Studio Massa’s officiële openbare Ongezellige spoilerdocument
Ter gelegenheid van Maya’s ??e verjaardag: een laatste compilatie van alle informatie over Ongezellig die jullie nog te goed krijgen.
Note for translators: my writing is very Dutch so be weary of idioms and references being lost in translation when using a machine translator.
Maya Schoppenboer werd geboren op 21 september in Noord-Brabant als het enige biologische kind van haar ouders. Haar vader Ravi is half Noord-Brabants en half Hindoestaans-Surinaams. Haar moeder Soei is half Moluks en half Chinees-Indonesisch.
De reden van Maya’s gesteldheid zijn:
(links: voorgangers van Coco en Maya, rechts: concept voor Maya’s ouders)
Half waar: Maya is qua uiterlijk gebaseerd op een oud personage van mij en voor Ongezellig aangepast met vrij veel voorkomende tropes voor dit soort personages, zoals haar voor de ogen. Sociale incompetentie, alleen zitten in de pauze en escapisme via al dan niet oriëntaalse tekenfilms zijn gebaseerd op ervaringen van mijzelf en vele anderen in dezelfde situatie. Wat Watamote wel heeft geïnspireerd is het vertrouwen dat dit een interessant genoeg onderwerp is om een animatie op te baseren.
Hier werd inderdaad naar gehint, maar ik vond het uiteindelijk interessanter om haar een smeltkroes van etniciteiten te geven om haar identiteitscrisis te verhevigen.
Er zit veel meer overlap tussen AD(H)D en autisme dan veel mensen blijkbaar denken, en veel “bewijzen” die genoemd worden voor Maya’s autisme zijn net zo goed te wijten aan AD(H)D.
Weet ik maar dan zou “Autism Denial Disorder” niet werken wat het totaal waard was.
Coco Potgieter werd geboren op 16 december in Bloemfontein (Zuid-Afrika). Ze werd geadopteerd nadat haar vader en zwangere moeder omkwamen bij een blikseminslag. Het verlies van haar ouders en ongeboren broertje/zusje is de oorzaak van genegenheid richting haar nieuwe familie, opgekropte woede en chronische existentiële angst.
Coco speelt drums in de eurobeatfolkband Running in the 60’s met Cleo (gitaar), Zoey (basgitaar) en Yfke (synthesizer) en doet aan rugby.
Wees eerlijk: als je dit geloofde was het waarschijnlijk omdat je het een klein beetje wilde geloven.
Ze is voornamelijk slecht met technologie en heeft de puberteit overgeslagen.
Mymy werd geboren als 橘迷子 (Meiko Tachibana) op 3 maart in Nagasaki (Japan), maar liep weg uit Japan omdat ze Nederland leuker vond. Ze heeft een oudere biologische zus Eiko (英子) die actief naar haar op zoek is.
Mymy speelt accordeon en korfbal, is verliefd op Kapitein Koek maar zegt ook geen nee tegen Meneer de Uil (zie je een patroon?). Haar beste vrienden zijn Cato en Bert en ze is frenemies met Kiki.
Wat is er patriottisch aan collaboreren met de bezetter?
Belgen zijn geen ras! Mymy’s enige echte probleem met België is dat het bestaat: zodra ze Vlaanderen heeft geannexeerd zullen al haar vooroordelen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Verder is Mymy vooral het type dat Duitsers nog steeds Moffen noemt als ze haar fiets terug eist en het Carnaval Festival leuker vond vóór de renovatie.
Oranje rood boven.
Rode haring: ze weet dat haar zus naar haar op zoek is en haar gedaanteverwisseling is vooral bedoeld als vermomming.
Gebaseerd op een flashback in het laatste deel. De illustrator van de flashback heeft dit zo getekend omdat die het schattig vond en had hier geen romantische intenties bij.
Ja daarom heeft ze die veranderd.
Vera’s achtergrond is al voldoende uitgewerkt in de illustraties.
Wat wil je nog meer?
Maya’s nepvrienden Epke en Anke zijn gebaseerd op de enige bestaande personen met wie ze ooit een klik heeft gehad maar deze nooit heeft kunnen opbouwen tot een vriendschappelijke relatie.
