Opleidingsportfolio

Praktijkverdieping I

in de opleiding

Gezinswetenschappen

Tweede opleidingsfase

Academiejaar 2011-2012

DERUDDER REBECCA

Telnr: 050/71.66.85

Gsmnr: 0476/28.73.64

rebecca.derudder@gmail.com

Inhoudstabel:

1.0. Diploma’s, opleidingen, stages, eindwerk, vormingen, studiedagen :……3

1.1.        Werkervaring en referenties werkgevers

1.2.        Vrijwilligerswerk

1.3.        Talen

1.4.        Persoonlijke gegevens

1.5.        Vrije tijd

2.0. Sterkte –zwakte analyse:……………………………………………………5

3.0. Beschrijving van een gezinsgerichte toepassing:………………………...20

4.0. Bewijsstukken van opleidingen, relevante werk- of levenservaringen:..22

Curriculum Vitae

1.0.Diploma’s, opleidingen, stages, eindwerk, vormingen, studiedagen :

• Getuigschrift van Lager Secundair Onderwijs: Latijn-Grieks ( 1976-1979 )
• Getuigschrift van Hoger Secundair Onderwijs: Latijn-Wetenschappen (1979-1982 )
• Bekwaamheidsdiploma dat toegang verleent tot het Hoger Onderwijs ( 22 juni 1982)

Maria-Boodschapslyceum,

Moutstraat,22

1000 Brussel.

• 1e jaar Verpleegkunde A1 , St-Elisabeth ziekenhuis, Waterloosesteenweg, Ukkel ( 1982-1983)

• 1e jaar Regentaat Frans-Geschiedenis-Godsdienst, MABO, Moutstraat, 1000 Brussel.

• Spaans , dienstencentrum Zonneheem, Schietpoelstraat, Eeklo ( 2007- 2012 )

• Ontwikkelingspsychologie , Davidsfonds, Universiteit Vrije Tijd, dienstencentrum Beukenhof , Eeklo .

• 1e jaar Russisch dienstencentrum Zonneheem Eeklo ( 2011…) tijdelijk onderbroken wegens studie Gezinswetenschappen.

• 2e jaar bachelor Gezinswetenschappen, Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen, Schaarbeek.( 2010-2012)

• Initiatie pc , internet, word ( vormingscentrum Assenede)

• Vorming rond de Nieuwe Spelling van de Nederlandse Taal ( via KAV)

• Workshop beheer afdelingswebsite ( Vormingscentrum Eeklo via KAV 2011)

• Regionale cursus KAV ( een zoektocht naar het politiek leven achter de schermen op initiatief van Minerva): “ Het OCMW onder de loep”; Wijkcentrum De Kring, Kaaistraat, 32, Eeklo. ( 30 maart 2006 )

1. Werkervaring en referenties werkgevers :

• Administratief bediende bij Dataplus Belgium pvba, Genèvestraat 4, 1140 Brussel.(1985-1986)
• Speelpleinwerking als monitrice bij Bloso  zowel voor Brussel (1980-1984)
• Naschoolse kinderopvang Brussel (1980 1984)

2. Vrijwilligerswerk :

• Lid van de Provinciale Beleidsgroep Femma Oost Vlaanderen ( 2007 tot 2012 )
• Teamlid van de Nationale werkgroep van Femma  ivm oprichten van Beleidsplan (2011-2015)
• Bestuurslid afdeling Femma Adegem (1992 tot heden)

- Femma-kernlid (mei 1998 tot heden)

- Verantwoordelijke Femma Jonge Vrouwen (mei 2002-2010)

-Mede-coördinator Femma (september 2002-2010)

• Verantwoordelijke cultureel centrum Den Hoogen Pad-Adegem, reservatie zalen en ticketverkoop voor Femma (september 2002 tot heden)
• Beweging.net- verantwoordelijke regionaal en provinciaal (Gent-Eeklo)voor Femma : van september 2006 tot heden.
• Bestuurslid van het Programmatiecomité in cultureel centrum Den Hoogen Pad, Maldegem (2000 tot heden)
• Bestuurslid van kinderkerkkoor Adegem Parochie Heilige Drievuldigheid(2006-2010)
• Bestuurslid van pastorale werkgroep vieringen en catechesevorming als vertegenwoordigster van de gezinnen (2006-2010)

3. Talen: Nederlands (zeer goed), Frans (zeer goed), Engels (goed), Spaans (passief), Duits (passief)

4. Persoonlijke gegevens:

Naam: Derudder Rebecca

Geboortedatum en -plaats: 10-12-1964 Keulen (Duitsland)

Burgerlijke staat: Gehuwd

Nationaliteit: Belg

Aantal kinderen: 4

Bulcke Jürgen (08 september 1987)

Bulcke Gudrun (09 december 1989)

Bulcke Sofie (09 december 1989)

Bulcke Lise (13 september 1993)

5.  Vrije tijd

• Hatha Yoga en Reiki (2000 tot heden)
• Meditatie en relaxatietechnieken
• Lezen, vooral filosofische, psychologische en pedagogische literatuur.
• Alle beweging die me het evenwicht doet vinden tussen lichaam en geest zoals dans (afrikaanse, salsa…), jazzdance, clipdance, body-workout, fitness en vooral joggen.
• Bewonderen van het veruiterlijken van gevoelens op basis van creativiteit in diverse vormen:

Fotografie -en kunsttentoonstellingen bezoeken en theatervoorstellingen prospecteren.

2.0. Sterkte –zwakte analyse:

Beroepsrollen overschrijdende competentie:

Werken aan duurzame relaties.

• Competentie 1:

In dialoog met gezinsleden, in overleg met andere disciplines en beleidsvoorbereidend reflecteren over en toepassen van kennis en vaardigheden die kwaliteitsvolle en duurzame gezinsrelaties bevorderen.

Gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen is een doel die ik al heel mijn leven nastreef. Het is voor mij een vanzelfsprekendheid dat beide ouders de zorg en de verantwoordelijkheid voor hun kinderen opnemen. Helaas is dat in praktijk niet altijd een ideale situatie. Het zoveel mogelijk nastreven is soms het beste wat je ervan kan maken.

Het is heel duidelijk dat er soorten van mensen bestaan. Je hebt vrouwen die van nature zorgend zijn en niet uit handen kunnen geven en je hebt mannen die totaal niet kunnen omgaan met alles wat door vrouwelijkheid omschreven wordt. Dit neemt niet weg dat er tussen mannen en vrouwen toch een evenwicht kan gevonden worden zonder de basiswaarden uit het oog te verliezen: namelijk persoonlijke integriteit, zorg voor elkaar en betrokkenheid op de kinderen.

