faydalanması

için İngilizce'ye çevrilmiştir .

Tercümedeki herhangi bir hatanın sorumluluğu

tamamen tercümana aittir ve bu konuda yapılacak düzeltmeler

takdirle karşılanacaktır, Barakallahufeekum.

Bu kitap dışında, okuyucular ve araştırma öğrencilerinden,

Şeyh Muhammed bin Abdullah El-Uşan'ın araştırmasının

doğruluğundan emin olmak ve

kendilerine verilen her şeyi körü körüne kabul etmemek için bu eserde

sunulan şeyleri yeniden doğrulamaları ve yeniden kontrol etmeleri rica olunur . Gerisi,

bu kitap Şeyh'in bir ictihadıdır (çabası),

bir yerde doğru olabilir veya yanılmış olabilir. Allah onu muazzam bir şekilde ödüllendirsin

-Muhammed Thajammul Hussain Manna.

Notlar

100

[1] Bu kitapta sadece en meşhur sahte rivayetlerden bir kısmına yer verilmiştir.

[2] Zayıf veya uydurma olabilecek gerçek dışı hikayeler.

[3] “Kim bilerek benim adıma yalan uydurursa, cehennem ateşindeki yerini hazırlasın.” (Sünen İbn Mace, Cilt 1, Kitap 1, Hadis 33), ayrıca Sahih El-Buhari ve Sahih Müslim’de,

[4] Sahih hadisler yeterlidir, zayıf ve uydurma rivayetlere ihtiyacımız yoktur.

[5] Peygamberin sahih siyeri bize ibret ve ders olarak yeter, sahih olmayan şeylere ihtiyacımız yoktur.

[6] Silsiletül-Ehadîs-i Sahiha (1112/13)

[7] Dr.Akram Diya Al-Umari'nin Es-Seerah es-Sahihah'ı (62/1)

[8] Mu'an'an, bir ravi'nin açıkça başka bir kişiden duyduğunu söylemediği bir rivayettir.

[9] Bir anlatıcıyı atlayıp daha üst bir anlatıcıdan anlatmak.

[10]Es-Sünen-i Kübra(87 /9)

[11]Tarik-ül-İslam (591/141)

[12] Difa Anil-Hadis An-Nebeviyye ves-Seerah Fee Ar-Raddh Ala Jahalaat Ed-Duktoor Al-Bouti Fi Kitabihi Fıkh-Üs-Seerah

[13] Tirmizî,2687.

[14] Kudatul-Endülüs,133

[15] IEC(R), Mangalore, Hindistan'ın Taleem-ush-Shariah Bölümü.

[16] Ünlü site shamela.ws'den.

[17] Bu kitabın 'Bibliyografya' bölümüne bakınız.

[18] Her raporun zayıf yönleri hakkında detaylı bir tartışma için lütfen shamela.ws adresinde bulunan Arapça orijinal kitaba başvurun.

[19] Bazen ben (Muhammed Manna) hikayenin doğru okunmasını kolaylaştırmak için, orijinal Arapça kitapta bulunmayan diğer sahih rivayetlere atıflar ekledim.

[20] Bu kitabın sonundaki 'Hz. Peygamber'in Siyeri'ndeki asılsız ve uydurma rivayetleri vurgulayan başka kitaplar nelerdir?' bölümüne bakınız.

[21] El-Falki, Astronom anlamına gelir.

[22] Hz . Peygamber'in kesin doğum tarihine gelince , İbn Kesir'in kitabında zikrettiği tarih ve ay hakkında çelişkili rivayetler vardır ve hepsi Muallak'tır - yani rivayet zinciri yoktur. Bazıları onun 8 Rebiülevvel'de doğduğunu söylediler . Bu, İmam Malik tarafından, Tabiî olan Cübeyr İbn Mut'im'in otoritesi üzerine sahih bir senetle rivayet edilmiştir ve bu yüzden birçok tarihçi bunu doğru kabul etmiş ve buna güvenmiştir. Fakat el-Hâfız el-Kebir, Muhammed İbn Musa el-Harizmi bu rivayet zincirinin Maktu' (kırık) olduğunu söylemişlerdir ve alimlerin çoğunluğu onun X Rebiülevvel'in 12'sinde doğduğu görüşündedir. Allah en iyisini bilir. (Sahieh al-Seeratin-Nabawiyyah, Abu Sehl Fahad bin Nawwab Barmem tarafından İngilizceye çevrilmiştir)

[23] Cami-i Tirmizi, 3619.

[24] (Tarih-i İslam (Sîretün-Nebî'nin bulunduğu bölüm, s.53)) Lisan-ı Mizan 3/299.

[25] El-Muğni Ücreti Duafe 1/364.

[26] Es-Sîret-i Nebeviyye-i Sâhiha.

[27] Kendisi Muhammed bin Ömer bin Vakıd el-Eslemi el-Vakidi, halk arasında El-Vakidi diye bilinir. Birçok âlim onun hadis rivayetindeki dürüstlüğüne gölge düşürmüştür. El-Vakidi'nin detaylı eleştirisi için Sîyar A'lam-in-Nûbale'ye bakınız.

ed-Dulâbi dedi ki: “Muaviye bin Salih bize, Ahmed bin Hambel’in bana şöyle dediğini rivayet etti: “Vakîdî yalancıdır.”” S. 462, Sîyar A’lâm-in-Nübâle.

İmam Ahmed, Muhammed bin Ömer bin Vakıd adındaki el-Vakıdî hakkında şöyle demiştir: O, yalancıdır; Hadisleri değiştiriyor. İbn-i Maîn: O güvenilir biri değildir, dedi. Bir defasında şöyle demiştir: Onun hadisi yazılmaz. Buhari ve Ebu Hatim: Matruktur (reddedilmiştir) dediler. Ebû Hatim ve Nesâî: Hadis uyduruyor, dediler. İbn Adiyy dedi ki: Onun hadisleri garip ve sorunludur. İbnü'l-Madinî şöyle dedi: El-Vakıdî hadis uyduruyor. El-İ'tidal Mizanları, 3/663.

Nesai şöyle demiştir: Hadis uyduran yalancılar dört kişidir: Medine'de İbrahim b. Ebî Yahya, Bağdat'ta Vakıdî, Horasan'da Mukatil ve Suriye'de Muhammed b. Said. Tahdîb-i Tahdîb, 9/163 [Son iki rivâyet, Şeyh Muhammed Salih el-Münâccid'in, Esma bint Mervan'ın öldürülmesi rivayetini tenkit ederken zikrettiği rivâyettir.]

