Ιερώτατε Μητροπολίτα Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κύριε Βαρνάβα,

Ιερώτατοι και Θεοφιλέστατοι άγιοι Αδελφοί,

Εξοχώτατε κύριε Περιφερειάρχα,

Εντιμότατε κύριε Δήμαρχε,

Εντιμότατοι εκπρόσωποι των πολιτικών και στρατιωτικών Αρχών του τόπου,

Τέκνα ημών εν Κυρίω αγαπητά,

Eίναι ιδιαιτέρα η χαρά μας, διότι ευρισκόμεθα εν τω μέσω υμών, εις την Ιεράν Μητρόπολιν Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, με αφορμήν την συμπλήρωσιν μιας τεσσαρακονταετίας από της ιδρύσεως αυτής. Μία Μητρόπολις, η οποία, εις το σχετικώς σύντομον διάστημα της ιστορίας αυτής, πολλά αγαθά προσέφερεν εις την Εκκλησίαν του Χριστού, χάρις εις την φιλόθεον εργασίαν των εκλεκτών ποιμένων της, οι οποίοι την εκόσμησαν, των αγαθών και δραστηρίων κληρικών μελών της και των ευσεβών και πιστών λαϊκών - τέκνων της.

Ρίγη ιδιαιτέρας συγκινήσεως όμως διακατέχουν την ημετέραν Μετριότητα διότι «προεπορεύθη» ημών ενταύθα εκ του νέου οίκου της «καταπαύσεώς» της, του όρους Βερμίου της Ημαθίας, και εξετέθη εις προσκύνησιν η Θαυματουργός Ιερά Εικών της Παναγίας της Σουμελιωτίσσας η Αθηνιώτισσας.

Η Παναγία του Σουμελά, η εφέστιος εικών του Πόντου, απετέλεσε και αποτελεί ανά τους αιώνας το κέντρον αναφοράς των όπου γης Ποντίων, ενθυμουμένων με βαθυτάτη νοσταλγίαν το Θεομητορικόν Προσκύνημα εν τω ομωνύμω όρει, όπου είχομεν επί τέσσαρα συναπτά έτη την ευλογίαν να τελέσωμεν την Θείαν Λειτουργίαν κατά την εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μετά διακοπήν πολλών ετών. Σήμερα η προσωπική χαρά μας είναι μεγάλη, διότι αξιούμεθα να προσκυνήσωμεν και αισθητώς το σεπτόν εκτύπωμα της Θεομήτορος, την θαυματουργόν Εικόνα της, και να καταθέσωμεν ενώπιόν της την προσευχήν ζώντων και κεκοιμημένων, την προσευχήν των Ποντίων και του Γένους ολοκλήρου, και να ζητήσωμεν μαζί σας, αγαπητοί αδελφοί, την προστασίαν και την σκέπην της προς όλους ημάς τους δοκιμαζομένους υπό παντοίων πειρασμών και σκοτασμών του βίου. Ιδιαιτέρως ευχαριστούμεν τον Ιερότατον αδελφόν Μητροπολίτην Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κύριον Παντελεήμονα, διότι «επλήρωσε την χαράν» της παρούσης επισκέψεώς μας δια της μεταφοράς ενταύθα, και της προσκυνήσεως υφ ἡμῶν και υπό παντός του λαού της θαυματουργού Εικόνος.

Την χαράν και συγκίνησιν μας επαυξάνει και ένα όλως προσωπικόν γεγονός, του οποίου οφειλετικήν μνείαν ποιούμεθα ενώπιον της αγάπης σας. Κατά την σημερινήν ημέραν της 19ης Οκτωβρίου ηξιώθημεν, θεία ευδοκία, της χάριτος του βαθμού της ιερωσύνης, της εις πρεσβύτερον χειροτονίας μας, τελεσθείσης προ 44 ετών υπό του μακαριστού κατά πνεύμα πατρός ημών Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κυρού Μελίτωνος εν τω ναϋδίω της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος της νήσου Χάλκης.