Conventie van de Rechten van het Kind:

-De beschermde rechten van het kind zijn:

• voorrang voor het belang van het kind (art. 3)
• recht op leven (inherent recht, art. 6)
• een naam en nationaliteit (art. 7-8)
• gepaste vrije mening (art. 12-15)
• privacy en een thuis (art. 16), band met de ouders (art. 18)
• aangepaste informatie (o.a. kinderboeken, art. 17), onderwijs (art. 28-29)
• de grootst mogelijke geneeskundige verzorging (art. 24-25)
• sociale zekerheid (art. 26), een toereikende levensstandaard (art. 27)
• vrije tijd, spel, en dergelijke (art. 31)

 -Bijzondere bescherming van :

• pleegkinderen (art. 20), adoptiekinderen (art. 21), vluchtelingen (art. 22)
• gehandicapte kinderen (art. 23)
• minderheden (art. 30)
• kinderen tijdens gewapende conflicten (art. 38)
• verwaarloosde of misbruikte kinderen (art. 39)
• kinderen die vervolgd worden voor een strafbaar feit (art. 40)

 -Bescherming tegen:

• discriminatie (art. 2)
• wederrechtelijk overbrengen naar een ander land (art. 11)
• geweld, misbruik, verwaarlozing (art. 19, art. 36)
• economische uitbuiting (art. 32)
• verdovende middelen of drugs (art. 33)
• seksuele exploitatie en seksueel misbruik (art. 34)
• ontvoering en kinderhandel (art. 35)
• foltering, doodstraf, levenslange gevangenisstraf, willekeurige vrijheidsberoving (art. 37)

 -Het verdrag bevat ook twee aanvullende, facultatieve protocols:

• protocol gewapende conflicten[2]
• protocol kindermisbruik[3]

• Het is de taak van beide ouders bovengenoemde aandachtspunten in acht te nemen, mee omdat zij ten eerste rolmodellen zijn voor het kind. Het kind groeit het best op in een harmonieuze samenleving, zonder huiselijk geweld, zonder onevenwichtige patronen in het gezin. Geschillen mogen er zijn, zolang er een gezond evenwicht is waar beide partijen zijn mening mag uiten met respect voor elkaars waardigheid zodat elke persoon binnen dit gezin kan groeien op zijn tempo tot een volwaardig individu.(zie theorie van Rogers en Maslow)

Dit is inderdaad de ideale situatie en het is belangrijk , maar niet zo gemakkelijk om personen te overtuigen of te doen inzien als zij opgevoed zijn met typerende genderrol voorbeelden. Ook andere culturen leiden tot andere gewoontes en is sensibiliseren tot gelijkheid tussen man en vrouw en opvoeden met de waardigheid voor het kind, zeer belangrijk, maar ook zeer moeilijk. Als KAV-activiste, strijd ik al jaren voor de emancipatie van de vrouw en de gelijkwaardigheid tussen man en vrouw zowel op vlak van gezin als op de arbeidsmarkt.

Vb1.http://www.gent.be/eCache/THE/4/159.bGlzdHZpZXc9cGVyc2JlcmljaHRlbl9hcmNoaWVmJnJlYz0xNjU5OTgmeWVhcj0yMDEwJm1vbnRoPTEx.html “Het vrouwennetwerk 'Oog in Oog' organiseert op woensdag 24 november 2010 voor de zesde keer een sensibiliseringsactie tegen huiselijk geweld op de vooravond van de wereldwijde Witte Lintjescampagne. Afspraak op de Korenmarkt tussen 11.30 en 14 uur voor tal van interactieve activiteiten. ‘Oog in Oog’ werkt daarvoor samen met het Programma Diversiteit en Gelijke Kansen, de Dienst Lokale Preventie en Veiligheid en de Politiezone Gent.”

Vrouwennetwerk Oog in Oog :

“De Provincie ondersteunt het vrouwennetwerk Oog in Oog.

Dit is een samenwerkingsverband van een twintigtal organisaties uit Gent en Oost-Vlaanderen die werken aan gelijke kansen voor vrouwen, niet noodzakelijk 'vrouwenorganisaties'. Het netwerk is zeer verscheiden: van mini-verenigingen met grootse plannen tot verenigingen met een werking over heel Vlaanderen. De thema's 'vrouwen' en 'gender' vormen voor allemaal een belangrijk onderdeel van hun werking, maar binnen Oog in Oog behoudt iedere organisatie zijn eigenheid. Naast ondersteuning werkt de Provincie actief mee aan de initiatieven van Oog in Oog rond thema's die mannen en vrouwen aanbelangen, met dialoog, emancipatie en empowerment als focus.”

• Hier nam ik actief aan deel als vertegenwoordigster van de Femma.

Vb2 http://www.kerknet.be/actua/nieuws_detail.php?nieuwsID=81565

Dinsdag, 09 september 2008

JENNY VANLERBERGHE OVER VROUWENHUIS IN AFGHANISTAN

“BRUSSEL (KerkNet/KAV) – KAV nodigt dit najaar Jennie Vanlerberghe, actief in een vrouwenhuis in Afghanistan en auteur van ‘Lach niet Khanoem’, uit voor een serie Minerva-avonden bij plaatselijke KAV-afdelingen in de Vlaamse provincies. Jennie Vanlerberghe is journaliste, vrouwenrechtenactiviste en oprichter van het vrouwenhuis in Istalif in Afghanistan. Zij getuigt tijdens de avonden over de vernederde vrouwen van Istalif, die dankzij de inzet van vele Vlaamse vrouwen binnen de muren van het centrum toch opnieuw kunnen lachen. Naast boeiende en aangrijpende verhalen laat Vanlerberghe ook beelden zien van dit bijzonder project. Het vrouwencentrum werd in 2002 op initiatief van Moeders voor Vrede en samen met de Nederlandstalige Vrouwenraad opgericht. Door de Taliban onderdrukte en geïsoleerde vrouwen krijgen er de kans hun eigenwaarde terug te vinden. Ze leren er lezen en schrijven en komen werken in het naaiatelier. Samen met hun kinderen genieten ze er ook medische zorgen. Vandaag bereikt het vrouwencentrum dagelijks meer dan vijfhonderd mensen via landbouwprojecten, onderwijs, vorming en medische verzorging.”

• Ik heb Jenny op verschillende samenkomsten kunnen ontmoeten waarbij de oprichting van het vrouwenhuis geëvalueerd werd. Ze nodigde me eens uit om haar te vergezellen naar Afghanistan. Helaas had ik haar moed niet en durfde de stap niet zetten naar zo een toen toch heel onveilige situatie, wetende dat mijn vier kinderen thuis op me wachtten.

We hebben haar vanuit KAV wel heel erg gepromoot en  sensibiliseringscampagnes gehouden om de onderdrukking van de vrouw tegen te houden, rekening houdend met hun cultuur waarin typische mannelijke en vrouwelijke genderrollen heel typisch zijn en niet anders weg te denken. Gelukkig was het wel mogelijk om een aantal mensen bij te leren over waarden als waardigheid en respect ; dit zijn de mensen die het werk zullen voortzetten. Veel geduld is alsnog belangrijk .

Vb3.http://www.adegem.net/nieuws/322.htm

Een paar jaren later, ben ik tweemaal naar Egypte getrokken. Ik leerde een vrouw kennen die in de Sinaï-woestijn een school had opgericht voor de bedouinenkinderen. Ik leerde er samenleven met de bedouinenvrouwen en maakte kennis met hun tradities. Dit was zeer verrijkend. Het deed me echt stilstaan bij de belangrijke waarden die een gemeenschap, een gezin aan elkaar hielden. Er waren wel typische genderrollen, maar de vrouw was er relatie geëmancipeerd, werd gewaardeerd en gerespecteerd. De grootmoeders zorgden , net als hier, voor hun kleinkinderen. Zelfs de tante of de zus zorgde eens voor de kroost zodat elk om beurt kon genieten van wat persoonlijke vrijheid en ontspanning. Het woestijnleven kan men niet vergelijken met de steden waar de verwesterlijking voor veel chaos gezorgd heeft. Het zal nog een periode duren voor alles weer zijn evenwicht gevonden heeft.

vb4. http://www.kav.be/nl/getpage.asp?i=420

KAV bezet Martelaarsplein met mamaborrel!