[28] Matrook: Hadiste Reddedilen

[29] İbn Kayyim'in meşhur eseri Zad el-Ma'ad'a (1/105) bakın; Müslümanlar arasında daha az bilinen İbn Kesir'in El-Bidayah Wan-Nihayah'ta (3/466) yazdıkları şunlardır: "(Evlendiği zaman) 35 yaşındaydı; ancak, sadece 25 yaşında olduğu da söylenmiştir". [Bu yorum, Şeyh Said bin Ali bin Vehf el-Kahtani'nin 'Evrene Bir Rahmet' kitabının 33. sayfasından alınmıştır, Darussalam Yayınları]

[30] Et-Takrin 1/515.

[31] Orijinal kitabın 21. sayfası.

[32] Et-Tabakât 3/42.

[33] Kabul edilebilir.

[34] Zeyd bin Harise'nin kardeşi.

[35] Sahih-i Buhari, 6982.

[36] Mudal ( J^* ): Rivayet zincirinde iki ravisinin ardışık olarak eksik kaldığı rivayettir.

[37] Sahih Müslim 974 b, Cebrail'in Hz. Aişe'nin örtünmemesi sebebiyle Hz. Peygamber'e gelmemesi. Sünen en-Nesai 3949, 'Sizden hiçbirinizin yorganı altında (Aişe) dışında vahiy bana gelmedi.'

[38] 6097.

[39]Bkz. Saheeh As-Seeratin Nabawiyyah, Shaikh Nasiruddin Al-Albani, Bölüm 29, sayfa 143, Abu Sahl Fahad Barmem'in İngilizce çevirisi.

[40] Muhammed Hamedullah'ın Siret İbn İshak'ın tefsiri, sayfa 133.

[41] Et-Tahzib 2/445.

[42] Şeyh El-Elbani, İrva'l-Gail'de (6/253) bu rivayetin Muhammed bin Ömer, yani el-Vakidi'den dolayı mürsel olduğunu ve daha önce belirttiğimiz gibi onun matrûk (reddedilmiş) olduğunu söylemiştir.

Sahih rivayet: Urve, Ümmü Habibe'nin Habeşistan'da ölen Ubeydullah İbn Cahş ile evlendiğini rivayet etti, bu yüzden Necaşi onu Peygamber (X^) ile evlendirdi ve ona dört bin (dirhem) mehir verdi. Onu Şurahbil İbn Hasane ile birlikte Resûlullah'a (X^) gönderdi. Ebû Dâvud dedi ki: Hasane onun (Şurahbil'in) annesidir. Sünen Ebî Dâvud 2107.

[43] Bkz. El-Beyan Dergisi, #182, Şevval 1423, Konu: Ubeydullah bin Cahş'ın mürtedlik iddiasının incelenmesi.

[44] Tarik-i Taberi (2/211).

[45] El-Kamil Ücret At-Tarih (2/209).

[46] Otantik.

[47] Mürsel, Taba'i'nin rivayet ettiği sahabiyi atlayarak doğrudan Hz. Peygamber'den rivayet ettiği bir zincirdir.

[48] El-Cerh Vet-Tadil 5/354, Abdulmelik bin Abdullah'ın mürsel olduğu yönündeki tenkitlerde yukarıdaki hikâyenin râvilerinden biri olduğu ifade edilmektedir.

[49] El-Beyhaki, Sünen-i Kübra'da (4/13).

[50] Sahih Müslim, 2797 ve El-Buhari özet olarak 6. Cilt, 60. Kitap, Hadis

[51] El-Buhari,

[52] Bkz. Fathul-Bari (8/733).

[53] Ayrıca bakınız- Şeyh Muhammed Salih El-Müneccid'in Kafirun Suresi'nin Sebab-ı Nuzul'ü hakkındaki cevabının özeti (islamqa.info Arapça-132099): metinde sakıncalı bir şey yoktur ve bu nedenle Şeyh El-Elbani bunu Sahih-i Sîretü's-Nebeviyye'de (s.201 Ar.) sahih kılmıştır. Ayrıca bkz. Es-Sîretü's-Nebeviyye Fei Devil-Mesadir-i Asliyye (Dr. Mehdi Rızkullah tarafından, s.175 Ar.).

Ben (Muhammed Thajammul Hussain Manna) diyorum ki: Bu, Sure Al-Kafiroon'un vahiy nedenini anlatan hadislerde bir miktar öz ve güç olduğunu gösteriyor. Yukarıdakiler, Dr.Muhammed bin Abdullah Al-Ushan'ın hatalı bir ictehadı gibi görünüyor. Allah hepimizi gerçeğe yönlendirsin. Ve mükemmellik yalnızca Allah'ın Kitabı içindir ve Allah en iyisini bilir.

[54] Rivayetin zayıflığından dolayı Şeyh el-Albaanî “Sahieh al-Sirah” adlı eserinde bu bölümü (Hamza'nın İslam'a geçmesinden bahseden) çıkarmıştır.[Ebu Sehl Fahad Bermem]

[55] Dr.Akram Al-Umari'nin Es-Seeratus-Sahiha'sı (1/146)

[56] Şeyh El-Elbani, Sahih-i Sîre’sinde ‘Hamza bin Abdulmuttalib’in Müslüman olması’ başlığı altında ‘Bu hususta sahih bir şey rivayet edilmemiştir’ demiştir.

[57] Ömer İbnu'l-Hattab'ın Müslüman olduğuna dair sahih rivayetler Sahih-i Buhari 3863-3867'de mevcuttur.

[58] Dr.Akram Diya Al-Umari'nin As-Seerah An-Nabawiyyah As-Saheehah'ı.

[59] Hz. Ömer'in Müslüman oluşuna dair sahih rivayetler Sahih-i Buhari'de (3863-3867) mevcuttur.

[60] İki turna [kuş].

[61] Şeyh El-Elbani, "Garanik Hikayesi" hakkında Nasbü'l-Mecaniki li-nasfı Kıssatü'l-Garamik" ("Turna Hikayesinin Tahrip Edilmesi İçin Mancınık Çekilmesi") adlı bir risale yazmış ve rivayetin batıl olduğunu ispatlamıştır.

Sahih rivayet- Abdullah rivayet etti: Secdeden ilk bahseden sure, Necm Suresi'ydi. Allah'ın Resulü (a.s.) secde etti (okurken) ve arkasındaki herkes secde etti, ancak bir adam hariç, eline bir avuç toprak alıp üzerine secde ettiğini gördüm. Daha sonra o adamın kâfir olarak öldürüldüğünü gördüm, o Ümeyye bin Halef'ti. Sahih El-Buhari Cilt 6, Kitap 60, Hadis 386.

[62] İmam el-Heysmi, Mecmua'z-Zevaid'de (6/35), mürseldir (kendi isnadında).

[63] Sahieh As-Seerah An-Nebawiyyah (sayfa 208).

[64] Silsiletul Hadis-i Sahih (7/165).

[65] Şeyh El-Elbani'nin, Muhammed Gazali'nin Fıkhu's-Sîret kitabını tetkik ederken bu duanın zayıflığı hakkındaki yorumlarına bakınız.