Epke’s achtergrondverhaal is uitgewerkt in Maya’s Conversatie. Het was de bedoeling dat Anke in een sequel werd geïntroduceerd, maar dat is er niet van gekomen.
Lingo-regels.
(Voorbeeld van non-canon concept uit 2017 van oudere personages met roodharige Coco)
Op volgorde van potentie (allemaal niet uitgedacht en vandaar non-canon):
Eiko heeft Mymy’s verblijfplaats ontdekt en komt vermomd als een Koreaanse uitwisselingsstudent in de klas terecht. Ze manipuleert Maya tot een vriendschap met als doel Mymy te ontvoeren naar Japan.
Sinterklaas roept de hulp in van Mymy om de Kerstman voorgoed uit Nederland te verdrijven.
Coco ontdekt dat Maya wordt gepest, waarop Coco de pester stalkt en gaslicht tot deze uiteindelijk krankzinnig wordt.
Mymy en Kiki verklaren de oorlog aan België en bezetten de enclave Niemandsland in Noord-Brabant.
Coco geeft Maya een plek in haar band als triangelist om haar het idee van een vriendengroep te geven, maar ontdekt dat dit niet is hoe het werkt.
Mymy probeert klassenvertegenwoordiger te worden ten koste van Kiki’s Piratenpartij.
Noga moet worden ingeslapen en Maya reflecteert op hoe haar enige vriend voor de tweede keer van haar wordt afgenomen.
Mymy realiseert zich dat trouwen met prinses Amalia haar enige kans is om daadwerkelijk koningin van Nederland te worden.
Het einde van een hypothetische Ongezellige serie hier en nu verklappen lijkt me vele malen anticlimactischer dan deze open te laten.
Eigenlijk vooral mijzelf, een Nederlander die niet tevreden is met het Nederlandse aanbod op YouTube. Je zou dit kunnen opschalen naar iedereen die zich hiermee kan identificeren, maar Ongezellig is in de eerste plaats een intrinsiek project.
Ongezellig is geanimeerd met TVPaint 11 (m.u.v. enkele scènes met Moho), gemonteerd met Vegas Pro en gecomponeerd met FL Studio. Allemaal legaal aangeschaft, geloof het of niet.
Deel 1+2 zijn gemaakt door mijzelf (exclusief stemactrices). Van deel 3 tot deel 6 is er gebruikgemaakt van inhuurkrachten en stagiairs. Uiteindelijk hebben naast ikzelf 4 stemactrices, 4 zzp’ers en 4 stagiairs aan Ongezellig gewerkt, maar niet tegelijkertijd.
Omdat ik Nederlands ben (daadwerkelijke vraag die mij is gesteld).
Geen, aangezien Ongezellig onvertaalbaar is. Alle pogingen daartoe (met name Unsociable) slaan de plank mis.
Ongezellig is niet voor kinderen.
Amateuristische nasynchronisaties van Ongezellig worden zo ver ik weet nooit gedaan door mensen die de Nederlandse taal daadwerkelijk begrijpen. Meestal gaat het om een vertaling van een vertaling en dat is vragen om vergissingen. Als je dan ook nog zonder voorkennis Nederlandse idiomen en verwijzingen moet gaan interpreteren verwacht ik niet veel goeds. Nasynchronisaties worden gedoogd maar geen enkele wordt officieel erkend.
Ongezellig staat op zichzelf en hoeft niet uitgebuit te worden met zielloze consumententroep. De enige officiële merchandise was een poster van Mymy Zedong omdat ik daar nog wel de lol van in kon zien, maar die bleek dan weer te radicaliserend voor de richtlijnen van Spreadshirt. Alleen als de winst naar het goede doel gaat kan ik Ongezellige merch rationaliseren.
“Kokosnoten zijn geen specerijen” heeft geen ziel om te verkopen (ook al zou ik daar vandaag de dag niet meer aan begonnen zijn) en de IJsbergposter heeft een educatieve waarde.
