Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΕΣΑΟΡΙΑΣ κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΕΙΣΑΓΑΓΕΙ ΚΑΚΟΔΟΞΕΣ ΦΛΥΑΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Μνήμη Αγίας Μάρτυρος Τατιανής (12 Ιανουαρίου)

Η Εκκλησία μας σήμερα τιμά τη μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Τατιανής, η οποία καρατομήθηκε επί αυτοκράτορος Αλεξάνδρου Σεβήρου, επειδή ήταν Χριστιανή και ομολογούσε με θάρρος την αληθινή Πίστη. Καταγόταν από τη Ρώμη και ο πατέρας της είχε διατελέσει ύπατος.

Η Αγία Τατιανή είχε το εκκλησιαστικό αξίωμα της διακόνισσας και στην υμνολογία αναφέρεται ως μαθήτρια των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.

Να σημειωθεί ότι οι διακόνισσες κατά τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού ήταν σπουδαία ομάδα γυναικών που τις διέκρινε ο ένθεος ζήλος και ο ενάρετος βίος και το έργο τους ήταν βασικά να βοηθούν στην εξυπηρέτηση των γυναικών στο βάπτισμα και τη μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων. Είναι γεγονός ότι για ποικίλους λόγους μέσα στους αιώνες εγκαταλείφθηκε η θέση προσφοράς των διακονισσών. Άρχισε και πάλι να συζητείται ανάμεσα στους εκκλησιαστικούς και θεολογικούς κύκλους κατά τον 20ο αιώνα.

Το ζήτημα επανήλθε στα πλαίσια των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, τον περασμένο Ιούνιο στην Κρήτη, όπου αποφασίστηκε να το μελετήσει η κάθε τοπική Εκκλησία λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα και τις ανάγκες της κάθε γεωγραφικής περιοχής.

Η επισημότητα της καταγωγής της Αγίας Τατιανής και ο ένθεος ζήλος της, έδωσαν στην μάρτυρα περιφανή θέση μεταξύ των Χριστιανών. Οι Εθνικοί όμως, δεν μπορούσαν να ανεχθούν μια γυναίκα της αριστοκρατικής τάξης να καταφρονεί τα είδωλα και να υπηρετεί με αυταπάρνηση τους Χριστιανούς και μάλιστα τις χριστιανές γυναίκες.

Όταν διετάχθη δίωξη των Χριστιανών, η Τατιανή συνελήφθη και οδηγήθηκε μπροστά στο βασιλιά για να δώσει εξηγήσεις. Μπήκε μαζί του σε ένα ειδωλολατρικό ναό και με τη θερμή προσευχή της η Τατιανή συντάραξε τα ξόανα, τα ξύλινα δηλ. αγάλματα των θεοτήτων της ειδωλολατρίας και τα γκρέμισε στο δάπεδο. Για τον λόγο αυτό την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Την έριξαν στη φωτιά, αλλά δεν έπαθε τίποτα και ακολούθως σε πεινασμένα άγρια θηρία, τα οποία όμως δεν τόλμησαν να την βλάψουν. Στο τέλος, έκοψαν την τίμια κεφαλή της και με τον τρόπο αυτό παρέδωσε το πνεύμα της στον Θεάνθρωπο Κύριο.

Με το μαρτύριο της Αγίας Τατιανής που τιμούμε σήμερα διακηρύσσεται ακόμη μια φορά η θέση και η αξία της γυναίκας ως ισότιμου προσώπου με τον άνδρα στο θάρρος και την τόλμη απέναντι στους διώκτες της αλήθειας. Ακόμη κατανοούμε περισσότερο, με εκκλησιαστικό φρόνημα, το νόημα στη διανομή των θέσεων προσφοράς και υπηρεσίας μέσα στην Εκκλησία ως τάλαντα για πνευματική καλλιέργεια και πνευματική αύξηση του ανθρώπου, και ανδρών και γυναικών.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου

πηγή

ΚΡΙΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟΝ: 1. Ἀς ἀρχίσω ἀπό τό τελευταίον σημάδι, μέ τήν ὑπογραφή τοῦ Θεοφιλεστάτου Μεσσαορίας κ. Γρηγορίου: τί σόϊ Ἐπίσκοπος τῆς Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι αὐτός, πού συμπορεύεται, ἀνοικτά ἤ ἀνιεροκρύφια, μέ τήν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Δέν εἶναι ἀποδοχή καί συμπρόρευσις μετά τῆς Πανθρησκείας τοῦ «Ὀρθοδόξου» Συγκρητισμοῦ ὅταν κάποιος, Κληρικός ἤ Λαϊκός, ἀναγνωρίζει ΔΗΜΟΣΙΑ τά νεωτεριστικά κακόδοξα ἀποφασισθέντα  τῆς Ληστρικῆς Συνόδου; Συνεπῶς, μήπως τιμοῦμε θεωρητικῶς τήν Μάρτυρα Τατιανή;

α΄. Πότε ἀκριβῶς Θεοφιλέστατε, νά προχωρήσουμε ῥωμαλέα στήν τιμητική πράξη τῆς Μαρτυρίας καί Ὁμολογίας τῆς Πίστεως κατά τῆς πολύ-αιρέσεως τοῦ «Ὀρθοδόξου Νεοεκκλησιολογισμοῦ»; Πότε νά ξεκινήσει μία Κληρικολαϊκή Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ποῖος ἀρνεῖται στίς γυναίκες νά δραστηριοποιηθῶσι, παντοειδῶς, στίς ἱερές Ενορίες τους; Ἀλλά ὅμως, εἶναι τόσον μεγίστη ἀνάγκη, κατά την σήμερον, ὥστε νά ἐπαναφέρουμεν ἕνα παρωχημένο καί ἀρχαῖο θέσμιον; Γιά ποῖον λόγον ᾆραγέ;

2. Ἔχει σαφῶς δίκαιον ὁ Θεοφιλέστατος, μόνον, στό σημεῖον τῆς τελευταίας παραγράφου (ὅπου ὑπογραμίζουμε μέ ἔμφαση) περί τῆς ἱσοτιμίας, στήν Ἁγιότητα ἤ Μαρτυρία καθῶς καί στήν Ὁμολογία Πίστεως, ἀνδρῶν καί γυναικών, μέσα στό Σῶμα τῆς Ἔκκλησίας. Ἔχει δίκαιον καί γιά ὅσα Μαρτυρολογικά καταγράφει περί τῆς Ἁγίας, ἀλλά μάλιστα νά προσθέσουμε, ὅτι ὅντως ἔχει δίκαιον, ὅτι κάποτε, «μίαν φορά καί ἕναν καιρό», ὑφίστατο πράγματι ἐνεργοποιημένος ὁ «Θεσμός τῶν Διακονισσῶν» ἀλλά ὅμως στήν πορεία τῷ ὅντι κατέπαυσεν, ὄχι ὅμως ἀναιτιολόγητα!... Γιατί ὅμως, ὁ Θεοφιλέστατος, δέν μᾶς ἀναπτύσσει τίς κύριες αἰτίες πού ἐξαλήφθην τοῦτος ὁ θεσμός; Μήπως ἡ κατάπαυσις τούτου τοῦ θεσμοῦ, ἐρείδετο, σέ καμμία στενή διασύνδεσιν μέ «ἠθικά κωλύματα» ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ἀλλά καί πάσης λογῆς σκάνδαλα;

α΄. Γιατί ὅμως, Ἀρχιεπίσκοποι, Μητροπολῖτες, Ἐπίσκοποι τῆς Εκκλησίας τῆς Κύπρου καί ἀλλοῦ, βραχυκυκλώνουσι πνευματικά τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Εκκλησίας (Κληρικούς Μοναχούς/ές καί Λαϊκούς) γιά νά μή διενεργῶσι ἀντιαιρετικόν καί δή ἀντιΟἰκουμενιστικόν ἀγώνα; Τοῦτο εἶναι τό «δημοκρατικόν» καί ἐκκλησιαστικόν σας φρόνημα κύριε Θεοφιλέστατε;

3. Μήπως Θεοφιλέστατε θά πρέπει ἐν τέλει νά αναθεωρήσουμε καί τά πλανεμένα-κακόδοξα κριτήρια ἤ τις «ἀκαδημαϊκές» προϋποθέσεις τῆς χειροτονίας τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας; ᾎραγέ, θά πρέπει κάποτε νά θεραπευθεῖ ἄμεσα ὁ Κληρικαλιστικός ἤ ὁ Ἱεροκρατικός (Παπιστικός) κομπογιαννητισμός;