[66] İslam'a çağrı.

[67]Bkz. Sahih el-Buhari 3231, Sahih Muslim 1795.

[68] Ayrıca, Hz. Peygamber'in Taifli genç erkekler ve köleler tarafından ayakları kanayana ve/veya ayakkabıları kanla dolana kadar taşlandığına dair yaygın olarak anlatılan hikayenin Sahih-i Buhari ve Sahih-i Müslim'in sahih rivayetlerinde yer almadığını da unutmayın. [- Muhammed Thacammul Hüseyin Manna]

Hz. X^'in taşlandığına dair sahih rivayet ise pek az zikredilen şu şekildedir:

Tarık bin Abdullah anlatıyor:

"Zil-Mecaz çarşısında idim. Birdenbire yanımızdan geçen o genci gördüm, üzerinde kırmızı bir Hullah vardı ve şöyle diyordu: "Ey insanlar, 'La ilahe illallah' deyin ve kurtuluşa erin."

Bir adam bu gencin peşinden gidiyor ve ona taş atıyordu. Bu yüzden genç adamın ayak bilekleri kanla dolmuştu. Bu adam da , "Ey insanlar! O gerçekten yalancıdır, ona uymayın" diyordu.

Tarık bin Abdullah dedi ki: "Bu kimdir? Bu genç kimdir?" diye sordum. Halk, "Bu, kendisini Allah'ın Resulü sanan Beni Haşim'in oğludur ve onu takip eden de amcası Abduluzza Ebu Leheb'dir" diye cevap verdiler.

Hz. Muhammed Medine'ye göç ettiğinde ve insanlar İslam'a girmeye başladığında, Zübde'den yola çıktık ve yanımızda bir Howdaj'da (palankin) bir kadın vardı. Medine'ye yaklaştığımızda ve duvarlarını görebildiğimiz zaman, her zamanki kıyafetlerimizden olmayan o kıyafetleri giydik.

[69] Bu rivayetin zayıflığı hakkında Şeyh Elbani'nin Fıkhu's-Sîret kitabını tetkik ederek yaptığı yoruma bakınız.

[70] Bu rivayetin zayıflığı hakkında Şeyh Elbani'nin Fıkhu's-Sîret kitabını tetkik ederek yaptığı yoruma bakınız.

[71] Dr.Akram Diya Al-Umari'nin Es-Seerah An-Nabawiyyah As-Saheehah'ı (1/206).

[72] Bkz. Sahih-i Buhari 3925.

[73] Ancak Hz. Peygamber'i öldürmeyi planladıkları doğrudur. Bkz. Sahih-i Buhari 3906.

[74] Dr.Akram Diya Al-Umari'nin Es-Seerah An-Nabawiyyah As-Saheehah'ı (1/207).

[75] Sayfa 207.

[76] İmam İbn Teymiyye, Minhacu's-Sünne'de (7/11) bu rivayetin yalan (uydurma) olduğunu, ilim ehlinin bu konuda ittifak ettiğini söylemiştir.

[77] (5/385)

[78]Hz. Peygamber'in hicreti hakkında sahih bir rivayet için Sahih-i Buhari 5807'ye bakınız.

[79]Bkz. Buhari 3905 ve 2979.

[80]El-Albaani tarafından el-Silsilah el-Daifah'ta zayıf olarak sınıflandırılmıştır. Ahmed Şaakir Tahkiki'l-Müsned'de (3251) şöyle demiştir: Onun isnadıyla ilgili bazı ihtilaflar vardır.

El-Elbani, el-Silsiletü'd-Dâîfe'de (3/339) şöyle demiştir: Peygamber (s.a.v.)'in Medine'ye hicretinin yıldönümünde verilen bazı kitaplarda ve konferanslarda genişçe yer almasına rağmen, mağaradaki örümcek ve güvercinlerle ilgili sahih bir hadis bulunmadığını unutmayın. [Şeyh Muhammed Salih el-Muneccid tarafından aktarılmıştır].

[81] Sharh Riyadh-us-Saliheen, Cilt.2, sayfa 525.

[82] Yani örümceğin Sevr mağarasının ağzına ağ örmesi hikayesi, yahut güvercinlerin mağaranın hemen dışında yuva yapması hikayesi, hiçbiri sahih değildir.

[83] Ebu Bekir'in faziletlerine gelince ( Ayet 21 ^^j ) bunlar çoktur ve Hadis ve Siyer kitaplarında güvenilir bir şekilde kanıtlanmıştır. Örneğin, Sahih El-Buhari'de (Hadis 3655'ten 3678'e) ve Sahih Müslim'de (Hadis 2381'den 2388'e) 'Ebu Bekir'in faziletleri' bölümü altındaki hadisleri okuyabilirsiniz.

[84] Dr. Mehdi, 'Es-Sîretin Nebeviyye fi Dau-il Mesâdir-i Asliyye' adlı eserinde bunun kaynaklarını şöyle zikreder: "Beyhakî, Delail-i Nebevî'de (2/476) mürsel senediyle rivayet etmiştir. Çünkü İbn Sirin'de durmaktadır. Daha önce bundan bahsetmiştik; Hakim, el-Müstedrek'te (3/6) şöyle demiştir: "Bu hadis, mürsel senediyle değil de, ikisi tarafından takip edilmediği takdirde güvenilirdir." Zehebi, eserin Telhis'inde ona katılmıştır." Alıntı sonu. Dolayısıyla bu rivayetlerin sahih senetleri yoktur.

Ayet 21 ) yılan tarafından sokulduğuna dair rivayetin kaynağını İmam İbn Kesir'in el-Bidaye ve Nihaye adlı eserinden alıyoruz .

"El-Beyhaki bu yorumu Ömer İbn el Hattab'dan ( Ayet 21 ^^j ) farklı bir zincirle rivayet etmiştir. O rivayette ifade şöyledir: "Ebu Bekir ( Ayet 21 <^j ) bazen Allah'ın Elçisi X^'in önünde, bazen de arkasında, bazen solunda, bazen de sağında yürürdü." O rivayette ayrıca Allah'ın Elçisi X^'in ayakları ağrıdığında Ebu Bekir'in onu sırtında taşıdığı da belirtilmektedir.

Ayrıca mağaraya girdiğinde bir tanesi hariç tüm çatlakları tıkadı ve onun üzerine topuğunu koydu. Yılanlar ona saldırdı ve gözyaşları aşağı doğru aktı. Bunu gören Elçi Tanrı X^ ona, "Üzülme; Tanrı bizimledir!" dedi.

İmam İbn Kesir, bu rivayetin bazı gurabe ve nekarat yönlerinin bulunduğunu söylemiştir.