Patreon heeft geen iDEAL en buitenlanders konden Petje.af vrij gemakkelijk vinden. Ik heb precies één mail gekregen van een buitenlander die toch echt per se Patreon wilde en ik vond het niet waard voor die ene persoon.
Sociale media en diens gevolgen zijn rampzalig geweest voor het menselijke ras. Je kunt me mailen en ik ben op de petje-afdeling van Discord voor mijn klanten, alles daarbuiten is ruis.
Die C&M-mentaliteit. Toch? Van de andere kant, als ik E&M had gedaan hadden jullie nu waarschijnlijk een schijt animatie met uitstekende promotie.
Ondanks dat de officiële afsluiting naar mijn mening vrij duidelijk een einde aan het verhaal breidde, is er blijkbaar nog steeds onduidelijkheid over het gebrek aan toekomst van Ongezellig. Ik moet iets rigoureuzer op dit onderwerp ingaan dan ik zou willen om alle twijfels de wereld uit te helpen.
Ja.
Ja.
Ja.
Uiteindelijk was het beter om de stekker er tijdig uit te trekken dan men eeuwig aan het lijntje houden. Ik verwacht dezelfde behandeling als ik dement wordt.
Voorts is de stopzetting van Ongezellig te wijten aan de som van deze redenen. Hyperfocussen op één van deze punten als dé ultieme reden is een gevalletje tunnelvisie.
Ik ben een volwassen Nederlander en maak video’s in de Nederlandse taal over Nederlandse onderwerpen, of het nou geschiedenisfilmpjes zijn of Ongezellig. De kijkers van mijn geschiedenisfilmpjes zijn grotendeels ook volwassen Nederlanders, terwijl een groot deel van de kijkers van Ongezellig een stuk jonger zijn en afkomstig uit elke uithoek van de wereld.
Naast de vanzelfsprekende taal-, cultuur- en generationele verschillen wordt er vaak op een manier met Ongezellig omgegaan die strijdig is met de smaak van dertigjarige kaaskoppen. Zo krijg je een vervreemding tussen maker en publiek die me doet denken aan de reden waarom Doe Maar is gestopt in 1984:
Ergo is het geen persoonlijke aanval dat ik over het algemeen - de vele individuele uitzonderingen daargelaten - meer affiniteit heb met het publiek van mijn geschiedenisfilmpjes.
Nederlandse lezers kunnen dit kopje overslaan want dit is een exclusief Engelstalig fenomeen. Vermoedelijk wordt de officiële informatie vaak lukraak rondgestrooid, gebrekkig vertaald of verkeerd geïnterpreteerd. Vervolgens worden de gaten door buitenstaanders opgevuld met soms onnavolgbare speculaties die meer lijken op wensdenken dan de droge waarheid.
To prevent mistranslation this part is in verified English. Like Abraham Lincoln said: not everything you read on the internet is true. This document is the official word of the creator and anything that’s not in here was probably made up by some rando for whatever reason.
Dit kun je alleen maar speculeren. Zelfs met alle suggesties die ik langs zie komen denk ik zelf van niet. Leven van crowdfunding is slechts weggelegd voor de grootste successen en dat is Ongezellig simpelweg niet, vooral als je in acht neemt hoeveel arbeid het “succes” van Ongezellig vereiste.
Om nog eens terug te komen op tunnelvisie: zelfs al zou het streefbedrag behaald en behouden kunnen worden, dan was ik nog steeds ingekakt en opgebrand. Als de vooruitzichten een stuk optimistischer waren geweest had ik me hier wel overheen kunnen zetten, maar in deze situatie is het onwijs om je carrière op het spel te zetten.
Geen zorgen, ik geef ze 70 jaar na mijn dood gratis weg.
Je gaat toch ook niet Het Achterhuis afmaken. Van de doden tot leven wekken krijg je alleen maar zombies. Een beetje fanart op zijn tijd is prima maar inspiratie uit Ongezellig halen voor je eigen creatie is veel vetter.
Hobbyprojectjes over de Nederlandse geschiedenis zonder ambities voor een voltijdse YouTube-carrière en uiteindelijk de dood.