Kwoka

                                                         Jan Brzechwa

               Proszę pana, pewna kwoka

               traktowała świat z wysoka,

               i mówiła z przekonaniem:

                    -Grunt - to dobre wychowanie!

               Zaprosiła raz więc gości,

                      by nauczyć ich grzeczności

               Osioł pierwszy wszedł, lecz przy tym

               w progu garnek stłukł kopytem...

               Kwoka wielki krzyk podniosła:

       -Widział kto takiego osła?!

                     Przyszła krowa. Tuż za rogiem

                     zbiła szybę lewym rogiem.

                     Kwoka, gniewna i surowa,

        Zawołała: - A to krowa!

               Przyszła świnia prosto z błota.

               Kwoka złości się i miota:

      -Co też pani tu wyczynia?

       Tak nabłocić! A to świnia!

                    Przyszedł baran. Chciał na grzędzie

                    siąść cichutko w drugim rzędzie,

                    grzęda pękła. Kwoka, wściekła,

                     coś o łbie baranim rzekła...

              I dodała: 

              - Próżne słowa,

              nikt już takich nie wychowa.

        Trudno... Wszyscy się wynoście!

               No i poszli sobie goście.

               Czy ta kwoka, proszę pana,

                      była dobrze wychowana?