“ De Broed Op Je Keuze actie sluiten we op 29 mei om 10.30 uur feestelijk af met een mamaborrel op het Martelaarsplein in Brussel.

 Met deze actie zetten we jonge ouders ertoe aan om bewuste en emancipatorisch verantwoorde loopbaan- en levenskeuzes te maken, vooral op het moment dat er een kindje bijkomt. In ruil voor het geboortekaartje van hun kindje ontvingen meer dan 5 000 pas bevallen mama’s een informatiepakket over hun sociale rechten én een fleece dekentje.

 Aan moeders en vaders vragen we om de huishoudelijke en de zorgtaken evenwichtig te verdelen. We onderstrepen hoe belangrijk het is dat zij zich bewust zijn van wettelijke verlofstelsels waar zowel mannen als vrouwen recht op hebben. Daarnaast pleiten we ervoor dat ouders zich goed informeren over de gevolgen van deeltijds werken voor hun rechten in de sociale zekerheid en dat ze de link met de arbeidsmarkt kunnen behouden of opbouwen.”

• Dit is nog één van de vele acties waar ik als actief KAV-bestuurslid aan deelnam met de bedoeling de maatschappij te sensibiliseren. Dit werd overigens allemaal uitvoerig in de pers besproken.

Competenties samenhangend met de beroepsrollen: Informatieverstrekker en zorgverlener (begeleider):

De competenties van de Gezinswetenschapper in de hulpverlening aan en ten behoeve van gezinnen of de personen in de context van gezin en familie, in hun directe leefomgeving en sociale leefomgeving; uitvoerende taken van de beginnende hulpverlener op microniveau.

• Competentie 2: Conceptueel en methodisch handelen t.a.v het gezin:

In dialoog met de persoon of het gezin en eventueel andere hulpverleners of vormingswerkers de leefsituatie verkennen en analyseren. (Her)formuleren van de hulp-of vormingsvragen, vaststellen van doelen en daarbij aansluitend een theoretisch gefundeerd en methodisch hulpverlenings-of vormingsaanbod realiseren, evalueren en bijstellen.

Op micro-niveau heb ik de meeste ervaring gehad binnen mijn familie en gezin. Op semi-professioneel vlak ( KAV), situeerde mijn ervaring zich voornamelijk op meso-niveau. We komen op voor groepen, niet voor een enkel individu. Dit neemt niet weg dat al onze acties uiteindelijk doorwerken naar het individu. Daar gaat het uiteindelijk om: de belangen van het individu binnen zijn gezin verdedigen en daarom gebruik maken van de solidariteit van de groep om mensen op grotere schaal en op een snellere manier te kunnen bereiken en eveneens te helpen. Er wordt doorverwezen naar een helpdesk, naar hulpverleners, naar websites, naar een sociaal huis, een ocmw en andere hulpverleningscentra, waar ieder met zijn vragen terecht kan bij een specifiek probleem. Het uitvoerig in de pers bespreken van een probleem, maakt het ook gemakkelijker om er onderling over te communiceren. We werken op deze manier drempelverlagend zodat de stap naar zelfstandige vraag naar hulpverlening minder groot wordt.

Op micro-niveau kan ik een recent concreet voorbeeld aanhalen.

Mijn moeder lijdt al haar hele leven aan manisch-depressieve perioden waar ze soms totale controle over verliest. Zo heeft ze in het verleden tweemaal een zeer zware depressie ondergaan. Het ging een aantal jaren zeer goed, ze leefde evenwichtig tot ik vermoedde aan een aantal gebeurtenissen dat er iets niet juist meer zat. Geleidelijk aan ging het van kwaad tot erger. Mijn vader sloeg aan de alarmbel bij mij en zei me dat het harmonieus samenleven niet meer lukte. Ze hadden voortdurend onenigheden en bepaalde gebeurtenissen uit haar jeugd die haar getraumatiseerd hebben kwamen weer naar boven en zorgden ervoor dat ze die gedachten begon te verdoven met alcohol. Het kon gewoon niet verder zo, daarmee besloot ik een grondig gesprek te hebben samen met mijn beide ouders. Wat ik aanvoelde is dat ze opgelucht waren dat iemand het taboe verbrak en alles eens op een rijtje kon gezet worden. Ook mijn moeder wou eindelijk iets aan haar alcoholprobleem doen. Ik was toen natuurlijk niet professioneel genoeg geschoold om hun goede raad te geven, wel heeft mijn luisteren en aansporen tot hulpverlening - vragen, mijn vader ertoe aangespoord om de huisdokter aan te spreken en alle mogelijkheden af te gaan. Ik werd steeds betrokken in die gesprekken en onderhandelingen. Telkens er een voorstel gedaan werd door de huisdokter, werden de mogelijkheden eerst steeds nog eens doorgenomen met mij , waarbij ik die informatie ook steeds doorgaf aan mijn zussen, uiteraard op aanraden van mijn ouders.

Samengevat, is mijn moeder eerst in kritieke toestand ( ze hallucineerde) opgenomen in het ziekenhuis op de psychiatrische afdeling waar men haar afgekickt heeft van haar alcoholverslaving. Na drie maanden is ze overgeplaatst op revalidatie en de vijfde maand heeft ze op aanraden van de huisdokter en in samenspraak met de familie doorgebracht in een rustoord zodat mijn vader zich ondertussen  rustig kon voorbereiden op haar thuiskomst. Er werd een ziekenhuisbed beneden geplaatst. Men zorgde voor familiehulp en een verpleegster van het wit-gele kruis die haar in de ochtend en ’s avonds kwam wassen en in bed stoppen . Op mijn aanraden werd een vrijwilligster ingeschakeld die tweemaal in de week langskwam om met mijn moeder te praten, zodat mijn vader psychisch wat ontlast was. Hij kon ondertussen zijn batterijen opladen door te fietsen of te joggen, wat belangrijk was voor zijn psychische gezondheid.

Ondertussen zijn we al een aantal maanden verder en is mijn moeder ongelooflijk goed vooruitgegaan. Ze is veel minder depressief , is helder van geest en kan terug van het leven genieten. Tot nu toe heeft ze nog geen druppel alcohol aangeraakt, wat ik zeker blijf controleren. Ze is op goede weg , maar heeft nog een leidraad nodig om hervallen tegen te gaan. Ik heb besloten er geen doekjes meer om te draaien en haar zeker voor dit gevaarlijke drug te behoeden, maar aan de andere kant weet ze dat ze ook steeds met vragen naar mij mag komen. We hebben nu een veel betere relatie, ze kan beter over haar persoonlijke problemen praten en ik begrijp haar ook veel beter dankzij mijn huidige opleiding ( Gezinswetenschappen).

• Competentie 3 : Versterken van het gezin.

In een dialogische relatie –gekenmerkt door presentie, empathie, echtheid en onvoorwaardelijkheid- met de persoon of het gezin de zelfsturing en zelfredzaamheid optimaliseren.

Dit is een competentie waarvan ik durf zeggen dat het een sterkte van mij is.