El-Bidaye ve Nihaye (3 /178), Es-Sîret en-Nabawiyyah, çeviren: Prof. Trevor Le Gassick, Garnet Yayınları, 2. cilt, s. 158. Buradaki İngilizce çeviri, çevirmen tarafından küçük bir ölçüde uyarlanmıştır.

Dolayısıyla bu hikâyenin sahih olmadığını görüyoruz.

[85] Cami Et-Tahsil Ücreti Ahkam El-Maraseel, Hamdi Es-Selefi tarafından kontrol edildi sayfa 91

[86] Sahih Al-Buhari 3908 ve 3615, Sahih Muslim 2009d.

[87] Sahih-i Buhari 3925.

[88] Silsiletül-Ehadîs Ed-Daife (2/63)

[89] Fatul-Bari (7/ 261.261)

[90] Sayfa 39.

[91] Gerçek 'Yahudiler ile Anlaşma' Peygamber X^'in Yahudi şair Kaab bin Al-Eşref'i öldürtmesinden sonra geldi ve Yahudiler Müslümanlardan korktular ve aralarında bir anlaşma senedi imzalandı. Sünen Ebu Davud, 3000'e bakın. Ka'b bin Al-Eşref şiirlerinde Müslümanlarla alay eder ve onlara hakaret ederdi.

Beni Kurayza'ya gelince, Peygamber X^ onlara saldırdıktan sonra onları bir anlaşmaya zorladı. Bkz. Sünen-i Ebu Davud,3004.

Muhammed Gazali'nin Fıkhu's-Sîret adlı eserinin yeni baskısında Şeyh Elbani'nin bu eser hakkındaki yorumları da yer alıyor, bu da İngilizce dilinde mevcut.

[92] Arapça, sayfa 185.

[93] Bakınız Bakara:89, 109 ve 146.

[94] Mecmua-i Zevaid (9/251).

[95] Silsilatul Hadis-i Sahiha,2793.

[96] Bkz. Sünen-i Ebû Dâvud, 3004.

[97] Silsiletü'l-Hadis-i Dâîfe, Şeyh Elbani'nin zayıf veya uydurma olduğunu söylediği hadisleri detaylı delilleriyle bir araya getirdiği eserdir.

[98] Silsilatül-Ehadîs Ed-Daife [4766 (10/469)].

[99] (2/1102).

[100]

İbn İshak devam etti, "Bu bana Muhammed bin Yahya bin Habbaan tarafından anlatıldı. Devam ettiler ve sonunda yaşlı bir bedevinin yanında durdular. Ona Kureyş'i, Muhammed'i ve arkadaşlarını sordu ve onlar hakkında ne haberi olduğunu sordu. Yaşlı adam, kime ait olduğunu bana söyleyene kadar sana söylemeyeceğim' dedi. "Allah'ın Resulü X^, 'Sen bize söyle, biz de sana söyleyelim' diye cevap verdi. Yaşlı adam, 'Bunun için mi?' diye sordu. 'Evet,' diye kabul etti. "Yaşlı adam daha sonra, 'Muhammed ve arkadaşlarının şu ve şu günde ayrıldığı söylendi. Ve eğer bana bunu söyleyen kişi doğruyu söylüyorsa, o zaman bugün şu ve şu yerde olmalılar' dedi. Bu, Allah Resulü X^'in gerçekten bulunduğu yerin adıydı. 'Ve,' diye devam etti, 'Bana Kureyş'in şu gün gittiği söylendi. Ve eğer bana bunu söyleyen kişi doğruyu söylediyse, o zaman bugün şu ve şu yerde olmalılar.' O zamanlar Kureyş'in bulunduğu yer burasıydı. "Raporunu bitirdiğinde, 'Peki sen kimsin?' diye sordu. Allah Resulü X^, 'Biz 'Ma', "su"dan geliyoruz.' diye cevap verdi. Sonra gitti. Bunu yaparken yaşlı adam, 'Bu ne ' Ma ? Irak'ın suyundan mı geliyorsun?' diye soruyordu. " İbn Hişam, bu adamın adının Süfyan Ed-Damri olduğunu söyledi.

[101] Arapça kitabın 105. sayfasına bakınız.

[102] Sahih rivayet, Sahih Müslim'de bu ifadeler olmadan bulunmaktadır, 'Biz su taşıyıcılarındanız', Sahih Müslim 1779, ayrıca bkz. Müsned Ahmed Cilt 2, Hadis 192, burada Hz. Peygamber (S.A.V.) su taşıyıcılarına her gün kaç deve yediklerini sormuş ve sayılarını tahmin etmiştir, Şeyh El-Elbani, Müsned Ahmed bin Hambel'in bu rivayetini (Darussalam Baskısı'nda #948) sahih kılmıştır.

[103] Gazali'nin Fıkhu's-Sîret adlı eserinin şerhinde, sayfa 222.

[104] Bir müridin [Tabai, Sahabenin talebesinin] yanında durur.

[105] (6/77).

[106] Silsilatul Ahadis Ed-Daifa (7/451).

[107] Peygamber Savaşları X^-

[108] (3/247).

[109] Ebu Cehil'in öldürülmesiyle ilgili sahih rivayetler Sahih-i Şerif'te bulunmaktadır.

Buhari 3988, 4020, 3962 ve Sahih Müslim 1752.

[110] El-Müsned bi Tahkik Ahmed Şakir.

[111] (5/316).

[112] Şeyh El-Arnaut da aynısını söyledi (4246).

[113] Bkz. Şeyh El-Albani'nin Fıkh-üs-Siyer hakkındaki yorumları sayfa 232.

[114] El-Vakidî, Ed-Zehebî'nin zikrettiği başka bir rivayetin de râvisidir. Önceki dipnotlarda El-Vakidî'nin Matrûk (Reddedilen) bir râvi olduğu belirtilmişti.

[115] El-Meğazi, s. 101.

[116] El-Bidaye ve Nihaye (3/310).

[117] İki veya daha fazla ardışık anlatıcının bulunmaması.

[118] Musab bin Umeyr'den bahseden sahih rivayetlerden bazıları, Sahih Al-Buhari 6448, 1274, 3924, Riyadh-us-Saliheen 454, Sahih Muslim 940a.

[119] Peygamberin arkadaşı

[120] Şeyh El-Albani de Daif At-Tarheeb wat-Targheeb'de (1921) zayıf olduğunu beyan etmiştir, ayrıca bkz. İmam El-Mundhiri'nin aynı konudaki yorumları (4/180), El-Mundhiri anlatıcının Ali bin Ebu Talib'den haber almadığını söylemiştir.

[121] 2476

[122] Şeyh El-Elbani, Tirmizi'yi tetkikinde.