Ήλθομεν, λοιπόν, δια να συμμετάσχωμεν και να συνεορτάσωμεν χαράν ιερών στιγμών συναντήσεως, προσευχής, επετείου, κυρίως όμως δια να ίδωμεν εκ του σύνεγγυς το αξιοθαύμαστον πνευματικόν και φιλανθρωπικόν έργον της εδώ Ιεράς Μητροπόλεως, αλλά και συγχρόνως δια να παρακαλέσωμεν πάντας υμάς όπως δεηθήτε «του διδόντος ρήμα τοις ευαγγελιζομένοις δυνάμει πολλή, δούναι και ημίν λόγον» εις δόξαν Θεού και υπεράσπισιν του ποιμνίου της Μητρός Εκκλησίας από κάθε επιβουλήν του αντικειμένου. Διότι αφ ὅτου «τον ζυγόν τούτον υπέδυμεν τον ισχυρόν και βαρύν» της ευθυνηφόρου Πατριαρχείας, «πολλών ημίν δει χειρών, μυρίων ευχών ώστε δυνηθήναι την παρακαταθήκην αποδούναι σώαν τω παρακαταθεμένω Δεσπότη» (αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, «Ότε πρεσβύτερος προεχειρίσθη», ΕΠΕ 35, Θεσσαλονίκη 1978, σελ. 12, 30).

Η επίσκεψίς μας αυτή πραγματοποιείται εις το μέσον της συνεχιζομένης δυσχερούς δια το Γένος ημών περιόδου. Η παρούσα όμως δυσχερής συγκυρία, αδελφοί και τέκνα, δεν πρέπει να μας απογοητεύη. Ναι! αδελφοί, «εν παντί θλιβόμενοι αλλ οὐ στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ οὐκ εξαπορούμενοι, [...] καταβαλλόμενοι αλλ οὐκ απολλύμενοι» (Β Κορ. δ , 8-9), ουκ απογινώσκοντες. Έχοντες πάντοτε εν τη καρδία τον πολλάκις επαναλαμβανόμενον δαβιτικόν ψαλμόν «επί σοι, Κύριε, ήλπισα, μη καταισχυνθείην», και ανανεούμενοι εκ του Αγίου Ποτηρίου της ζωής συνεχίσατε την πορείαν σας με πίστιν και εμπιστοσύνην εις τον Θεόν και τους αγίους Αυτού.

Εν καιρώ ευδοκίας Κυρίου θα αφανισθούν αι δυσχέρειαι και θα έλθουν ημέραι ευφροσύνης και ανέσεως δια το Γένος μας και δια την πραγμάτωσιν των ιερών σκοπών της Εκκλησίας. Μέχρις όμως εκείνης της στιγμής, είναι απαραίτητον να οπλισθούμε με υπομονήν και ελπίδα δια να ανταπεξέλθωμεν εις τας δυσκολίας του καθημερινού βίου. Κυρίως δε είναι απαραίτητον να στρέφωμεν το βλέμμα και την ελπίδα μας εις τον ουρανόν. Διότι, δυστυχώς, οι άχρι τούδε ταχθέντες εις την διακονίαν του λαού εταύτισαν την αληθινήν ευτυχίαν προς την οικονομικήν ευημερίαν και δεν εμερίμνησαν να εμφυσήσουν εις αυτόν ότι υπάρχουν εις την ζωήν πράγματα πολυτιμότερα από την οικονομικήν άνεσιν. Δια τούτο η παρούσα κρίσις, εάν την αντιμετωπίσωμεν ορθώς και πνευματικώς, είναι δυνατόν να αποδειχθή πολύτιμος και σωτηριώδης, καθ ὅσον η αληθινή ελευθερία και η πραγματική ευτυχία δεν ευρίσκονται ούτε εις την οικονομικήν ανεξαρτησίαν και άνεσιν, ούτε εις την ευημερίαν, ούτε εις την αφθονίαν των αγαθών.