De opvoeding en de levensloop van mijn kinderen, volgde ik steeds van dichtbij op. Natuurlijk met vallen en opstaan zoals in ieder ander gezin, denk ik. Het is bij mij steeds een prioriteit geweest om te communiceren. Bij elke struikelblok, twijfel en beslissing die ze niet kunnen nemen, weten de kinderen dat ze bij mij terecht kunnen

Het vinden van een juiste studiekeuze, het zoeken naar de juiste job, probeerde ik soms op directieve wijze te sturen door concreet met voorstellen af te komen, samen op het net te surfen en samen naar opendeurdagen te gaan. Maar na een tijdje kwam het inzicht en draaiden de rollen. Ze begonnen zelf hun weg uit te stippelen waarbij ik steeds dus non-directief stuurde als ik twijfel voelde. Uiteindelijk beslissen ze zelf. Onze relatie is zo dat ik hen allen onvoorwaardelijk positief waardeer, ongeacht de richting die ze willen inslaan, zolang het maar in overeenstemming is met hun diepste zijn.

Ik moet ook wel toegeven dat het niet altijd makkelijk was voor me. Je moet daar inderdaad in groeien en stilaan leren vertrouwen en kunnen loslaten. Mijn oudste zoon heeft de weg voor me vrijgemaakt. Toen hij een paar jaren geleden een relatie kreeg met een meisje die aan anorexia en boulemia leed, heeft het heel lang geduurd voor hij me hierin kon in vertrouwen nemen. Hij dacht dat ik zou oordelen en de relatie verwerpen. Maar toen hij me duidelijk maakte dat ze, dank zij hem, beslist had  om aan haar probleem te werken en zich had laten opnemen voor een intens begeleide therapie, kon ik niets anders dan onvoorwaardelijke positieve waardering voelen, vooral omdat ik ten zeerste geraakt was door de diepere mooie waarden die hij bezat. Momenteel is hun relatie nog steeds optimaal. Ze gaan binnenkort samenwonen, zijn beiden afgestudeerd en hebben een mooie job. Ze heeft zichzelf goed onder controle, niettegenstaande evalueer ik regelmatig haar gezondheid met mijn zoon  om hervallen te proberen voor te zijn. Zij heeft het spijtig genoeg nog zeer moeilijk om me over dit onderwerp aan te spreken en om me alles toe te vertrouwen. Ik begrijp dat en dwing haar tot niets. Ze weet dat ze ook steeds bij me terecht kan als ze daar nood aan heeft. Waarschijnlijk vertrouwt ze haar emoties meer aan haar moeder toe waar ze tevens een innige band mee heeft. Als het om praktische problemen gaat, durft ze me daar wel over aan te spreken en dan is ze me daar heel dankbaar voor. Ze kan het nog steeds niet zeggen, maar ze geeft me dan een briefje waarop enkele mooie woorden zijn neergeschreven.

• Competentie 4: Hanteren van gezinsrelaties :

Communicatieve vaardigheden hanteren in complexe (gezins-)situaties, waarbij de waarden, normen en belangen van de gezinsleden en de omgeving divers en strijdig kunnen zijn. Professionele nabijheid en creativiteit worden ingezet om de relatie met de persoon of het gezin op te bouwen, te hanteren en te beëindigen.

Deze competentie is ook een sterkte van me, alhoewel het niet professioneel is ondersteund. Ik heb geen specifieke opleiding in bemiddeling gehad, maar heb het zowel tijdens mijn vrijwilligerswerk, als in mijn vriendenkring en binnen het gezin vaak moeten toepassen.

 Een professioneel stappenplan voor conflicthantering en bemiddeling is mij nog niet aangeleerd, maar ik vermoed dat ik instinctief de juiste stappen hanteerde, op  mijn gezond verstand en ervaring berustend, daar mensen nu nog steeds met hun problemen en conflictsituaties bij mij komen. Ik zie het als aan aanleg. Ik ben wel zeer communicatie-vaardig en sociaal in de omgang met mensen.

Met mijn moeder heb ik talrijke opbeurende gesprekken gehad toen ze in een depressie zat.

Conflicten binnen mijn gezin worden altijd uitvoerig besproken, zoals ik in voorgaande competentie reeds vermeldde.

Tevens kan ik een concreet voorbeeld geven van een situatie waarbij een vriendin in een diepe relatiecrisis zat. Zowel haar echtgenoot als zij kwamen bij me langs om over hun relatie te praten . Een oplossing kon ik hen niet aanbieden, maar vanuit mijn ervaring en aanvoelen, heb ik ondersteuning gegeven en geprobeerd bij te sturen naar een win-win situatie. Daarbij was ook een alcoholprobleem aanwezig bij de echtgenote die op deze manier de problemen probeerde te vergeten. Vanuit mijn ervaringen met mijn moeder kon ik haar daar ook moreel in ondersteunen zo ook de weg naar de hulpverlening aanwijzen.

In  mijn grote sociale kring bevinden zich mensen van alle soort, zo ook mensen met uiteenlopende psychische problemen, van minder erg naar extreme situaties. Als die mensen met een innerlijk conflict zitten, weten ze dat ze bij mij terecht kunnen voor een luisterend oor en wat raad.

• Competentie 5: Inzetten van de context van het gezin:

Informeren en hulpverlenen binnen een context van diversiteit en deze zodanig hanteren dat recht gedaan wordt aan de eigenheid en aan de sociale, maatschappelijke, culturele en levensbeschouwelijke achtergrond van de persoon of het gezin. De context kan gekenmerkt worden door complexiteit en onvoorspelbaarheid. Opbouwen en versterken van het informele netwerk van de persoon of het gezin.

Ik kom via het verenigingsleven en sociaal netwerk in contact met alle lagen van de bevolking. Als mensen naar me toekomen met een specifiek probleem of voor een goed gesprek, kan ik me goed inleven in hun situatie. Rekening houdend met hun sociale en culturele achtergrond, probeer ik hen informatie te geven of te helpen binnen hun context.

Ik probeer op zo een manier te communiceren dat men mij in vertrouwen neemt. Ik probeer de zaak doorheen hun leefwereld te zien en samen met hen te redeneren zodat ze zelf tot inzicht komen of tot een eventuele oplossing. Mijn zwakte is dat ik soms te dicht kom en me hecht aan de persoon . Ik let erop dat ik de nodige afstand bewaar zodat mijn leven niet gedomineerd wordt door praktische beslommeringen die ze eigenlijk zelf autonoom zouden kunnen. Emotioneel is het voor me ook gezonder op deze wijze, zeker als ik dit beroepsmatig wil uitoefenen.

Een paar maanden geleden ontmoette ik bijvoorbeeld een vrouw die ik kende van vroeger en reeds lang niet meer gezien had. Verbijsterd stelde ik vast dat zij na een relatiebreuk en heel wat gezinsproblemen in de armoede beland was. Via KAV en ACW kwam ik geregeld met de thematiek armoede in contact . Dit was trouwens het jaarthema verleden jaar. Regelmatig werden bijeenkomsten georganiseerd rond die problematiek en alternatieve oplossingen aangeboden die we eerst samen met het beleid bespraken uiteraard. Er is nu bvb een werkgroep die zich bezighoudt met de oprichting van een vrouwenhuis in Gent, die laagdrempelig moet zijn zodat vrouwen in armoede er terecht zouden kunnen met al hun vragen.