[123] Kırmızı Hullah'tan kastedilen, kırmızı ve siyah çizgilerle veya kırmızı ve yeşil çizgilerle dokunmuş iki Yemen giysisinden oluşan bir takımdır. İçindeki kırmızı çizgiler nedeniyle kırmızı olarak tanımlanır. Bu, el-Hafız İbn Hacer (Feth el-Baari Şerh 'ala Saheeh el-Buhari, no. 5400) ve İbn el-Kayyim (Zaad el-Ma'aad, 1-137) gibi bir dizi alimin görüşüdür. Şeyh Muhammed bin Salih El-Müneccid'den Fetva 8341.

[124] Müsned-i Faruk (2/678).

[125] Şeyh el-Albani bu zayıf rivayeti Silsiletul-Ehadis ed-Daifa 5/95'te beyan etmiştir.

[126] İmam İbn İshak, bunun Bedir'de gerçekleştiğini, Beyhaki Uhud'u, İbn Abdilberr ise Hendek'i rivayet etmiştir. İste'ab (3/283)

[127] Tarik-ül-İslam, El-Meğazi s. 194.

[128] Sahih Müslim 2404, Sahih Buhari 2942 ve Sünen İbn Mace 117.

[129] Sünen-i Ebû Dâvud 3894, Sahih-i Buhârî 4206.

[130] Sünen-i Kübra (9/27).

[131] Ayrıca İbn Hacer'in Fethul-Bari'sine (93/7) bakınız; burada isnadın mürsel olduğunu belirtmiştir.

[132] (7/93).

[133] Bir Tabâî'ye, bir Sahabî'ye tâbi' olup Peygamber'e yetişemez.

[134] (8/518)

[135] Şiddetle azarlamak.

[136] 3315.

[137] Bu ve bundan sonraki rivayetler, sahabenin, yakın akrabaları, onların namuslarına veya hayatlarına zarar verecek bir hata yaptıklarında onları cezalandırmak ve uyarmak suretiyle Allah ve Resulünü razı etmek istediklerine dair sahih rivayetleri göstermek için zikredilmiştir.

[138] 1479a.

[139] Ayrıca Sünen-i Nesai 4070'e bakınız; burada bir sahabi, Hz. Peygamber'e (XX.) kötü muamele ettiği gerekçesiyle Ümmü Veled'i (iki oğlu olduğu cariye) öldürmüştür.

[140] Hatırlatma: Hakaret eden veya kötü muamele edenin cezası

Peygamber ölümdür.

Ebû Berze el-Eslemi'nin şöyle dediği rivayet edilmiştir: "Bir adam Ebû Bekir es-Sıddık'a sert bir şekilde konuştu. Ben de: "Onu öldüreyim mi?" dedim. O beni azarladı ve: "Bu, Resûlullah'tan (s.a.v.) sonra hiç kimseye yakışmaz" dedi." Sünen-i Nesai, 4071.

[141] Ukbe bin Ebi Muayt, Hz. Peygamber XX'in Kabe'nin önünde namaz kılarken bağırsakları sırtına koyan kişiydi. Sahih al-Buhari 3854'e bakın.

[142] Ayrıca Beyhaki (9/64).

[143] Bu rivayetin anlamı Sünen-i Ebû Dâvud'a göre sahihtir.

2686. Allah en iyisini bilir.

[144] İrva-ül-Gail (5/39-40).

[145] (3/112).

[146] Hz. Peygamber (S.A.V.) Ukbe bin Ebî Muayt'i öldürmeyi düşündüğünde, Ukbe: Çocuklarıma kim bakacak? diye sordu. Hz. Peygamber (S.A.V.) şöyle cevap verdi: Ateş. Sünen Ebî Davud 2686.

[147] Umeyr bin Vehb ve Safvan bin Ümeyye suikastı planladılar

Peygamber birlikte.

[148] Es-Sîret-i Sâhiha (2/373).

[149] Dalail An-Nabuwwah Lil Asbahani (3/1268).

[150] Fıkh-üs-Siyer hakkındaki yorumları sayfa 241. Ayrıca bkz. Difa Anil-Hadis-i Nebeviyye ves-Siyer, sayfa 26.

[151] Sahih rivayetler için Sahih-i Buhari 4028 ve Sahih-i Müslim 1766a'ya bakınız.

[152] Mecmua-i Zevaid (327/6).

[153] Yahudilerin öldürülmesinin sahih hikayesini Sünen-i Ebu Davud 3000'de Ka'b bin Eşref'te ve Sahih-i Buhari 4040'ta Ebu Rafi'nin öldürülmesi olayına bakınız. Her ikisi de Müslümanlara karşı plan ve komplo kuruyorlardı.

[154] Fıkhu's-Sîret kitabının 269. sayfasındaki yorumları.

[155] Sa'd bin er-Rabi'nin muhacir kardeşi Abdurrahman bin Avf için yaptığı kurbanın sahih rivayeti için Sahih-i Buhari 2048'e bakınız.

[156] El-Meğazi sayfa 192.

[157] (7/103).

[158] Bkz. Sahih Muslim 1791, Sahih Al-Buhari 5722 ve 7346.

[159] Sayfa 193.

[160] Tefsirinde, 1/366, 153. ayette.

[161] El-Meğazi, s. 193.

[162] Sayfa 263.

[163] (veya 1790a).

[164] Orijinal kitabın 145. sayfasına bakınız.

[165] Talha bin Ubeydullah'ın Uhud Savaşı'ndaki fedakarlığı ve cesareti için aşağıdaki rivayetlere bakınız.

[166] www.troid.org tarafından çevrilen Alifta.org'un Fetvasını da okuyunHYPERLINK "http://www.troid.org/"

(https://www.troid.org/comprehensive/common-issues/184-did-hind-eat- (filmdeki-hamza'nın-karaciğeri-mesaj) .

[167] Bkz. El-Meğazi (209-210).

[168] İmam Heysemî de Mecmua'z-Zevaid'de (9/119) bu rivayetin zayıf olduğunu belirtmiştir.

[169] Müsned Ahmed, 4414.

[170] Sayfa 260.

[171] Mecmua-i Zevaid (109/6).

[172] Takrib-i Tehzib (540/2).

[173] Şeyh El-Elbani, Fıkhu's-Sîret Tahkiki (259) adlı eserinde.

[174] İrva El-Gail (41/5).

[175] 6133

[176] 7690

[177] 3812

[178] Bu hikaye, eski bir Yahudi'nin İslam'ı kabul edişini sahih bir şekilde anlatmak için burada zikredilmiştir.

[179] Es-Sîret-i Nebeviyye-i Sâhiha (2/390).

[180] Tarik-i İslam, El-Meğazi, sayfa

[181] El-Meğazi (1/374).