Η αληθινή ελευθερία χαρίζεται υπό του Αγίου Πνεύματος εις τας ψυχάς εκείνας αι οποίαι αγωνίζονται μέχρις αίματος δια να καθαρίσουν τον έσω άνθρωπον και να πλησιάσουν εις τον Θεόν. Η στέρησις, η πτωχεία, η λιτότης, η νηστεία, ο κόπος, ο μόχθος, ο πόνος, η ασθένεια, δεν είναι πράγματα τα οποία πρέπει να μας φοβίζουν. Εις τας χείρας του Θεού γίνονται εργαλεία, δια των οποίων κατεργάζεται την σωτηρίαν μας και σμιλεύει την εικόνα του προσώπου Του εις τας αθανάτους ψυχάς μας. Διότι έχουμε κληθή να γίνουμε όμοιοι προς Αυτόν. Αυτός είναι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής και ως εκ τούτου είναι απαραίτητον να διέλθωμεν εκ της ιδίας οδού, του πόνου, της στερήσεως, του κόπου, της ασθενείας, εκ της οποίας διήλθε και Εκείνος.

Εκφράζομεν τας εκ βάθους καρδίας ευχαριστίας μας προς τον εκλεκτόν και φίλτατον αδελφόν άγιον Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κύριον Βαρνάβαν, άνδρα παιδιόθεν αφιερωμένον εις την Εκκλησίαν και μαθητεύσαντα παρά τους πόδας του θεαρέστως ποιμάναντος την εδώ πολυπληθή και λίαν αγαπητήν ταύτην Ιεράν Μητρόπολιν μακαριστού α ποιμανάρχυο αυτής κυρού Διονυσίου. Εκφράζομεν θερμάς ευχαριστίας δια την σύνολον και ποικιλότροπον συμπαράστασιν αυτού εις το έργον της Μητρός Εκκλησίας, δια της ενεργού συμμετοχής και πολυτίμου συναρωγής αυτού εις το κατ ἔτος προσκύνημα εις Παναγίαν Σουμελά, και δια τόσα άλλα, τα οποία Κύριος γνωρίζει. Μέλη εκ μέρους του τιμίου Σώματος της Εκκλησίας άπαντες τυγχάνοντες, αγαπητοί, χρήζομεν της αλλήλων βοηθείας, δια να κατορθώσωμεν να φανώμεν αντάξιοι των προσδοκιών Αυτής.

Ωσαύτως εκφράζομεν τας ευχαριστίας μας προς άπαντας τους ευλαβεστάτους κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, τους οποίους έχομεν την χαράν να βλέπωμεν εκ του σύνεγγυς, και θεωρούμεν πολυτίμους συμπαραστάτας του έργου της Εκκλησίας και πιστούς διακόνους του ενταύθα λαού του Θεού κατά την δυσχερή αυτήν περίοδον. Ιδιαιτέρως συγχαίρομεν πάντας δια το λαμπρόν φιλανθρωπικόν έργον, προς ανακούφισιν των πενομένων και αδυνάτων αδελφών μας, περί του οποίου πολλά εύφημα ακούομεν, και ευχόμεθα εις όλους τους διακονούντας εκατονταπλάσιον την αντίδοσιν παρά του Κυρίου, Όστις «ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι» (Ματθ. κ , 28).

Κατακλείοντες πολλήν ευγνωμοσύνην εκφράζομεν προς τας πολιτικάς και δημοτικάς αρχάς και άπαντα τον πιστόν λαόν της Μητροπόλεως δια την ειλικρινή ευγένειαν και τον βαθύν σεβασμόν μετά του οποίου δεχθήκατε την ημετέραν Μετριότητα και τους εκλεκτούς συνοδούς μας, ευχόμενοι πλουσίαν την ευλογίαν του Κυρίου εις την ζωήν και τα έργα σας.

Συγκινούμεθα εκ της πολλής αγάπης και της εκφράσεως των αισθημάτων τιμής, ευλαβείας και αγάπης πάντων υμών, και δη της ελπιδοφόρου νεολαίας, προς ημάς και την Μητέρα Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως, δεόμενοι πατρικώς δια την συν Θεώ προκοπήν και επιτυχίαν εις όλα τα επίπεδα του βίου.

Η χάρις και ευλογία του παναγάθου Κυρίου να συνοδεύουν την ζωήν σας. Αμήν.