 Zodoende was het voor mij niet zo moeilijk om voor haar te informeren en haar hulp aan te bieden op maat. Ook regelmatig een opbeurend en geruststellend gesprek was voor haar elke keer een duwtje in haar rug om verder op weg te gaan. Telkens als ik haar terug ontmoet, zie ik dat ze een stapje vooruit is. Ze heeft vrede genomen met wat er gebeurd is, leeft in het heden en doet alles om uit de armoede te geraken vooral voor haar zoon. Ik heb ze doorverwezen naar  “ De Kring”, een organisatie in Eeklo die zich vooral met kansarme mensen bezighoudt. Ze woont in Eeklo en voor haar was dit een drempel die ze wel durfde over te stappen, mede door mijn overtuiging om te volharden. Ze kan er goedkope maaltijden nuttigen, er worden workshops gehouden, ze kan er terecht met praktische vragen en wordt er geholpen door vrijwilligers die deze taak met hart en ziel uitoefenen.

Het is mij ook niet vreemd om het informele netwerk van een gezin in te zetten. Tijdens een assertiviteitscursus “ Je wordt wat je denkt” van Inge Rock, die coaching, trainingen en opleidingen geeft in persoonlijke ontwikkeling” De weg naar een positiever leven in 9 stappen”, leerde ik een echtpaar kennen. Na een paar gesprekken kwam ik te weten dat de vrouw zich op de rand van een inzinking bevond. Ze deden zich altijd als het gelukkigste paar voor, maar konden op de duur niet meer veinzen dat dit slechts allemaal een theatrale voorstelling was. Ze hadden geen relatieproblemen, maar wel een zwaar gewetensprobleem. Zij was enige dochter en ontfermde zich over de zorgen van haar moeder. Naarmate de jaren verstreken, werd haar moeder steeds afhankelijker en eiste meer en meer hulp op van haar dochter, zeker de moeder licht dement geworden was. Wetende dat deze ziekte zich verder zal evolueren en het heen en weer pendelen een grote belasting geworden was op haar gezinsleven, overwoog ze de mogelijkheid om haar moeder in te laten wonen. Ze besprak de voor -en nadelen met me en twijfelde, enerzijds omdat ze bang was voor nog meer afhankelijkheid en anderzijds liet haar geweten niet toe de moeder te laten opnemen in een instelling. Na een paar bevrijdende gesprekken, besloot ze de combinatie gedeeltelijke mantelzorg en dag-opname in een instelling toe te passen. Dit stelde haar geweten gerust : moeder woont bij haar in maar ze kon eveneens een paar dagen per week tijd besteden aan persoonlijke zaken terwijl haar moeder in de instelling verbleef op dag-opname. Zo kreeg ze de nodige ademruimte om fysisch en psychisch in evenwicht te blijven.

Het is belangrijk mensen aan te moedigen om mee te werken aan het hulpverleningsproces. Ik sprak mijn zussen aan om praktische zaken te bespreken toen mijn moeder gehospitaliseerd werd en mijn vaders hoofd niet op taken delegeren stond bijvoorbeeld. Tevens in de schoonfamilie, was het mij niet vreemd om assertief praktische taken te verdelen in tijd van nood. Ook binnen KAV, vragen zowel mijn collega’s als mezelf wel iemand, een gebuur of naaste om een bepaalde persoon in de gaten te houden als we vermoeden dat er iets niet goed gaat. Er zijn teveel voorbeelden om op te noemen.

Het is belangrijk in te gaan op de levensbeschouwelijke eigenheid van een gezin en met respect voor deze eigenheid het veranderingsproces te coachen.

Mensen moeten waardig behandeld worden rekening houdend met hun culturele normen en waarden. De informatie moet bekeken worden en het probleem aangepakt worden vanuit dit perspectief. De gezinscontext moet in zijn geheel gezien worden. Dan pas kan je bepaalde situaties beter begrijpen. Ook win je het vertrouwen in van het gezin, wat een betere communicatie bevordert tussen beide partijen.

Ik ben zelf jaren actief lid geweest van de christelijke werkgroep familie-mis waar we meewerkten aan de voorbereidingen van de eucharistievieringen in onze parochie te Adegem. Tevens was ik jaren actief bestuurslid van het kinderkoor dat de mis opluisterde. Zo was ik meestal de link tussen het pastoraal bestuur en de gezinnen. Via mij werden problemen besproken en werd er gezocht naar een oplossing.

• Een ander voorbeeld kan ik geven via hulp die ik gaf aan een vriendin die een Marokkaanse man wou huwen. Ik zocht voor haar de adressen van hulpverleningsdiensten waar hij bij terecht kon voor het aanleren van de Nederlandse taal en de Belgische gebruiken.

Via KAV kende ik de werkgroepen die de integratie van anderstaligen steunden. In samenwerking met ONOV, http://www.onov.be/ ,steunt KAV het inburgeringstraject.

“De vzw werd opgericht op 1 oktober 2003, toen nog onder  de naam Onthaal Nieuwkomers Oost-Vlaanderen vzw (ONOV), door een aantal lokale besturen, geëngageerde individuen en organisaties. De vzw was het resultaat van het samengaan van 5 regionale onthaalbureaus (gefinancierd door lokale besturen en Vlaamse projectsubsies) in 1 volwaardig provinciaal onthaalbureau, erkend door de Vlaamse overheid en met recht op structurele Vlaamse subsidies. Inburgering Oost-Vlaanderen is een jonge, pluralistische organisatie die tot doel heeft de maatschappelijke participatie van nieuwkomers en oudkomers te bevorderen, ongeacht hun huidskleur, afkomst, geslacht of geloof. Inburgering Oost-Vlaanderen wil dit doen door de maatschappelijke kwetsbaarheid – verbonden met het ‘vreemd zijn’ in onze samenleving – te reduceren, door aan inburgeraars én die samenleving hulpmiddelen aan te bieden om de communicatie tussen beiden te bevorderen. Hierbij ligt de nadruk op het bevorderen van de zelfredzaamheid van de inburgeraar en het verbreden van zijn maatschappelijk netwerk, met het oog op een actieve en volwaardige deelname aan de nieuwe samenleving. In dit alles gaat Inburgering Oost-Vlaanderen uit van een gedeelde verantwoordelijkheid van de inburgeraar, het onthaalbureau en de samenleving.”

• Competenties samenhangend met de beroepsrol: Teamspeler

De competenties van de Gezinswetenschapper met betrekking tot het samenwerken binnen en/of vanuit een instelling of organisatie met betrekking tot gezinsgericht welzijnswerk; taken van een beginnende Gezinswetenschapper op mesoniveau.

• Competentie 7: Profesioneel samenwerken.

Aansluitend bij het beleid van de organisatie of instelling en herkenbaar als Gezinswetenschapper samenwerken in het kader van vorming of hulpverlening met :

-vrijwilligers

-collega’s

-vertegenwoordigers van andere disciplines en organisaties

-vertegenwoordigers van cliënten-,gezins-en belangenorganisaties, en zich daarbij opstellen als initiatiefrijk vertegenwoordiger van de eigen organisatie of instelling, gericht op samenwerkingsmogelijkheden.

Binnen het vrijwilligerswerk, heb ik zeer veel ervaring wat betreft deze competentie. Het ACW, waar ik actief lid van ben, en het overkoepelend orgaan van socio-culturele verenigingen stelt regelmatig een project voor rond een bepaald thema waar de deelorganisaties aan kunnen meewerken. Zo was er een campagne “graag traag” rond veiligheid in het verkeer en waar ik als kav-lid en sociaal geëngageerd inwoner, in samenwerking met de gemeente, deze actie leidde in mijn leefgemeente Adegem. Het rondgaan bij de mensen en de vraag om een affiche op te hangen en wat info te vertrekken, was goed voor heel wat sensibilisering: de reacties op deze actie waren zeer positief.