[182] Fıkıh-üs-Sîret sayfasını kontrol ettiğini görün

[183] Abdullah İbn Abbas'ın azatlı kölesi İkrime'nin rivayetine göre, Abdullah İbn Abbas'tan şöyle rivayet edilmiştir:

"Ebu Süfyan ve Mekke müşrikleri Uhud'dan dönüp Revaha'ya vardıklarında, "Biz Muhammed'i öldürmedik ve onun arkadaşlarından hiçbirini de hapsetmedik, yaptığımız gerçekten kötüdür. Hadi gidip onlara tekrar saldıralım" dediler.

Bu Peygamber'e ulaştı ve o, ashabına müşriklere doğru yürüyüşe geçmeleri için talimat verdi. Ashab kabul etti ve Hamra-ul-Esed'e varana kadar yürüdüler.

İşte bu noktada Allah şöyle vahyetti:

"Yaralandıktan sonra Allah'ın ve Resûl'ün çağrısına uyanlar, onlardan iyilik yapanlar ve Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için büyük bir mükafat vardır." (Kur'an-ı Kerim 3:172)

Ebû Süfyan daha sonra Peygamber'e: "Bizim seninle buluşmamız Bedir'dedir; orada arkadaşlarımızı öldürmüştün." dedi.

Bunu söyleyerek Ebu Süfyan gitti. Korkaklar (müşrikler) gitti ve cesur olanlar (Müslümanlar) geride kaldılar ve savaşan müşriklerin mallarını aldılar, orada ticaret yaptılar ve orada düşmanlardan (Ebu Süfyan'ın ordusu) hiçbirini bulamadılar.

Müşriklerin mallarıyla geri döndüler ve Allah onlar hakkında şu ayeti vahyetti:

"Böylece Allah'ın lütfu ve keremiyle geri döndüler. Onlara hiçbir kötülük dokunmadı." (Kur'an 3:174)

En-Nesai el-Kübra 6/317. Mujam et-Tabrani Kabeer 11/247.

İmam es-Suyuoti, ed-Dürrü'l-Mensûr 4/139'da bu rivayetin senedinin sahih olduğunu söylemiştir.

İmam Mukbil bin Hadi el-Vadi bu rivayeti Sahih olarak nitelendirmiştir (s.66).

Dr.Muhammed es-Süyani, sahih siyer kitabı olan Es-Seerah An-Nabawiyyah Kama Ja-at Fee Ahadith As-Sahehah'da bu rivayetin sahih olduğunu beyan etmiştir.

[TN] Dolayısıyla bu rivayet Sahih'tir ve bu kitabın Arapça yazarı ve Şeyh El-Albani, bu rivayeti sahih olmadığını ilan ederken büyük ihtimalle İctehadlarında (çabalarında) yanılmışlardır. Ve Allah en iyisini bilir. Mükemmelliğin yalnızca Allah'a ait olduğunu bu şekilde hatırlatmalıyız.

[184] İbn İshak, Ar-Rawdat-ul-Enf'te (262/6).

[185] Selman el-Farise'nin hendek kazma fikrini ortaya atan kişi olduğu hiçbir sahih rivayetle sabit olmamıştır.

[186] İbn Katheer, Al-Bidayah van-Nihayah'da (99/4) şöyle diyor.

[187] İmam Zehebi, Müstedrek'te (691/3).

[188] Daif Al-Jami 3272 ve Silsilatul Ahadith Ad-Daeefa 3704.

[189] Es-Siyar Alem-in-Nubala(541/1).

[190] Dolayısıyla 77. madde 76. maddenin açıklanmasıdır.

[191]Ayrıca İmam İbn Hacer el-Heysemî de Mecmua-i Zevaid 6/137'de bu rivayetin zayıf olduğunu belirtmiştir.

[192] İmam Hakim burada yanılmıştır ki bu noktada açıklanacaktır.

[193] Böylece zincir kırılmış olur.

[194] Tabaqaat İbn Saad (8/41), El-Müstedrek (4/56).

[195] El-Müstedrek (4/56).

[196] Bu kitabın özeti olan orijinal kitabın yazarı Dr. Abdullah El-Uşan tarafından yazılmıştır.

[197] Bu, onun yaşının ne olarak kabul edildiğine bağlıdır, zira yaşı konusunda görüş ayrılığı vardır, bkz. el-İsabet fi't-temeyyiz es-Sahabe (1/325).

[198] Şeyh El-Albani, Fıkh-üs-Siyer'de, s.307.

[199] Es-Seerah An-Nabawiyyah es-Saheehah (2/430).

[200] Mecmua-i Zevaid (6/142).

[201] Ayrıca Dr. Mehdi Rızkullah Ahmed'in 'As-Sîret-i Nebeviyye fi'd-i Dau-il-Mesadir-i Asliyye' (Darussalaam Yayınları, Riyad) adlı kitabının 568. sayfasının 2. cildinde bulabilirsiniz. 2, dipnot 16.

[202] Sayfa 328.

[203] El-Meğazi 412.

[204] Es-Sîret-i Nebeviyye-i Sâhiha (1/324).

[205] Bu rivayetin burada zikredilmesinin sebebi bize yüce kıyameti hatırlatmak içindir.

Ali bin Ebi Talib'in faziletleri .

[206] Bkz. https://www.islamweb.net/en/fatwa/171581/ .

"Ali'nin Kabe'nin içinde doğduğu konusuna gelince, bu doğru değildir. İbn El-Mulakkin, "El-Bedir El-Müneir" adlı kitabında şöyle demiştir: (Hakim İbn Hizaam) Kabe'nin içinde doğdu ve içinde doğduğu bilinen başka kimse yoktu. Ali'nin Kabe'nin içinde doğduğuna dair rivayet edilenlere gelince, bu zayıf bir rivayettir.

Ayrıca, Es-Suyooti, "Tadreeb Ar-Raavi" adlı kitabında, Ali'nin Kabe'nin içinde doğduğunu belirten rivayetin ravi zincirini Zaif olarak sınıflandırmıştır. Bu nedenle, bu rivayet konusunda El-Müstedrek (yani El-Hâkim) yazarıyla aynı fikirde olmamış ve Hakeem İbn Hizaam'ın Kabe'nin içinde doğan kişi olduğunu vurgulamıştır." (Fetvanın bir bölümü)

[207] Es-Seerah An-Nabawiyyah es-Sahih (2/467).

[208] el-Bidaye ven-Nihaye(4/248) & (4/253).

[209] Bu ayrı bir kitaptır, Muhammed Gazzâlî'nin Fıkhu's-Sîret'i değildir.

[210] İmam İbn Kesir el-Bidayetü'n-Nihaye'de (245/4) şöyle diyor:

[211] El-Meğazi (764/2).

[212] Peygamberin eşi

[213] Şeyh El-Albani, Gazali'nin Fıkıh-ı Siret'inin Kontrolü sayfasında

[214] (Tabakât-ı Şafiiyye 6/343).