α΄. Εἶναι πασίγνωστον, διά μέσῳ τῆς Πατερικῆς Γραμματείας, ὅτι οἱ πατριάρχες, ἐπίσκοποι καί μητροπολῖτες, ἐχειροτονοῦντο, συνήθως, διά τῆς βίας καί Θεοπροβλήτως, καί ὄχι διά τῆς Σιμωνίας, δηλ. τῆς ἄνομης συνανταλαγῆς και προσχεδιασθεῖσας (προ)συμφωνίας, πολλῷ δέ μᾶλλον οὐχί σύμφωνα μέ τινά Κομματικοκρατικά ἤ Πολιτειοκρατικά ἤ καί ἄλλα λ.χ. Ἀκαδημαϊκά προσόντα. Συμφωνεῖτε θεοφιλέστατε, ναί ἤ οὐ;

β΄. Μήπως θά πρέπει  κατ΄ ἀρχήν, νά ἐπιστρέψουμε, στόν θεσμό τοῦ Ἐπισκόπου-Θεόπτη, ἤ ἔστω τουλάχιστον, στόν Εὐαγγελικόν θεσμό τοῦ Ἐπισκόπου-Φωτισμένου; Φωτισμένου, ἀποδεικτικῶς, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ τό Οὐράνιο χάρισμα τῆς Διακρίσεως τῶν Πνευμάτων. Καί νά ἀποταχθοῦμε ἅπαξ καί διαπαντῶς τόν φαιδρό θεσμό τοῦ Ἐπισκόπου-πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς; Ἄν εἶναι βέβαια, Φωτισμένος ἤ καί Θεόπτης μαζί μέ ἐλλειπῆ ἤ καί λιπαρά θύραθεν ἀκαδημαϊκή παιδεία δέν μᾶς ἐνοχλεῖ διόλου. Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος, ὁ Ἅγιος Σπυρίδωνας, ὁ Γέρων Παΐσιος, κ.ἄ. εἶναι ὁμότιμοι καί ἰσάξιοι Ἅγιοι -ἐντός τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν- Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, μαζί μέ τά ἱερά τέρατα μορφώσεως τους Ἁγίους Θεοφόρους καί Τρεῖς Ἱεράρχες, Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

4. Πῶς εἶναι δυνατόν, μέ τόσα σωρηδόν ἄλυτα πολυποίκιλα Ἐκκλησιαστικά προβλήματα νά αποφασίζετε (ἐρήμην τοῦ Κληρικοῦ καί Λαϊκοῦ στοιχείου) νά διαπραγματευτεῖτε καί νά προσθέσετε ἕνα ἀκόμη λελυμένο πρόβλημα, ὡς σοβαρόν Ζήτημα;

α΄. Γιατί Θεοφιλέστατε, ἐσεῖς οἱ Οἰκουμενιστές σπέρνετε ὁμοθυμαδόν, διχώνιες, διαιρέσεις, διχοστασίες, σχίσματα καί κακοδοξίες στό Σῶμα τῆς Εκκλησίας, διά τινῶν ληστρικών ἀποφασισθέντων, βάσει τῆς ἰδιότυπης Ληστρικῆς Συνόδου τῆς Κρήτης; Ἐνῶ ἔπειτα, ἔρχεσθε ὅλοι ἐσεῖς οἱ φανατικοί ὀπαδίσκοι τοῦ ψευδόδοξου Κολυμβαρισμοῦ ἐν πλήρει πανουργίᾳ και παπιστική μαεστρίᾳ νά συκοφαντεῖτε ἤ λοιδορεῖτε, ὅσους νόρμαλ Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ἀντιΟἰκουμενιστάς διαμαρτύρονται ἰσχυρῶς μέ πᾶν εἰρηνικό μέσον, ὅτι εἶναι δῆθεν σχισματικοί, φανατικοί, φονταμενταλιστές κ.ο.κ.;