• Een ander voorbeeld is de Vrouwendag waar ik aan deelnam als vertegenwoordigster van de KAV. Deze ging door in de Vooruit te Gent en was een professioneel samenwerken van vrouwenorganisaties gecoördineerd door het Vrouwen Overleg Komitee en met de steun van de stad Gent, de provincie Oost-Vlaanderen en het vrouwennetwerk Oog in Oog .

Een aantal voorbereidende vergaderingen waren nodig om alle praktische zaken in goede banen te leiden. Taken werden gedelegeerd, verdeeld en besproken zo ook geëvalueerd na afloop. Als bestuurslid van de provinciale beleidsgroep van de KAV, worden we regelmatig geconfronteerd met de wisselwerk en dynamiek tussen actuele tendensen in de maatschappij en de maatschappelijke opdracht en cultuur van een organisatie. Regelmatig komen we samen om te brainstormen over één of andere problematiek en hoe we dit het best aanpakken. Zo hebben we onze visie moeten actualiseren en aanpassen in de kav .

Visie op mens en samenleving  (http://www.kav.be/nl/getpage.asp?i=23)

“ We zijn een eigentijdse en eigenzinnige vrouwenorganisatie met een duidelijke visie op mens en samenleving. Dus willen we meepraten over wat vrouwen vandaag denken, voelen en beleven. Met een alerte en scherpe blik waken we over vrouwenrechten. We verdedigen daarbij vooral de belangen van vrouwen met minder kansen en in het bijzonder van alleenstaande vrouwen. We ijveren voor de emancipatie van vrouwen en voor gendergelijkheid. We willen alle vrouwen, beleidsmakers en andere actoren in de samenleving hierover informeren en sensibiliseren.

Daarom volgen we de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen op de voet. We laten onze stem horen in artikelen, via studies en standpunten. “

• Dit resulteerde in Plan B, het nieuw beleidsplan van de KAV voor 2011-2015, waarvoor ik deel uit maakte van het planningsteam, een samenwerking van vrijwilligers en beroepskrachten.

Zo ook in het beslissen tot verjonging en naamsverandering,

(http://www.deverenigdeverenigingen.be/themas/item/465-kav-zkt-naam)

 waarvan we nu nog bezig zijn met de grote voorbereidingen van de ontsluiering van de nieuwe naam en tevens apotheose van het groot project dat reeds een paar maanden loopt in verband met de zorgsector en dat doorgaat op 12 mei 20012 in Oostende . (http://vriendinnendag.vriendinnen.be/)

Dit evenement: “ Goud voor Zorg” wordt vergeleken met de Olympische Spelen waar ook alleen topprestaties worden neergezet. De zorgsector wordt vergeleken met een topsport. In tegenstelling met bepaalde sporten wordt deze sector ondergewaardeerd en is een loonsverhoging en het creëren van meer jobs zeer noodzakelijk.

http://www.kav.be/nl/getpage.asp?i=379

“Ook KAV was aanwezig op de 37ste Vrouwendag in De Vooruit in Gent.

Wij stonden er op de standenmarkt, samen met enkele ACV-vrouwen. Onze kleurrijke stand mocht echt wel gezien worden! De Vrouwendag behandelde de verschillende facetten van de combinatie gezin en arbeid. Een actueel thema dat alle vrouwen aanbelangt en waar ook wij als beweging mee bezig zijn.Wij stelden de loonkloof in de kijker en prikkelden de voorbijgangers met een aanzet om deze kloof te dichten.” ‘Vrouw.en.Werk’, dat is het thema van de 36e Vrouwendag op 11 november 2007. Een waaier aan activiteiten gaan die dag door vanaf 10:00 in de Theaterzaal en de Balzaal. Vanaf 21:00 is er een dansfeest. Denk en debatteer mee in de werkwinkels, geniet van muzikale acts van de bovenste plank, gooi je benen los op de dansvloer, bouw mee aan een kunstwerk. Dit programma met zijn mix van diepgravende en ontspannende activiteiten, is het werk van een groep Gentse vrouwen en vrouwenorganisaties gecoördineerd door het Vrouwen Overleg Komitee en met de steun van de stad Gent, de provincie Oost-Vlaanderen, het vrouwennetwerk Oog in Oog.

http://www.goudvoorzorg.be

Met de actie Goud voor zorg ijvert KAV voor een haalbare combinatie tussen zorgen en werken. Bovendien pleit onze vereniging voor extra banen in de zorgsector.

Onze drie actiepunten:

• Een premie voor elke mantelzorger.

Wie vrijwillig zorgt, heeft recht op waardering en ondersteuning: eenzelfde premie voor iedereen en een betere sociale ondersteuning.  

• Vijf jaar tijdskrediet voor zorg.

 Langer werken én dat combineren met meer zorgen vraagt een flexibel systeem van zorgverloven, aangepast aan de levensloop en de noden van de werknemers. Werk en zorg combineren mag niet afgestraft worden.

• 60 000 extra jobs in de Vlaamse zorgsector.

 Meer jobs zijn nodig om de kwaliteit van de zorg te garanderen. Betere arbeidsvoorwaarden en een positieve beeldvorming kunnen het zorgberoep aantrekkelijker maken.

• Competentie 8: Organiseren en beheren:

Een op resultaat gerichte bijdrage leveren aan organisatie en beheer van .

-planning van inzet van mensen en middelen

-kwaliteitszorg

-verantwoording en rapportage

Binnen deze competentie kan ik mijn vrijwilligerswerk in het cultureel centrum rekenen.

( http://www.maldegem.be/denhoogenpad/index.htm)

Als bestuurslid van het programmatiecomité, zijn we verantwoordelijk voor de programmatie, het aanbod van cultuur per seizoen. Hiervoor ga ik op prospectie naar eventuele te boeken voorstellingen, rekening houdend met de vraag en interesse van het publiek. In de maandelijkse vergaderingen breng ik dan verslag uit en wordt dit met de groep besproken. Ook denken we samen na over alternatieve manieren van promotie en werken we hiervoor samen met andere verenigingen. Als KAV bestuurslid, ben ik verantwoordelijk voor de kaartenverkoop in mijn afdeling. Hiervoor krijg ik een budget ter beschikking die ik dien te beheren. Het programmatiecomité beschikt eveneens over een jaarlijks gemeentelijk budget die we samen beheren . Administratieve taken worden per per activiteit gedelegeerd en kunnen variëren van verslag uitbrengen tot mailing ter promotie tot subsidie-aanvraag aan de Vlaamse Overheid om bepaalde kosten te dekken van projecten die tot stand gekomen zijn in samenwerking met verschillende organisaties. In samenwerking met de gemeente worden tevens kortingen aangerekend voor diverse zaken zoals zalenverhuur, ticketverkoop aan vrijwilligersorganisaties van de gemeente zelf. Hiervoor zijn dikwijls een aantal administratieve taken nodig, die ik op me neem, als het mijn organisatie aangaat.

Ik ben teven de beheerder van de website http://www.kav.be/adegem/nl/getpage.asp?i=8, waar ik alle activiteiten van de organisatie registreer.