[215] Gazali'nin Fıkhu's-Sîret kitabının 382. sayfasını, Nebevi'nin Difa'ül-Hadis kitabının 32. sayfasını ve Silsiletü'l-Hadis ed-Dâîfe'sini (1163) incelemiştir.

[216] Sünen-i Nesai, 4067. âyette, Mekke’nin fethinden sonra Hz. Peygamber tarafından affedilmeyen ve öldürülmeleri emredilen bazı Mekkeli müşriklerin istisnai durumlarından bahsedilmektedir.

[217] Mekke'nin fethi ile ilgili sahih rivayetler için Sahih-i Müslim (1780a, 1780b, 1780c, 1781a, 1782a, 1782b, 1809a, 1809b), Sahih-i Buhari,4337 ve Sünen-i Ebi Davud, 3022'ye bakınız.

[218] Fıkıh-üs-Sîret sayfasını kontrol ettiğini görün

[219] Onun Difa An-Hadith An-Nabawi was-Seerah sayfasına bakınız

[220] Ebu'l-Kasım es-Sühayli'nin 7/1'deki Ar-Ravdatul-Unuf (İbn Hişam'ın Es-Sîret-i Nebeviyye'nin Şerhi) adlı eserinde

[221] (1/527).

[222] (3/358).

[223] [Ar-Ravdatul-Unuf 7/74-7

[224] (8/19).

[225] Es-Siyer Âlem-in-Nübele (3/12).

Özetle: İmam İbn İshak'ın birinci rivayeti sahihtir, ikincisi ise isbat edilmemiştir.

[226] Et-Temhid (12/19) adlı kitabında.

[227] Irwa Al-Ghaleel 6/338-3

[228] İmam Hafız el-Irakî, Takhreej Hadis İhya Ulûmeddin (4/1673), 2619.

[229] Sahih-i Müslim,2313.

[230] Siyer-i Alem-i Nubala 3/122.

[231] Sahih-i Müslim, 1480a .

[232] İmam Heysemî, Mecmua'z-Zevaid'de (6/184). İmam Dahhabi, Meğazi, 583. İmam İbn Hacer, İsâbe, 2/157.

[233] Et-Takrib (1/89).

[234] Cami-i Tirmizi, Arapça Kitap referans 2989. Az-Zeylai, Nasbu'r-Rayeh'de (3/382).

[235] (Tercümenin dipnotu:) İmam İbn Hacer el-Askalani, Et-Telhis-ül-Habir'inde (4/1438) Ebû Dâvud'un mürsel rivayetleri arasında ve Tirmizî'nin de Makhul'ü zikretmediğini, Tirmizî'nin mudal yoluyla zikrettiğini söylemiştir.

Şuayb el-Arnavt, Zad el-Mead'ı (3/434) tetkik ederken, hadis adamlarının güvenilir olduğunu, ancak (rivayetin) mürsel olduğunu söylemiştir. Şeyh el-Elbani, Mişkatü'l-Mesabe'yi (3886) tetkik ederken, "Mürsel" ve bir rivayette (zikredilen ilave kelimeler) 'kırk gün', bu da mürseldir, ancak sahih bir isnaddır.

Yani rivayet zinciri bir sahabiye bağlı olan kimsede son buluyor ve oraya kadar zincir sahih oluyor, fakat sahabi ile devamlı bir zincirle Hz. X^'e ulaşmıyor.

[236] Gazzâlî'nin Fıkh-üs-Siyer'ini incelemesi, s. 389.

[237] Bu rivayet el-Edebul-Müfred'de de mevcuttur, Şeyh el-Albani orada zayıf beyan etmiştir. Bkz. Şeyh Al-Albani'nin Daif Sünen Ebi Davud (5144) ve Daif Al-Adabul-Mufrad (1295).

[238] Şeyh el-Elbânî, Sahîh-i Sîretin-i Nebeviyye adlı eserinin 5. bölümünde şöyle demiştir: (Sahîh-i Buhârî'deki rivayette) şu ilave vardır: (Urve dedi ki): Ebû Leheb öldüğünde, yakınlarından biri onu rüyasında çok kötü bir halde gördü ve ona: "Ne gördün?" diye sordu. Ebû Leheb şöyle dedi: "Sizden ayrıldığımdan beri hiç rahat bulamadım, ancak Süveybe'min azad edilmesinden dolayı, bu [başparmağı ile diğer parmakları arasındaki] yerden içmem için bana su verildi."

İmam İbn Kesir, Buhari'nin ilave lafzıyla bu şekilde rivayet etmiştir; ancak başparmak ve diğer parmakların zikredilmesi, Buhari'den değildir.

[239]Sahih'te değil, İbn Hacer'in naklettiği el-İsmailî rivayetinde bulunmaktadır.

Fakat ben (el-Elbani) bu ilaveyi kaldırdım çünkü şartımızı karşılamıyor. Birincisi: Bu bir “Mürsel” rivayettir. İkincisi: Zincirin kesintisiz olduğunu bulsak bile, rüyayı gören kişi hala “Majhul”dür (bilinmiyor) ve ifadesi için hiçbir delil yoktur. Üçüncüsü: Bu bir rüyadır ve hiçbir değeri yoktur (yani delil olarak kabul edilmez), özellikle de bu kâfir, Ebu Leheb hakkında olduğunda, Allah’ın onun hakkında: {Ebu Leheb’in iki eli kurusun ve o da kurusun!} [Mesed Suresi (111): 1]

İşte bu yüzden İbn Hacer şöyle demiştir: Bu rivayet, kâfirin ahirette iyi amellerinden faydalanabileceğini göstermektedir. Fakat bu, Kur'an'ın zahiri anlamına aykırıdır. Zira Allah şöyle buyurmuştur: {Ve biz onların (kâfirlerin, müşriklerin, günahkârların, vb.) yaptıkları her amellerini ele alırız ve onları dağılmış toz zerreleri yaparız.} [Furkan Suresi (25): 23]

Ben (İbn Hacer) cevap olarak şunu söylüyorum: Birincisi: Bu Urve'nin "Mürsel" rivayetidir ve kendisine bunu haber veren kişinin ismini zikretmemiştir. Zincirin kesintisiz olduğunu kabul etsek bile; rivayet edilen şey sadece bir rüyadır ve (yerleşik metne karşı) delil olarak kullanılamaz. Ayrıca, rüyayı gören kişinin o sırada İslam'ı kabul edip etmediği açık değildir ve bu yüzden delil olarak sayılmıştır. İkincisi: Kabul edilebilir olduğunu varsaysak bile, Hz. Peygamber'in Ebu Talib hakkında özel olarak söylediği, onun için azabın hafifletildiği ve Cehennemin derinliklerinden sığ yerlerine çıkarıldığı hususuna dayandırılabilir. [Fethu'l-Baari (9/145)] .Alıntı sonu.