5. Γιατί ᾆραγέ ἐπανῆλθε τέτοιον «Ἐκκλησιαστικό Ζήτημα» πρός συζήτησιν; Ποῖος ὀρέγεται γυναίκες ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος; Μήπως τά κριτήρια γιά ἐτοῦτο τό κακο-φλύαρον καί ψευδοἘκκλησιαστικόν Ζήτημα εἶναι βάσει τῶν προϋποθέσεων τοῦ ὀρθοδόξως καί ἀπλανῶς θεολογεῖν-ἐπισκοπεῖν; Προφανῶς ὅχι, διότι τά ἀποδεικτικά Ντοκουμέντα, φωτογραφίζωσι Πατριάρχες, Ἀρχιεπισκόπους, Μητροπολῖτες, να ἐπιθυμῶσι να ἐπαναβιώσουμε τον «Θεσμόν τῶν Διακονισσῶν» σύμφωνα με τά ἀρχέτυπα, ὅχι τοῦ ἀρχέγονου Χριστιανισμοῦ, ἀλλά βάσει τῆς πολυαιρετικῆς Κοινότητος τοῦ Ἀγγλικανισμοῦ!...

6. Γιατί πιθηκίζετε ἀνελέητα, Θεοφιλέστατε καί Μακαριώτατε;

7. Γιατί παραβιάζετε-καταπατεῖτε, μεθοδικῶς καί συστηματικῶς, τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί εἰσαγάγετε ἦδη, τόν ἀντιΚανονικόν «θεσμό τῶν Ψαλτριῶν» στους Ἱερούς Ναοῦς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, καί δή στήν «Ἁγιορείτικη» Ἱερά Μητρόπολη Λεμεσοῦ; Ἐπιτρέπεται ἤ ἀπαγορεύεται, δεινῶς, οἱ γυναίκες νά ψέλνωσι ἐν ὥρᾳ Θείας Λατρείας καί Θείας Λειτουργείας; Ἐπιτρέπεται ἤ ἀπαγορεύεται, δεινῶς, γυναίκες καί ἄντρες, νά εἰσέρχονται, ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος; Γιατί τότε ἡ διοίκησις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἀλλοιώνει και διαστρέφει, σωρηδόν, Ἱερῶν Κανόνων; Οἱ Ἀρχιερεῖς, εἶναι ὑπερ ἄνω, ἤ μᾶλλον, ὠφείλουσι νά ὑπόκεινται τῶν Θείων καί Ἐκκλησιαστικῶν ἱ. Κανόνων πού ἐκαταγράφθησαν ἐμπειρικῶς, καί ἐπεκυρώθησαν θεσμικῶς διά τινῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἁπλανῶς και ὀρθοδόξως ἐκ τῆς Θεαρχικῆς ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Ὁ σχετικισμός τοῦ Ἱεροῦ Πηδαλίου, δέν εἶναι στυγνῆ κακοδοξία, Θεομπαιξία, αἵρεσις καί δεινή διαστροφῆ τῆς Πατερικῆς Θεολογίας;

Εἰκάζω καί καθόλου αὐθαίρετα, ὅτι γίνεται κατανοητόν, στούς καλοπροαίρετους ἐρευνητές καί φιλότιμους μελετητές τῶν κειμένων μας, ὅτι ἡ κακοΣύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου, ἄνοιξεν διαπαντῶς τούς ἀσκούς τοῦ Αἰώλου!...

Ἄνοιξεν δηλαδή τήν κερκόπορτα τῆς Λουθηροκαλβινικῆς ἀλώσεως τῆς Φίλης Ὀρθοδοξίας. Μέχρι καί τά Μαρτυρολόγια καί Συναξάρια νοσφίζονται ἵνα εἰσάξωσι τίς οἰκουμενιστικές προπαγάνδες ἤ καί αἱρετίζουσες ἰδεοληψίες τους. Τελικά, μόνον ὁ Τριαδικός Θεός δύναται νά μᾶς βοηθήσει μαζί με τους «300 τῶν Λεονίδων»!

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Ὀρθόδοξος Θεολογῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λεμεσοῦ

Δεῖτε ἐπίσης, γιά τό ἴδιον ἀκριβῶς φαυλεπίφαυλον θέμα, μέ σημαντικές μόλις πρόσφατες ἀποδεικτικές πληροφορίες:

• ΟΙ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΤΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ* ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ «ΔΙΑΚΟΝΙΣΣΕΣ» ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ! (http://apologitikaa.blogspot.com.cy/2016/12/blog-post_24.html)