 Vb.http://www.kav.be/downloads/KaternV&W-september07.pdf

Voorstelling Wintertulpen, van Marleen Merckx, een sensibiliseringscampagne tegen borstkanker, gedragen door het provinciaal beleid van KAV, Oost-Vlaanderen, waar ik beleidsvrijwilliger van ben. Ik kreeg de leiding binnen mijn regio en zorgde ervoor dat de voorstelling kon doorgaan in Den Hoogen Pad, het cultureel centrum in Maldegem, waar ik tevens vrijwilliger ben. Door netwerking via het verenigingsleven, is het gemakkelijker om publiciteit te maken en de medewerking te vragen aan vrijwilligers binnen verschillende organisaties. Ik kreeg hulp van de verschillende afdelingen binnen Groot-Maldegem van KAV en eveneens van de CM.

• Dit brengt me bij competentie 9: Sturen en regie voeren.

Verantwoordelijkheid nemen voor de kwaliteit van de organisatie en bouwen aan het instellingsbeleid. De regiefunctie opnemen ten aanzien van het formele netwerk van het gezin of de perso(o)n(en) in de context van het gezin, met name: leiding geven aan vrijwilligers en mantelzorgers.

Binnen het formele netwerk van het gezin en welzijnswerk, heb ik geen concrete ervaring bij deze competentie. Dit is wel een competentie waar ik in gegroeid ben dankzij mijn vrijwilligerswerk bij de KAV. Wat vroeger een zwakte was is uitgegroeid naar een sterkte. Ik had eerst niet veel vertrouwen in mezelf. Ik twijfelde of ik wel de juiste beslissingen nam. Ik blokkeerde als ik voor een groep moest spreken. Dit is allemaal in positieve zin geëvolueerd. Het voor een groep spreken gaat al beter als het minder formeel is. Mijn mening zeggen en kritiek durven geven, op een vergadering, is geen probleem meer. In de beleidsgroep KAV-Oost Vlaanderen, worden we regelmatig uitgedaagd tot reflectie, visie-ontwikkeling en inzicht bij aanwenden van een andere methodische manier van werken. Wij worden er voortdurend bijgeschoold zodat men op een efficiënte manier verantwoordelijkheid en eveneens leiding kan nemen over bepaalde activiteiten en projecten.

Zoals ik in competentie 8 vermeldde, kreeg ik de leiding over het project “Wintertulpen”, hierboven besproken en coördineerde ik het hele project.

Ook was ik gedurende een aantal jaren mede-coördinator binnen de lokale werking van KAV. Dit hield in dat ik in team-verband, het jaarprogramma coördineerde. We kwamen maandelijks samen om beslissingen te nemen , kritisch te reflecteren, te evalueren en te programmeren. Zo kreeg ik als verantwoordelijke over de jonge vrouwen, de leiding over de strandwandelingen, die we jaarlijks organiseerden. Een route en een thema werd uitgestippeld, taken verdeeld, uitnodigingen gestuurd en de dag zelf leidde ik concreet de wandeling.

Een ander voorbeeld is alsnog een activiteit bij de KAV van Adegem : http://www.kav.be/Adegem/nl/getpage.asp?i=16&act=14

http://www.kav.be/adegem/nl/getpage.asp?i=15&pag=kal&act=21

“The Making of En Bruges” op 6 november 2009. Een wandeling doorheen Brugge werd aaneengepraat door Bieke Janssens, de persoonlijke assistente van Ralph Viennes, de hoofdacteur uit de film.

Ook hierbij was enige voorbereiding nodig zoals administratieve taken, contacten leggen met de verantwoordelijke personen, praktische afspraken maken, uitnodigingen maken en verzenden, mailen, telefoneren en het totaal coördineren zodat alles in goede banen verliep.

• competentie 10: Innoveren :

Vanuit een (internationaal) geïnspireerde visie een bijdrage leveren aan het samenwerken in of vanuit een organisatie of instelling en aan het onderzoek, de ontwikkeling en innovatie van hulpverlening en vorming.

Deze competentie ligt eveneens vervat in wat ik vernoemde bij voorgaande competenties: vernieuwing van de KAV-organisatie, in zijn totaliteit, als overkoepelend orgaan van de deelafdelingen, dus innoveren qua vorm, methode van werken, structuur, verantwoordelijkheid ,maar ook  qua inhoud . De vrouw nu is niet meer de vrouw van vroeger: onderzoek naar interesses, beroepskeuzes, levensthema’s en visie gaven een richting in ons denkproces.

Vb. Zie oprichting” Beleidsplan KAV, Plan B 2011-2015”, Naamsverandering KAV, herorganisatie KAV.( websites zie voorgaande competenties en bewijsstukken in bijlage.)

Deze manier van denken liep logischerwijze symmetrisch over de andere organisaties waar ik ook als actief lid deel uitmaakte, zoals ACW, Cultureel Centrum Den Hooghen Pad, Gezinsbond, Cultuurdienst, daar organisaties genoodzaakt zijn zich aan te passen , vertegenwoordiger van mens en maatschappij zijnde.

• Competentie samenhangend met de beroepsrollen:

Maatschappelijke antenne en Professional.

De competenties van de Gezinswetenschapper als beleidsantenne en in het werken aan professionalisering; de taken van een beginnende Gezinswetenschapper op macroniveau.

• Competentie 11: Kritisch reflecteren

Kritische reflecteren op eigen beroepsmatig handelen en beroepshouding, gericht op de persoonlijke ontwikkeling als beroepsoefenaar en in relatie tot normatieve kaders.

Deze competentie zit eveneens vervat in vorige voorbeelden. Als coördinator van de KAV, als provinciale beleidsvrijwilliger van KAV en als medewerkster van het planningsteam van het nieuwe beleidsplan van KAV-Nationaal, werd ons gevraagd, kritisch te reflecteren over bepaalde thema’s, activiteiten, evaluaties, methodes en eindresultaten. Zo leerde ik bij het tot stand brengen van de vernieuwing van de verwoording en inhoud van de missie en visie van KAV, sterktes en zwaktes te analyseren op basis van de SWOT-analyse, wat mij voordien totaal onbekend was. Ook daar werd me geleerd kritisch te reflecteren over het beroepsmatig handelen en de beroepshouding in relatie tot een snel evoluerende maatschappelijke context. De organisatie moest dringend aangepast worden aan de actuele noden van de vrouw binnen de huidige maatschappij. Zowel de vorm als de inhoud van de organisatie was aan verandering toe. Accenten werden gelegd op meer virtuele overdracht, communicatie gebeurt per mailing wat vroeger face to face gebeurde. Inhoudelijke thema’s moesten aangepast worden: accenten werden op andere thema’s gelegd

vb lezingen over hoe omgaan met stress In samenwerking met CM

(http://www.kav.be/Adegem/nl/getpage.asp?i=15&pag=kal&act=16)

Vb. creatieve workshops werden in een nieuw jasje gestoken waarbij gezocht werd naar de juiste lesgevers.( http://www.vrijwilligerswerk.be/node/9901)

Deze laatste voorbeelden kunnen eveneens dienen voor voorgaande competentie innoveren.

• Competentie 12: Signaleren, rapporteren en preventie initiëren.

Signaleren van kwetsbare groepen en (maatschappelijke) risicofactoren met betrekking tot gezin en gezinsrelaties. Deze bij relevante partijen (professionele organisaties, middenveld-organisaties, overheid) met visie en vakmanschap onder de aandacht brengen en daarbij passende preventieve activiteiten initiëren.

Hier heb ik geen ervaring beroepshalve, wel binnen mijn familie.

Het voorbeeld over mijn zieke moeder heb ik uitvoerig beschreven in competentie 2. Daarbij werd zowel formele als informele hulp ingeroepen. Het contacteren van de juiste professionele organisaties is me niet vreemd.