(Ebu Sehl Fahad bin Nevvab Barmem tercümesinden)

(El-Meğazi, 610).

[240] (5/199).

[241] ?JiJ ^1*^“ ^'-^

[242] Ka'b bin Zuheyr'in Kasidesi'nin ilk iki beyitinin tercümesi [Banat Suad...]

'Su'ad gitti, yüreğim şaşkın, izlerinde kayboldu, zincirlendi, fidye ödenmedi.'

Çeviriden,

' Banat Su'ad: Tercüme ve Yorumlama

'Giriş' Michael Anthony Sells, Haverford College.

[243] El-Bidaye ve Nihaye 4/372.

[244] Tuhfetul Ahvazi 2/276.

[245] Al-Bidaya van-Nihaya 4/373'ten özetlenmiştir.

[246] Gazzâlî'nin Fıkh-üs-Siyer'ini kontrol etmesi, sayfa 406.

[247] Veya halef, yani bir sahabenin öğrencisi.

[248] Dolayısıyla rivayette bulunduğu sahabi zikredilmemiştir.

[249] (4/65).

[250] Bkz. Tehzib et-Tehzib 1/433.

[251] (2/57).

[252] 5531.

[253] Gazali'nin Fıkhu's-Sîret adlı eserinin 415. sayfasına bakınız.

[254] (5/370).

[255] Yani Peygamber'in kırılmasını emrettiği.

[256] Kur'an-ı Kerim'de Tevbe Suresi 9:107-110'da Mescid-i Dırar'dan kısaca bahsedilmekte ve münafıkların Müslümanlara karşı tuzak ve tuzak kurmak ve Allah'ın rızasını kaybetmek için bir mescit (Mescid-i Dırar) inşa ettikleri ve Hz. Peygamber'e Allah tarafından orada namaz kılmamasının emredildiği belirtilmektedir.

(9:107) Ve kendilerine bir mescid edinenler var ki, o mescidi, zarar vermek, küfretmek, müminler arasında ayrılık çıkarmak ve daha önce Allah ve Resûlüne karşı savaşanlara bir üs olarak kullandılar. Ve mutlaka, "Biz ancak en iyiyi istedik" diye yemin edecekler. Allah da şahitlik ediyor ki, onlar kesinlikle yalancıdırlar. (9:108) Onun içinde asla namaz kılma. İlk günden beri takva üzerine kurulmuş olan mescid, içinde namaz kılman için daha uygundur. Orada temizlenmeyi seven adamlar vardır. Allah da temizlenenleri sever. [110. Ayete kadar]

[257] Avn el-Mabud (8/267-268). El-Albani de Silislatul Hadis-i Daife (4319) adlı eserinde bu rivayetin zayıf olduğunu belirtmiştir.

[258] Sunan İbn Majah 3803, Hasan, Al-Albani.

[259] ( t ^63 t " CJ -i^ll <UU" > (00:24:39))

[260]2 66

^J^j 1 ^^jj^^ j^ Jj^xk^) ztik^J

[261]^^l>AJI £J kJJ ve -^±J \ k-' j

[262]999 p^A ip a ^^jj^> yj-^^'i ^ iji o^^j j

[263]69 ^J_J S^ ^S Onlar 3lj JJ ^ k^

[264] 4 )^^J Ben ojL^JI g_L^^

[265] Bu çalışma Kardeş Ebu Sahl Fahad bin Nevvab Barmem tarafından İngilizce'ye çevrilmiş ve Hindistan'ın Bangalore kentindeki İslam Dünyası tarafından dağıtılmıştır.

[266]^ikna JI ^^J JI ben^^^ S^ ^PnA JI ^tL^nJI

[267]Jy^ JI »1 >_^ pjAI ^->TJ J 4-^^^mJI 4 >>JJ II oj^^J 1

[268]i^J^ II ^L^Ij^l ^->TJ J 4 >>JJ JI ojL^JI g_L^^

[269]p I j^l J^^- 0 J^^ g_^^_^ Q^ P^^JI Jj-^

[270]o^^^^ o^Ijj i^^^^JI ij;L>^l ^^ o«-L^ I o.^ i^^jJJI "OJ4^JI

[271] Bu rivayetin yanlışlığı, Yahudilerin orada ikamet etmelerinden anlaşılmaktadır.

Medine'de ve Mekke'de değil. Peygamber zamanında Mekke'de yaşayan Yahudilere dair hiçbir kayıt yoktur .

[272] Daha fazla bilgi için okuyun (https://islamqa.info/ar/answers/154589) ,

[273] Riyad As-Saliheen Kitap 7, Sahih Al-Buhari 1356, Sunan Abi Dawud 3095'ten Hadis 7.

[274] http://www.islamweb.net/emainpage/index.php?page=showfatwa&Option=FatwaId&Id=234466

[275] https://islamqa.info/en/139974

[276] Çeviri: Mohammed Thajammul Hussain Manna.

[277] Yukarıdaki soru, Şeyh Muhammed Salih El-Münâjjid Hafidhahullah tarafından yönetilen internet sitesi olan islamqa.info'ya soruldu ve cevap yalnızca Arapça dilinde mevcuttu. Hz. Peygamber'in Sîretinin samimi öğrencilerinin ve Sahabelerinin (^ ^ <^j) yararına İngilizce'ye çevrildi - Çevirideki herhangi bir hata yalnızca çevirmene atfedilmelidir ve bu konuda yapılacak düzeltmeler çok takdir edilecektir, Barakallahufeekum.

[278]

https: // www.sahab.net/forums/index.php?app=forums&module=forums&controller=topic&i d=126275

[279] İngilizce çevirisi burada mevcuttur:

https://authenticseerah.wordpress.com/2018/08/31/false-story-that-umar-

İbn-ül-Hattab, hutbesi sırasında nasıl hutbe okuduğunu açıklamak üzere sözü kesildi.

yem-ul-maldan iki parça bez/

[280] (https://islamqa.info/ar/answers/84314/.X l -^- o* -^ j - ul -^ j^l - elj*^lj -^ lj^ )

[281] Orijinal Arapça Kaynak: https://islamqa.info/ar/answers/228287/ j^-U-

[282] Yukarıdaki soru, Şeyh Muhammed Salih El-Münâcid Hafidhahullah tarafından yönetilen internet sitesi olan islamqa.info'ya soruldu ve cevap yalnızca Arapça dilinde mevcuttu. The Seerah of The Prophet X^ ve Sahabe'sinin samimi öğrencilerinin yararına İngilizce'ye çevrildi (^ ^ ^j ). Çevirideki herhangi bir hata yalnızca çevirmene atfedilmelidir ve bu konuda düzeltmeler çok takdir edilecektir, Barakallahufeekum. Mohammed Thajammul Hussain Manna tarafından çevrilmiştir.