Waakzaam blijven over situaties van onenigheid binnen gezin en relaties die zouden escaleren , is een eigenschap van me. Zoals ook al voordien, beschreef ik mijn deelname aan de actie huiselijk geweld i.s.m. met verschillende organisaties binnen Gent. Zo nam ik ooit het dochtertje van een vriendin bij me in huis, uit bescherming en omdat de toestand in dat gezin dreigde uit de hand te lopen. We bespraken de toestand samen en hulp werd gevraagd aan professionele instanties. Uiteindelijk is het koppel gescheiden.

Creatief belangrijke thema’s met betrekking tot gezin en gezinsrelaties in de publieke aandacht brengen, is iets wat ik al jaren bij KAV doe. We organiseren acties en zorgen dat de pers massaal vertegenwoordigd is. Zelf heb ik goede contacten met de plaatselijke pers en zorg voor de publicatie van de plaatselijke afdeling.

Vb. De Krokusactie van KAV 8 maart 2011 in samenwerking met Wereldsolidariteit, was ten voordele van de visrooksters in Benin.

Op deze link, zie je dat deze actie in het VRT, journaal vermeld is geweest en dat er veel aandacht in de pers over was. http://www.wereldsolidariteit.be/home/nieuws/item/479-krokusactie-kav-ten-voordele-van-visrooksters-in-benin

Doel van deze actie was het project van Wereldsolidariteit steunen i.v.m gezondheidspromotie en preventie van schadelijke gevolgen die rook kunnen veroorzaken bij de visrooksters van Benin. Hierbij was ik actief betrokken. Ik werk jaarlijks mee aan de krokusactie ten voordele van een project in de derde wereld.

http://www.kav.be/nl/getpage.asp?i=703

“Zij voorzien in hun levensonderhoud door vis te roken op open houtvuurtjes en die dan te verkopen. Het ontbreekt die vrouwen aan basismiddelen om waardig te leven en te werken: ze leven in barakken, naast hun werkplaats zonder sanitair. Ze wonen, samen met hun kinderen, waar ze werken; in de rook.

 Eén van hen is Mélanie. Zij is 62 jaar en rookt zeven dagen op zeven vis voor een luttele anderhalve euro per dag. Ze staat vroeg in de ochtend op en werkt door tot alle vis verkocht is. Van sociale rechten, verlofdagen is absoluut geen sprake. Ze werkt heel de week, heel het jaar door. Bovendien is het ook enorm ongezond werk. Door de open vuurtjes staan de vrouwen een hele dag in de rook, met heel wat lichamelijke klachten tot gevolg: hoestbuien, irritatie van de ogen, pijnlijke benen... Het is mensonwaardig, maar voor hen een kwestie van overleven. Dikwijls zijn deze vrouwen weduwes van overleden vissers, waardoor ze alleen op zichzelf zijn aangewezen.

 Gelukkig is er de lokale NGO MODES, een partner van Wereldsolidariteit, die zich het lot van deze vrouwen aantrekt. Dit doen ze o.a. door de visrooksters te verenigen en hen alfabetiseringscursussen aan te bieden. Ook door middel van microkredieten en gezondheidsmutualiteiten investeren ze in de vrouwen, hun gezondheid en zo dus de hele gemeenschap. Een belangrijke eerste stap is de aankoop van ovens met schouwen zodat ze de rook van hun hoofden kunnen afleiden.”

• Competentie 13: Profileren, legitimeren en onderzoeken

Het beroep van gezinswerker profileren en legitimeren. Het beroep verder ontwikkelen, met gebruik van wetenschappelijk onderzoek en praktijkgericht onderzoek.

Deze competentie ben ik nu volop aan het ontwikkelen in de opleiding Gezinswetenschappen. Het projectwerk, waarbij ik meewerk aan een officieel onderzoek naar de gezinsvriendelijkheid in de woonwijken, heeft me al heel veel bijgeleerd over hoe alles er in de praktijk aan toe gaat.

• Competentie 14 : Professionaliseren

De persoonlijke deskundigheid blijvend ontwikkelen en de eigen loopbaan bewust vorm geven.

Levenslang leren is mijn motto. Geregeld probeer ik deel te nemen aan lezingen, workshops, cursussen of zoek ik antwoorden in literatuur via bibliotheek of internet.

( zie cv voor gevolgde cursussen)

3.0. Geef een voorbeeld van een situatie waarbij u aantoont hoe u een of meerdere van uw sterke competenties uit uw sterkte-zwakte analyse hebt ingezet/toegepast in een situatie die linken heeft met een mogelijke welzijnscontext:

 Geef duidelijk aan om welke competentie(s) het gaat en hoe u deze competentie(s) gezinsgericht hebt ingezet.

Beschrijf:

-de situatie waarin u de competentie(s) toepaste

-de taak die u had

-de actie die u ondernam

-het resultaat

-uw evaluatie van het resultaat

-eventuele groeipunten

Als bestuurslid van Femma, stelde ik voor een reeks yoga te organiseren. Verschillende mensen wisten dat ik dit zelf beoefende en vroegen me er om. Ik vond het wel goed dit te laten organiseren vanuit de Femma-organisatie omdat ik op zo een manier mensen zou kunnen bereiken die anders de stap niet zouden durven zetten. Mensen leven in een gejaagde maatschappij en kunnen niet meer tot rust komen of weten zelfs niet meer hoe ze dit moeten doen. Yoga en meditatietechnieken zijn een gezonde manier om op een niet-westerse manier te onthaasten. Mensen spreken me regelmatig aan en vertellen over hun persoonlijke problemen en ik merkte dat velen deugd en baat zouden hebben bij het kennismaken van deze manier van relaxeren. Ik zocht een geschikt zaaltje , maakte praktische afspraken met de yogaleraar, maakte financiële afspraken en maakte de uitnodigingen. Ik coördineerde en leidde het geheel alleen. Misschien is dit waar ik moet aan werken. Ik controleer alles van dichtbij en doe sommige taken liever zelf omdat ik moeite heb om controle los te laten soms. Uit ervaring weet ik dat sommige zaken grondig kunnen mislopen als de taken niet goed opgevolgd worden. Mijn sterkte, het sociaal-, sterk communicatief -, empathisch -en sturend - zijn, wendde ik aan om publiciteit te maken. Via mijn netwerk aan sociale contacten, ook via andere organisaties als Femma en persoonlijke vriendenkring, kwam ik aan een mooie groep geïnteresseerden. Onder deze situatie reken ik zowel de competenties professioneel samenwerken, organiseren en beheren ,sturen en regie voeren, innoveren, inzetten van de context van het gezin als verantwoorden van het handelen bij. Het was voor de toen tamelijk conservatieve groep, een openbaring deze vernieuwende werkwijze te leren kennen. De laagdrempeligheid en de aangepaste financiële bijdrage voor deze reeks, maakten het mogelijk ook de lagere socio-economische klasse te bereiken. Dit organiseren was voor mij ook een creatief tegemoet komen aan de eigenheid van problemen van een specifiek persoon  of gezin. Bepaalde mensen kwamen naar mij en ik voelde dit aan als een vraag naar hulp. Binnen de organisatie maakte ik de administratie in orde en plaatste dit in het jaarprogramma. De wekelijkse sessies waren een succes.

4.0. Bewijsstukken van opleidingen, relevante werk- of levenservaringen: